ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ (ਲੇਖਕ)
ਦਿੱਖ
ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ | |
---|---|
ਜਨਮ | ਗੁਜਰਾਂਵਾਲਾ, ਬਰਤਾਨਵੀ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ | ਜੂਨ , 1921
ਮੌਤ | ਇਲਾਹਾਬਾਦ, ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ | ਮਈ 27, 1986
ਕਲਮ ਨਾਮ | ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ |
ਕਿੱਤਾ | ਲੇਖਕ |
ਭਾਸ਼ਾ | ਉਰਦੂ, ਹਿੰਦੀ |
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਭਾਰਤਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ |
ਸਿੱਖਿਆ | ਬੀ ਏ |
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | ਇਲਾਹਾਬਾਦ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ |
ਸ਼ੈਲੀ | ਨਾਵਲ, ਡਰਾਮਾ, ਨਿੱਕੀ ਕਹਾਣੀ |
ਸਾਹਿਤਕ ਲਹਿਰ | ਤਰੱਕੀ ਪਸੰਦ ਤਹਿਰੀਕ |
ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕੰਮ | ਤਾਰੂ ਪੌਦ ਜਗਾ ਪਹਿਲਾ ਪੱਥਰ ਰਾਤ ਚੋਰ ਔਰ ਚਾਂਦ ਕਾਲੇ ਕੋਸ |
ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ (ਜਨਮ 1921) ਹਿੰਦੀ/ਉਰਦੂ ਲੇਖਕ ਹੈ।[1]
ਰਚਨਾਵਾਂ
[ਸੋਧੋ]ਉਰਦੂ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ
[ਸੋਧੋ]- ਜੱਗਾ ਲਹੌਰ ਸੇ (1944)
- ਤਾਰ ਬ ਪੂਦ (1946)
- ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਹਮਾਰਾ (1947)
- ਸੁਨਹਿਰਾ ਦੇਸ਼ (1949)
- ਪਹਿਲਾ ਪਥਰ (1953)
- ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਕੇ ਅਫ਼ਸਾਨੇ
- ਆਬਗੀਨਾ (ਨਵਾਂ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, ਤਰਤੀਬ ਤੇ ਤਹਿਕੀਕ: ਡਾਕਟਰ ਜਮੀਲ ਅਖ਼ਤਰ)
ਹਿੰਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ
[ਸੋਧੋ]- ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਕਹਾਨੀਆਂ
- ਚਿਲਮਨ
- ਪਹਿਲਾ ਪੱਥਰ
- ਮੇਰੀ ਪ੍ਰਿਆ ਕਹਾਨੀਆਂ
- ਦੇਵਤਾ ਕਾ ਜਹੰਨਮ
- ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਕਹਾਨੀਆਂ
- ਬਣਬਾਸ ਤਥਾ ਅੰਨਯ ਕਹਾਨੀਆਂ
- ਐਲੀ ਐਲੀ
- ਮੇਰੀ ਤੈਂਤੀਸ ਕਹਾਨੀਆਂ
- ਮੈਂ ਜ਼ਰੂਰ ਰਉਓਂਗੀ
ਉਰਦੂ ਨਾਵਲ
[ਸੋਧੋ]- ਚੱਕ ਪੀਰਾਂ ਕਾ ਜੱਸਾ
- ਰਾਤ, ਚੋਰ ਔਰ ਚਾਂਦ
- ਕਾਲੇ ਕੋਸ
ਹਿੰਦੀ ਨਾਵਲ
[ਸੋਧੋ]- ਰਾਵੀ ਬਿਆਸ
- ਸਾਹਿਬ-ਏ-ਆਲਮ
- ਸੁੰਨਾ ਆਸਮਾਨ
- ਦੋ ਅਕਲ ਗੜ੍ਹ
- ਆਗ ਕੀ ਕਲੀਆਂ
- ਬਾਸੀ ਫੂਲ
- ਫਿਰ ਸੁਬ੍ਹਾ ਹੋਗੀ
- ਰਾਕਾ ਕੀ ਮੰਜ਼ਿਲ
ਉਰਦੂ ਨਾਵਲਿਟ
[ਸੋਧੋ]- ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਲੜਕੀ
- ਇੱਕ ਔਰਤ ਆਬਸ਼ਾਰ
- ਅਹਿਦ-ਏ-ਨਵ ਮੇਂ ਮੁਲਾਜ਼ਮਤ ਕੇ ਤੀਸ ਮਹੀਨੇ
ਇੰਤਖ਼ਾਬ
[ਸੋਧੋ]ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਕੇ ਬਿਹਤਰੀਨ ਅਫ਼ਸਾਨੇ, ਤਰਤੀਬ, ਤਹਿਕੀਕ ਵ ਮੁਕੱਦਮਾ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਗੋਪੀ ਚੰਦ ਨਾਰੰਗ, ਸਾਹਿਤ ਅਕੈਡਮੀ ਭਾਰਤ, 1995
ਕੁਲੀਆਤ
[ਸੋਧੋ]- ਕੁਲੀਆਤ-ਏ-ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ (ਅੱਠ ਜਿਲਦਾਂ) ਤਰਤੀਬ ਤੇ ਤਦਵੀਨ: ਡਾਕਟਰ ਜਮੀਲ ਅਖ਼ਤਰ