ਭਾਈਵਾਲੀ

ਇੱਕ ਭਾਈਵਾਲੀ ਜਾਂ ਸਾਂਝੇਦਾਰੀ ਇੱਕ ਵਿਵਸਥਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਪਾਰਟਨਰਸ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ, ਆਪਸੀ ਹਿੱਤਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਸਾਂਝੇਦਾਰੀ ਵਿਚਲੇ ਸਹਿਭਾਗੀ ਵਿਅਕਤੀ, ਕਾਰੋਬਾਰ, ਵਿਆਜ-ਆਧਾਰਤ ਸੰਸਥਾਵਾਂ, ਸਕੂਲਾਂ, ਸਰਕਾਰਾਂ ਜਾਂ ਸੰਜੋਗਾਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਸੰਗਠਨ ਆਪਣੇ ਮਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪਹੁੰਚ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਸਹਿਭਾਗੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਕ ਭਾਈਵਾਲੀ ਇਕਜੁੱਟ ਜਾਰੀ ਅਤੇ ਰੱਖੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਸਿਰਫ ਇਕਰਾਰਨਾਮੇ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਸਾਂਝੇਦਾਰੀ ਦੇ ਸਮਝੌਤੇ

ਹਾਲਾਂਕਿ ਕਾਨੂੰਨ ਦੁਆਰਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ, ਭਾਈਵਾਲਾਂ ਨੇ ਇਕ ਸਾਂਝਦਾਰੀ ਸਮਝੌਤਾ ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਬੰਧਾਂ ਦੀਆਂ ਅਹਿਮ ਸ਼ਰਤਾਂ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਭਾਈਵਾਲੀ ਸਮਝੌਤੇ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬਣਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ:

• ਕਾਰੋਬਾਰ: ਦੋ ਜਾਂ ਵਧੇਰੇ ਕੰਪਨੀਆਂ ਇੱਕ ਸਾਂਝੇ ਉੱਦਮ ਜਾਂ ਇਕ ਕੰਸੋਰਟੀਅਮ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ i) ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਦਯੋਗਿਕ ਜਾਂ ਖੋਜ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ) ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਇੱਕ ਇਕਾਈ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਾਰੀ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਖਤਰਨਾਕ ਹੋਵੇਗਾ ii) ਮਾਰਕੀਟ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤੀ, iii) ਖਾਸ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨਾ (ਜਿਵੇਂ ਕੁਝ ਉੱਭਰਦੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ, ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸਿਰਫ ਸਥਾਨਕ ਉਦਮੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭਾਈਵਾਲੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ.ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ, ਗਠਜੋੜ ਇੱਕ ਵਿਵਹਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਲੈਣ-ਦੇਣ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ। 
• ਰਾਜਨੀਤੀ (ਜਾਂ ਭੂ-ਰਾਜਨੀਤਕ): ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗਠਜੋੜ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਰਕਾਰਾਂ ਆਪਣੇ ਕੌਮੀ ਹਿੱਤਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਸਾਂਝੇਦਾਰ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਕਈ ਵਾਰ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਸ਼ੀਤ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਹਿਮਾਇਤਾਂ ਵਾਲੇ ਵਿਰੋਧੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ। 
• ਗਿਆਨ: ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ, ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਏਜੰਸੀਆਂ ਸਕੂਲਾਂ, ਜਾਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਦੇ ਪੱਧਰ ਨੂੰ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਜਾਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਾਥੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸਾਂਝੇਦਾਰੀ ਦੇ ਪੱਧਰ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਹੋਰ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। 
• ਵਿਅਕਤੀਗਤ: ਕੁੱਝ ਭਾਈਵਾਲੀ ਨਿੱਜੀ ਪੱਧਰ ਤੇ ਵਾਪਰਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜਦੋਂ ਦੋ ਜਾਂ ਵਧੇਰੇ ਵਿਅਕਤੀ ਇਕੱਠੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਦਕਿ ਦੂਜੀ ਸਹਿਭਾਗੀ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਨਿੱਜੀ, ਸਿਰਫ ਸ਼ਾਮਲ ਪਾਰਟੀਆਂ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।