ਰਸ਼ਨਾ ਭੰਡਾਰੀ
ਰਸ਼ਨਾ ਭੰਡਾਰੀ | |
|---|---|
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | Indian |
| ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | ਇੰਡੀਅਨ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਸਾਇੰਸ, ਜੌਨਸ ਹੌਪਕਿੰਸ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਮੈਡੀਸਨ, ਰੌਕਫੈਲਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਬਰਕਲੇ |
| ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ | ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨ, ਯੂਕੇਰੀਓਟਿਕ ਸਿਗਨਲ ਟ੍ਰਾਂਸਡਕਸ਼ਨ |
| ਵਿਗਿਆਨਕ ਕਰੀਅਰ | |
| ਅਦਾਰੇ | ਡੀ.ਐਨ.ਏ ਫਿੰਗਰਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਅਤੇ ਡਾਇਗਨੌਸਟਿਕਸ ਲਈ ਕੇਂਦਰ |
ਰਸ਼ਨਾ ਭੰਡਾਰੀ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Rashna Bhandari) ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਡੀਐਨਏ ਫਿੰਗਰਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਅਤੇ ਡਾਇਗਨੌਸਟਿਕਸ, ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿਖੇ ਸੈੱਲ ਸਿਗਨਲਿੰਗ ਦੀ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਦੀ ਮੁਖੀ ਹੈ। ਭੰਡਾਰੀ ਸਰੀਰ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਮੈਟਾਬੋਲਿਜ਼ਮ ਵਿੱਚ ਇਨੋਸਿਟੋਲ ਪਾਈਰੋਫੋਸਫੇਟਸ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਸਮਝਣ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਨਾਲ, ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਿਗਨਲ ਟ੍ਰਾਂਸਡਕਸ਼ਨ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।
ਸਿੱਖਿਆ[ਸੋਧੋ]
ਭੰਡਾਰੀ ਨੇ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਮੈਡੀਕਲ ਸਾਇੰਸਜ਼ ਤੋਂ ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਬੈਚਲਰ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭਾਰਤੀ ਵਿਗਿਆਨ ਸੰਸਥਾਨ ਤੋਂ ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਪੋਸਟ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰੇਟ ਕੀਤੀ।[1]
ਕੈਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]
ਭੰਡਾਰੀ 2008 ਵਿੱਚ ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਡੀਐਨਏ ਫਿੰਗਰਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਅਤੇ ਡਾਇਗਨੌਸਟਿਕਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਟਾਫ ਵਿਗਿਆਨੀ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ।
ਇੰਡੀਅਨ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਸਾਇੰਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਡਾਕਟਰੇਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਭੰਡਾਰੀ ਨੇ ਸੰਧਿਆ ਸ਼੍ਰੀਕਾਂਤ ਵਿਸ਼ਵੇਸ਼ਵਰਿਆ ਦੇ ਨਾਲ ਝਿੱਲੀ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਗੁਆਨਾਇਲਲ ਸਾਈਕਲੇਸ, ਜੀ.ਸੀ.ਸੀ. ਦੁਆਰਾ ਸਿਗਨਲ ਟ੍ਰਾਂਸਡਕਸ਼ਨ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਅੰਤੜੀਆਂ ਦੀ ਝਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਤਰਲ ਅਤੇ ਆਇਨ ਹੋਮਿਓਸਟੈਸਿਸ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।[2]
2001 ਵਿੱਚ, ਭੰਡਾਰੀ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਬਰਕਲੇ ਵਿੱਚ ਜੌਨ ਕੁਰੀਅਨ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੋਸਟ-ਡਾਕਟੋਰਲ ਫੈਲੋ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ, ਜੋ ਸੈੱਲ ਸਿਗਨਲਿੰਗ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਦੇ ਸਟ੍ਰਕਚਰਲ ਬਾਇਓਲੋਜੀ ਅਤੇ ਬਾਇਓਕੈਮਿਸਟਰੀ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। 2003 ਵਿੱਚ, ਭੰਡਾਰੀ ਬਾਲਟੀਮੋਰ ਵਿੱਚ ਜੌਨਸ ਹੌਪਕਿੰਸ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਮੈਡੀਸਨ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਗਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਸਿਗਨਲਿੰਗ ਅਣੂਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਨੋਸਿਟੋਲ ਪਾਈਰੋਫੋਸਫੇਟਸ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਸੋਲੋਮਨ ਸਨਾਈਡਰ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।
2015 ਵਿੱਚ, ਭੰਡਾਰੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਨੇ ਪਾਇਆ ਕਿ IP7 ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪੱਧਰ ਵਾਲੇ ਚੂਹੇ ਖੂਨ ਦੇ ਥੱਕੇ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੇ ਹਨ। IP7 ਦੇ ਨਾਕਾਫ਼ੀ ਪੱਧਰਾਂ ਕਾਰਨ ਪੌਲੀਫਾਸਫੇਟ (ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਫਾਸਫੇਟ ਸਮੂਹਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਲੜੀ) ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਹੋਰ ਫਾਸਫੇਟ-ਅਮੀਰ ਅਣੂ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਆਈ। ਥਣਧਾਰੀ ਜੀਵਾਂ ਵਿੱਚ, ਪੋਲੀਫਾਸਫੇਟ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਲੇਟਲੈਟਸ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਗਠਨ ਦੌਰਾਨ ਖੂਨ ਦੇ ਥੱਕੇ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਲੇਟਲੈਟਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਰੱਖੇ ਪੌਲੀਫੋਸਫੇਟਸ ਥੱਕਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਪੌਲੀਫਾਸਫੇਟਸ ਅਤੇ ਹੋਰ ਹਿੱਸੇ ਇੱਕ ਜਾਲ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਛੱਡੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਗਤਲੇ ਲਈ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। IP7 ਦੇ ਪੱਧਰਾਂ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਨਾਲ ਸਟ੍ਰੋਕ ਜਾਂ ਮਾਇਓਕਾਰਡੀਅਲ ਇਨਫਾਰਕਸ਼ਨ ਦੀ ਰੋਕਥਾਮ ਵਿੱਚ ਗਤਲਾ ਘਟਾ ਕੇ ਸੰਭਾਵੀ ਉਪਯੋਗ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।[3]
ਭੰਡਾਰੀ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾ ਸਫਲਤਾ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[4]
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ "CDFD Profile - Rashna Bhandari". Retrieved 16 July 2016.
- ↑ "Fellow Profile". Retrieved 16 July 2016.
- ↑ Mallikarjun, Y. (18 February 2015). "Small molecule with a huge potential". The Hindu. Retrieved 21 June 2018.
- ↑ "In media". Archived from the original on 16 ਅਗਸਤ 2016. Retrieved 16 July 2016.