ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਰਾਣੀ (ਅਦਾਕਾਰਾ)

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ
Rani
رانی
ਜਨਮ
Nasira

(1946-12-08)ਦਸੰਬਰ 8, 1946
ਮੌਤਮਈ 27, 1993(1993-05-27) (ਉਮਰ 46)
ਪੇਸ਼ਾActress
ਸਰਗਰਮੀ ਦੇ ਸਾਲ1962–1991
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀHassan Tariq
Mian Javed Qamar
Sarfaraz Nawaz
Parent(s)Muhammad Shafi(Father) and Iqbal Begum(Mother)

ਰਾਣੀ (ਪੰਜਾਬੀ,ਉਰਦੂ: رانی; 8 ਦਸੰਬਰ 1946 - 27 ਮਈ, 1993) ਇਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਫ਼ਿਲਮ ਅਤੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ 1960 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਅਭਿਨੇਤਾ ਅਤੇ ਨਿਰਮਾਤਾ ਵਾਹਿਦ ਮਰਾੜ ਨਾਲ ਇੱਕ ਹਿੱਟ ਜੋੜੀ ਬਣਾਈ। ਉਹ ਉਪ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਸਫਲ ਅਭਿਨੇਤਰੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਰਹੀ ਅਤੇ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਲਈ ਵੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ। ਰਾਣੀ ਦੀ ਮੌਤ 27 ਮਈ, 1993 ਨੂੰ ਕੈਂਸਰ ਨਾਲ ਹੋਈ।

ਅਦਾਕਾਰੀ ਕਰੀਅਰ

[ਸੋਧੋ]

ਰਾਣੀ ਨੇ ਉਰਦੂ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਦੋਵਾਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫ਼ਿਲਮ ਦੀ ਨਾਇਕਾ ਸੀ। 1962 ਵਿੱਚ ਅਤੇ 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਇੱਕ ਅਨੁਭਵੀ ਫ਼ਿਲਮ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ, ਅਨਵਰ ਕਮਲ ਪਾਸ਼ਾ ਨੇ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਫ਼ਿਲਮ ਮਹਿਬੂਬ (1962 ਦੀ ਫਿਲਮ) ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦਿੱਤੀ।[1] ਮਹਿਬੂਬ ਰਾਣੀ ਦੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ 'ਮੌਜ ਮੇਲਾ', 'ਏਕ ਤੇਰਾ ਸਹਾਰਾ' ਅਤੇ 'ਸਫੈਦ ਖੂਨ' ਵਰਗੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰ ਆਈਆਂ। 1965 ਤੱਕ ਉਸ ਨੇ ਹੋਰ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਅਭਿਨੈ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਫਲਾਪ ਹੋ ਗਈਆਂ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਿਨਕਸ ਵਾਲੀ ਅਦਾਕਾਰਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ

ਹਾਲਾਂਕਿ, 'ਹਜਾਰ ਦਾਸਤਾਨ' ਅਤੇ 'ਦੇਵਰ ਭਾਬੀ' ਦੀ ਸਫ਼ਲਤਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰਾਣੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਬਣ ਗਈ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਵਧੇਰੇ ਫ਼ਿਲਮਾਂ 'ਚੰਨ ਮਖਣਾ', 'ਸੱਜਣ ਪਿਆਰਾ', 'ਜਿੰਦ ਜਾਨ', 'ਦੁਨੀਆ ਮਤਲਬ ਦੀ', 'ਅੰਜੁਮਨ' (1970 ਫ਼ਿਲਮ), 'ਤਹਿਜ਼ੀਬ' (1971 ਦੀ ਫ਼ਿਲਮ), 'ਉਮਰਾਓ ਜਾਨ ਅਦਾ' (1972), 'ਨਾਗ ਮਨੀ', 'ਸੀਤਾ ਮਰੀਅਮ ਮਾਰਗਰੇਟ', 'ਏਕ ਗੁਨਾਹ ਔਰ ਸਹੀ' ਅਤੇ 'ਸੁਰੱਈਆ ਭੋਪਾਲੀ' ਹਨ। 1990 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਦੋ ਟੀ.ਵੀ. ਸੀਰੀਅਲ 'ਖਵਾਹਿਸ਼' ਅਤੇ 'ਫਰੇਬ' ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ।[1][2]

ਨਿੱਜੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ

[ਸੋਧੋ]
ਰਾਣੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਕਬਰਾਂ

ਰਾਣੀ ਦਾ ਜਨਮ 8 ਦਸੰਬਰ 1946 ਨੂੰ ਮੌਸਾਂਗ, ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਸੀਨ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਮਲਿਕ ਮੁਹੰਮਦ ਸ਼ਫੀ ਅਤੇ ਇਕਬਾਲ ਬੇਗਮ ਦੇ ਘਰ ਨਸੀਰਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਮੁਖਤਾਰ ਬੇਗਮ, ਇੱਕ ਗਾਇਕਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਉਰਦੂ ਨਾਟਕਕਾਰ ਆਘਾ ਹਸ਼ਰ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਦੀ ਪਤਨੀ, ਦੇ ਡਰਾਈਵਰ ਸਨ। ਮੁਖਤਿਆਰ ਬੇਗਮ ਨੇ ਅਹੁਦਾ ਸੰਭਾਲਿਆ ਅਤੇ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਆਪ ਪਾਲਿਆ। ਮੁਖਤਾਰ ਬੇਗਮ ਦੁਆਰਾ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰਾਣੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਚਲੀ ਗਈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨਾਲ ਮੇਲ ਹੋਇਆ। 1960 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਫ਼ਲਤਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਹਸਨ ਤਾਰਿਕ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਇੱਕ ਧੀ, ਰਾਬੀਆ ਸੀ। ਵਿਵਾਦਾਂ ਕਾਰਨ ਹਸਨ ਤਾਰਿਕ ਨੇ ਰਾਣੀ ਨੂੰ 1970 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਤਲਾਕ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਫ਼ਿਲਮ ਦੇ ਨਿਰਮਾਤਾ ਮੀਆਂ ਜਾਵੇਦ ਕਮਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਕੈਂਸਰ ਹੈ।[1] ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਇਲਾਜ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਨੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕ੍ਰਿਕਟਰ ਸਰਫਰਾਜ ਨਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਚੰਗਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਜੋੜ ਲਿਆ ਅਤੇ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ। ਰਾਣੀ ਨੇ 1980 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਚੋਣ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ ਸਰਫਰਾਜ਼ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵੀ ਬਹੁਤਾ ਚਿਰ ਨਹੀਂ ਟਿਕ ਸਕਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਵੱਖ ਹੋ ਗਏ। ਤੀਜੀ ਵਾਰ ਤਲਾਕ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰਾਣੀ ਇਕੱਲਤਾ ਦੇ ਸੋਗ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ। ਕੈਂਸਰ ਵੀ ਵੱਧ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਵਾਰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੀਬਰਤਾ ਨਾਲ ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਣੀ ਦੀ ਜਿਉਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਦੇਖਣਾ ਸੀ।[2]

ਮੌਤ

[ਸੋਧੋ]

ਰਾਣੀ ਦੀ ਆਪਣੀ ਬੇਟੀ ਰਾਬੀਆ ਦੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਹੀ 27 ਮਈ 1993 ਨੂੰ ਕਰਾਚੀ ਵਿੱਚ 46 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਕੈਂਸਰ ਨਾਲ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਰਾਣੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਜੋ ਗੰਭੀਰ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਿਮਾਰ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦੀ ਮੌਤ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ, ਦੀ ਵੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਰਾਣੀ ਦੀ ਇਕਲੌਤੀ ਭੈਣ ਦੀ ਵੀ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਰਾਣੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਮੁਸਲਿਮ ਟਾਊਨ ਕਬਰਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਲਾਹੌਰ 'ਚ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਗਿਆ।[1][2]

ਅਵਾਰਡ

[ਸੋਧੋ]

1968 ਵਿਚ ਰਾਣੀ ਨੇ ਫਿਲਮ 'ਮੇਰਾ ਘਰ ਮੇਰੀ ਜ਼ਮਾਨਤ' ਲਈ ਇਕ ਨਿਗਿਰ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤਿਆ। 1983 'ਚ ਸੋਨਾ ਚਾਂਡੀ ਫਿਲਮ' ਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਿਹਤਰੀਨ ਅਦਾਕਾਰਾ ਲਈ ਇਕ ਹੋਰ ਨਿਗਰ ਅਵਾਰਡ ਵੀ ਜਿੱਤਿਆ।

ਫਿਲਮੋਗ੍ਰਾਫੀ

[ਸੋਧੋ]
ਸਾਲ ਸਿਰਲੇਖ
1962

ਮਹਿਬੂਬ

1963 ਇੱਕ ਤੇਰਾ ਸਹਾਰਾ
1963

ਮੌਜ ਮੇਲਾ

1964 ਔਰਤ ਕਾ ਪਿਆਰ
1964

ਛੋਟਾ ਅੱਮੀ

1964 ਛੋਟਾ ਬਹਿਣ
1964 ਇੱਕ ਦਿਲ ਦੋ ਦੀਵਾਨੇ
1964 ਸਫੈਦ ਖੂਨ
1964 ਸ਼ਤਰੰਜ
1965 ਆਖਰੀ ਸਟੇਸ਼ਨ
1965 ਔਰਤ
1965 ਹਾਜ਼ਰ ਦਾਸਤਾਨ
1965 ਨੱਚ ਨਾਗਿਨ ਬਜੇ ਬੀਨ
1965 ਸਨਮ
1965 ਸਾਜ਼-ਓ-ਆਵਾਜ਼
1965 ਸ਼ਬਨਮ
1965 ਸਾਜ਼-ਓ-ਆਵਾਜ਼
1965 ਯਹ ਜੇਹਨ ਵਾਲੇ
1966 ਭਾਈ ਜਾਨ
1966 ਗੂੰਗਾ
1966 ਇਨਸਾਨ
1966 ਜੋਕਰ
1966 ਵੋਹ ਕੋਣ ਹੈ
1967 ਬੇ ਰੇਹਮ
1967 ਦੇਵ ਭਾਬੀ
1967 ਹਕੂਮਤ
1967 ਕਾਫਿਰ
1967 ਨਾਦਰਾ
1967 ਸ਼ਬ-ਏ-ਖੈਰ
1967 ਸਿਤਮਗਰ
1967 ਯਤੀਮ
1968 ਅਦਾਲਤ
1968 ਬਹਿਣ ਭਾਈ
1968 ਚੰਨ ਮਖਣਾ
1968 ਕੋੱਮਾਂਡਰ
1968 ਦਾਰਾ
1968 ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਧੜਕਨ ਤੇਰੀ
1968 Ek hi rasta
1968 Mara Ghar meri Jannat
1968 Sajjan Pyara
1969 Dia aur Toofan
1969 Dilbar Jani
1969 Dil-e-betab
1969 Ghabroo Putt Punjab de
1969 Jind Jan
1969 Khoon-e-Nahaq
1969 Kochwan
1969 Mukhra Chann warga
1969 Maa Beta
1970 Akhri Chattan
1970 Anjuman
1970 Chann Sajna
1970 Dil dian lagian
1970 Do nain swali
1970 Duniya matlab di
1970 Jeib Kutra
1970 Mehram Dil da
1970 Rabb di Shaan
1970 Sajjan Beli
1970 Shama aur Parwana
1970 Taxi Driver
1971 Babul
1971 Des mera jeedaraa da
1971 Do Baaghi
1971 Jee o Jatta
1971 Ishq bina ki jeena
1971 Mr. 303
1971 Rab rakha
1971 Sakhi Lutera
1971 Siran naal sardarian
1971 Sucha sauda
1971 Tehzeeb
1971 Ucha naa pyar da
1971 Wehshi
1972 Azaadi
1972 Badley gi Duniya Sathi
1972 Baharo Phool Barsao
1972 Bhai Bhai
1972 Dhol jawanian mane
1972 Dil naal Sajjan de
1972 Ghairat te Qanoon
1972 Khalish
1972 Meri ghairat teri izzat
1972 Naag Muni
1972 Sodagar
1972 Umrao Jan Ada
1973 Ek thi Larki
1973 Mr. 420
1973 Pyasa
1974 Deedar
1974 Laila Majnoo
1974 Zulm kade nein phalda
1975 Dilruba
1975 Ik gunah aur sahi
1975 Pulekha
1976 Aulad
1976 Naag aur Nagin
1976 Surraya Bhoopali
1976 Zaroorat
1977 Begum Jan
1977 Kaloo
1978 Nazrana
1978 Parakh
1978 Saheli
1978 Seeta, Maryam, Margrete
1979 Ab Ghar jane do
1979 Aurat Raj
1979 Behan Bhai
1979 Ibadat
1979 Josh
1979 Khushboo
1979 Mr. Ranjha
1979 Naqsh-e-Qadam
1979 Nawabzadi
1979 Nai Tehzeeb
1979 Tarana
1980 Badnaam
1980 Haye yeh Shohar
1980 Lahoo de rishte
1980 Sheikh Chilli
1981 Gun Man
1981 Watan
1982 Kinara
1982 Aas Paas
1983 Bigri naslen
1983 Deewana Mastana
1983 Wadda Khan
1983 Kala Sumandar
1983 Sona Chandi
1984 Chor Chokidar
1984 Dada Ustad
1984 Devar Bhabhi
1984 Iman te Farangi
1984 Ishq Pecha
1984 Jagga te Reshma
1984 Judai
1984 Laraka
1984 Raja Rani
1984 Sajawal Daku
1984 Ucha Shamla Jatt da
1984 Aag ka Sumandar
1984 Aaj ka Inssan
1985 Ann Parh
1985 Babur Khan
1985 Chandni
1985 Chann Baloch
1985 Do Hathkarian
1985 Ek Dulhan
1985 Ghulami
1985 Khoon aur Pani
1985 Khuddaar
1985 Muqaddar
1985 Sahib Bahadur
1985 Thugg Badshah
1986 Chall so Chall
1986 Qulli
1986 Shehnai
1987 Kala Toofan
1987 Zalzala
1987 Zidbazi
1989 Aap ki khatir
1991 Truck Driver
1991 Yohnavey

ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ

[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 "In memoriam: The Rani of our hearts lives on". Dawn (newspaper). 25 May 2014. Retrieved 4 July 2019.
  2. 2.0 2.1 2.2 Sarfaraz Nawaz and Rani: Their Wedding and Beyond Archived 2019-11-27 at the Wayback Machine. Asian Women Magazine, Retrieved 4 July 2019

ਬਾਹਰੀ ਕੜੀਆਂ

[ਸੋਧੋ]

ਫਰਮਾ:SpecialAwardfromNigarAwards