ਕੁੰਦਨ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਕੁੰਦਨ, ਭਾਵ ਸ਼ੁੱਧ ਸੋਨਾ,[1] ਭਾਰਤੀ ਰਤਨ -ਪੱਥਰ ਦੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਰੂਪ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੱਥਰਾਂ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਮਾਊਂਟ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੋਨੇ ਦੀ ਫੁਆਇਲ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਰਤਨ ਸੈੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਹਾਰਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਗਹਿਣਿਆਂ ਲਈ।[2][3]

ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਕੁੰਦਨ ਦੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਹੈ।[4] ਕੁੰਦਨ ਨੇ ਰਾਜਸਥਾਨ ਸ਼ਾਹੀ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੁਗਲ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ਾਹੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਹੇਠ ਵਧਿਆ। ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਅਦਾਲਤਾਂ ਦੇ ਕੁੰਦਨ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੀ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਰਾਜਸਥਾਨ, ਬਿਹਾਰ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਚਾਂਦੀ ਵਿੱਚ ਨਕਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਈ।[5]

ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਵਿਧੀ ਰਾਜਸਥਾਨ ਅਤੇ ਗੁਜਰਾਤ ਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਦਰਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਹ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਣਾਏ ਅਤੇ ਪਹਿਨੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।[6][7] ਰਾਜਸਥਾਨ ਦਾ ਜੈਪੁਰ ਸ਼ਹਿਰ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਕੁੰਦਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।[7]

ਇਹ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਦੁਲਹਨ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਟਰੌਸੋ ਦਾ ਇੱਕ ਅਨਿੱਖੜਵਾਂ ਅੰਗ ਹੈ। ਥੱਪਾ ਅਤੇ ਰਾਸ ਰਾਵਾ ਸਮੇਤ ਰਵਾਇਤੀ ਸੈਟਿੰਗਾਂ ਇੱਕ ਪੁਨਰ ਸੁਰਜੀਤੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।[8] 2008 ਦੀ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ, ਜੋਧਾ ਅਕਬਰ, ਐਸ਼ਵਰਿਆ ਰਾਏ ਬੱਚਨ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਏ ਗਏ ਮੁੱਖ ਕਿਰਦਾਰ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਕੁੰਦਨ ਦੇ ਗਹਿਣੇ ਪਹਿਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਰਾਇਲਟੀ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।[6]

2006 ਵਿੱਚ, "ਅਮਰੀਕਨ ਡਾਇਮੰਡ" ਅਤੇ ਕੁੰਦਨ ਗਹਿਣਿਆਂ ਨੇ ਭਾਰਤੀ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟ ਵਿੱਚ ਮਾਰਕੀਟ ਮੁੱਲ ਅਤੇ ਮਾਤਰਾ (73 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ) ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।[9]

ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਕੁੰਦਨ ਗਹਿਣਿਆਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਆਕਾਰ ਦੇ, ਅਣਕੱਟੇ ਹੀਰੇ ਅਤੇ ਪਾਲਿਸ਼ ਕੀਤੇ ਬਹੁ-ਰੰਗੀ ਰਤਨ ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕੀਤੇ ਸ਼ੁੱਧ ਸੋਨੇ ਜਾਂ ਨਕਲੀ ਧਾਤ ਦੇ ਅਧਾਰ ਵਿੱਚ ਸੈੱਟ ਕਰਕੇ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਪਿੰਜਰ ਫਰੇਮਵਰਕ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਘਾਟ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪਾਠ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੌਰਾਨ ਮੋਮ ਨੂੰ ਫਰੇਮਵਰਕ ਉੱਤੇ ਡੋਲ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਢਾਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖੁਦਾਈ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਪੱਥਰ ਜਾਂ ਅਣਕਟੇ ਹੋਏ ਰਤਨ ਢਾਂਚੇ ਵਿੱਚ ਫਿੱਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮੀਨਾਕਾਰੀ ਫਿਰ ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਵੇਰਵਿਆਂ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਈਨਾਮਲਿੰਗ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅੱਗੇ, ਪਕਾਈ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਫੁਆਇਲਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਰਤਨਾਂ ਨੂੰ ਫਰੇਮਵਰਕ ਉੱਤੇ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ; ਇਹ ਬਰਨਿਸ਼ਿੰਗ ਤਕਨੀਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਠੰਡੇ ਸੋਲਡ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਚਿਲਈ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਰਤਨ ਪਾਲਿਸ਼ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।[6]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

ਗੈਲਰੀ[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Khan, Hussain Ahmad; Samad, Sara. "The Social Life of Great Mughal's Jewelry and Gemstones" (PDF): 255–260. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  2. Vyas, Parag K. (2014). "Three dimensional form giving of Kundan jewellery, a parametric cluster based approach to jewellery design and prototyping". In Chakrabarti, Amaresh (ed.). ICoRD'15 – Research into Design Across Boundaries Volume 2: Creativity, Sustainability, DfX, Enabling Technologies, Management and Applications (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). New Delhi: Springer. pp. 263–274. ISBN 978-81-322-2228-6.
  3. Chakrabarti, Amaresh (2011). Research Into Design: Supporting Sustainable Product Development (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Research Publishing Service. p. 105. ISBN 978-981-08-7721-7.
  4. Advance, Volume 24, p. 32, Punjab Public Relations Department
  5. Indian folk arts and crafts - the land and the people, by Jasleen Dhamija. National Book Trust, India. 1970. p. 73
  6. 6.0 6.1 6.2 "Royal jewellery of Jodhaa Akbar". The Hindu. 2008-06-20. Archived from the original on 2014-05-17. Retrieved 2009-11-13. {{cite news}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  7. 7.0 7.1 Kundan Jewellery Let's Know Handicrafts of India, by Amar Tyagi. Star Publications, 2008. ISBN 1-905863-18-7. p. 32.
  8. This wedding season, gold loses sheen Deeksha Chopra, TNN, The Times of India, 15 November 2009.
  9. Indian Art Jewellery Market Business Standard, Mumbai 28 November 2006.