ਲੇਕ ਓਫ ਨੋ ਰਿਟਰਨ

Lake of No Return
Lake of No Return
Coordinates	27°13′9″N 96°8′37.9″E
Native name	ပြန်လမ်းမဲ့ရေကန် (Burmese)
Basin countries	Myanmar
Max. length	1.4 km (0.87 mi)
Max. width	0.8 km (0.50 mi)
Surface elevation	865 m (2,838 ft)
Islands	No

</img>

</img>

ਕੋਈ ਵਾਪਸੀ ਦੀ ਝੀਲ

ਲੇਕ ਓਫ ਨੋ ਰਿਟਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਮਿਆਂਮਾਰ ਵਿੱਚ।

ਲੇਕ ਆਫ਼ ਨੋ ਰਿਟਰਨ ( ਤਾਈ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਨੌਂਗ ਯਾਂਗ ) ਮਿਆਂਮਾਰ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਹੈ, ਜੋ ਪੰਗਸੌ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਪੈਨਸੌਂਗ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਪਿੰਡ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ-ਮਿਆਂਮਾਰ ਸਰਹੱਦ ' ਤੇ ਪੰਗਸੌ ਪਾਸ (3727') ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਸੜਕ ਪੱਛਮੀ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੇ 1942 ਵਿੱਚ ਚਿਆਂਗ ਕਾਈ-ਸ਼ੇਕ ਦੀਆਂ ਚੀਨੀ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਸਪਲਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਬਣਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਸੀ।

ਇਹ ਇਲਾਕਾ ਤਾਂਗਸਾ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦਾ ਘਰ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਮਿਆਂਮਾਰ ਦੇ ਸਬੰਧਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਝੀਲ ਨੇੜਲੀ ਭਾਰਤੀ ਚਾਂਗਲਾਂਗ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਸੈਰ-ਸਪਾਟੇ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣ ਲਈ ਆਈ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਮਿਆਂਮਾਰ ਨਾਲ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।

ਦੰਤਕਥਾਵਾਂ

ਝੀਲ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਉਤਪਤੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਬਿਰਤਾਂਤ ਉਹ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਚਾਂਗਲਾਂਗ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਵੈੱਬਸਾਈਟ (ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਅਰੁਣਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੈ) 'ਤੇ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਨਾਮ ਸਹਿਯੋਗੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੈ ('ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦ ਹੰਪ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ) ਜੋ ਕਿ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰੈਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰੈਸ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਗਲਪ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਦੁਹਰਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਅਮਰੀਕੀ ਸਰੋਤ ਉਸ ਬਿਰਤਾਂਤ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਬ੍ਰੈਂਡਨ ਆਈ. ਕੋਅਰਨਰ ਦੀ 2008 ਦੀ ਕਿਤਾਬ, ਨਾਓ ਦ ਹੈਲ ਵਿਲ ਸਟਾਰਟ: ਵਨ ਸੋਲਜਰਜ਼ ਫਲਾਇਟ ਫਰੌਮ ਦ ਗ੍ਰੇਟੈਸਟ ਮੈਨਹੰਟ ਆਫ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ, ਹਰਮਨ ਪੈਰੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ, ਜੋ ਕਿ ਲੇਡੋ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਸੇਵਾਦਾਰ ਹੈ। ਸੜਕ ਜੋ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਭੱਜ ਗਈ ਅਤੇ ਨਾਗਾ ਕਬੀਲੇ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ (ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਟਾਂਗਸਾ ਇੱਕ ਉਪ ਸਮੂਹ ਹੈ): "ਅਮਰੀਕਨ ਇਸਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਵਿੱਚ ਲੁਕੇ ਹੋਏ ਸਾਰੇ ਕਰੈਸ਼ ਹੋਏ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇਸਨੂੰ ਨੋ ਰਿਟਰਨ ਝੀਲ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।"

ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਤਿੰਨ ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨਾਮ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਦੂਜਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆ ਰਹੇ ਜਾਪਾਨੀ ਸੈਨਿਕਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਗੁਆ ਬੈਠਾ ਅਤੇ ਝੀਲ 'ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ। ਉੱਥੇ, ਉਹ ਮਲੇਰੀਆ ਨਾਲ ਗ੍ਰਸਤ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਮਰ ਗਏ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਸਨੂੰ ਨੋ ਰਿਟਰਨ ਝੀਲ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਇੱਕ ਤੀਜੀ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਲੇਡੋ ਰੋਡ ' ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜ ਦੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਝੀਲ ਦਾ ਮੁਆਇਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਬਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ। ਇੱਕ ਚੌਥੀ ਕਹਾਣੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ "'ਨੋ ਵਾਪਸੀ ਦੀ ਝੀਲ' ਹੈ [ਕਿਉਂਕਿ] 1942 ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਹ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚ ਗਏ ਸਨ।" ਦੰਤਕਥਾ ਵਿੱਚ ਮਿੱਥ ਜੋੜਦੇ ਹੋਏ, ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਦਸ ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਕਬੀਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੇ ਇੱਕ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ 'ਤੇ ਨਾਮ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਉਹ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।

ਝੀਲ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਸਾਖ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਦੀ ਹੈ; ਭਾਰਤੀ ਅਖਬਾਰ ਦ ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਫ ਨੇ 2007 ਵਿੱਚ ਲੇਡੋ ਰੋਡ ਦੇ ਸੰਭਾਵਿਤ ਮੁੜ ਖੋਲ੍ਹਣ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਰਿਪੋਰਟ ਦਿੱਤੀ ਕਿ "[ਪੈਨਸੌਂਗ] ਦੇ ਨੇੜੇ ਨੋ ਰਿਟਰਨ ਦੀ ਝੀਲ ਹੈ - ਸਥਾਨਕ ਬਰਮੂਡਾ ਤਿਕੋਣ । ਲੋਕ-ਕਥਾਵਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਝੀਲ ਦੇ ਉੱਪਰ ਉੱਡਣ ਵਾਲੇ ਜਹਾਜ਼ ਕਦੇ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੇ।" ਇਸ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਆਕਰਸ਼ਕ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਝੀਲ ਦੀ ਸਾਖ ਦਾ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ: "ਕੌਣ ਜਾਣਦਾ ਹੈ, 'ਭਾਰਤੀ' ਬਰਮੂਡਾ ਤਿਕੋਣ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਖੇਤਰ ਦਾ ਅਗਲਾ ਸੈਲਾਨੀ ਖਿੱਚਣ ਵਾਲਾ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ।"

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ

• ਲੇਡੋ ਰੋਡ (ਸਟਿਲਵੈਲ ਰੋਡ)
• ਪੰਗਸੌ ਪਾਸ
• Hukawng ਵੈਲੀ
• </img>
• </img>

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

• ਨੋ ਰਿਟਰਨ ਟੂਰਿਜ਼ਮ ਦੀ ਝੀਲ