ਦ ਫਾਊਂਟੇਨਹੈੱਡ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
The Fountainhead
Front cover of The Fountainhead
Cover of the first edition
ਲੇਖਕAyn Rand
ਦੇਸ਼United States
ਭਾਸ਼ਾEnglish
ਵਿਧਾPhilosophical fiction
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕBobbs Merrill
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਦੀ ਮਿਤੀ
1943
ਸਫ਼ੇ753 (1st edition)
ਓ.ਸੀ.ਐਲ.ਸੀ.300033023

ਦ ਫਾਊਂਟੇਨਹੈੱਡ ਅਮਰੀਕੀ ਨਾਵਲਕਾਰ ਆਇਨ ਰੈਂਡ ਦਾ 1943 ਦਾ ਲਿਖਿਆ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਨਾਵਲ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਆਲੋਚਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਨਾਵਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।[1] ਮਈ 2008 ਤੱਕ, ਇਸ ਦੀਆਂ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ 6.5 ਮਿਲੀਅਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਾਪੀਆਂ ਵਿਕੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਹਰ ਸਾਲ ਔਸਤਨ 1 ਮਿਲੀਅਨ ਕਾਪੀਆਂ ਛਪਦੀਆਂ ਹਨ।[2][3] ਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ, ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਿਅਕਤੀਵਾਦੀ ਰਚਨਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਦੀ ਉਦੇਸ਼ਵਾਦ ਸ਼ਾਖਾ ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ ਗਈ ਸੀ।

ਨਾਮ ਦਾ ਅਰਥ[ਸੋਧੋ]

'ਫਾਊਂਟੇਨਹੈੱਡ' ਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਮਤਲਬ ਹੈ 'ਮੂਲ ਸਰੋਤ'। ਬੁਨਿਆਦੀ ਪਾਣੀ ਦਾ ਚਸ਼ਮਾ, ਜੋ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਧਾਰਾ ਦੇ ਵਹਾਅ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ 'ਫਾਊਂਟੇਨਹੈੱਡ' (ਭਾਵ ਸਰ-ਚਸ਼ਮਾ) ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨਾਵਲ ਵਿਚ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੈ, ਜੋ ਸੁਤੰਤਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਨਵੀਆਂ ਕਿਰਤਾਂ ਅਤੇ ਖੋਜਾਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਸੰਖੇਪ[ਸੋਧੋ]

ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਬੇਦਖ਼ਲ[ਸੋਧੋ]

1922 ਵਿੱਚ ਹਾਵਰਡ ਰੋਰਕ ਇੱਕ ਵੱਕਾਰੀ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਚੇਤਾਵਨੀਆਂ ਮਿਲਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਕਿ ਉਸ ਵੱਲੋਂ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਅਤੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਅਭਿਆਸ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਹੀ ਰਸਤੇ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਇਸ ਵਿਸ਼ਵਾਸ 'ਤੇ ਕਾਇਮ ਹੈ ਕਿ ਇਮਾਰਤਾਂ ਨੂੰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਰੱਖਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸਮੱਗਰੀ ਅਤੇ ਵਰਤੋਂ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਸਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕਲਾਸੀਕਲ ਵਿਧੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਕਾਲਜ ਅਤੇ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਰੋਰਕ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਇਮਾਰਤ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਥੰਮ੍ਹ, ਕਮਾਨ ਜਾਂ ਹੋਰ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਲਗਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕਾਲਜ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਆਖਰੀ ਮੌਕਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਲਾਸੀਕਲ ਨਿਰਮਾਣ ਅਭਿਆਸ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਰੋਰਕ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਮਰੱਥਾ ਅਤੇ ਗੁਣ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ, ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਅਤੇ ਸਫ਼ਲ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਰੌਰਕ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਦਿਖਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।

ਕੈਮਰੂਨ ਅਤੇ ਕੀਟਿੰਗ[ਸੋਧੋ]

ਰੋਰਕ ਨਿਊਯਾਰਕ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੈਨਰੀ ਕੈਮਰਨ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੈਮਰੌਨ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਉਸਾਰੀ ਦੀ ਆਧੁਨਿਕਤਾਵਾਦੀ ਲਹਿਰ ਦਾ ਇੱਕ ਉੱਭਰਦਾ ਸਿਤਾਰਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੇਢੰਗੇ ਸੁਭਾਅ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਦੀ ਤਰਜੀਹ ਲਈ ਬਦਨਾਮ ਹੋ ਗਿਆ। ਰੌਰਕ ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਉਸ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿੱਖਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਰੋਰਕ ਦਾ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ, ਪੀਟਰ ਕੀਟਿੰਗ, ਜੋ ਅਟੈਪੀਕਲ ਹੈ (ਆਪਣੀ ਨਿੱਜੀ ਸੋਚ ਅਤੇ ਯੋਗਤਾ ਦੀ ਬਜਾਏ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਕੰਮ ਅਤੇ ਸੋਚ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਵਾਲਾ) ਪਰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਨਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਸ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਅਕਸਰ ਰੋਰਕ ਕੋਲ ਮਦਦ ਲਈ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਰੋਰਕ ਦੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਸਭ ਤੋਂ ਸਾਫ਼ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਿਪੁੰਨ ਸਨ। ਕੀਟਿੰਗ ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੀ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਉਸਾਰੀ ਕੰਪਨੀ ਫਰੈਂਕਨ ਐਂਡ ਹੇਅਰ ਦਾ ਕਰਮਚਾਰੀ ਬਣ ਗਿਆ। ਉੱਥੇ ਕੀਟਿੰਗ ਛੇਤੀ ਹੀ ਆਪਣੇ ਸਮਾਜਿਕ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਹੱਸਮੁੱਖਤਾ ਨਾਲ ਉਸ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਇੱਕ ਮਾਲਕ, ਗਏ ਫ੍ਰੈਂਕਨ ਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਇਮਾਰਤ ਨੂੰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਹ ਗੁਪਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਕੇ ਰੋਰਕ ਦੀ ਮਦਦ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਨਕਸ਼ਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਫ਼ਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਕੈਮਰਨ ਅਤੇ ਰੋਰਕ ਅਦਭੁਤ ਵਿਲੱਖਣ ਰਚਨਾਵਾਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤੀ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ (ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਨਵੀਂ ਉਸਾਰੀ ਸੋਚ ਦੇ) ਕੀਟਿੰਗ ਦੀ ਚਾਪਲੂਸੀ ਉਸਨੂੰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸਫ਼ਲਤਾ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸੇ ਕੰਪਨੀ 'ਚ ਸਾਥੀ (ਸਾਥੀ, ਸਹਿ-ਮਾਲਕ) ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਡੋਮੀਨੀਕ[ਸੋਧੋ]

1949 ਦੀ ਫ਼ਿਲਮ ਅਨੁਕੂਲਨ ਵਿੱਚ ਪੈਟਰੀਸੀਆ ਨੀਲ ਦੇ ਡੋਮੀਨੀਕ ਫਰੈਂਕਨ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ 'ਚ

ਕੈਮਰਨ ਬੁੱਢਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਕੰਪਨੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੀਟਿੰਗ ਫਿਰ ਰੋਰਕ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ 'ਤੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉੱਚ ਬੌਸ (ਗਏ ਫਰੈਂਕਨ) ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਰੋਰਕ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਰੋਰਕ ਇੱਕ ਨੌਕਰੀ ਲੱਭਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਕੰਪਨੀ ਨੌਕਰੀ 'ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਉਹ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਸ਼ਰਤ 'ਤੇ ਕਿ ਉਸਦੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਫਿਰ ਉਸੇ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਹੋਰ ਆਰਕੀਟੈਕਟਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣਗੇ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ 'ਚ ਥੋੜ੍ਹਾ-ਬਹੁਤ ਫੇਰ ਬਦਲ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਥਾ ਅਨੁਸਾਰ ਬਣਾ ਦੇਣਗੇ। ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਗਾਹਕ ਨੂੰ ਰੋਰਕ ਦੇ ਅਸਲੀ ਨਕਸ਼ੇ ਇੰਨੇ ਪਸੰਦ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਰੋਰਕ ਕੰਪਨੀ ਛੱਡ ਕੇ ਆਪਣੀ ਨਿੱਜੀ ਕੰਪਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਗਾਹਕ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਕੰਪਨੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਹ ਫ੍ਰੈਂਕਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਦੀ ਖਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਜ਼ਦੂਰ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਦਾ ਕੰਮ ਚੱਟਾਨਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨਾ ਹੈ।

ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਕੀਟਿੰਗ ਦਾ ਸਿਤਾਰਾ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਉਹ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਚੋਟੀ ਦੇ ਬੌਸ, ਗਏ ਫ੍ਰੈਂਕਨ ਦੀ ਧੀ, ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀਮਾਨ, ਪਰ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੀ, ਡੋਮੀਨੀਕ ਫਰੈਂਕਨ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਡੋਮੀਨੀਕ ਨਿਊਯਾਰਕ-ਅਧਾਰਤ ਅਖ਼ਬਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਆਲੋਚਕ-ਲੇਖਕ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ "ਨਿਊਯਾਰਕ ਬੈਨਰ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਰੋਰਕ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਦੀ ਮਾਈਨਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਡੋਮੀਨੀਕ ਲੰਘਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉਸੇ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਘਰ ਤੋਂ ਛੁੱਟੀਆਂ 'ਤੇ ਆਈ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਡੋਮੀਨੀਕ ਅਤੇ ਰੋਰਕ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਅੱਕੜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਰੋਰਕ ਡੋਮੀਨੀਕ ਦੇ ਘਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਕਹੇ ਬਿਨਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸਰੀਰਕ ਸਬੰਧ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਛੇਤੀ ਹੀ ਬਾਅਦ, ਰੋਰਕ ਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਗਾਹਕ ਉਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਇਮਾਰਤ ਬਣਵਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡੋਮੀਨੀਕ ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਪਤਾ ਚੱਲੇ ਉਹ ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਤੂਹੀ[ਸੋਧੋ]

ਅਲਜ਼ਵਰਥ ਤੂਹੀ ਡੋਮੀਨੀਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਵਿਚ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ 'ਤੇ ਇਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਲੇਖਕ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੜ੍ਹੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ। ਲੋਕ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਅਤੇ ਉਸਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਅਤੇ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਸ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਵਰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਣਨ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਤੂਹੀ ਦਾ ਇਹ ਸੰਦੇਸ਼ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਲਾ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਸ਼ਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲੋਕ ਹਿੱਤਾਂ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਉੱਨਤੀ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਰਨ ਉਪਰੰਤ ਇੱਕ ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਤੂਹੀ ਨੇ ਇਹ ਰਕਮ 'ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਸੋਸ਼ਲ ਸਟੱਡੀਜ਼' ਨਾਮਕ ਸੰਸਥਾ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ 'ਕਲਾ, ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ' ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਲੈਕਚਰਾਰ ਸੀ। ਕੀਟਿੰਗ ਵੀ ਤੂਹੀ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਨਾਲ ਜੁੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂਹੀ ਆਪਣੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਆਲਤਾ ਦਿਖਾਵੇ ਅਤੇ ਇਹ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਵੀ ਹੈ।

ਤੂਹੀ ਰੋਰਕ ਦੀ ਸੁਤੰਤਰ ਸੋਚ ਅਤੇ ਕਾਰਜ-ਸ਼ੈਲੀ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਤੋਂ ਚਿੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਕੀਟਿੰਗ ਨੂੰ ਰੋਰਕ ਬਾਰੇ ਕਈ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਰੋਰਕ ਹੱਸਦਾ ਹੈ (ਘੱਟ), ਕੀ ਉਹ ਉਦਾਸ ਲੱਗਦਾ ਹੈ (ਕਦੇ ਨਹੀਂ), ਕੀ ਉਸਨੂੰ ਪੈਸਾ ਪਸੰਦ ਹੈ (ਨਹੀਂ), ਕੀ ਉਸਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ (ਨਹੀਂ) ਅਤੇ ਕੀ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ (ਹਾਂ, ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਕੋਈ ਵੀ ਕੋਈ ਵੀ ਤਾਕਤ ਉਸ ਨੂੰ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਬਣਨ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਰੋਕ ਸਕਦੀ)। ਤੂਹੀ ਹੁਣ ਰੋਰਕ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਡੋਮੀਨੀਕ ਅਤੇ ਤੂਹੀ ਦੋਵੇਂ ਰੋਰਕ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਡੋਮੀਨੀਕ ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਪਛਾਣ ਜਾਣ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂਹੀ ਉਸ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰੇਗਾ। ਪੇਪਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅਗਲੇ ਲੇਖ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਰੋਰਕ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਇਮਾਰਤ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਲੇਖ ਲਿਖਦੀ ਹੈ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੀ ਕਿਰਨ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਇਸਦੀ ਨਿੰਦਾ ਵੀ ਕਰਦੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ:

ਇਹ ਇਮਾਰਤ ਪੂਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਿਲਡਰਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਂਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਵੇਗੀ। ਸਾਡੀਆਂ ਉਸਾਰੀਆਂ ਅਰਥਹੀਣ ਅਤੇ ਝੂਠੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਇਸ ਇਮਾਰਤ ਤੋਂ ਹੋਰ ਵੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਦੇਖਣਾ ਇਸ ਲਈ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਵੱਖਰਾ ਦਿਖਣ ਕਾਰਨ ਇਹ ਇਸ ਨੂੰ ਮਹਾਨ ਬਕਵਾਸ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਬੇਤੁਕਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਜੇਕਰ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੀ ਕਿਰਨ ਸੂਰਾਂ ਦੇ ਘਰ 'ਤੇ ਡਿੱਗਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਕਿਰਨ ਗੰਦਗੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਰਨ ਘਿਣਾਉਣੀ ਹੈ। ਸਾਡੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਬੇਨਾਮੀ ਅਤੇ ਕਾਇਰਤਾ ਤਾਂ ਹੈ। ਉਹ ਸਾਡੇ ਲਈ ਚੰਗਾ ਹੈ। ਪਰ ਓਨਰਾਇਟ ਇਮਾਰਤ ਸਪਸ਼ਟ ਅਤੇ ਨਿਡਰ ਹੈ। ਬਿਲਕੁਲ ਕਿਸੇ ਸੱਪ ਵਾਂਗ। ਇਹ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚੇਗੀ - ਪਰ ਕੇਵਲ ਮਿਸਟਰ ਰੌਰਕ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹਉਮੈ ਵੱਲ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਇਮਾਰਤ ਮੁਕੰਮਲ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ਤਾਂ ਇਹ ਸਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਹੋਵੇਗਾ। ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਰੰਗਦਾਰ ਦਿਸਦਾ ਹੈ। [4]

ਤੂਹੀ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ-ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਅਮੀਰ ਸੇਠ ਨੂੰ ਰੋਰਕ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਆਤਮਾ ਦਾ ਮੰਦਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਇੱਕ ਸਮਾਰਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਰੋਰਕ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਮਨ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਡੋਮੀਨੀਕ ਦੀ ਇੱਕ ਨੰਗੀ ਮੂਰਤੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਵਿਰੁੱਧ ਹਾਹਾਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤੂਹੀ ਨੇ ਹੁਣ ਉਹੀ ਸੇਠ ਰੋਰਕ 'ਤੇ ਧੋਖੇ ਅਤੇ ਅਯੋਗਤਾ ਲਈ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ, ਕਈ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਆਰਕੀਟੈਕਟ (ਕੀਟਿੰਗ ਇੱਕ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ) ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਰੋਰਕ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਰਿਵਾਜ ਨੂੰ ਤੋੜਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਗਲਤ ਹਨ। ਡੋਮੀਨੀਕ ਨੇ ਮੁਕੱਦਮੇ ਵਿੱਚ ਰੋਰਕ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਰੋਰਕ ਹਾਰ ਗਿਆ। ਉਸ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਫਿਰ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈ ਹੈ।

ਕੀਟਿੰਗ, ਡੋਮੀਨੀਕ ਅਤੇ ਵਾਇਨੈਂਡ[ਸੋਧੋ]

ਰੋਰਕ ਦੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਡੋਮੀਨੀਕ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਉਂਕਿ ਰੋਰਕ ਵਰਗੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਹਾਨਤਾ ਨੂੰ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਵੀ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਸਲ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਬਤੀਤ ਕਰੇਗੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਕੀਟਿੰਗ ਵਰਗੇ ਲੋਕ ਹੀ ਸਫ਼ਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਸਨੇ ਕੀਟਿੰਗ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕੀਟਿੰਗ ਨੇ ਸਹਿਮਤੀ ਜਤਾ ਦਿੱਤੀ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ, ਕੀਟਿੰਗ ਨੂੰ ਤੂਹੀ ਦੀ ਭਤੀਜੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਮੰਗਣੀ ਤੋੜਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕੀਟਿੰਗ ਨਾਲ ਡੂੰਘੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਡੋਮੀਨੀਕ ਕੀਟਿੰਗ ਦੀ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਕੁੰਜੀ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ - ਉਹ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੀਟਿੰਗ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ 'ਤੇ ਦਾਅਵਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਘਰ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਹਰ ਗੱਲ ਨੂੰ ਮੰਨਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੋ ਵੀ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਅਖ਼ਬਾਰ ਵਿਚ ਉਹ ਕੀਟਿੰਗ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਵਿਚ ਵੀ ਲਿਖਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰੋਰਕ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਵੀ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਰੋਰਕ ਦੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਗਾਹਕ ਹਨ ਜੋ ਉਸਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਜਿਸ ਅਖ਼ਬਾਰ ਲਈ ਡੋਮੀਨੀਕ ਅਤੇ ਤੂਹੀ ਲਿਖਦੇ ਹਨ, ਉਸਦਾ ਮਾਲਕ ਗੇਲ ਵਾਇਨੈਂਡ ਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਉਸਾਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਕੰਮ ਕੀਟਿੰਗ ਨੂੰ ਦਵਾਉਣ ਲਈ ਡੋਮੀਨੀਕ ਵਾਇਨੈਂਡ ਨਾਲ ਸੌਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਵਾਇਨੈਂਡ ਫਿਰ ਕੀਟਿੰਗ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਚੁੱਪ ਦੀ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਡੋਮੀਨੀਕ ਅਤੇ ਕੀਟਿੰਗ ਨੂੰ ਤਲਾਕ ਦੇਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਡੋਮੀਨੀਕ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਪਸੰਦ ਕੀਤੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਉਸਾਰੀਆਂ ਦਾ ਅਸਲ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਰੋਰਕ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਰੋਰਕ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਅਤੇ ਡੋਮੀਨੀਕ ਦਾ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਵਾਇਨੈਂਡ ਅਤੇ ਰੋਰਕ ਦੀ ਗੂੜ੍ਹੀ ਦੋਸਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਵਾਇਨੈਂਡ ਨੂੰ ਰੋਰਕ ਅਤੇ ਡੋਮੀਨੀਕ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਤਾ।

ਕੋਰਟਲੈਂਡ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਅੰਤ[ਸੋਧੋ]

ਡੋਮੀਨੀਕ ਆਪਣੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਗੁਆ ਚੁੱਕੇ ਕੀਟਿੰਗ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਸਫ਼ਲ ਰਹੀ ਹੈ। ਪਰ ਉਹ ਤੂਹੀ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸ ਨੂੰ 'ਕੋਰਟਲੈਂਡ ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ' ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਸੌਂਪੇ, ਜਿਸ ਲਈ ਸਾਰੇ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਉਤਸੁਕ ਹਨ ਅਤੇ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਦਵਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਤੂਹੀ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਕੰਮ ਦਵਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੀਟਿੰਗ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰੋਰਕ ਉਸਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸਫ਼ਲ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦਾ ਦਿਮਾਗ਼ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਰੋਰਕ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਮੰਗਦਾ ਹੈ। ਰੋਰਕ ਇੱਕ ਸ਼ਰਤ 'ਤੇ ਸਹਿਮਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ - ਉਹ ਕੋਰਟਲੈਂਡ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰੇਗਾ, ਪਰ ਉਸਾਰੀ ਬਿਲਕੁਲ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਬਣਾਏਗਾ (ਭਾਵ ਕਸਟਮ ਜਾਂ ਜਨਤਾ ਦੀ ਰਾਏ ਦੇ ਆਦਰ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਬਦਲਾਅ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ)। ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰੋਰਕ ਵਾਇਨੈਂਡ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਕਿਸ਼ਤੀ ਯਾਤਰਾ 'ਤੇ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਰੋਰਕ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀਟਿੰਗ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਸਦੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲਾਅ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਉਹ ਜਾ ਕੇ ਕੋਰਟਲੈਂਡ ਨੂੰ ਬਾਰੂਦ ਨਾਲ ਉਡਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਪੂਰਾ ਦੇਸ਼ ਰੋਰਕ ਨੂੰ ਅਪਰਾਧੀ ਮੰਨਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਵਾਇਨੈਂਡ ਨੇ ਹੁਣ ਰੋਰਕ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਨੂੰ ਰੋਰਕ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਨਤਾ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਹੈ ਇਸਲਈ ਉਸਦੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਘਟਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਡੋਮੀਨੀਕ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ, ਉਹ ਦ੍ਰਿੜ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਖ਼ੀਰ ਵਿਚ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦੀ ਸਟਾਫ਼ ਯੂਨੀਅਨ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ- ਕਿ ਉਹ ਰੋਰਕ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਅਖ਼ਬਾਰ ਛਪਣਾ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਵਾਇਨੈਂਡ ਹਾਰ ਮੰਨ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰੋਰਕ ਦੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਵਿੱਚ ਸਖ਼ਤ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਅਦਾਲਤੀ ਕਾਰਵਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਰੋਰਕ ਦੇ ਬਚਣ ਦੀ ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦੀ। ਪਰ ਉੱਥੇ ਰੋਰਕ ਨੇ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਹਾਜ਼ਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ, ਅਸਲ ਕਾਢ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪ੍ਰਤੀ ਸੱਚੇ ਰਹਿਣ ਦੇ ਮੁੱਲ 'ਤੇ ਇੱਕ ਭੜਕਾਊ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ। ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਦੋ ਵਰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਦਿਆਂ ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ:

ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਮਰਦਾਂ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣ ਵਿਚ ਪਰਜੀਵੀ ਰੁਝੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਲਈ ਜਿਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਮੁੱਖ ਟੀਚਾ ਆਪਣੇ ਹੀ ਅੰਦਰ ਹੈ। ਪਰਜੀਵੀ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਜਿਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਹੋਰ ਲੋਕ ਉਸ ਦਾ ਮੁੱਖ ਟੀਚਾ ਹਨ। ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਦੀ ਮੁੱਢਲੀ ਲੋੜ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹੈ। ਸਿਆਣਪ ਅਤੇ ਵਿਵੇਕ ਕਿਸੇ ਦਬਾਅ ਹੇਠ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਇਸ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਅਤੇ ਟੀਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਲਈ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਚਾਰ ਹੈ। ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਮੁੱਢਲੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਬਣਾਉਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਟੀਚਾ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਉਹ ਸੇਵਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। [4]

ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਰੋਰਕ ਨੂੰ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਪਾਇਆ। ਵਾਇਨੈਂਡ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦਾ ਅਖ਼ਬਾਰ ਨਿੱਜੀ ਯੋਗਤਾ ਅਤੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਲਤਾੜ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਰੋਰਕ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਸਕਾਈਸਕ੍ਰੈਪਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸੌਂਪਦਾ ਹੈ। 18 ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਵਾਇਨੈਂਡ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਹੈ। ਨਾਵਲ ਦੇ ਅੰਤਮ ਪੰਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਡੋਮੀਨੀਕ ਉਸਾਰੀ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਤੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਸੰਤਰੀ ਡੋਮੀਨੀਕ ਤੋਂ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ। ਡੋਮੀਨੀਕ "ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਰੋਰਕ" ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਖ਼ਰਕਾਰ ਰੋਰਕ ਦੀ ਪਤਨੀ ਬਣ ਗਈ ਹੈ।

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Cliffs Notes on Rand's The Fountainhead, Andrew Bernstein, John Wiley & Sons, 2011, ISBN 978-1-118-13831-1, ... Atlas Shrugged was the second most influential book in the lives of the respondents (behind only the Bible) and showed The Fountainhead among the top twenty ... Despite continuing intellectual opposition to Ayn Rand's ideas, The Fountainhead has gained recognition as one of the great novels of American literature ...
  2. Ayn Rand: Volume 10 of Major Conservative and Libertarian Thinkers, Mimi Gladstein, John Meadowcroft, Continuum International Publishing Group, 2009, ISBN 978-0-8264-4513-1, ... Impact of May 2008, lists individual sales numbers for the novels with The Fountainhead at more than 6.5 million and Atlas Shrugged at a bit more than 6 million ...
  3. Ayn Rand For Beginners, Andrew Bernstein, Steerforth Press, 2011, ISBN 978-1-934389-71-3, ... Currently, The Fountainhead continues to sell well over 100000 copies per year. It has achieved the status of an American classic, and is studied widely in secondary schools across the country ...
  4. 4.0 4.1 The Fountainhead Archived 25 August 2011[Date mismatch] at the Wayback Machine., Ayn Rand, Leonard Peikoff, Penguin, 2004, ISBN 978-0-452-28637-5, ... Men have been taught that their first concern is to relieve the suffering of others. But suffering is a disease. Should one come upon it, one tries to give relief and assistance. To make that the highest test of virtue is to make suffering the most important part of life. Then man must wish to see others suffer--in order that he may be virtuous. Such is the nature of altruism. The creator is not concerned with disease, but with life. Yet the work of the creators has eliminated one form of disease after another, in man’s body and spirit, and brought more relief from suffering than any altruist could ever conceive ...