ਐਂਜੇਲਾ ਕਾਰਟਰ
ਐਂਜੇਲਾ ਕਾਰਟਰ | |
|---|---|
| ਤਸਵੀਰ:Angela Carter.jpg | |
| ਜਨਮ | ਐਂਜੇਲਾ ਓਲਾਇਵ ਸਟਾਕਰ 7 ਮਈ 1940 ਏਸਟਬਰਨ, ਇੰਗਲੈਂਡ |
| ਮੌਤ | 16 ਫ਼ਰਵਰੀ 1992 (ਉਮਰ51) ਲੰਦਨ, ਇੰਗਲੈਂਡ |
| ਕਿੱਤਾ | ਨਾਵਲਕਾਰ, ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ ਲੇਖਕ, ਪੱਤਰਕਾਰ |
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ |
| ਵੈੱਬਸਾਈਟ | |
| www | |
ਐਂਜੇਲਾ ਓਲੀਵ ਕਾਰਟਰ-ਪੀਅਰਸ (ਨੀ ਸਟਾਲੇਕਰ, 7 ਮਈ 1940 - 16 ਫਰਵਰੀ 1992) ਜੋ ਐਂਜੇਲਾ ਕਾਰਟਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਸੀ, ਉਹ ਇੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਨਾਵਲਕਾਰ, ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਅਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਨਾਰੀਵਾਦ, ਜਾਦੂਤਿਕ ਯਥਾਰਥਵਾਦ ਅਤੇ ਪਿਕਸਰਸਕ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ। 2008 ਵਿੱਚ, ਦ ਟਾਈਮਜ਼ ਨੇ "1945 ਤੋਂ ਬਾਅਦ 50 ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਕਾਰਟਰ ਨੂੰ ਦਸਵਾਂ ਦਰਜਾ ਦਿੱਤਾ।[1] 2012 ਵਿੱਚ, ਸਰਕਟ ਦੇ ਨਾਈਟਸ ਨੂੰ ਜੇਮਜ਼ ਟੈੈਟ ਬਲੈਕ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਇਨਾਮ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਜੇਤੂ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[2]
ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]ਸਾਲ 1940 ਵਿੱਚ, ਈਸਟਬੌਰਨ ਵਿੱਚ ਐਂਜੇਲਾ ਓਲਿਵ ਸਟਾਲਕਰ ਦਾ ਜਨਮ, ਸੈਲਫ੍ਰਿਜ ਦੀ ਕੈਸ਼ੀਅਰ ਸੋਫੀਆ ਓਲਿਵ (1905–1969) ਅਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੱਗ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਸਟਾਲਕਰ (1896–1988) ਕੋਲ ਹੋਇਆ ਸੀ।[3] ਕਾਰਟਰ ਨੂੰ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਯਾਰਕਸ਼ਾਇਰ ਆਪਣੀ ਨਾਨੀ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਲਈ ਘਰੋਂ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[4] ਦੱਖਣੀ ਲੰਡਨ ਦੇ ਸਟਰੈਥੈਮ ਅਤੇ ਕਲਾਫੈਮ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਕਦਮਾਂ ਉੱਤੇ ਚੱਲਦੇ ਹੋਏ ਕ੍ਰਾਈਡਨ ਐਡਵਰਟਾਈਜ਼ਰ ਉੱਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।[5] ਕਾਰਟਰ ਨੇ ਬ੍ਰਿਸਟਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ।[6][7]
ਉਸ ਨੇ ਦੋ ਵਾਰ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਇਆ, ਪਹਿਲਾਂ 1960 ਵਿੱਚ ਪਾਲ ਕਾਰਟਰ ਨਾਲ, 1972 ਵਿੱਚ ਤਲਾਕ ਹੋਇਆ। 1969 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਦੋ ਸਾਲ ਟੋਕਿਓ ਰਹਿਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਸੋਮਰਸੇਟ ਮੌਘਮ ਅਵਾਰਡ ਦੀ ਕਮਾਈ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੇ "ਨਥਿੰਗ ਸੈਕਰੇਡ" (1982) ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਨੇ "ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਕਿ ਔਰਤ ਬਣਨਾ ਕੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਬਣ ਗਈ।"[8] ਉਸ ਨੇ ਨਿਊ ਸੋਸਾਇਟੀ ਲਈ ਲੇਖਾਂ ਅਤੇ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, "ਫਾਇਰਵਰਕ: ਨੌ ਪ੍ਰੋਫਨ ਪੀਸ" (1974)[9] ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ ਅਤੇ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਦੇ ਸਬੂਤ ਵੀ "ਇਨਫ਼ਰਨਲ ਡਿਜ਼ਾਇਰ ਮਸ਼ੀਨਜ਼ ਆਫ਼ ਡਾਕਟਰ ਹਾਫਮੈਨ" (1972) ਵਿੱਚ ਵੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।[10]
ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ, ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ, ਫ੍ਰੈਂਚ ਅਤੇ ਜਰਮਨ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾਲ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੇ 1970 ਅਤੇ 1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ੈਫੀਲਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਬ੍ਰਾਊਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਐਡੀਲੇਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅਤੇ ਈਸਟ ਐਂਗਲੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਸਮੇਤ ਲੇਖਕਾਂ ਵਜੋਂ ਬਤੀਤ ਕੀਤਾ। 1977 ਵਿੱਚ, ਕਾਰਟਰ ਨੇ ਮਾਰਕ ਪੀਅਰਸ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸ ਦਾ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਸੀ।[11] ਉਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਇਆ ਸੀ। 1979 ਵਿੱਚ, ਦੋਨੋਂ "ਦਿ ਬਲਡੀ ਚੈਂਬਰ", ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਲੇਖ, "ਦਿ ਸੈਡਿਅਨ ਵੂਮੈਨ ਐਂਡ ਦ ਆਡੀਓਲੋਜੀ ਆਫ਼ ਪੋਰਨੋਗ੍ਰਾਫੀ", ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਈ।
ਗਲਪ ਦੇ ਇੱਕ ਉੱਘੇ ਲੇਖਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਕਾਰਟਰ ਨੇ ਦ ਗਾਰਡੀਅਨ, ਦਿ ਇੰਡੀਪੈਂਡੈਂਟ ਅਤੇ ਨਿਊ ਸਟੇਟਸਮੈਨ, ਨੂੰ ਸ਼ੇਕਿੰਗ ਏ ਲੈੱਗ ਵਿੱਚ ਇਕੱਤਰ ਕੀਤੇ, ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੇਖਾਂ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।[12] ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਰੇਡੀਓ ਲਈ ਰਿਚਰਡ ਡੈੱਡ ਅਤੇ ਰੋਨਾਲਡ ਫ਼ਿਰਬੈਂਕ ਉੱਤੇ ਦੋ ਅਸਲ ਰੇਡੀਓ ਨਾਟਕ ਲਿਖੇ। ਉਸ ਨੇ ਦੋ ਕਾਲਪਨਿਕ ਫ਼ਿਲਮ ਲਈ "ਦਿ ਕੰਪਨੀ ਆਫ ਵੁਲਵਜ਼" (1984) ਅਤੇ "ਦਿ ਮੈਜਿਕ ਟੌਇਸ਼ਾਪ" (1987) ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ। ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਰੂਪਾਂਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।
ਮੌਤ
[ਸੋਧੋ]ਕਾਰਟਰ ਦੀ ਫੇਫੜਿਆਂ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਕਾਰਨ 1992 ਵਿੱਚ ਲੰਦਨ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ 51 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।[13][14] ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਉਸ ਨੇ ਜੇਨਸ ਦੀ ਮਤਰੇਈ ਧੀ, ਅਡਲ ਵਾਰੇਨਜ਼ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਸ਼ਾਰਲੋਟ ਬ੍ਰੋਂਟੀ ਦੇ ਜੇਨ ਆਇਅਰ ਦੇ ਸੀਕਵਲ ਉੱਤੇ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ।[15]
ਕਾਰਜ
[ਸੋਧੋ]ਨਾਵਲ
[ਸੋਧੋ]- Shadow Dance (1966, also known as Honeybuzzard)
- The Magic Toyshop (1967)
- Several Perceptions (1968)
- Heroes and Villains (1969)
- Love (1971)
- The Infernal Desire Machines of Doctor Hoffman (1972, also known as The War of Dreams)
- The Passion of New Eve (1977)
- Nights at the Circus (1984)
- Wise Children (1991)
ਛੋਟਾ ਗਲਪ ਸੰਗ੍ਰਹਿ
[ਸੋਧੋ]- Fireworks: Nine Profane Pieces (1974; also published as Fireworks: Nine Stories in Various Disguises and Fireworks)
- The Bloody Chamber (1979)
- The Bridegroom (1983) (Uncollected short story)
- Black Venus (1985; published as Saints and Strangers in the United States)
- American Ghosts and Old World Wonders (1993)
- Burning Your Boats (1995)
ਕਾਵਿ-ਸੰਗ੍ਰਹਿ
[ਸੋਧੋ]- Five Quiet Shouters (1966)
- Unicorn (1966)
- Unicorn: The Poetry of Angela Carter (2015)
ਨਾਟਕੀ ਕਾਰਜ
[ਸੋਧੋ]- Come Unto These Yellow Sands: Four Radio Plays (1985)
- The Curious Room: Plays, Film Scripts and an Opera (1996) (includes Carter's screenplays for adaptations of The Company of Wolves and The Magic Toyshop; also includes the contents of Come Unto These Golden Sands: Four Radio Plays)
ਬਾਲ ਪੁਸਤਕਾਂ
[ਸੋਧੋ]- The Donkey Prince (1970, illustrated by Eros Keith)
- Miss Z, the Dark Young Lady (1970, illustrated by Eros Keith)
- Comic and Curious Cats (1979, illustrated by Martin Leman)
- Moonshadow (1982) illustrated by Justin Todd
- Sea-Cat and Dragon King (2000, illustrated by Eva Tatcheva)
ਗੈਰ-ਗਾਲਪਨਿਕ
[ਸੋਧੋ]- The Sadeian Woman and the Ideology of Pornography (1979)
- Nothing Sacred: Selected Writings (1982)
- Expletives Deleted: Selected Writings (1992)
- Shaking a Leg: Collected Journalism and Writing (1997)
She wrote two entries in "A Hundred Things Japanese" published in 1975 by the Japan Culture Institute. ISBN 0-87040-364-8 It says "She has lived in Japan both from 1969 to 1971 and also during 1974" (p. 202).
ਬਤੌਰ ਸੰਪਾਦਕ
[ਸੋਧੋ]- Wayward Girls and Wicked Women: An Anthology of Subversive Stories (1986)
- The Virago Book of Fairy Tales (1990) a.k.a. The Old Wives' Fairy Tale Book
- The Second Virago Book of Fairy Tales (1992) a.k.a. Strange Things Still Sometimes Happen: Fairy Tales From Around the World (1993)
- Angela Carter's Book of Fairy Tales (2005) (collects the two Virago Books above)
ਅਨੁਵਾਦਕ
[ਸੋਧੋ]- The Fairy Tales of Charles Perrault (1977)
- Sleeping Beauty and Other Favourite Fairy Tales (1982) illustrated by Michael Foreman (Perrault stories with two by Leprince de Beaumont)
ਫ਼ਿਲਮ
[ਸੋਧੋ]- The Company of Wolves (1984) adapted by Carter with Neil Jordan from her short story of the same name, "Wolf-Alice" and "The Werewolf"
- The Magic Toyshop (1987) adapted by Carter from her novel of the same name, and directed by David Wheatley
ਰੇਡੀਓ ਪਲੇਜ਼
[ਸੋਧੋ]- Vampirella (1976) written by Carter and directed by Glyn Dearman for BBC. Formed the basis for the short story "The Lady of the House of Love".
- Come Unto These Yellow Sands (1979)
- The Company of Wolves (1980) adapted by Carter from her short story of the same name, and directed by Glyn Dearman for BBC
- Puss-in-Boots (1982) adapted by Carter from her short story and directed by Glyn Dearman for BBC
- A Self-Made Man (1984)
ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ
[ਸੋਧੋ]- The Holy Family Album (1991)
- Omnibus: Angela Carter's Curious Room (1992)
ਐਂਜੇਲਾ ਕਾਰਟਰ 'ਤੇ ਕਾਰਜ
[ਸੋਧੋ]- Crofts, Charlotte, "Curiously downbeat hybrid" or "radical retelling"? – Neil Jordan’s and Angela Carter’s The Company of Wolves. In Cartmell, Deborah, I.Q. Hunter, Heidi Kaye and Imelda Whelehan (eds), Sisterhoods Across the Literature Media Divide, London: Pluto Press, 1998, pp.48–63.]
- Crofts, Charlotte, Anagrams of Desire: Angela Carter's Writing for Radio, Film and Television. Manchester: Manchester University Press, 2003.
- Crofts, Charlotte, ‘The Other of the Other’: Angela Carter’s ‘New-Fangled’ Orientalism. In Munford, Rebecca Re-Visiting Angela Carter Texts, Contexts, Intertexts. London & New York: Palgrave Macmillan, 2006, pp.87–109.
- Dimovitz, Scott A., Angela Carter: Surrealist, Psychologist, Moral Pornographer. New York: Routledge, 2016.
- Dimovitz, Scott A. 'I Was the Subject of the Sentence Written on the Mirror: Angela Carter's Short Fiction and the Unwriting of the Psychoanalytic Subject.' Lit: Literature Interpretation Theory 21.1 (2010): 1–19.
- Dimovitz, Scott A., 'Angela Carter’s Narrative Chiasmus: The Infernal Desire Machines of Doctor Hoffman and The Passion of New Eve.' Genre XVII (2009): 83–111.
- Dimovitz, Scott A., 'Cartesian Nuts: Rewriting the Platonic Androgyne in Angela Carter’s Japanese Surrealism'. FEMSPEC: An Interdisciplinary Feminist Journal, 6:2 (December 2005): 15–31.
- Dmytriieva, Valeriia V., 'Gender Alterations in English and French Modernist "Bluebeard" Fairytale'. ' English Language and literature studies, 6:3. (2016): 16–20.
- Enright, Anne (17 February 2011). "Diary". London Review of Books. 33 (4): 38–39.
- Gordon, Edmund, The Invention of Angela Carter: A Biography London: Chatto & Windus, 2016.
- Kérchy, Anna, Body-Texts in the Novels of Angela Carter. Writing from a Corporeagraphic Perspective. Lampeter: The Edwin Mellen Press, 2008.
- Milne, Andrew, The Bloody Chamber d'Angela Carter, Paris: Editions Le Manuscrit, Université, 2006.
- Milne, Andrew, Angela Carter's The Bloody Chamber: A Reader's Guide, Paris: Editions Le Manuscrit Université, 2007.
- Munford, Rebecca (ed.), Re-Visiting Angela Carter Texts, Contexts, Intertexts. London & New York: Palgrave Macmillan, 2006.[permanent dead link]
- Tonkin, Maggie, Angela Carter and Decadence: Critical Fictions/Fictional Critiques. Basingstoke: Palgrave Macmillan, 2012.
- Topping, Angela, Focus on The Bloody Chamber and Other Stories London: The Greenwich Exchange, 2009.
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ The 50 greatest British writers since 1945 Archived 2011-04-25 at the Wayback Machine.. 5 January 2008.
- ↑ Alison Flood (6 December 2012). "Angela Carter named best ever winner of James Tait Black award". The Guardian. Retrieved 6 December 2012.
- ↑ "The Oxford Dictionary of National Biography". 2004. doi:10.1093/ref:odnb/50941.
- ↑ http://www.angelacartersite.co.uk/ Archived 7 March 2018 at the Wayback Machine. Retrieved 5 November 2015.
- ↑ "Angela Carter". 17 February 1992. Retrieved 18 May 2018 – via www.telegraph.co.uk.
- ↑ "Angela Carter - Biography". The Guardian. 22 July 2008. Retrieved 24 June 2014.
- ↑ "Angela Carter's Feminism". www.newyorker.com.
- ↑ Hill, Rosemary (22 October 2016). "The Invention of Angela Carter: A Biography by Edmund Gordon – review". The Guardian (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). ISSN 0261-3077. Retrieved 29 September 2017.
- ↑ John Dugdale (16 February 2017). "Angela's influence: what we owe to Carter". The Guardian.
- ↑ Marina Warner, speaking on Radio Three's the Verb, February 2012
- ↑ Gordon, Edmund (1 October 2016). "Angela Carter: Far from the fairytale". Retrieved 13 May 2019 – via www.theguardian.com.
- ↑ "Book of a Lifetime: Shaking a Leg, By Angela Carter". The Independent (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). 10 February 2012. Retrieved 29 September 2017.
- ↑ Sarah Waters (3 October 2009). "My hero: Angela Carter". The Guardian. Retrieved 24 June 2014.
- ↑ Michael Dirda, "The Unconventional Life of Angela Carter - prolific author, reluctant feminist," The Washington Post, 8 March 2017.
- ↑ Clapp, Susannah (29 January 2006). "The greatest swinger in town". The Guardian. London. Retrieved 25 April 2010.
ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ
[ਸੋਧੋ]- Acocella, Joan (13 March 2017). "Metamorphoses : how Angela Carter became feminism's great mythologist". The Critics. Books. The New Yorker. 93 (4): 71–76.
{{cite journal}}: Cite has empty unknown parameter:|1=(help)[1] - Wisker, Gina. "At Home all was Blood and Feathers: The Werewolf in the Kitchen - Angela Carter and Horror". In Clive Bloom (ed), Creepers: British Horror and Fantasy in the Twentieth Century. London and Boulder CO: Pluto Press, 1993, pp. 161–75.
ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ
[ਸੋਧੋ]
- ਅਧਿਕਾਰਿਤ ਵੈੱਬਸਾਈਟ of the Estate of Angela Carter
- ਐਂਜੇਲਾ ਕਾਰਟਰ at British Council: Literature
- BBC interview (video, 25 June 1991, 25 mins)
- ਫਰਮਾ:Books and Writers
- Angela Carter ਇੰਟਰਨੈਟ ਜਾਅਲੀ ਫਿਕਸ਼ਨ ਡਾਟਾਬੇਸ 'ਤੇ
- ਐਂਜੇਲਾ ਕਾਰਟਰ, ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਮੂਵੀ ਡੈਟਾਬੇਸ 'ਤੇ
- "Angela Carter remembered" Daily Telegraph 3 May 2010
- A Conversation with Angela Carter Archived 2020-09-22 at the Wayback Machine. by Anna Katsavos, The Review of Contemporary Fiction, Fall 1994, Vol. 14.3
- Angela Carter talks about her life and work to Elizabeth Jolley, British Library (audio, 1988, 53 mins)
- Essay on Colette, Vol. 2 No. 19 · 2 October 1980, London Review of Books by Angela Carter
- Angela Carter's radio work
- Angela Carter at the British Library
- ↑ Online version is titled "Angela Carter's feminist mythology".