ਭਰਥਰੀ (ਰਾਜਾ)

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਭਾਰਤ ਦੇ ਕਈ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਭਰਥਰੀ, ਜੋਗੀ ਸੰਤ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉੱਤਰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਲੋਕ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਨਾਇਕ ਹੈ। ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਤਿਆਗਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਵਿਕਰਮਾਦਿਤਿਆ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਤਿਆਗ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਉਜੈਨ ਦਾ ਸ਼ਾਸਕ ਸੀ।

ਭਰਥਰੀ ਅਤੇ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਉਸ ਦੇ ਭਤੀਜੇ ਰਾਜਾ ਗੋਪੀ ਚੰਦ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਾਥ ਪੰਥ ਯੋਗੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਰਾਜਸਥਾਨ, ਪੰਜਾਬ, ਹਰਿਆਣਾ, ਬਿਹਾਰ, ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਛੱਤੀਸਗੜ੍ਹ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਭਾਰਤੀ ਲੋਕ-ਕਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰਪੂਰ ਹਨ।

ਭਰਥਰੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਵਿਕਰਮਾਦਿੱਤਿਆ ਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵੇਰਵੇ ਬੈਟਲ ਪਚੀਸੀ (ਬੈਤਾਲ ਦੀਆਂ ਪੱਚੀ ਕਹਾਣੀਆਂ) ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਤੋਂ ਹਨ, ਜਿਸਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਸਰ ਰਿਚਰਡ ਫਰਾਂਸਿਸ ਬਰਟਨ ਦੁਆਰਾ 1870 ਵਿੱਚ 'ਵਿਕਰਮ ਅਤੇ ਵੈਂਪਾਇਰ' ਵਜੋਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਲੋਕਧਾਰਾ[ਸੋਧੋ]

ਭਰਤਾਰੀ ਰਾਜਾ ਗੰਧਰਵ ਸੈਨਾ ਦਾ ਵੱਡਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਕਾਸ਼ੀ ਦੇਵਤਾ ਇੰਦਰ ਅਤੇ ਧਾਰਾ ਦੇ ਰਾਜੇ ਤੋਂ ਉਜੈਨ ਦਾ ਰਾਜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।[1][2]

ਜਦੋਂ ਭਰਤਹਰੀ 'ਉਜਯਾਨੀ' (ਅਜੋਕੇ ਉਜੈਨ) ਦਾ ਰਾਜਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਲੰਬੀ ਤਪੱਸਿਆ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਸਵਰਗੀ ਇੱਛਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਰੁੱਖ, ਕਲਪਵ੍ਰਿਕਸ਼ ਤੋਂ ਅਮਰਤਾ ਦਾ ਫਲ ਮਿਲਿਆ। ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਰਾਜਾ ਭਰਤਹਰੀ ਨੂੰ ਭੇਟ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਰਾਜਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਪਿਆਰੀ ਰਾਣੀ, ਪਿੰਗਲਾਹ ਜਾਂ ਅਨੰਗਾ ਸੈਨਾ (ਮਹਾ ਕਵੀ ਕਾਲੀਦਾਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ) ਜਵਾਨ ਹੋਵੇ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਨੂੰ ਫਲ ਭੇਟ ਕੀਤਾ। ਰਾਜਾ ਭਰਤ੍ਰਹਰੀ ਦੀ ਆਖਰੀ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਪਤਨੀ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਰਾਣੀ ਦਾ ਫੌਜ ਦੇ ਮੁਖੀ ਮਹੀਪਾਲ ਨਾਲ ਗੁਪਤ ਪ੍ਰੇਮ ਸਬੰਧ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅਮਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਨਮੋਹਕ ਫਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ, 'ਲੱਖਾ' ਮੁੱਖ ਮਾਲਕਣ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਆਖਰਕਾਰ, ਫਲ ਰਾਜੇ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ. ਚੱਕਰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਫਲ ਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਦੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੇ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕਰਨ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਫਲ ਖੁਦ ਖਾ ਲਿਆ. ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਵਿਕਰਮਾਦਿਤਿਆ ਨੂੰ ਗੱਦੀ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਧਾਰਮਿਕ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਬਣ ਗਿਆ।[1][3]

ਉਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪੱਟੀਨਾਥਰ ਦਾ ਚੇਲਾ ਬਣ ਗਿਆ (ਸਵੇਥਰਨਯਾਰ ਜਾਂ ਪੱਤੀਨਾਥੂ ਚੇਤਿਆਰ, ਪੁਮਪੁਹਾਰ, ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਦੇ ਇਸ ਸੰਤ ਦਾ ਗਰੀਬਵਾਸ਼ਰਮ ਨਾਮ ਹੈ) ਜਿਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਜਾ ਭਰਤਹਾਰੀ ਨਾਲ ਸੰਸਾਰੀ ਅਤੇ ਸੰਨਿਆਸੀ ਬਾਰੇ ਬਹਿਸ ਕੀਤੀ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਗੱਲਬਾਤ ਦੌਰਾਨ ਪੱਟੀਨਾਥਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ 'ਦੋਹਰਾ ਮਨ' ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ' ਅਤੇ ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਵੀ ਸੱਚਾ ਮਾਮਲਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਰਾਣੀ ਪਿੰਗਲਾ ਨੂੰ ਇਹ ਖਬਰ ਸੁਣਾਈ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਪਤਨੀਨਾਥਰ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਅਤੇ 'ਕਾਲੂ ਮਰਮ' (ਰੁੱਖ, ਜਿਸ ਦਾ ਉੱਪਰਲਾ ਹਿੱਸਾ ਪੈਨਸਿਲ ਵਾਂਗ ਤਿੱਖਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਸਾਰਾ ਦਰਖਤ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੇਲ ਨਾਲ ਰੰਗਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਬੈਠਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਹੈ) ਵਿੱਚ ਬੈਠਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਸਿਖਰ 2 ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਜਾਵੇਗਾ) ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੱਟੀਨਾਥਰ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਕਾਲੂ ਮਰਮ ਸੜਨ ਲੱਗਾ ਅਤੇ ਪੱਤੀਨਾਥਰ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ, ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਇਹ ਖ਼ਬਰ ਪਤਾ ਲੱਗੀ ਅਤੇ ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਪੱਤੀਨਾਥਰ ਕੋਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਮਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਪਰ ਪੱਤੀਨਾਥਰ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਮਰਨ ਲਈ ਵੀ ਤਿਆਰ ਹਾਂ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਰਾਜਾ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹੰਝੂ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਅਤੇ ਸੰਤ ਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚੋਂ ਰਿਹਾਅ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸ ਰਾਤ ਰਾਣੀ ਪਿੰਗਲਾ ਨੂੰ ਘੋੜਸਵਾਰਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਵੇਖਿਆ, ਉਸਨੇ ਉਸਦਾ ਸਾਮਰਾਜ, ਦੌਲਤ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਕੋਟ ਵੀ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਕੋਵਨਮ (ਕੰਬਰ ਵਾਲਾ ਕੱਪੜਾ) ਪਹਿਨ ਲਿਆ। ਰਾਜਾ ਪੱਤੀਨਾਥਰ ਦਾ ਚੇਲਾ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਾਲਹਸਤੀ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਮੁਕਤੀ (ਮੁਕਤੀ) ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਰਾਜਾ ਭਰਥਰੀ, ਜਾਂ ਭਧਰਾਗਿਰੀ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਤਮਿਲ ਲੋਕ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਨੇ ਮੇਗਨਾਨਾ ਪੁਲੰਬਲ ਨਾਮਕ ਤਮਿਲ ਕਾਵਿ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਲਿਖਿਆ।

ਰਾਜਾ ਭਰਤਹਰੀ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਛੱਤੀਸਗੜ੍ਹ ਦੇ ਬਾਰਡਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਗਾਇਆ ਗਿਆ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਗੀਤ ਹੈ। ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਰਾਣੀ ਪਿੰਗਲਾ ਅਤੇ ਰਾਜਾ ਭਰਤਹਰੀ ਦੇ ਕੋਈ ਪੁੱਤਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਰਾਣੀ ਇਸ ਕਾਰਨ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਸੰਤ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਹਿਲ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ 'ਤੇ ਆਏ ਅਤੇ ਭੀਖ ਮੰਗੀ। ਜਦੋਂ ਰਾਣੀ ਪਿੰਗਲਾ ਉਸਨੂੰ ਦਾਨ ਦੇਣ ਲਈ ਹੇਠਾਂ ਗਈ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, "ਮੈਂ ਜਾਣਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਦਾਸ ਹੋ ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੁਝ ਪਵਿੱਤਰ ਜਲ ਲਿਆਇਆ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਪੀਓਗੇ ਤਾਂ ਬਾਰਾਂ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਹੋਵੇਗਾ।" ਰਾਣੀ ਪਿੰਗਲਾ ਕੋਲ ਪਾਣੀ ਸੀ ਅਤੇ ਯੋਗੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਵਾਅਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਰਾਂ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਹੋਇਆ।

ਰਾਜਾ ਭਰਤਹਰੀ ਅਤੇ ਰਾਣੀ ਪਿੰਗਲਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਇੱਕ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਦਿਲਚਸਪ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰਾਜਾ ਭਰਤ੍ਰਹਰੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸ਼ਿਕਾਰ ਲਈ ਬਾਹਰ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ( ਸਤੀ ) ਦੀ ਚਿਤਾ ਵਿੱਚ ਛਾਲ ਮਾਰਦਿਆਂ ਵੇਖਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦਾ ਦੁੱਖ ਉਸਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਰਾਜਾ ਭਰਤ੍ਰਹਰੀ ਹਿੱਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਘਟਨਾ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਟਿਕ ਗਈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਹਿਲ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਰਾਣੀ ਪਿੰਗਲਾ ਨੂੰ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਕਰੇਗੀ। ਰਾਣੀ ਪਿੰਗਲਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਖ਼ਬਰ ਸੁਣਦਿਆਂ ਹੀ ਮਰ ਜਾਵੇਗੀ ਅਤੇ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਤੱਕ ਉਸ ਦੇ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰਹਿਣ ਦੀ ਕੋਈ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ। ਰਾਜਾ ਭਰਤ੍ਰਹਰੀ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਪਰਖ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਸ਼ਿਕਾਰ 'ਤੇ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਖਬਰ ਮਹਿਲ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਭੇਜ ਦਿੱਤੀ। ਇਹ ਖ਼ਬਰ ਸੁਣਦਿਆਂ ਹੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਜਿਵੇਂ ਉਸਨੇ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਰਾਜਾ ਭਰਿਥਰੀ ਦੁਖੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਗੁਰੂ ਗੋਰਖਨਾਥ ਨੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਦੁੱਖ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਲਈ ਆਏ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਗੁਰੂ ਗੋਰਖਨਾਥ ਨੇ ਰਾਣੀ ਪਿੰਗਲਾ ਦੀਆਂ 750 ਨਕਲਾਂ ਰਾਜਾ ਭਰਤਹਾਰੀ ਨੂੰ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਭਰਮਪੂਰਣ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਰਚੀਆਂ ਸਨ। ਭਾਵੇਂ ਰਾਣੀ ਪਿੰਗਲਾ ਨੂੰ ਮੁੜ ਜੀਵਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਰਾਜਾ ਭਰਥਰੀ ਨੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਤਿਆਗਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਗੋਰਖਨਾਥ ਦਾ ਚੇਲਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਹ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੰਤ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੰਤ ਭਰਤਹਾਰੀ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਅਲਵਰ ਵਿੱਚ ਭਰਤਹਾਰੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਅਸ਼ਟਮੀ ਇੱਕ ਤਿਉਹਾਰ ਵਜੋਂ ਮਨਾਇਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਪੂਜਾ ਦਿਵਸ ਹੈ। ਭਰਤਹਾਰੀ ਦਾ ਮੇਲਾ ਅਲਵਰ ਦੇ ਸਰਿਸਕਾ ਨੇੜੇ ਅਲਵਰ, ਜੈਪੁਰ, ਦੌਸਾ ਦੇ ਲੱਖਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਸਿਨੇਮਾ ਵਿੱਚ[ਸੋਧੋ]

  • ਰਾਜਾ ਭਰਥਰੀ (1973) - ਗੁਜਰਾਤੀ
  • ਰਾਜਯੋਗੀ ਭਰਥਰੀ (1954) - ਹਿੰਦੀ
  • ਭਰਤਹਰੀ (1944) - ਹਿੰਦੀ
  • ਭਰਤਰੁਹਰੀ (1944) - ਹਿੰਦੀ[4]
  • ਰਾਜਾ ਭਰਥਰੀ (1932) - ਹਿੰਦੀ
  • ਭਰਤਰੁਹਰੀ (1922) - ਚੁੱਪ

ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ[ਸੋਧੋ]

ਰਾਜਾ ਭਰਥਰੀ ਨੀਲ ਗੈਮੈਨ ਦੀ ਦ ਸੈਂਡਮੈਨ: ਵਰਲਡਜ਼ ਐਂਡ, ਅਤੇ ਦ ਸੈਂਡਮੈਨ: ਦਿ ਵੇਕ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਕਿਰਦਾਰ ਵਜੋਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਸਾਹਿਤਕ ਰਚਨਾਵਾਂ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  • ਭਰਥਰੀ: ਨੰਦਕਿਸ਼ੋਰ ਤਿਵਾਰੀ, ਅਰਵਿੰਦ ਮੈਕਵਾਨ, ਅਤੇ ਐਚਯੂ ਖਾਨ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਛੱਤੀਸਗੜ੍ਹੀ ਓਰਲ ਐਪਿਕ । 2002, ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀISBN 81-260-1363-X .
  • ਭਾਗਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨੀਵਲ: ਰਾਜਾ ਭਰਥਰੀ ਅਤੇ ਰਾਜਾ ਗੋਪੀ ਚੰਦ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਐਨ ਗ੍ਰੋਡਜਿਨਸ ਗੋਲਡ ਦੁਆਰਾ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਘਟਿਆਲੀ ਦੇ ਮਧੂ ਨਤੀਸਰ ਨਾਥ ਦੁਆਰਾ ਗਾਈਆਂ ਅਤੇ ਕਹੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਬਰਕਲੇ, 1993, ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰੈਸ। , . [1]
  • ਰਾਧਿਕਾ ਹਰਜ਼ਬਰਗਰ ਦੁਆਰਾ ਭਰਥਰੀ ਅਤੇ ਬੋਧੀ । 1986, ਸਪ੍ਰਿੰਗਰ।ISBN 90-277-2250-1ISBN 90-277-2250-1 .

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]