ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਭਾਸ਼ਾਈ ਨਿਭਾਅ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਭਾਸ਼ਾਈ ਨਿਭਾਅ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨਕ ਸੰਕਲਪ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 1960 ਵਿੱਚ ਨੌਮ ਚੌਮਸਕੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਇਹ “ਸਥੂਲ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਅਸਲ ਵਰਤੋਂ ਹੈ"[1] ਇਹ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਉਚਾਰਨ ਅਤੇ ਸਮਝਣ ਸ਼ਕਤੀ ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਪੈਰੋਲ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[2] ਇਹ ਭਾਸ਼ਾਈ ਸਮਰੱਥਾ ਦੇ ਉਲਟ ਅਰਥਾਂ ਵੀ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਭਾਸ਼ਾਈ ਸਮਰੱਥਾ ਬੁਲਾਰੇ ਜਾਂ ਸਰੋਤੇ ਦੇ ਮਾਨਸਿਕ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[3]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. Matthews, P. H. "performance."
  2. Reishaan, Abdul-Hussein Kadhim (2008).
  3. Carlson, Marvin (2013), Performance: A Critical Introduction (revised ed.