ਅਰਨੈਸਟ ਲਾਵਰੈਂਸ
ਅਰਨੈਸਟ ਲੌਰੇਨਸ | |
---|---|
ਜਨਮ | ਅਰਨੈਸਟ ਓਰਲੈਂਡੋ ਲਾਰੈਂਸ 8 ਅਗਸਤ, 1901 ਕੈਂਟੋਨ, ਸਾਊਥ ਡਕੋਟਾ, ਅਮਰੀਕਾ |
ਮੌਤ | ਅਗਸਤ 27, 1958 (ਉਮਰ 57) ਪਾਲੋ ਆਲਟੋ, ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ, ਅਮਰੀਕਾ |
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਅਮਰੀਕੀ |
ਦਸਤਖ਼ਤ | |
ਅਰਨੈਸਟ ਓਰਲੈਂਡੋ ਲਾਰੈਂਸ (8 ਅਗਸਤ, 1901 - ਅਗਸਤ 27, 1958) ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਅਮਰੀਕਨ ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਵਿਗਿਆਨੀ ਸਨ ਅਤੇ 1939 ਵਿੱਚ ਸਾਈਕਲੋਟ੍ਰੋਨ ਦੀ ਖੋਜ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਫਿਜ਼ਿਕਸ ਵਿੱਚ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਮੈਨਹਟਨ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਲਈ ਯੂਰੇਨੀਅਮ-ਆਈਸੋਟੈਕ ਵਿਭਾਜਨ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਲਾਰੈਂਸ ਬਰਕਲੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਲੈਬਾਰਟਰੀ ਅਤੇ ਲਾਰੈਂਸ ਲਿਵਰਮੋਰ ਨੈਸ਼ਨਲ ਲੈਬੋਰੇਟਰੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸੇਂਟ ਡਕੋਟਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅਤੇ ਮਿਨੀਸੋਟਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ, ਲਾਰੈਂਸ ਨੇ 1925 ਵਿੱਚ ਯੇਲ ਵਿੱਚ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੀ ਐੱਚ ਡੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। 1928 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਐਸੋਸੀਏਟ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨੌਕਰੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਉਥੇ ਦੋ ਸਾਲ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਮਰ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਬਣੇ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਵਿੱਚ, ਲਾਰੇਂਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਐਕਸਲਰੇਟਰ ਦੇ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ ਦੁਆਰਾ ਭਰਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉੱਚ ਊਰਜਾ ਕਣਾਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ। ਉਸ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਸੰਖੇਪ ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਮੈਗਨੈਟ ਦੇ ਖੰਭਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਸਰਕੂਲਰ ਤੇਜ਼ੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ ਆਇਆ ਹੈ। ਨਤੀਜਾ ਪਹਿਲਾ ਸਾਈਕਲੋਟਰੋਨ ਸੀ।
ਲਾਰੇਂਸ ਨੇ ਕਈ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਮਹਿੰਗੇ ਸਾਈਕਲੋਟਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ। ਉਸ ਦੀ ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਲੈਬੋਰੇਟਰੀ 1936 ਵਿੱਚ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਵਿਭਾਗ ਬਣ ਗਿਆ, ਲਾਰੈਂਸ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਲਈ ਸਾਈਕਲੋਟਰਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਲਾਰੈਂਸ ਨੇ ਰੇਡੀਓਸੀਪੌਪ ਦੇ ਡਾਕਟਰੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਵੀ ਕੀਤੀ। ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ, ਲਾਰੈਂਸ ਨੇ ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਲੈਬੋਰੇਟਰੀ ਵਿਖੇ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਮੈਗਨੈਟਿਕ ਆਈਸੋਟੈਕ ਵਿਭਾਜਨ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਡਿਲੀਟੀਆਂ ਨੂੰ ਕੈਲ੍ਰੌਨਨ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਸਟੈਂਡਰਡ ਲੈਬਾਰਟਰੀ ਮਾਸ ਸਪੈਕਟ੍ਰੋਮੀਟਰ ਅਤੇ ਸਾਈਕਲੋਟਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਹਾਈਬ੍ਰਿਡ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਮੈਗਨੈਟਿਕ ਵਿਭਾਜਨ ਪੌਦਾ ਓਕ ਰਿਜ, ਟੇਨਸੀ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ Y-12 ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਅਯੋਗ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਨੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।
ਜੰਗ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਲੌਰੈਂਸ ਨੇ ਵੱਡੀਆਂ ਵਿਗਿਆਨਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਸਪਾਂਸਰਸ਼ਿਪ ਲਈ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ "ਬਿਗ ਸਾਇੰਸ" ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਵਕੀਲ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਪੈਸਾ ਲਈ ਇਸਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਸਨ। ਲਾਰੈਂਸ ਨੇ ਦੂਜੀ ਪਰਮਾਣੂ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਲਈ ਐਡਵਰਡ ਟੈਲਰ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਲਾਰੈਂਸ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਦੇ ਲੀਵਰਮੋਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ਼ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਦੇ ਰੀਜੈਂਟਾਂ ਨੇ ਲਾਰੇਂਸ ਲਿਵਰਮੋਰ ਨੈਸ਼ਨਲ ਲੈਬਾਰਟਰੀ ਅਤੇ ਲਾਰੇਂਸ ਬਰਕਲੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਲੈਬਾਰਟਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ। 1961 ਵਿੱਚ ਬਰਕਲੇ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਦੇ ਬਾਅਦ ਰਸਾਇਣਿਕ ਤੱਤ ਨੰਬਰ 103 ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਣ ਵਿੱਚ ਲੌਨੇਨਸੀਅਮ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਮੌਤ ਅਤੇ ਵਿਰਸਾ
[ਸੋਧੋ]ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਲੌਰੇਨ ਨੇ ਇਲੀਅਟ ਕ੍ਰੇਸਨ ਮੈਡਲ ਅਤੇ ਹਿਊਜਸ ਮੈਡਲ ਨੂੰ 1937 ਵਿੱਚ, ਫਿਜ਼ਿਕਸ ਵਿੱਚ ਕਾਂਸਟੋਕ ਇਨਾਮ 1938 ਵਿੱਚ, 1940 ਵਿੱਚ ਡਡਡਲ ਮੈਡਲ ਅਤੇ ਇਨਾਮ, 1942 ਵਿੱਚ ਹੋਲੀ ਮੈਡਲ, 1946 ਵਿੱਚ ਮੈਰਿਟ ਲਈ ਮੈਡਲ, 1951 ਵਿੱਚ ਵਿਲੀਅਮ ਪ੍ਰੋਕਟਰ ਪੁਰਸਕਾਰ, 1952 ਵਿੱਚ ਫ਼ਾਰੈਡੇ ਮੈਡਲ, ਅਤੇ 1957 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਊਰਜਾ ਕਮਿਸ਼ਨ ਤੋਂ ਐਨਰੋਕੋ ਫ਼ਾਰਮੀ ਅਵਾਰਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 1948 ਵਿੱਚ ਲੀਜਸਨ ਡੀ ਹਾਨਨੇਰ ਦਾ ਅਫਸਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 1958 ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕੀ ਮਿਲਟਰੀ ਅਕੈਡਮੀ ਦੁਆਰਾ ਸਿਲਵਨਸ ਥੇਅਰ ਅਵਾਰਡ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਸੀ।
ਜੁਲਾਈ 1958 ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਡਵਾਟ ਡੀ. ਈਜ਼ੈਨਹਾਊਜ਼ਰ ਨੇ ਲੋਰੈਨਸ ਨੂੰ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਅਧੂਰੀ ਪਰਮਾਣੂ ਪਰੀਖਣ ਬਾਨ ਸੰਧੀ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਵਿਟਜ਼ਰਲੈਂਡ ਦੇ ਜਿਨੀਵਾ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਏ.ਈ.ਸੀ. ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਲੈਵਿਸ ਸਟ੍ਰਾਸ ਨੇ ਲਾਰੇਂਸ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਲਈ ਦਬਾਅ ਪਾਇਆ ਸੀ। ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਹਾਈਡਰੋਜਨ ਬੰਬ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਕੇਸ ਦੀ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਟ੍ਰਾਸ ਨੇ 1939 ਵਿੱਚ ਲਾਰੈਂਸ ਦੇ ਸਾਈਕਲੋਟਰਨ ਲਈ ਫੰਡ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਸਟ੍ਰਾਸ ਜਿਨੀਵਾ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧ ਮੰਡਲ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਲਾਰੈਂਸ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਲਾਰੈਂਸ ਲਗਾਤਾਰ ਨਿਊਕਲੀਅਰ ਟੈਸਟਿੰਗ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਲਾਰੈਂਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗੰਭੀਰ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੇ ਗੰਭੀਰ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਜਿਨੀਵਾ ਵਿੱਚ ਉਹ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸਟੈਨਫੋਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਸਰਜਨ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਆਂਦਰ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਇੱਕ ਧਮਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਗੰਭੀਰ ਐਥੀਰੋਸਕਲੇਰੋਟਿਸ ਸਮੇਤ ਹੋਰ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵੀ ਲੱਭੀਆਂ। 27 ਅਗਸਤ, 1958 ਨੂੰ ਉਹ ਪਾਲੋ ਆਲਟੋ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲ ਚਲਾਣਾ ਕਰ ਗਏ ਸਨ। ਮੌਲੀ ਇੱਕ ਪਬਲਿਕ ਅੰਤਮ ਸੰਸਕਾਰ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਬਰਿਕਲੇ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਕੌਂਗੀਗੇਸ਼ਨਲਿਸਟ ਚਰਚ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਯਾਦਗਾਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਗਏ। ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਕਲੈਰਕ ਕੈਰ ਨੇ ਉੱਚ ਗੁਣਵੱਤਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ।
ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਸਿਰਫ 23 ਦਿਨ ਬਾਅਦ, ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਰਿਜੇਂਟਸ ਨੇ ਦੋ ਯੂਨੀਵਰਸਟੀ ਦੀਆਂ ਪਰਮਾਣੂ ਖੋਜ ਸਾਈਟਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਲਾਰੈਂਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਬਦਲਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ: ਲਾਰੈਂਸ ਲਿਵਰਮੋਰ ਨੈਸ਼ਨਲ ਲੈਬਾਰਟਰੀ ਅਤੇ ਲਾਰੈਂਸ ਬਰਕਲੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਲੈਬੋਰੇਟਰੀ। ਅਰਨੈਸਟ ਓਰਲੈਂਡੋ ਲੌਂਡਰ ਅਵਾਰਡ ਉਸਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ 1959 ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[1][2] 1961 ਵਿੱਚ ਲਾਰੇਂਸ ਬਰਕਲੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਲੈਬਾਰਟਰੀ ਵਿੱਚ ਲੱਭੇ ਗਏ ਰਸਾਇਣਿਕ ਤੱਤ ਨੰਬਰ 103 ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਲਾਰੇਂਸੀਅਮ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ। 1968 ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ ਸਾਇੰਸ ਪਬਲਿਕ ਸਾਇੰਸ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਸੈਂਟਰ ਦਾ ਲੌਰੈਂਸ ਹਾਲ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[3] ਉਸਦੇ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬਰਕਲੇ ਵਿਖੇ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਬੈਰਕਰੋਫਟ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।[4]
1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿਚ, ਲਾਰੈਂਸ ਦੀ ਵਿਧਵਾ ਨੇ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਦੇ ਬੋਰਡ ਆਫ ਰੀਜੈਂਸੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਨੂੰ ਕਈ ਮੌਕਿਆਂ 'ਤੇ ਲਿਵਰਮੋਰ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਨਾਂ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਹਥਿਆਰਾਂ' ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਫੋਕਸ ਕਾਰਨ ਲਾਰੇਂਸ ਨੇ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਹਰ ਵਾਰ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[5][6][7][8] ਉਹ 44 ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ 6 ਜਨਵਰੀ, 2003 ਨੂੰ 92 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ, ਕੈਲੇਫ਼ੋਰਨੀਆ ਦੇ ਵਾਲਨਟ ਕ੍ਰੀਕ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।
ਜੋਰਜ ਬੀ. ਕੌਫਮੈਨ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ:
Before him, "little science" was carried out largely by lone individuals working with modest means on a small scale. After him, massive industrial, and especially governmental, expenditures of manpower and monetary funding made "big science," carried out by large-scale research teams, a major segment of the national economy.[9]
ਨੋਟਸ
[ਸੋਧੋ]- ↑ "Ernest Orlando Lawrence Award". United States Department of Energy. Retrieved August 24, 2013.
- ↑ "Photo of the Week: Inside the 60-Inch Cyclotron". United States Department of Energy. Retrieved August 24, 2013.
- ↑ "100 Years of Scholarship". Cal Alumni. Archived from the original on ਅਕਤੂਬਰ 2, 2013. Retrieved August 24, 2013.
{{cite web}}
: Unknown parameter|dead-url=
ignored (|url-status=
suggested) (help) - ↑ "Guide to the Ernest O. Lawrence Papers". Online Archive of California. Retrieved May 24, 2015.
- ↑ "University rejects widow's request". Ocala Star-Banner. Ocala, FL. Associated Press. July 16, 1983. p. 15A. Retrieved May 24, 2015.
- ↑ Savage, David G. (September 7, 1985). "Physicist's widow asks that husband's name be removed from weapons lab". Los Angeles Times. Archived from the original on January 18, 2015. Retrieved May 9, 2014.
- ↑ Lawrence, Mary B. (October 1986). "So they say:". The Scientist. Retrieved May 9, 2014.
- ↑ "Name change". Milwaukee Journal. Associated Press. June 8, 1987. p. 2A. Retrieved May 24, 2015.[permanent dead link]
- ↑ Kauffman, George B. (February 2000). "Lawrence, Ernest Orlando". American National Biography Online. Retrieved June 22, 2015.
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]ਬਾਹਰੀ ਕੜੀਆਂ
[ਸੋਧੋ]- Biography and Bibliographic Resources, from the Office of Scientific and Technical Information, United States Department of Energy
- Ernest O. Lawrence Annotated Bibliography for Ernest Lawrence from the Alsos Digital Library for Nuclear Issues Archived 2006-08-28 at the Wayback Machine.
- Lawrence and the Cyclotron: AIP History Center Web Exhibit
- Ernest Orlando Lawrence – The Man, His Lab, His Legacy Archived 2015-11-17 at the Wayback Machine.
- Lawrence and His Laboratory: A Historian's View of the Lawrence Years Archived 2018-01-18 at the Wayback Machine.
- Lawrence Livermore Lab: Remembering E. O. Lawrence
- NobelPrize.org: Ernest O. Lawrence biography
- Nobel-Winners.com: Ernest Lawrence
- ਅਰਨੈਸਟ ਲਾਵਰੈਂਸ ਫਾਈਂਡ ਅ ਗ੍ਰੇਵ 'ਤੇ