ਕੁੱਕ ਟਾਪੂ ਕਲਾ
ਕੁੱਕ ਟਾਪੂ ਵਿੱਚ ਲੱਕੜ ਦੀ ਨੱਕਾਸ਼ੀ ਇੱਕ ਆਮ ਕਲਾ ਹੈ। ਪੱਥਰ ਵਿੱਚ ਮੂਰਤੀ ਬਹੁਤ ਦੁਰਲੱਭ ਹੈ ਹਾਲਾਂਕਿ ਮਾਈਕ ਟੈਵੀਓਨੀ ਦੁਆਰਾ ਬੇਸਾਲਟ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਨੱਕਾਸ਼ੀ ਹਨ। ਦੱਖਣੀ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਟਾਪੂਆਂ ਦੀ ਨੇੜਤਾ ਨੇ ਨੱਕਾਸ਼ੀ ਦੀ ਇੱਕ ਸਮਾਨ ਸ਼ੈਲੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ ਪਰ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਰੇਕ ਟਾਪੂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਵਿਕਾਸ ਹੋਇਆ। ਰਾਰੋਟੋਂਗਾ ਆਪਣੇ ਮਛੇਰਿਆਂ ਦੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਅਤੇ ਸਟਾਫ-ਦੇਵਤਿਆਂ ਲਈ, ਏਟੀਯੂ ਨੂੰ ਇਸ ਦੀਆਂ ਲੱਕੜ ਦੀਆਂ ਸੀਟਾਂ ਲਈ, ਮਿਤਿਆਰੋ, ਮੌਕੇ ਅਤੇ ਅਟੀਯੂ ਨੂੰ ਗਦਾ ਅਤੇ ਸਲੈਬ ਦੇਵਤਿਆਂ ਲਈ ਅਤੇ ਮੰਗੀਆ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਰਸਮੀ ਅਡਜ਼ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮੂਲ ਲੱਕੜ ਦੀ ਨੱਕਾਸ਼ੀ ਨੂੰ ਜਾਂ ਤਾਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਕੁਲੈਕਟਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਾਂ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਅੱਜ, ਨਿਊਜੀਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਮਾਓਰੀ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਨਾਲ, ਨੱਕਾਸ਼ੀ ਹੁਣ ਮੁੱਖ ਕਲਾ ਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਰਸੇ ਵਿੱਚ ਰੁਚੀ ਦੇਣ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਯਤਨ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਐਟਿਉ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਨੱਕਾਸ਼ੀ ਅਤੇ ਤਪਾ ਵਰਗੀਆਂ ਸਥਾਨਕ ਫਾਈਬਰ ਕਲਾ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ ਦੀ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਪਰੰਪਰਾ ਹੈ। ਮਾਂਗੀਆ ਅਖੌਤੀ ਡਬਲ-ਕੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਿਲੱਖਣ, ਮੁਹਾਵਰੇ ਵਾਲੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਉੱਕਰੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਵਧੀਆ ਐਡਜ਼ਾਂ ਦਾ ਸਰੋਤ ਹੈ। ਮਾਂਗੀਆ ਇਸਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ਾਲ ਚੂਨੇ ਦੇ ਪੱਥਰ ਦੀਆਂ ਗੁਫਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਭਾਰੀ ਕੈਲਸਾਈਟ ਤੋਂ ਉੱਕਰੇ ਭੋਜਨ ਪਾਉਂਡਰ ਵੀ ਤਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। [1]
ਨੱਕਾਸ਼ੀ[ਸੋਧੋ]
ਨੱਕਾਸ਼ੀ ਕਰਨਾ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕੁੱਕ ਟਾਪੂ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਿੱਸਾ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕੁੱਕ ਟਾਪੂ ਕਲਾ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਝੌਂਪੜੀਆਂ ਦੇ ਖੰਭਿਆਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਡੰਡੀਆਂ ਅਤੇ ਹਥਿਆਰਾਂ (ਕਲੱਬ ਅਤੇ ਬਰਛੇ) ਨੂੰ ਉੱਕਰਿਆ। ਵਰਤੇ ਗਏ ਨਮੂਨੇ ਉਹੀ ਸਨ ਜੋ ਟੈਟੂ ਬਣਾਉਣ ਵਿਚ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਤਪਾ ਦੇ ਕੱਪੜੇ 'ਤੇ ਰੰਗੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੁਝ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਸਿਰਲੇਖ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। [2]