ਮਰੀਅਮ ਅਸਲਮਾਜ਼ੀਆਂ
ਮਰੀਅਮ ਅਰਸ਼ਾਕੀ ਅਸਲਮਾਜ਼ੀਆਂ (20 ਅਕਤੂਬਰ, 1907 – 16 ਜੁਲਾਈ, 2006 ਨੂੰ, ਮਾਸਕੋ) ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੋਵੀਅਤ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ, ਉਹ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਐਸਐਸਆਰ (1965) ਅਤੇ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ (1990) ਦੀ ਇੱਕ ਲੋਕ ਕਲਾਕਾਰ ਸੀ।
ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰੋਪੋਲ (ਅੱਜ ਗਿਊਮਰੀ) ਦੇ ਨੇੜੇ ਪੈਦਾ ਹੋਈ, ਅਸਲਾਮਜ਼ਾਨ ਨੂੰ "ਆਰਮੀਨੀਆਈ ਫਰੀਦਾ ਕਾਹਲੋ" ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਆਰਮੀਨੀਆਈ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਚਿੱਤਰਨ, ਉਸ ਦੀ ਚਮਕਦਾਰ, ਆਧੁਨਿਕਤਾਵਾਦੀ ਪੈਲੇਟ, ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਨਿੱਜੀ ਸ਼ੈਲੀ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਨੂੰ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਸਵੈ-ਚਿੱਤਰਾਂ ਕਾਰਨ। ਉਸ ਨੇ ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੁਰਸ਼-ਪ੍ਰਧਾਨ ਪੇਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਔਰਤ ਕਲਾਕਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਫ਼ਲ ਕਰੀਅਰ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ।
ਅਸਲਾਮਾਜਜ਼ਾਨ ਸਟੈਪਨ ਅਗਾਜਾਨੀਅਨ ਅਤੇ ਪੈਟਰੋਵ-ਵੋਡਕਿਨ ਦੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੀ ਅਤੇ ਆਰਮੀਨੀਆਈ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਡੈਕੋਰੇਟਿਵ-ਪਲੈਨਰ ਸਟਿਲ ਲਾਈਫ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਅਤੇ ਪੋਰਟਰੇਟਸ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਹੈ, ਨਾਲ ਹੀ ਇੱਕ ਨਿਪੁੰਨ ਵਸਰਾਵਿਕ ਵਿਗਿਆਨੀ ਹੈ। ਅਸਲਾਮਜ਼ਾਨ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਦੇ ਸੰਤ੍ਰਿਪਤ ਰੰਗ, ਸਮਤਲ ਥਾਂ, ਅਤੇ ਸਜਾਵਟੀ ਨਮੂਨੇ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੱਛਮੀ ਆਧੁਨਿਕਤਾਵਾਦੀ ਹੈਨਰੀ ਮੈਟਿਸ ਅਤੇ ਪਾਲ ਸੇਜ਼ਾਨ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਅਵਾਂਟ-ਗਾਰਡ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਾਰਟੀਰੋਸ ਸਰਯਾਨ ਵਰਗੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਉਸ ਨੇ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਕੰਮ ਨੂੰ ਵੀ ਸਪਸ਼ਟ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਂਟ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਤ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦਾ ਸੀ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦ ਰਿਟਰਨ ਆਫ਼ ਦ ਹੀਰੋ (1943) ਜਿਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ "ਕਾਕੇਸਸ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ" ਮੈਡਲ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਅਸਲਾਮਜ਼ਾਨ ਨੇ ਸੋਵੀਅਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਫਲ ਕੈਰੀਅਰ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ, ਅਧਿਕਾਰਤ ਚੈਨਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਅਲਜੀਰੀਆ, ਅਰਜਨਟੀਨਾ, ਬੈਲਜੀਅਮ, ਚੀਨ, ਜਰਮਨ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਗਣਰਾਜ (ਅੱਜ ਜਰਮਨੀ), ਫਰਾਂਸ, ਭਾਰਤ, ਇਟਲੀ, ਜਾਪਾਨ, ਮੈਡਾਗਾਸਕਰ, ਸਪੇਨ, ਸਵੀਡਨ, ਨੀਦਰਲੈਂਡਸ ਸਮੇਤ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਕਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀ ਯੂਨੀਅਨ ਦੁਆਰਾ ਫੰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ। , ਸੰਯੁਕਤ ਅਰਬ ਗਣਰਾਜ (ਅੱਜ ਮਿਸਰ ਅਤੇ ਸੀਰੀਆ), ਅਤੇ ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ। 1957 ਵਿੱਚ, ਸੋਵੀਅਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਦੋਵਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦਰਮਿਆਨ ਦੋਸਤਾਨਾ ਕੂਟਨੀਤਕ ਸਬੰਧ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਨਜ਼ੂਰਸ਼ੁਦਾ ਯਾਤਰਾ 'ਤੇ ਭਾਰਤ ਭੇਜਿਆ। ਉਸ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਲਗਾਈ ਗਈ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਸਨੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਬਣਾਈਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਨੇ ਸ਼ਿਰਕਤ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਕੁਝ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ। 1970, 1973 ਅਤੇ 1975 ਵਿੱਚ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਨੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਭਾਰਤ-ਸੋਵੀਅਤ ਕੂਟਨੀਤਕ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।
ਭੈਣਾਂ ਦੇ ਜੱਦੀ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਮਰਿਅਮ ਅਤੇ ਇਰਨੂਹੀ ਅਸਲਾਮਜ਼ਾਨ ਸਿਸਟਰਜ਼ ਦੀ ਗੈਲਰੀ, ਤੇਲ ਅਤੇ ਵਸਰਾਵਿਕ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਰੱਖਦੀ ਹੈ ਜੋ ਸਥਾਈ ਡਿਸਪਲੇ 'ਤੇ ਹਨ। ਉਸਦੀ ਭੈਣ, ਇਰਨੂਹੀ ਅਸਲਾਮਜ਼ਾਨ, ਵੀ ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਸੀ। ਅਸਲਾਮਜ਼ਾਨ ਦਾ ਕੰਮ ਅਰਮੇਨੀਆ ਦੀ ਨੈਸ਼ਨਲ ਗੈਲਰੀ ਅਤੇ ਡੇਰਫਨਰ ਜੂਡੈਕਾ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਅਸਲਾਮਾਜ਼ਯਾਨ ਦੀ ਮੌਤ ਮਾਸਕੋ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਯੇਰੇਵਨ ਦੇ ਕੋਮੀਟਾਸ ਪੈਂਥੀਓਨ ਵਿੱਚ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਗਿਆ। ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਅਸਲਾਮਜ਼ਯਾਨ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਾ ਮੁੜ ਉਭਾਰ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਸਮਕਾਲੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਮਰੀਅਮ ਅਤੇ ਇਰਨੂਹੀ ਅਸਲਾਮਜ਼ਾਨ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਪ੍ਰਤੀ ਸ਼ਰਧਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਪੂਰੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੌਰਾਨ, ਭੈਣਾਂ ਨੇ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਕਈ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਵਜੋਂ ਅਰਮੀਨੀਆ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਨੀ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਛੱਡੀ।
1976 ਵਿੱਚ, ਭਾਰਤ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਨੇ ਸੋਵੀਅਤ ਰੂਸ ਅਤੇ ਸੋਵੀਅਤ ਅਰਮੇਨੀਆ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ। ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ 15 ਗਣਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਗਾਂਧੀ ਨੇ ਅਰਮੀਨੀਆ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨਾ ਚੁਣਿਆ ਸੀ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਰੀਅਮ ਅਸਲਮਜ਼ਯਾਨ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ।
ਮਰੀਅਮ ਅਤੇ ਇਰਨੂਹੀ ਦੋਵੇਂ ਕਈ ਮੌਕਿਆਂ 'ਤੇ ਭਾਰਤ ਆਏ ਸਨ। ਗਾਂਧੀ ਦੀ ਅਰਮੇਨੀਆ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਮਰੀਅਮ ਨੇ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਦੀ ਲੜੀ ਲਈ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਜਵਾਹਰ ਲਾਲ ਨਹਿਰੂ ਪੁਰਸਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਗਾਂਧੀ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਹ ਉਸ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦੌਰਾਨ ਸੀ ਜਦੋਂ ਗਾਂਧੀ ਨੇ ਅਰਮੇਨੀਆ ਦਾ ਵੀ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਨਹਿਰੂ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜੇਤੂਆਂ ਲਈ ਆਯੋਜਿਤ ਇੱਕ ਰਿਸੈਪਸ਼ਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਗਾਂਧੀ ਮਰੀਅਮ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੇ ਅਤੇ ਉਤਸੁਕਤਾ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਰਵਾਇਤੀ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਸਿਲਵਰ ਬੈਲਟ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।
ਇਹ ਕੀ ਹੈ? ਉਸ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਮੈਂ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਪਹਿਰਾਵਾ ਹੈ ਜੋ ਅਰਮੀਨੀਆਈ ਔਰਤਾਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦਰ ਪੀੜ੍ਹੀ ਚਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਜੋਂ ਦੇਣ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਦੱਸਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਹ ਤਸਵੀਰ [ਮਰੀਅਮ ਨੇ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਨੇਤਾ ਜਵਾਹਰ ਲਾਲ ਨਹਿਰੂ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਬਣਾਈ ਸੀ] ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਤੋਹਫ਼ਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੈਲਟ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਯਾਦ ਵਜੋਂ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪੂਰਵਜ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਮਾਸਕੋ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼, ਅਰਮੇਨੀਆ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੰਗੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣੀਆਂ ਸਨ।
ਜੀਵਨ [ਸੋਧੋ]
ਉਹ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਯੇਰਾਨੂਹੀ ਅਸਲਮਾਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਭੈਣ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਵੱਡਾ ਸੰਕਲਨ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਗੂਮ੍ਰੀ ਵਿੱਚ ਅਸਲਮਾਜ਼ੀਆਂ ਸਿਸਟਰ ਮਿਉਜ਼ੀਅਮ ਵਿੱਚ ਪਿਆ ਹੈ।
ਅਸਲਮਾਜ਼ੀਆਂ ਸਟੀਫ਼ਨ ਅਗਜਾਨੀਆਂ ਅਤੇ ਪੇੱਟਰੋਵ ਵੋਡਕਿਨ ਦੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਸਾਰ ਅਤੇ ਨਾਟਕੀ ਰੂਪ ਨੂੰ ਜਾਹਿਰ ਕਰਦੇ ਸੀ।
ਜਦਕਿ ਆਲੋਚਕ ਉਸ ਦੀ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਦੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਤਾਕਤ 'ਤੇ ਬਹਿਸ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਉਸ ਵਸਰਾਵਿਕ ਪਲੇਟ ਦਾ ਮਾਸਟਰਪੀਸ ਵਜੋਂ ਵਿਆਪਕ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।.[1]
ਮਰੀਅਮ ਅਸਲਮਾਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਮਾਸਕੋ ਵਿੱਚ ਹੋਈਂ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਯੇਰਵਾਨ ਦੇ ਕੋਮੀਤਸ ਪੈਨਥਨ ਵਿੱਚ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਗਿਆ।
ਮਸ਼ਹੂਰ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ[ਸੋਧੋ]
- ਦ ਰਿਟਰਨ ਓਫ ਦ ਹੀਰੋ (1942)
- ਐਮ 70 ਈਅਰ ਓਲਡ (1980)
- ਨੋਐਜ਼ੀ ਨੇਬ੍ਰ੍ਜ਼ (1981)
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- Mariam Aslamazian in Great Soviet Encyclopedia
- RA Prime Minister Sends Message of Condolence on Occasion of Death of Mariam Aslamazian, July 26, 2006[permanent dead link]
- Mariam Aslamazian in ArtPanorama Gallery
- ↑ "Resting in Peace: Yerevan's Pantheon, By Rick Ney". Archived from the original on 2016-03-03. Retrieved 2017-03-24.