ਮਛੇਰਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਬੰਸਰੀ
ਮਛੇਰਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਬੰਸਰੀ ਈਸਪ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪੇਰੀ ਇੰਡੈਕਸ ਵਿੱਚ 11 ਨੰਬਰ ਹੈ।[1] ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ਉੱਤੇ ਵਿਆਪਕ ਭਿੰਨਤਾਵਾਂ ਮੌਜੂਦ ਹਨ।
ਕਹਾਣੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਐਨਾਲੋਗਸ[ਸੋਧੋ]
ਕਲਾਸੀਕਲ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਸਿਰਫ਼ ਯੂਨਾਨੀ ਸਰੋਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਹੀਰੋਡੋਟਸ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ, ਜਿੱਥੇ ਸਾਇਰਸ ਦ ਯੰਗਰ ਇਸ ਨੂੰ ਯੂਨਾਨੀ ਰਾਜਦੂਤਾਂ ਉੱਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਇੱਕ ਮਛੇਰੇ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮੱਛੀਆਂ ਨੂੰ ਨੱਚਣ ਲਈ ਪਾਈਪਿੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਮੰਨ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਫਡ਼ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਪੀਡ਼ਾ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਂਦਾ ਹੈਃ "ਮੂਰਖ ਜੀਵ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਨੱਚੋਗੇ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰੋ।" ਇਸ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਰਥ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਲੋਕ ਲਾਭ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਕੁਝ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ ਜਦੋਂ ਮਜਬੂਰ ਹੋਣ 'ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[2]
ਮਛੇਰੇ ਦੁਆਰਾ ਖੇਡਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਸਾਜ਼ ਉਮਰ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਦੱਸਣ ਵਿੱਚ ਭਿੰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਯੂਨਾਨੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੱਕ ਰਿੱਡ ਪਾਈਪ (αύλος ′) ਹੈ, ਨਾ ਕਿ ਇੱਕ ਬੈਗਪਾਈਪ ਦੇ ਚਾਂਟਰ ਵਾਂਗ। ਵਿਲੀਅਮ ਕੈਕਸਟਨ ਦੀਆਂ ਕਥਾਵਾਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇੱਕ ਬੈਗਪਾਈਪ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਪੈਂਟਾਲੀਅਨ ਕੈਂਡੀਡਸ ਅਤੇ ਹੀਰੋਨੀਮਸ ਓਸੀਅਸ ਦੇ ਨਿਓ-ਲੈਟਿਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੱਕ ਟੀਬੀਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਲੇਖਕ ਦਾ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਇੱਕ ਤੁਰ੍ਹੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।[3][4] ਲਾ ਫੋਂਟੇਨ ਦੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ ਸਾਜ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ 'ਮਿਊਜ਼ੇਟ' ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ "ਮੱਛੀਆਂ ਅਤੇ ਚਰਵਾਹਾ ਜਿਸ ਨੇ ਬੰਸਰੀ ਖੇਡੀ" (ਲੇਸ ਪੋਇਸਨਜ਼ ਏਟ ਲੇ ਬਰਜਰ ਕਿਊ ਡੀ ਲਾ ਫਲੂਟ, ਐਕਸ. 10) ਪੁਰਾਣੇ ਪਿਕਕੋਲੋ ਓਬੋ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ, ਇਸ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਐਨ ਫਿੰਚ, ਵਿੰਚਿਲਸੀ ਦੀ ਕਾਊਂਟੈਸ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੀ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਬੈਗਪਾਈਪ ਵਜੋਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[5]
ਲਾ ਫੋਂਟੇਨ ਨੇ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਕਲੀ ਪਸ਼ੂ ਪਾਲਣ ਵਾਲਾ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਟਿਰਸਿਸ ਨੇ ਮੱਛੀਆਂ ਨੂੰ ਚਰਵਾਹੇ ਐਨੇਟ ਦੇ ਹੁੱਕ ਨਾਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫਡ਼ਨ ਲਈ ਇੱਕ ਜਾਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਇਸ ਸਨਕੀ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਇਆ ਕਿ ਸ਼ਕਤੀ ਰਾਜ ਕਲਾ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਸੁੰਦਰਤਾ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਹੇਰੋਡੋਟਸ ਵਿੱਚ ਸਿੱਟੇ ਨੂੰ ਗੂੰਜਦੀ ਹੈ।[6] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਹੋਰ ਲੇਖਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਨੈਤਿਕਤਾ ਖਿੱਚੀ ਗਈ ਸੀ। ਬਾਬਰੀਅਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸਫਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਹੀ ਖੁਸ਼ ਹੋਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈਂ।[7] ਵਿਲੀਅਮ ਕੈਕਸਟਨ ਅਤੇ ਰੋਜਰ ਐਲ ਐਸਟ੍ਰੇਂਜ ਲਈ, ਸਿੱਖਣ ਵਾਲਾ ਸਬਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਲਈ ਇੱਕ ਸਹੀ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਸਥਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।[8]
ਮੱਧਯੁਗੀ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੱਚਮੁੱਚ ਆਪਣੀ ਰਬਾਬ ਵਜਾਉਣ ਨਾਲ ਮੱਛੀਆਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ, ਗੈਸਟਾ ਰੋਮਨੋਰਮ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਇਵਾਨ ਕ੍ਰਾਈਲੋਵ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਕਥਾ ਵਿੱਚ ਨੱਚਣ ਵਾਲੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਹੈ।[9] ਉੱਥੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਨਦੀਆਂ ਦੀ ਲੁੱਕਡ਼ੀ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਨਿਰੀਖਣ ਦੇ ਦੌਰੇ 'ਤੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੂੰਬਡ਼ੀ ਮੱਛੀਆਂ ਨੂੰ ਪਕਾਉ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਪੱਸ਼ਟੀਕਰਨ ਲਈ ਪੁੱਛੇ ਜਾਣ 'ਤੇ, ਲੂੰਬਡ਼ੀ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਬਲਦੇ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਮੱਛੀਆਂ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਆਉਣ' ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਨੱਚ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।[10]
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ Aesopica site
- ↑ Christos A. Zafiropoulos, Ethics in Aesop's Fables, Brill 2001, p.16
- ↑ VI.7
- ↑ Fable 206
- ↑ Miscellany Poems (1713), pp.28-9
- ↑ The Complete Fables of La Fontaine, trans Craig Hill, Skyhorse 2013, X.11
- ↑ Fable 9
- ↑ Wikisource
- ↑ fable 35
- ↑ Original Fables, tr. Henry Harrison, London 1883, pp.161-3