ਅਗਨੀਸਾਕਸ਼ੀ (ਨਾਵਲ)

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਅਗਨੀਸਾਕਸ਼ੀ (ਭਾਵ, ਗਵਾਹ ਵਜੋਂ ਅੱਗ ਨਾਲ) ਇੱਕ ਮਲਿਆਲਮ ਨਾਵਲ ਹੈ ਜੋ ਲਲਿਥੰਬਿਕਾ ਅੰਤਰਜਾਨਮ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।[1] ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਾਥਰੂਭੂਮੀ ਇਲਸਟ੍ਰੇਟਿਡ ਵੀਕਲੀ ਵਿੱਚ ਲੜੀਬੱਧ, ਇਹ 1976 ਵਿੱਚ ਕਰੰਟ ਬੁੱਕਸ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਇੱਕ ਨੰਬੂਦਿਰੀ ਔਰਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਮੁਕਤੀ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਪਰ ਪਰੰਪਰਾ ਦੀਆਂ ਜੰਜ਼ੀਰਾਂ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਤੋੜ ਸਕਦੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹਦੀਆਂ ਹਨ।[2] ਨਾਵਲ ਸਮਾਜਿਕ ਢਾਂਚੇ ਅਤੇ ਵਿਹਾਰ ਦੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਦੀ ਅਲੋਚਨਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ।

ਅਗਨੀਸਾਕਸ਼ੀ ਲਲਿਥੰਬਿਕਾ ਅੰਤਰਜਨਮ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ। ਇਹ ਨਾਵਲ ਉਸ ਨੇ ਬੁਢਾਪੇ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਮਲਿਆਲਮ ਗਲਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਲਾਸਿਕ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰੀ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਕੇਰਲਾ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਅਵਾਰਡ ਮਿਲਿਆ।

ਪਲਾਟ ਸੰਖੇਪ[ਸੋਧੋ]

ਥੇਥੀਕੁੱਟੀ (ਦੇਵਕੀ ਜਾਂ ਸੁਮਿਤਰਾਨੰਦ) ਦਾ ਵਿਆਹ ਮਾਨਮਪਿੱਲੀ ਇਲਮ ਨਾਮਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਉਨੀ ਨੰਬੂਦਿਰੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਜਵਾਨ, ਨੇਕ, ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ ਪਰ ਥੇਥੀਕੁੱਟੀ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਾਲੀ ਔਰਤ ਦਾ ਪਤੀ ਹੋਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦੀ ਹੈ। ਨਿਰਾਸ਼ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਥੇਥੀਕੁਟੀ ਉਸਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਛੱਡ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪੇਕੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਊਨੀ ਇੱਕ ਧਰਮੀ ਜੀਵਨ ਜੀਉਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਸਨਕੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਥੇਥੀਕੁਟੀ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਿਮਾਲਿਆ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਪੁਰਾਣੀ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਊਨੀ ਦੀ ਸੌਤੇਲੀ ਭੈਣ, ਸੱਠ ਸਾਲਾ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਕੇਐਮਕੇ ਨਾਇਰ (ਥੈਂਕਮ) ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਣਜੰਮੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਵਿੱਚ ਲੱਭਦੀ ਹੈ। ਨਾਇਰ ਦਾ ਬੇਟਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਪੈਂਡੈਂਟ ਉਸ ਦੀ ਧੀ ਨੂੰ ਸੌਂਪਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਸਹੀ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਸੰਭਾਲਣ।

ਥੀਮ[ਸੋਧੋ]

ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ, ਲੇਖਕ ਆਪਣੇ ਤਿੰਨ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰਾਂ - ਦੋ ਔਰਤਾਂ ਥੇਥੀਕੁੱਟੀ (ਸੁਮਿਤਰਾਨੰਦ, ਦੇਵਕੀ ਮਨਮਪਿੱਲੀ ਜਾਂ ਦੇਵੀ ਬਹੇਨ), ਥੰਕਮ ਨਾਇਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਉਨੀ ਨੰਬੂਦਿਰੀ ਦੁਆਰਾ ਚੋਣ, ਨਿਰਲੇਪਤਾ, ਤਿਆਗ, ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਸ਼ਰਧਾ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਅਵਾਰਡ[ਸੋਧੋ]

ਅਨੁਵਾਦ[ਸੋਧੋ]

ਮਾਥਰੂਭੂਮੀ ਇਲਸਟ੍ਰੇਟਿਡ ਵੀਕਲੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਲੜੀਵਾਰ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਨੁਵਾਦਕ ਅਤੇ ਕਲਾ ਆਲੋਚਕ ਵਸੰਤੀ ਸ਼ੰਕਰਨਾਰਾਇਣਨ ਨੂੰ ਲਲਿਥੰਬਿਕਾ ਅੰਤਰਜਨਮ ਤੋਂ ਇਸ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਮਿਲੀ।[3] ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦ, ਜਿਸਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਅਗਨੀਸਾਕਸ਼ੀ ਹੈ, 1980 ਵਿੱਚ ਕੇਰਲਾ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[3]

ਫਿਲਮ ਅਨੁਕੂਲਨ[ਸੋਧੋ]

1999 ਵਿੱਚ, ਨਾਵਲ ਦਾ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਰੂਪਾਂਤਰ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰਜਿਤ ਕਪੂਰ ਨੇ ਉਨੀ ਨੰਬੂਦਿਰੀ, ਸੋਭਨਾ ਦੇਵਕੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਵੀਨਾ ਥੈਂਕਮ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਫਿਲਮ ਦੀ ਪਟਕਥਾ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਸ਼ਿਆਮਾਪ੍ਰਸਾਦ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸਨੇ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫਿਲਮ ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਅੱਠ ਕੇਰਲ ਰਾਜ ਫਿਲਮ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਧਿਆਤਮਵਾਦ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂਤਵ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰਨ ਲਈ ਫਿਲਮ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।[4][5][6][7][8][9][10][11]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. C. Sarat Chandran (3 January 2010). "A lone female voice". The Hindu. Retrieved 30 June 2013.
  2. B. R. P. Bhaskar (15 April 2003). "Malayalam novels"[permanent dead link]. The Hindu. Retrieved 30 June 2013.
  3. 3.0 3.1 Natarajan, Padmini (22 March 2007). "Working as translator and critic". Harmony Magazine. Archived from the original on 22 November 2011.
  4. Salim Mohammed, Mohammed (1999). "Agnisakshi, a dream come true for Shyamaprasad". Shyamaprasad.info. Doha: The Peninsula (published 8 May 1999). Archived from the original on 12 April 2017.
  5. "Agnisakshi Film is loyal to novel". Shyamaprasad.info. The New Indian Express (published 14 September 1998). 1998. Archived from the original on 12 April 2017.
  6. Santhosh, K. (1998). "Document of a disturbing era". Shyamaprasad.info. The Hindu (published 6 August 1999). Archived from the original on 12 April 2017.
  7. Gautaman Bhaskaran. "A Literary Masterpiece On Celluloid" Archived 2021-04-22 at the Wayback Machine.. The Hindu. 20 November 1998. Retrieved 30 June 2013.
  8. "Agnisakshi, a Spiritual Film" Archived 2021-04-22 at the Wayback Machine.. The Indian Express. 15 January 1999. Retrieved 30 June 2013.
  9. Vinu Abraham. "A Trail by Fire" Archived 2021-04-22 at the Wayback Machine.. The Week. 18 October 1998. Retrieved 30 June 2013.
  10. M. G. Radhakrishnan. "Film under Fire" Archived 2021-04-22 at the Wayback Machine.. India Today. 12 April 1999. Retrieved 30 June 2013.
  11. "No Hindutva in my film - Shyamaprasad" Archived 2021-04-22 at the Wayback Machine.. The Hindu. 21 March 1999. Retrieved 30 June 2013.