ਗਜੇਂਦਰ ਮੋਕਸ਼

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਨੇ ਗਜੇਂਦਰ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ

ਗਜੇਂਦਰ ਮੋਕਸ਼ ( Sanskrit ) ਜਾਂ ਗਜੇਂਦਰ ਦੀ ਮੁਕਤੀ ਭਾਗਵਤ ਪੁਰਾਣ ਦੇ 8ਵੇਂ ਸਕੰਧ ਦੀ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣਿਕ ਕਥਾ ਹੈ, ਜੋ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦਾ ਪਵਿੱਤਰ ਗ੍ਰੰਥ ਹੈ। ਇਹ ਪਾਲਣਹਾਰ ਦੇਵਤਾ, ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਾਰਨਾਮਿਆਂ 'ਚੋਂ ਇਕ ਹੈ। ਇਸ ਅਧਿਆਇ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਗਜੇਂਦਰ ਹਾਥੀ, ਨੂੰ ਮਗਰਮੱਛ ਦੇ ਪੰਜੇ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਆਇਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਮਕਰ ਜਾਂ ਹੂਹੂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ, ਗਜੇਂਦਰ ਨੂੰ ਮੋਕਸ਼ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਧਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਨਮ ਅਤੇ ਮਰਨ ਦੇ ਚੱਕਰ ਤੋਂ ਮੁਕਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਗਜੇਂਦਰ ਨੇ ਦੇਵਤਾ (ਸਰੂਪਿਆ ਮੁਕਤੀ) ਵਰਗਾ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੇ ਨਾਲ ਬੈਕੁੰਠ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਇਹ ਕਥਾ ਸ਼ੁਕ ਨੇ ਪਰੀਕਸ਼ਿਤ ਦੇ ਕਹਿਣ 'ਤੇ ਰਾਜਾ ਪਰੀਕਸ਼ਤ ਨੂੰ ਸੁਣਾਈ ਸੀ। [1]

 

शुक्लांबरधरं विष्णुं शशि वर्णं चतुर्भुजं
प्रसन्न वदनं ध्यायेत् सर्व विघ्नोपशान्तये

ਗਜੇਂਦਰ ਦੀ ਮੁਕਤੀ

ਪ੍ਰਤੀਕਵਾਦ[ਸੋਧੋ]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. "CHAPTER TWO". vedabase.io (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2021-11-11.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]