ਹਜ਼ਰਤ ਬੇਗਮ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਹਜ਼ਰਤ ਬੇਗਮ (ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰ. 1740), ਜਿਸ ਨੂੰ ਹਜ਼ਰਤ ਮਹਿਲ[1][2] ਅਤੇ ਸਾਹਿਬਾ ਬੇਗਮ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,[3] ਮੁਗਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਧੀ ਵਜੋਂ, ਇੱਕ ਮੁਗਲ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਸੀ। ਉਹ ਦੁਰਾਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਅਮੀਰ ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹ ਦੁਰਾਨੀ ਦੀ ਪਤਨੀ ਸੀ।

ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਹਜ਼ਰਤ ਬੇਗਮ ਦਾ ਜਨਮ ਇੱਕ ਮੁਗਲ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਮੁਗਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦ ਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਸਾਹਿਬਾ ਮਹਿਲ ਦੀ ਧੀ ਸੀ।[4] ਅਪ੍ਰੈਲ 1748 ਵਿੱਚ, ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਭਰਾ, ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹ ਬਹਾਦੁਰ, ਗੱਦੀ ਤੇ ਬੈਠਾ।[5] ਉਸਦੀ ਮਾਂ, ਕੁਦਸੀਆ ਬੇਗਮ, ਨੇ ਬੇਗਮਾਂ ਅਤੇ ਮਰਹੂਮ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਰਕਾਰੀ ਪਰਸ ਤੋਂ ਬਲਕਿ ਆਪਣੇ ਫੰਡਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਪੈਨਸ਼ਨ ਦਿੱਤੀ।[6]

26 ਮਈ 1754 ਨੂੰ,[3] ਮਲਹਾਰ ਰਾਓ ਹੋਲਕਰ ਦੇ ਅਧੀਨ ਮਰਾਠਿਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਜਥੇ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਯਾਤਰਾ ਦੌਰਾਨ ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[7] ਸਿਕੰਦਰਾਬਾਦ ਤੋਂ ਭੱਜਦੇ ਸਮੇਂ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਹਜ਼ਰਤ ਬੇਗਮ, ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਕੁਦਸੀਆ ਬੇਗਮ, ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਮਹਿਮੂਦ ਸ਼ਾਹ ਬਹਾਦਰ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਸੰਦੀਦਾ ਪਤਨੀ ਇਨਾਇਤਪੁਰੀ ਬਾਈ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਲਿਆ, ਬਾਕੀ ਸਾਰੀਆਂ ਮਹਾਰਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਰਹਿਮ 'ਤੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।[8]

ਫਰਵਰੀ 1756 ਵਿਚ ਸੋਲਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸੁੰਦਰਤਾ ਲਈ ਇੰਨੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਮੁਗਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਆਲਮਗੀਰ II, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਲਗਭਗ ਸੱਠ ਸਾਲ ਦਾ ਸੀ, ਨੇ ਸਾਹਿਬਾ ਮਹਿਲ ਅਤੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਅਤੇ ਮਤਰੇਈ ਮਾਂ, ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਬੇਗਮ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਦਬਾਅ ਅਤੇ ਧਮਕੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ।, ਉਸ ਨੂੰ ਹਜ਼ਰਤ ਬੇਗਮ ਦਾ ਹੱਥ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਦੇਣ ਲਈ।[9] ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨੇ ਸੱਠ ਸਾਲ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਬਰਬਾਦੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਮੌਤ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਆਲਮਗੀਰ ਦੂਜਾ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਵਿਚ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ।[9]

ਅਪ੍ਰੈਲ 1757 ਵਿਚ, ਸ਼ਾਹੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦਿੱਲੀ ਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਦੁਰਾਨੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹ ਅਬਦਾਲੀ ਨੇ ਮਰੇ ਹੋਏ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦ ਸ਼ਾਹ ਦੀ 16 ਸਾਲ ਦੀ ਧੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਆ।[10] ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਿਰਫ 16 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ, ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਬੇਗਮ ਨੇ 35 ਸਾਲ ਦੇ ਇੱਕ ਅਫਗਾਨ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਟੈਂਡਰ ਚਾਰਜ ਸੌਂਪਣ ਦਾ ਫਿਰ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਸ਼ਾਹ ਨੇ 5 ਅਪ੍ਰੈਲ 1757 ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।[11] ਵਿਆਹ ਦੇ ਜਸ਼ਨਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਸਥਾਨ ਵਾਪਸ ਲੈ ਗਿਆ। ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ ਦੁਲਹਨ ਦੇ ਨਾਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਬੇਗਮ, ਸਾਹਿਬਾ ਮਹਿਲ ਅਤੇ ਸ਼ਾਹੀ ਮੁਗਲ ਹਰਮ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਔਰਤਾਂ ਵੀ ਸਨ।[11]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Sir Jadunath Sarkar (1964). 1771-1788. 3d ed. 1964. Orient Longman. p. 307.
  2. Dr. B. P. Saha (1997). Begams, Concubines, and Memsahibs. Vikas Publishing House. p. 29. ISBN 9788125902850.
  3. 3.0 3.1 Sarkar, Jadunath (1964). "Fall Of The Mughal Empire, Volume 1". Internet Archive. p. 334. Retrieved 2021-11-01.
  4. Sarkar, Jadunath (1999). Fall of the Mughal Empire (4th ed.). Hyderabad: Orient Longman. p. 268. ISBN 9788125017615.
  5. Edwards, Michael (1960). The Orchid House: Splendours and Miseries of the Kingdom of Oudh, 1827-1857 (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Cassell. p. 7.
  6. Kumari, Savita. Udham Bai: A Glimpse into the Aplendid Life of a Later Mughal Queen. p. 51.
  7. Bilkees I. Latif (2010). Forgotten. Penguin Books India. p. 50. ISBN 978-0-14-306454-1.
  8. Sudha Sharma (March 21, 2016). The Status of Muslim Women in Medieval India. SAGE Publications India. p. 66. ISBN 9789351505679.
  9. 9.0 9.1 Aḥmad, ʻAzīz; Israel, Milton (1983). Islamic society and culture: essays in honour of Professor Aziz Ahmad (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Manohar. p. 146.
  10. A Comprehensive History of India: 1712-1772 (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Orient Longmans. 1978.
  11. 11.0 11.1 Sarkar, Sir Jadunath (1971). 1754-1771 (Panipat). 3d ed. 1966, 1971 printing (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Orient Longman. p. 89.