ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਮੋਨੀਸ਼ਾ ਉਨੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਮੋਨੀਸ਼ਾ ਉਨੀ
ਤਸਵੀਰ:Monisha Unni.jpg
ਜਨਮ
24 ਜਨਵਰੀ 1970 ਪੰਨਯੰਕਾਰਾ, ਕੋਜ਼ੀਕੋਡ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ, ਕੇਰਲ, ਭਾਰਤ
ਮੌਤ5 ਦਸੰਬਰ 1992(1992-12-05) (ਉਮਰ 22)
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰਮਾਊਂਟ ਕਾਰਮਲ ਕਾਲਜ, ਬੰਗਲੌਰ
ਪੇਸ਼ਾਅਭਿਨੇਤਰੀ, ਕਲਾਸੀਕਲ ਡਾਂਸਰ
ਸਰਗਰਮੀ ਦੇ ਸਾਲ1984–1992

ਮੋਨੀਸ਼ਾ ਉਨੀ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: Monisha Unni; 24 ਜਨਵਰੀ 1970 – 5 ਦਸੰਬਰ 1992) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਸੀ, ਜੋ ਮਲਿਆਲਮ, ਤਮਿਲ ਸਿਨੇਮਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।[1]

ਮੋਨੀਸ਼ਾ 16 ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਫ਼ੀਚਰ ਫ਼ਿਲਮ ਨਖਕਸ਼ਥੰਗਲ (1986) ਲਈ ਸਰਬੋਤਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫ਼ਿਲਮ ਪੁਰਸਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਦੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਬਣੀ।[2] ਸ਼ਾਰਦਾ, ਸ਼ੋਭਨਾ, ਮੀਰਾ ਜੈਸਮੀਨ, ਸੁਰਭੀ ਲਕਸ਼ਮੀ ਅਤੇ ਸ਼ੋਭਾ ਦੇ ਨਾਲ, ਮੋਨੀਸ਼ਾ ਉਨੀ ਛੇ ਮਲਿਆਲਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਰਵੋਤਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫਿਲਮ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤਿਆ ਹੈ।[3][4]

ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਕਰੀਅਰ ਵਿੱਚ, ਮੋਨੀਸ਼ਾ ਨੇ ਐਮਟੀ ਵਾਸੂਦੇਵਨ ਨਾਇਰ, ਹਰੀਹਰਨ, ਪ੍ਰਿਯਦਰਸ਼ਨ, ਅਜਯਨ, ਕਮਲ ਅਤੇ ਸਿਬੀ ਮਲਾਇਲ ਵਰਗੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਸਹਿਯੋਗ ਕੀਤਾ।[5]

ਅਰੰਭ ਦਾ ਜੀਵਨ

[ਸੋਧੋ]

ਮੋਨੀਸ਼ਾ ਊਨੀ ਦਾ ਜਨਮ 1971 ਵਿੱਚ ਪੰਨਯੰਕਾਰਾ, ਕੋਝੀਕੋਡ ਵਿੱਚ ਨਰਾਇਣਨ ਊਨੀ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀਦੇਵੀ ਊਨੀ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ।[6] ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਕੂਲੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਸੇਂਟ ਚਾਰਲਸ ਹਾਈ ਸਕੂਲ, ਬੰਗਲੌਰ ਅਤੇ ਬਿਸ਼ਪ ਕਾਟਨ ਗਰਲਜ਼ ਸਕੂਲ, ਬੰਗਲੌਰ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਮਾਉਂਟ ਕਾਰਮਲ ਕਾਲਜ, ਬੰਗਲੌਰ ਵਿੱਚ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ।[7] ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਭਰਾ ਸਜੀਤ ਉਨੀ ਸੀ।[8]

ਮੌਤ

[ਸੋਧੋ]

ਮੋਨੀਸ਼ਾ ਊਨੀ ਮਲਿਆਲਮ ਫਿਲਮ ਚੇਪਾਦਿਵਿਦਿਆ ' ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਕਾਰ ਹਾਦਸੇ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। 5 ਦਸੰਬਰ 1992 ਨੂੰ, ਮੋਨੀਸ਼ਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਸ਼੍ਰੀਦੇਵੀ ਊਨੀ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਜਾ ਰਹੀ ਇੱਕ ਕਾਰ ਅਲਾਪੁਝਾ ਵਿੱਚ ਚੇਰਥਲਾ ਦੇ ਨੇੜੇ ਦੁਰਘਟਨਾ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਈ। ਜਿੱਥੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਫਰੈਕਚਰ ਅਤੇ ਸੱਟਾਂ ਨਾਲ ਬਚ ਗਈ, ਮੋਨੀਸ਼ਾ ਨੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਦੀ ਤਾਬ ਨਾ ਝੱਲਦਿਆਂ ਦਮ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ।[3]

ਕੈਰੀਅਰ

[ਸੋਧੋ]

ਮਲਿਆਲਮ ਨਾਵਲਕਾਰ ਐਮਟੀ ਵਾਸੂਦੇਵਨ ਨਾਇਰ, ਜੋ ਇੱਕ ਪਟਕਥਾ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਫ਼ਿਲਮ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਵੀ ਹਨ, ਮੋਨੀਸ਼ਾ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮਿੱਤਰ ਸਨ। ਮੋਨੀਸ਼ਾ ਦੀ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਐਂਟਰੀ ਲਈ ਐਮ.ਟੀ. ਉਸਨੇ ਨਖਕਸ਼ਥੰਗਲ (1986) ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਐਮਟੀ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਹਰੀਹਰਨ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰੇਮ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਕਿਸ਼ੋਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਮੋਨੀਸ਼ਾ ਦੁਆਰਾ ਫਿਲਮ ਦੀ ਨਾਇਕਾ ਗੋਰੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੇ 1987 ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਸਰਵੋਤਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫਿਲਮ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤਿਆ।[7]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. "വീണ്ടും ഞാന്‍ തനിച്ചായി | mangalam.com". Archived from the original on 3 December 2013. Retrieved 29 November 2013.
  2. "Remembering actress Monisha Unni on her 29th death anniversary". The Times of India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2021-12-05. Retrieved 2022-12-05.
  3. 3.0 3.1 "Losing her wish, she turned to dance – the Hindu". The Hindu. Archived from the original on 30 November 2013. Retrieved 18 November 2013. ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; name "thehindu.com" defined multiple times with different content
  4. "Remembering Monisha Unni – the Hindu". The Hindu. Archived from the original on 15 April 2014. Retrieved 14 April 2014.
  5. "Manorama Online | Movies | Nostalgia |". Archived from the original on 3 December 2013. Retrieved 26 November 2013.
  6. "Remembering 'Manjal Prasadam Nettiyil Charthiya' girl Monisha Unni on her death anniversary – Times of India". The Times of India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on 10 December 2019. Retrieved 2020-05-07.
  7. 7.0 7.1 Weblokam Profile of Monisha Archived 2 April 2007 at the Wayback Machine.. Weblokam.com. Retrieved on 2012-11-20.
  8. "മോനിഷയുടെ കഥ | mangalam.com". Archived from the original on 5 December 2013. Retrieved 28 December 2013.