ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਸਮਾਰਕ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਲੋਕਤੰਤਰ ਸਮਾਰਕ, ਬੈਂਕਾਕ
ਰਾਤ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼

ਲੋਕਤੰਤਰ ਸਮਾਰਕ ਜਾਂ  ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ ਸਮਾਰਕ (ਥਾਈ: อนุสาวรีย์ประชาธิปไตยਬੈਂਕਾਕ, ਥਾਈਲੈਂਡ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਸਮਾਰਕ ਹੈ। ਇਹ ਡੀਨੋਂ ਰੋਡ ਦੇ ਚੁੜਾਈ 'ਤੇ, ਪੂਰਬ-ਪੱਛਮ ਰੋਤਸ਼ਮਨੋ ਐਵਨਿਊ ਦੇ ਆਵਾਜਾਈ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹੈ। ਇਹ ਸਮਾਰਕ ਸਾਨੂਮ ਲੁਆਂਗ ਜੋ ਵਾਟ ਫਰਾ ਕੇਓ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸ਼ਾਹੀ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਘਾਟ ਹੈ ਅਤੇ ਗੋਲਡਨ ਮਾਉਂਟ (ਫੂ ਕਾ ਥੌਂਗ) ਦਾ ਮੰਦਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੈ।

ਕਮਿਸ਼ਨਿੰਗ[ਸੋਧੋ]

ਇਸ ਯਾਦਗਾਰ ਨੂੰ 1939 ਵਿੱਚ 1933 ਦੇ ਸਅਮਸੀ ਰਾਜ ਪਲੈਟੇਟ (ਜਿਸ ਨੂੰ "ਸਾਲੀਮਜ਼ ਰੈਵੀਨਿਊ ਆਫ 1932" ਜਾਂ "1932 ਰੈਵੋਲਿਊਸ਼ਨ" ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਣ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਸਮੇਂ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਫੌਜੀ ਮਾਰਸ਼ਲ ਪਲਾਕ ਫਿਬੁਨੋਂਗਖਰਮ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਫੌਜੀ ਹਾਕਮ ਦੁਆਰਾ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਫਿਬੁਨ ਨੇ ਇਸ ਯਾਦਗਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੇਂ, ਪੱਛਮੀ ਬੈਕਾਂਕ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ, "ਥਨੌਨ [ਸੜਕ] ਰਚਾਸਡਮਨੋਏਨ ਸ਼ਾਂਜ਼-ਏਲੀਜ਼ੇ ਅਤੇ ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ ਸਮਾਰਕ ਦ ਆਰਕ ਡੇ ਟ੍ਰਾਓਮਫੈ"[1]

ਡਿਜ਼ਾਇਨ[ਸੋਧੋ]

ਇਹ ਸਮਾਰਕ ਮਾਓ ਅਪੈਯੌਵੌਂਗ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਇੱਕ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਜਿਸਦਾ ਭਰਾ ਖੂਆਗ ਅਪਾਈਯੋਂਗ, ਫਿਬੂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਇਕ ਪ੍ਰਮੁਖ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਇਟਾਲੀਅਨ ਮੂਰਤੀਕਾਰ ਕੋਰਰਾਡੋ ਫੋਰੋਸ਼ੀ, ਜੋ ਥਾਈ ਨਾਗਰਿਕ ਸੀ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਥਾਈ ਨਾਮ ਸਿਲਪਾ ਭਿਰਸੀ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਜਪਾਨੀ ਫ਼ੌਜੀਆਂ ਦੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ, ਯਾਦਗਾਰ ਦੇ ਆਧਾਰ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਰਾਹਤ ਦੀ ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਅੰਜ਼ਾਮ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਥਾਈਲੈਂਡ ਦੇ ਨਖੋਂ ਰਾਚਸੀਮਾ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਲੇਡੀਮੋ ਸਮਾਰਕ ਲਈ ਮੁੱਖ ਮੂਰਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ।

ਸਮਾਰਕ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਸਥਾਨਕ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਅਤੇ ਦੁਕਾਨਦਾਰ (ਜਿਆਦਾਤਰ ਚੀਨੀ) ਨੂੰ 60 ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਨੋਟਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਅਤੇ ਕਾਰੋਬਾਰਾਂ ਤੋਂ ਕੱਢੇ ਗਏ ਸਨ। ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਬੈਂਕਾਕ ਦਾ ਜਲਵਾਯੂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਗਰਮ  ਅਤੇ ਏਅਰ ਕੰਡੀਸ਼ਨਿੰਗ ਵਾਤਾਵਰਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਗਰਮੀ ਸੀ ਤਾਂ ਰਕਤਦਮਨਨੋਨ ਰੋਡ ਦਾ ਚੌੜਾਕਰਨ ਕਰਨ ਲੲੀ ਸੈਂਕੜੇ ਦਰਖ਼ਤਾਂ ਨੂੰ ਕੱਟਿਅਾ ਗਿਅਾ।

ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਤੱਤ[ਸੋਧੋ]

ਸਮਾਰਕ ਦਾ ਕੇਂਦਰਪਾਤ 1932 ਦੀ ਥਾਈ ਸੰਵਿਧਾਨ ਨੂੰ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਪਾਮ ਪੱਤੇ ਦੇ ਖਰੜੇ ਦੇ ਇੱਕ ਖੁਰੱਖਿਆ ਨੁਮਾਇੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਗੋਲ ਬੁਰਚ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਦੋ ਸੋਨੇ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਹੈ। ਸੰਵਿਧਾਨ ਨੂੰ ਚਾਰ ਪੰਨਿਆਂ ਦੀ ਬਣਤਰ ਵਿੱਚ ਬਣਾੲਿਅਾ ਗਿਅਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਥਾਈ ਫੌਜੀ ਫੌਜਾਂ- ਫੌਜ, ਜਲ ਸੈਨਾ, ਹਵਾਈ ਸੈਨਾ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਦੀਆਂ ਚਾਰ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ-ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ 1932 ਰਾਜ ਪਲਟੇ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ।

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. ਕਾ F. Wong, ਦਰਸ਼ਨ ਦੀ ਇੱਕ ਕੌਮ ਨੂੰ: ਜਨਤਕ ਸਮਾਰਕ ਵਿਚ Twentieth ਸਦੀ ਸਿੰਗਾਪੋਰ, ਚਿੱਟੇ ਕੰਵਲ, Bangkok 2006, 65