ਮੌਸਮ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ

21 ਅਕਤੂਬਰ 2006 ਨੂੰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਲਈ ਮੌਸਮ ਦਾ ਇੱਕ ਸਤਹ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ।

ਇੱਕ ਮੌਸਮ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ ਸਮੇਂ ਦੇ ਇੱਕ ਖਾਸ ਬਿੰਦੂ ਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵੱਖ ਵੱਖ ਮੌਸਮ ਸੰਬੰਧੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਰਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਨਕਸ਼ੇ 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੱਧ ਤੋਂ ਵਰਤਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਖੋਜ ਅਤੇ ਮੌਸਮ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਆਈਸੋਥਰਮਜ਼ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਤਾਪਮਾਨ ਦੇ ਗਰੇਡੀਐਂਟ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਮੌਸਮ ਦੇ ਮੋਰਚਿਆਂ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਆਈਸੋਟੈਚ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ, 300 ਜਾਂ 250 ਐਚਪੀਏ ਦੇ ਨਿਰੰਤਰ ਦਬਾਅ ਸਤਹ ਤੇ ਹਵਾ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਗਤੀ ਦੀਆਂ ਰੇਖਾਵਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੈੱਟ ਧਾਰਾ ਕਿੱਥੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। 700 ਅਤੇ 500 ਐਚਪੀਏ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਨਿਰੰਤਰ ਦਬਾਅ ਚਾਰਟਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਗਰਮ ਗਰਮ ਚੱਕਰਵਾਤੀ ਗਤੀ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪੱਧਰਾਂ 'ਤੇ ਹਵਾ ਦੀ ਗਤੀ' ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਦੋ-ਅਯਾਮੀ ਧਾਰਾਵਾਂ ਹਵਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਇਕਸਾਰਤਾ ਅਤੇ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੇ ਖੇਤਰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਹਵਾ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਵਿਚ ਮਦਦਗਾਰ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਤਹ ਦੇ ਮੌਸਮ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸਤਹ ਮੌਸਮ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਉੱਚ ਦਬਾਅ ਅਤੇ ਘੱਟ ਦਬਾਅ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਆਈਸੋਬਾਰਾਂ ਨੂੰ ਰਚਦਾ ਹੈ। ਕਲਾਉਡ ਕੋਡ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਨਕਸ਼ਿਆਂ ਉੱਤੇ ਹੋਰ ਮੌਸਮ ਵਿਗਿਆਨਕ ਡੇਟਾ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਿਗਰਾਨੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਭੇਜੀ ਗਈ ਸਿਨਪੇਟਿਕ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਇਤਿਹਾਸ

ਸਰ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸ ਗੈਲਟਨ, ਮੌਸਮ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਦੇ ਖੋਜੀ।

ਆਧੁਨਿਕ ਅਰਥਾਂ ਵਿਚ ਮੌਸਮ ਦੇ ਚਾਰਟਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮੱਧ ਹਿੱਸੇ ਵਿਚ ਤੂਫਾਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਸਿਧਾਂਤ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ। ਕਰੀਮੀਆ ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਤੂਫਾਨ ਨੇ ਬਾਲਕਲਾਵਾ ਵਿਖੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਬੇੜੇ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਵਿਗਿਆਨੀ ਰਬੈਨ ਲੇ ਵੇਰਿਅਰ ਇਹ ਦਰਸਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਜੇ ਤੂਫਾਨ ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਲਾ ਵਿਗਿਆਨਕ ਨਕਸ਼ਾ ਜਾਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ, ਤਾਂ ਜਿਸ ਰਸਤੇ ਦਾ ਰਾਹ ਹੁੰਦਾ ਉਸਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਬੇੜੇ ਦੁਆਰਾ ਬਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ।

ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿਚ ਵਿਗਿਆਨੀ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸ ਗੈਲਟਨ ਨੇ ਇਸ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ, ਨਾਲ ਹੀ ਰੌਬਰਟ ਫਿਟਜ਼ਰੋਏ ਦੇ ਮੌਸਮ ਦੀ ਅਗਾਮੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਵੀ ਕੀਤੀ। ਅਕਤੂਬਰ 1861 ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਲਈ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਦੇ ਮੌਸਮ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਿਆਂ ਨਕਸ਼ੇ ਉੱਤੇ ਅੰਕੜੇ ਸਾਜਿਸ਼ ਕੀਤੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਮੌਸਮ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਨਕਸ਼ੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਕਿ ਹਵਾ ਉੱਚ ਦਬਾਅ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਵਰਤਾਰੇ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕਰਨ ਲਈ 'ਐਂਟੀਸਾਈਕਲੋਨ' ਸ਼ਬਦ ਬਣਾਇਆ। ਉਹ ਇੱਕ ਅਖਬਾਰ ਵਿੱਚ ਮੌਸਮ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਨਕਸ਼ੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਸਦੇ ਲਈ ਉਸਨੇ ਨਕਸ਼ੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਬਲਾਕਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖਣ ਲਈ ਪੈਂਟੋਗੋਗ੍ਰਾਫ (ਡਰਾਇੰਗ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਧਨ) ਵਿੱਚ ਸੋਧ ਕੀਤੀ। ਟਾਈਮਜ਼ ਨੇ ਮੌਸਮ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਦਫਤਰ ਨਾਲ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਮੌਸਮ ਦੇ ਨਕਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਛਾਪਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।

1843 ਦਾ ਯੂਐਸ ਮੌਸਮ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ।

ਦੇਸ਼-ਵਿਆਪੀ ਮੌਸਮ ਦੇ ਨਕਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਫ ਨੈਟਵਰਕਸ ਦੀ ਹੋਂਦ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਤੋਂ ਅੰਕੜੇ ਅਸਲ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇਕੱਤਰ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਣ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਲਈ ਢੁੱਕਵੇਂ ਰਹਿਣ। ਮੌਸਮ ਦੇ ਅੰਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਤਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ ਤਾਰ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਵਰਤੋਂ 1847 ਵਿਚ ਮਾਨਚੈਸਟਰ ਐਗਜ਼ਾਮੀਨਰ ਅਖਬਾਰ ਸੀ:

... ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕੀ ਪੂਰਬੀ ਕਾਉਂਟੀਆਂ ਤੋਂ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮੈਨਚੈਸਟਰ ਤੋਂ ਇਲੈਕਟ੍ਰਿਕ ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਫ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕਾਫ਼ੀ ਵਧਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ... ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ ਸਥਾਨਾਂ ਤੇ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਜੋੜਦੇ ਹਾਂ ...

ਸਮੇਂ ਦੇ ਜ਼ੋਨਾਂ ਵਿਚ ਮਾਨਕੀਕਰਣ ਕਰਨਾ ਸਮੇਂ ਲਈ ਇਹ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਨਕਸ਼ੇ 'ਤੇ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸਹੀ ਸਮੇਂ' ਤੇ ਮੌਸਮ ਨੂੰ ਦਰਸਾਏ ਗ੍ਰੀਨ ਵਿਚ ਮੀਨ ਟਾਈਮ ਦੇ ਉਦਘਾਟਨ ਦੇ ਨਾਲ 1847 ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਰੇਲਵੇ ਨੈਟਵਰਕ ਦੇ ਤਾਲਮੇਲ ਲਈ ਇੱਕ ਮਾਨਕੀਕ੍ਰਿਤ ਸਮਾਂ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।

ਯੂਐਸ ਵਿਚ, ਸਮਿਥਸੋਨੀਅਨ ਇੰਸਟੀਚਿਊਸ਼ਨ ਨੇ 1840 ਅਤੇ 1860 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿਚ ਕੇਂਦਰੀ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਨਿਰੀਖਕਾਂ ਦਾ ਨੈੱਟਵਰਕ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ. ਇਕ ਵਾਰ ਜੋਸੇਫ ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਰਾਜ ਸੰਭਾਲਿਆ। ਯੂ.ਐੱਸ ਦੀ ਆਰਮੀ ਸਿਗਨਲ ਕੋਰ ਨੇ ਇਸ ਨੈਟਵਰਕ ਨੂੰ 1870 ਅਤੇ 1874 ਵਿਚ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਇਕ ਕਾਰਜ ਦੁਆਰਾ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ,ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪੱਛਮੀ ਤੱਟ ਤੱਕ ਫੈਲਾਇਆ। ਪਹਿਲਾਂ, ਨਕਸ਼ੇ 'ਤੇ ਸਾਰੇ ਡੇਟਾ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮਾਨਕੀਕਰਨ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਸਟੇਟਸ ਨੇ 1905 ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਟਾਈਮ ਜ਼ੋਨ ਅਪਣਾਏ, ਜਦੋਂ ਡੇਟ੍ਰੋਇਟ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਮਿਆਰੀ ਸਮਾਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ।

20ਵੀਂ ਸਦੀ

1990 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿਚ ਸਤਹ ਮੌਸਮ ਦੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਲਈ ਹਲਕੇ ਟੇਬਲ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸਨ।

ਮੌਸਮ ਦੇ ਨਕਸ਼ਿਆਂ 'ਤੇ ਫਰੰਟਲ ਜ਼ੋਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ 1910 ਵਿਆਂ ਤੋਂ ਨਾਰਵੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ। ਪੋਲਰ ਫਰੰਟ ਸਿਧਾਂਤ ਯਾਕੂਬ ਬੇਜਰਕਨੇਸ ਨੂੰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਨਾਰਵੇ ਦੇ ਨਿਗਰਾਨੀ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਤੱਟਵਰਤੀ ਨੈਟਵਰਕ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਸਿਧਾਂਤ ਨੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਚੱਕਰਵਾਤ ਦਾ ਮੁੱਖ ਪ੍ਰਵਾਹ ਇਕਸਾਰਤਾ ਦੀਆਂ ਦੋ ਲਾਈਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਇਕ ਨੀਵਾਂ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਅਤੇ ਇਕ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਘੱਟ ਦੇ ਪਿੱਛੇ. ਨੀਵੀਂ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਦੀ ਕਨਵਰਜੈਂਸ ਲਾਈਨ ਜਾਂ ਤਾਂ ਸਟੀਰਿੰਗ ਲਾਈਨ ਜਾਂ ਗਰਮ ਮੋਰਚਾ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਿਛਲੇ ਰਸਤੇ ਦੇ ਜ਼ੋਨ ਨੂੰ ਸਕੈੱਲ ਲਾਈਨ ਜਾਂ ਕੋਲਡ ਫਰੰਟ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਬੱਦਲ ਅਤੇ ਬਾਰਸ਼ ਦੇ ਖੇਤਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਨਵਰਿਜ਼ਨ ਜ਼ੋਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੇਂਦ੍ਰਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ। ਫਰੰਟਲ ਜ਼ੋਨਾਂ ਦੀ ਧਾਰਣਾ ਹਵਾ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਚੱਕਰਵਾਤ ਦੇ ਤਿੰਨ-ਅਯਾਮੀ ਚੇ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ 1940 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੌਰਾਨ ਉੱਪਰੀ ਹਵਾ ਦੇ ਨੈਟਵਰਕ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰੇਗੀ. ਕਿਉਂਕਿ ਹਵਾ ਦੇ ਪੁੰਜ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਿਨਾਰਾ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਫੌਜੀ ਮੋਰਚਿਆਂ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ ਜੁਲਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ "ਫਰੰਟ" ਸ਼ਬਦ ਇਹਨਾਂ ਸਤਰਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ. ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਨੇ 1942 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਸਤਹ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਦੇ ਮੋਰਚਿਆਂ ਦਾ ਰਸਮੀ ਤੌਰ ਤੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਡਬਲਯੂਬੀਏਐਨ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕੇਂਦਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ, ਡੀ.ਸੀ.