ਧਰੁਵੀ ਅਚਾਰੀਆ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਧਰੁਵੀ ਅਚਾਰੀਆ
ਜਨਮ1971 (ਉਮਰ 52–53)
ਭਾਰਤ
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰਸੋਫੀਆ ਕਾਲਜ ਫਾਰ ਵੂਮੈਨ,
ਮੈਰੀਲੈਂਡ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਕਾਲਜ ਆਫ ਆਰਟ
ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧਪੇਂਟਿੰਗ
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀਮਨੀਸ਼ ਅਚਾਰੀਆ
ਬੱਚੇ2

ਧਰੁਵੀ ਅਚਾਰੀਆ 1971 ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਈ,[1] ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਕਲਾਕਾਰ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਥਿਤੀ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਅਦਿੱਖ ਸੰਭਾਲੀ ਹੋਈ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[2] ਉਹ ਮੁੰਬਈ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ[3]

ਮੁਢਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਧਰੁਵੀ ਅਚਾਰੀਆ ਦਾ ਜਨਮ 1971 ਵਿਚ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਮੁੰਬਈ ਵਿਚ ਹੋਈ ਸੀ।[4] ਉਸਨੇ ਮੁੰਬਈ ਦੇ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਲੜਕੀਆਂ ਦੇ ਸਕੂਲ, ਵਾਲਸਿੰਗਮ ਹਾਊਸ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ।[5]

ਆਚਾਰੀਆ ਨੇ ਆਪਣੀ ਅੰਡਰਗ੍ਰੈਜੁਏਟ ਦੀ ਡਿਗਰੀ 1993 ਵਿਚ ਮੁੰਬਈ ਦੇ ਸੋਫੀਆ ਕਾਲਜ ਫਾਰ ਵੂਮੈਨ ਵਿਖੇ ਅਪਲਾਈਡ ਆਰਟਸ ਵਿਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ।[6] [7] ਉਸਨੇ 1998 ਵਿੱਚ ਮੈਰੀਲੈਂਡ ਦੇ ਬਾਲਟੀਮੋਰ ਵਿੱਚ ਮੈਰੀਲੈਂਡ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਆਰਟ (ਐਮਆਈਸੀਏ) ਦੇ ਹਾਫਬਰਗਰ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਪੇਂਟਿੰਗ ਤੋਂ ਮਾਸਟਰ ਆਫ਼ ਫਾਈਨ ਆਰਟਸ (ਐਮਐਫਏ) ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਮੀਕਾ ਵਿਖੇ, ਉਸਨੇ ਪੇਂਟਰ ਗ੍ਰੇਸ ਹਾਰਟੀਗਨ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ।[8]

ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਫਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਮਨੀਸ਼ ਆਚਾਰੀਆ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ[9][10] ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੋ ਜੋੜੇ ਪੁੱਤਰ ਹਨ।

ਕੰਮ[ਸੋਧੋ]

ਧਰੁਵੀ ਨੂੰ ਜਨਵਰੀ 2005 ਵਿਚ ਇੰਡੀਆ ਟੂਡੇ ਨਿਊਜ਼ ਰਸਾਲੇ ਵਿਚ 35 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਮਰ ਦੇ 50 ਭਾਰਤੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ “ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਤੇਜ਼ ਰਾਹ” ਤੇ ਹਨ।[11]

ਉਸਨੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੇ ਕਵੀਨਜ਼ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦਾ ਆਰਟ , ਸੈਨ ਜੋਸ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਆਫ ਆਰਟ, ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਗੈਲਰੀ ਆਫ ਮਾਡਰਨ ਆਰਟ, ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਛਤਰਪਤੀ ਸ਼ਿਵਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਵਾਸਤੂ ਸੰਘਰਾਲੇ ਅਜਾਇਬ ਘਰ, ਗ੍ਰਿਫਿਥ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਬ੍ਰਿਸਬੇਨ ਵਿੱਚ ਸੇਂਟ ਲੂਈਸ ਵਿੱਚ ਵੈਬਸਟਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਤ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਬਕਾ ਸਪੈਜੀਓ ਓਬਰਡਨ ਮਿਲਾਨ ਵਿਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ।[12]

ਉਸਨੇ ਮੁੰਬਈ ਦੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਪਰਫਾਰਮਿੰਗ ਆਰਟਸ ਅਤੇ ਏਸ਼ੀਆ ਸੁਸਾਇਟੀ ਵਿਖੇ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ।[13]

ਐਵਾਰਡ[ਸੋਧੋ]

ਅਚਾਰੀਆ 2014 ਵਾਈਐਫਐਲਓ ਯੰਗ ਵਿਮੈਨ ਅਚੀਵਰ ਐਵਾਰਡਜ਼[14] ਅਤੇ 2006 ਦੇ ਆਦਿੱਤਿਆ ਵਿਕਰਮ ਬਿਰਲਾ ਕਿਰਨ ਪੁਰਸਕਾਰ,[15] ਭਾਰਤ ਦੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਤਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਸਨੂੰ 2006 ਵਿੱਚ ਜੋਨ ਮਿਸ਼ੇਲ ਫਾਉਂਡੇਸ਼ਨ ਐਵਾਰਡ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. "Dhruvi Acharya Biography". www.artnet.com. Retrieved 2019-10-17.
  2. "Painting, Still Lively - Slide 4 of 13". The New York Times. 2010. Retrieved 2019-10-17.
  3. Agrawal, Ravin (2009). "Transcript of "10 young Indian artists to watch"". TedIndia (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-10-17.
  4. "People: Dhruvi Acharya". The Floating Magazine (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). 2016-09-15. Archived from the original on 2019-10-17. Retrieved 2019-10-17.
  5. "The Universality of the Human Experience". magzter.com. Archived from the original on 2019-10-17. Retrieved 2019-10-17. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  6. "Dhruvi Acharya Biography". www.artnet.com. Retrieved 2019-10-17."Dhruvi Acharya Biography". www.artnet.com. Retrieved 17 October 2019.
  7. "Dhruvi Acharya". Saffronart. Retrieved 2019-10-17.
  8. "People: Dhruvi Acharya". The Floating Magazine (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). 2016-09-15. Archived from the original on 2019-10-17. Retrieved 2019-10-17."People: Dhruvi Acharya" Archived 2020-08-12 at the Wayback Machine.. The Floating Magazine. 15 September 2016. Retrieved 17 October 2019.
  9. Mishra, Manish D. (2013-10-20). "Take risks & trust your intuition: Dhruvi Acharya". DNA India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-10-17.
  10. "Losing her father and husband in one year, here's how this artist fought back". Elle India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Archived from the original on 2019-10-17. Retrieved 2019-10-17. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  11. "Young guns who represent the changing face of India". India Today (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2005-01-31. Retrieved 2019-10-17.
  12. "India Arte Oggi Spazio Oberdan Milano". 1995-2015.undo.net (in ਇਤਾਲਵੀ). Retrieved 2020-10-21.
  13. "Post-Boom: Artists and Their Practices". Asia Society (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2020-10-21.
  14. "YFLO Women Achiever's Awards 2014 -Reimaging India April 3, 2014". FICCI FLO (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2020-10-21.
  15. "Sangit Kala Kendra". www.sangitkalakendra.org. Retrieved 2020-10-21.