ਬੀਰੇਂਦਰ ਨਾਥ ਦੱਤਾ
ਬੀਰੇਂਦਰ ਨਾਥ ਦੱਤਾ (ਜਨਮ 1 ਮਾਰਚ 1935) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਅਕਾਦਮਿਕ, ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨੀ, ਲੋਕਧਾਰਾ ਦਾ ਇੱਕ ਖੋਜੀ, ਇੱਕ ਗਾਇਕ ਅਤੇ ਆਸਾਮ ਦਾ ਗੀਤਕਾਰ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਸਾਮ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।[1][2] ਉਸ ਨੇ ਵਿਦਵਤਾ ਭਰਪੂਰ ਪੁਸਤਕਾਂ ਵੀ ਲਿਖੀਆਂ। 2009 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ "ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ" ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ, ਚੌਥੇ ਸਰਵਉੱਚ ਨਾਗਰਿਕ ਪੁਰਸਕਾਰ,[3] ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ 2010 ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਜਗਧਾਤਰੀ-ਹਰਮੋਹਨ ਦਾਸ ਸਾਹਿਤਕ ਪੁਰਸਕਾਰ ਮਿਲਿਆ। ਦੱਤਾ ਨੂੰ ਉੱਤਰੀ ਲਖੀਮਪੁਰ ਸੈਸ਼ਨ, 2003 ਅਤੇ ਹੋਜਈ ਸੈਸ਼ਨ, 2004 ਲਈ ਅਸਮ ਸਾਹਿਤ ਸਭਾ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[4]
ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]ਉਸਦਾ ਜਨਮ 1 ਮਾਰਚ 1935 ਨੂੰ ਨਾਗਾਓਂ, ਅਸਾਮ ਵਿਖੇ ਕਲਪਨਾਥ ਦੱਤਾ, ਇੱਕ ਸਕੂਲ ਅਧਿਆਪਕ ਅਤੇ ਮੰਦਾਕਿਨੀ ਦੱਤਾ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੂਲ ਘਰ ਬਹਿਟਾ ਚਰਿਆਲੀ ਦੇ ਨੇੜੇ ਪਨੇਰਾ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਹੈ।
ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਿੱਖਿਆ ਗੁਹਾਟੀ ਦੇ ਚੇਨੀਕੁਠੀ ਐਲਪੀ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਗੋਲਪਾੜਾ ਵਿਖੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। 1933 ਵਿੱਚ ਦੱਤਾ ਨੇ ਗੁਹਾਟੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਮੈਟ੍ਰਿਕ ਅਤੇ ਆਈ.ਐਸ.ਸੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚ ਚੋਟੀ ਦੇ 10 ਵਿੱਚ ਸਥਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਫਿਰ ਉਹ ਬੈਚਲਰ ਆਫ਼ ਆਰਟਸ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵ ਭਾਰਤੀ, ਸ਼ਾਂਤੀਨਿਕੇਤਨ ਆਇਆ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਗੁਹਾਟੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰ ਆਫ਼ ਆਰਟਸ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ।[5]
ਕੈਰੀਅਰ
[ਸੋਧੋ]1957 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਬੀ. ਬੋਰੋਹਾ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲੈਕਚਰਾਰ ਵਜੋਂ ਆਪਣਾ ਕੈਰੀਅਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। 1964 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਹੇਠਲੇ ਅਸਾਮ ਵਿੱਚ ਗੌਰੀਪੁਰ ਵਿਖੇ ਪ੍ਰਮਤੇਸ਼ ਬਰੂਆ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਸੰਸਥਾਪਕ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ। ਉਸਨੇ ਦੋ ਹੋਰ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਗੋਲਪਾੜਾ ਕਾਲਜ ਅਤੇ ਪਾਂਡੂ ਕਾਲਜ ਸੀ।[5]
1974 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਪ੍ਰਫੁੱਲ ਦੱਤਾ ਗੋਸਵਾਮੀ ਦੀ ਦੇਖ-ਰੇਖ ਵਿੱਚ ਲੋਕਧਾਰਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।[5]
1979 ਵਿੱਚ ਉਹ ਗੁਹਾਟੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਰੀਡਰ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਉਹ ਲੋਕਧਾਰਾ ਖੋਜ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਮੁਖੀ ਵੀ ਬਣੇ। ਉਹ 1995 ਵਿੱਚ ਗੁਹਾਟੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋਏ। ਪਰ, ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ 'ਤੇ, ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਤੇਜਪੁਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਕਲਾ ਫਾਰਮਾਂ ਦੇ ਵਿਭਾਗ ਵਿਚ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ।[5]
ਸਾਹਿਤਕ ਕੈਰੀਅਰ
[ਸੋਧੋ]ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ, ਉੱਤਰ ਪੂਰਬੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਰੂਪ, ਆਕਸਫੋਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰੈਸ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।[6] ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਸੰਕਰ ਮਾਧਵਰ ਮਨੀਸ਼ਾ ਅਰੂ ਅਸੋਮਰ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤਿਕ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰ ਲਈ, ਉਸਨੇ 12ਵਾਂ ਜਗਦਧਾਤਰੀ-ਹਰਮੋਹਨ ਦਾਸ ਸਾਹਿਤਕ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤਿਆ।[7]
ਸੰਗੀਤ ਕੈਰੀਅਰ
[ਸੋਧੋ]ਦੱਤਾ ਇੱਕ ਗਾਇਕ ਅਤੇ ਗੀਤਕਾਰ ਵੀ ਸੀ।[8] ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੇ ਗੀਤ ਹਨ: "ਮੋਨੋਰ ਖੋਬਰ", "ਬਹੁਦੀਨ ਬਕੁਲਰ ਗੰਢ ਪੋਆ ਨਾਈ", "ਮੇਲੀ ਦਿਲੋ ਮਨ", "ਰੋਹਿਮਾਲਾ ਉਰਨੀ ਮਾਜੇਰੇ", "ਸੋ ਸਿਰੀਸ਼ ਦਾਲ", "ਤੁਮਰ ਕਰਨ ਜਾਉ", "ਅਹਿਨਕ ਕੋਨੇ ਆਨੇ", ਮੌ ਦਾਪੋਨਰ, "ਸੀਤਾ ਬਨਬਾਸ਼", "ਬੋਗੋਲੀ ਬੋਗਾ ਫੋਟੋ ਦੀ ਜਾ", "ਜਿਲੀਰ ਮਾਤੇ", "ਓ ਘਨ ਚਿਰਿਕਾ", "ਬਰਸਾ ਤੋਮਾਰ", "ਆਕਾਸ਼ੇ ਬੋਤਾਹੇ", "ਆਕਾਸ਼ ਆਮਕ ਅਕਾਨੀ ਆਕਾਸ਼ ਦੀਆ" ਆਦਿ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਅਸਾਮੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਫਿਲਮ, ਸਿਮਰਤੀ ਪਰਸ਼ ਲਈ ਗੀਤ ਵੀ ਗਾਇਆ, ਜਿਸਦਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਬ੍ਰੋਜੇਨ ਬਰੂਆ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ।[8]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ "Music Not Solely For Entertainment". Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 11 March 2013.
- ↑ "Cultural Contours of North-East India". Oxford University Press. Archived from the original on 12 March 2012. Retrieved 11 March 2013.
- ↑ "Padma awards 2009". Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 13 March 2013.
- ↑ "List of Asam Sahitya Sabha presidents". Archived from the original on 29 January 2013. Retrieved 7 December 2012.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 "Music Not Solely For Entertainment". Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 11 March 2013. ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid
<ref>tag; name "Music Not Solely For Entertainment" defined multiple times with different content - ↑ "Cultural Contours of North-East India". Oxford University Press. Archived from the original on 12 March 2012. Retrieved 11 March 2013.
- ↑ "Dr Birendra Nath Datta conferred literary award". Assam Tribune. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 11 March 2013.
- ↑ 8.0 8.1 "Birendranath Datta". srimanta.net. Archived from the original on 29 September 2013. Retrieved 2013-04-07.