ਤਸਲੀਮਾ ਨਸਰੀਨ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਤਸਲੀਮਾ ਨਸਰੀਨ
ਤਸਲੀਮਾ ਨਸਰੀਨ 2013 ਵਿੱਚ
ਜਨਮ (1962-08-25) 25 ਅਗਸਤ 1962 (ਉਮਰ 59)
ਮੈਮਨਸਿੰਘ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼
ਨਾਗਰਿਕਤਾਬੰਗਲਾਦੇਸ਼, ਸਵੀਡਨ, ਭਾਰਤ
ਕਿੱਤਾਪੱਤਰਕਾਰ, ਨਾਵਲਕਾਰ
ਲਹਿਰਨਾਰੀਵਾਦ, ਧਰਮ-ਨਿਰਪੱਖਤਾ, ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ
ਧਰਮਨਾਸਤਿਕਤਾ
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀRudra Mohammad Shahidullah (1982-86)
Nayeemul Islam Khan (1990-91)
Minar Mansoor (1991-92)
ਦਸਤਖ਼ਤ
ਵੈੱਬਸਾਈਟ
http://taslimanasrin.com/

ਤਸਲੀਮਾ ਨਸਰੀਨ (ਬੰਗਾਲੀ: তসলিমা নাসরিন, 25 ਅਗਸਤ 1962) ਇੱਕ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ੀ ਲੇਖਿਕਾ ਹੈ ਜੋ ਨਾਰੀਵਾਦ ਨਾਲ ਸਸੰਬੰਧਤ ਮਜ਼ਮੂਨਾਂ ਬਾਰੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਵਿਚਾਰਾਂ ਲਈ ਚਰਚਿਤ ਅਤੇ ਵਿਵਾਦਿਤ ਰਹੀ ਹੈ। ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਜਾਰੀ ਫਤਵੇ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਉਹ ਕੋਲਕਾਤਾ ਵਿੱਚ ਜਲਾਵਤਨੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਿਤਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਕੋਲਕਾਤਾ ਵਿੱਚ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਦਿੱਲੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਫਿਰ ਸਵੀਡਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਮਾਂ ਗੁਜ਼ਾਰਨਾ ਪਿਆ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਜਨਵਰੀ 2010 ਵਿੱਚ ਉਹ ਭਾਰਤ ਪਰਤ ਆਈ। ਉਸ ਨੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਥਾਈ ਨਾਗਰਿਕਤਾ ਲਈ ਆਵੇਦਨ ਕੀਤਾ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਕੋਈ ਫ਼ੈਸਲਾ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਹੈ।

ਨਸਰੀਨ ਦਾ ਜਨਮ ਮਯਮਨਸਿੰਘ ਵਿੱਚ ਡਾ: ਰਜ਼ਬ ਅਲੀ ਅਤੇ ਐਡੂਲ ਆਰਾ ਕੋਲ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ, ਅਤੇ ਮਯਮਨਸਿੰਘ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਮੈਡੀਕਲ ਨਿਆਂ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦਾ, ਸਰ ਸਲੀਮੁੱਲਾ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ, ਢਾਕਾ ਅਤੇ ਧਾਕਾ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸੀ।[1] ਨਸਰੀਨ ਨੇ ਮੈਡੀਸਨ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਬਣ ਗਈ। 1990 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੱਕ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲੇਖਾਂ ਅਤੇ ਨਾਵਲਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਅਲੋਚਨਾ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਹ ਸਾਰੇ "ਔਰਤ ਵਿਰੋਧੀ" ਧਰਮਾਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ।[2][3]

ਨਸਰੀਨ 1994 ਤੋਂ ਗ਼ੁਲਾਮੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੀ ਹੈ।[4] After living more than a decade in Europe and the United States, she moved to India in 2004, but was banished from the country in 2008,[5] ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਗੁਜ਼ਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ 2004 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਚਲੀ ਗਈ, ਪਰ ਸਾਲ 2008 'ਚ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਪਰਮਿਟ 'ਤੇ ਭਾਰਤ ਕੋਲਕਾਤਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੀ ਹੈ।[6][7]

ਨਸਰੀਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ[8], ਭਾਸ਼ਣ ਦੇਣ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਦੀ ਹੈ।[9][10] ਉਹ ਜਾਂ ਤਾਂ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿਚਲੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਜਾਂ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਅਪਣਾਏ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਪਰਤਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਹ ਹੁਣ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।[11]

ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]

1976 ਵਿੱਚ ਹਾਈ ਸਕੂਲ (ਐਸਐਸਸੀ) ਅਤੇ 1978 ਵਿੱਚ ਕਾਲਜ (ਐਚਐਸਸੀ) ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਸੈਕੰਡਰੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਢਾਕਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ, ਮਯਮਨਸਿੰਘ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਮੈਡੀਸਨ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 1984 ਵਿੱਚ ਐਮਬੀਬੀਐਸ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਨਾਲ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ।[12] ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਰਸਾਲਾ ਲਿਖਿਆ ਅਤੇ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਸ਼ੈਨਜੁਟੀ ਹੈ।[13] ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ ਮਯਮਨਸਿੰਘ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਨਿਯੋਜਨ ਕਲੀਨਿਕ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਫਿਰ ਮਿਟਫੋਰਡ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਗਾਇਨੀਕੋਲੋਜੀ ਵਿਭਾਗ ਅਤੇ ਢਾਕਾ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਅਨੈਸਥੀਸੀਆ ਵਿਭਾਗ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੈਕਟਿਸ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਦਵਾਈ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਕੁੜੀਆਂ ਵੇਖੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬਲਾਤਕਾਰ ਹੋਇਆ ਸੀ; ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਸੁਣਿਆ ਕਿ ਔਰਤਾਂ ਡਿਲੀਵਰੀ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਚੀਕਦੀਆਂ ਹਨ ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬੱਚਾ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਮੁਸਲਮਾਨ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸੀ; ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਸਤਿਕ ਬਣ ਗਈ। ਲਿਖਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਨੇ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਪਹੁੰਚ ਅਪਣਾਈ।[14][15]


ਸਾਹਿਤਕ ਕਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]

ਆਪਣੇ ਸਾਹਿਤਕ ਜੀਵਨ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ, ਨਸਰੀਨ ਨੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ, ਅਤੇ 1982 ਅਤੇ 1993 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਅੱਧੀ ਦਰਜਨ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੇ, ਉਸ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਥੀਮ ਅਕਸਰ ਔਰਤ 'ਤੇ ਜ਼ੁਲਮਾਂ ​​ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਬਹੁਤ ਗਰਾਫਿਕ ਭਾਸ਼ਾ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ 1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਗੱਦ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕਰਨਾ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਨਾਵਲ ਲੱਜਾ (ਬੰਗਾਲੀ: লজ্জা ਲੋਜਾ), ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਤੋਂ ਹੋਣ ਪਹਿਲਾਂ ਤਿੰਨ ਲੇਖ ਅਤੇ ਚਾਰ ਨਾਵਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਪਰਿਵਾਰ 'ਤੇ ਮੁਸਲਿਮ ਕੱਟੜਪੰਥੀਆਂ ਨੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਛਡਵਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਸਲਾਮ ਦੀ ਅਲੋਚਨਾਤਮਕ ਪੜਤਾਲ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਬਰਾਬਰੀ ਦੀ ਮੰਗ ਲਈ ਨਸਰੀਨ ਨੂੰ ਕਈ ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਹੋਰ ਹਮਲੇ ਹੋਏ। ਉਸ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਰੋਧੀ ਉਸ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਿਆਂ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਉਤਰ ਆਏ। ਅਕਤੂਬਰ 1993 ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਸਮੂਹ ਜਿਸ ਨੇ ਇਸਲਾਮਿਕ ਸੈਨਿਕਾਂ ਦੀ ਕੌਂਸਲ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ, ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਲਈ ਇਨਾਮ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ।[16][17] ਮਈ 1994 ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ "ਦਿ ਸਟੇਟਸਮੈਨ" ਦੇ ਕੋਲਕਾਤਾ ਐਡੀਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਇੰਟਰਵਿਊ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਰਾਨ ਦੀ ਸੋਧ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ; ਉਸ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸਿਰਫ ਸ਼ਰੀਆ, ਇਸਲਾਮਿਕ ਧਾਰਮਿਕ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਹੈ।[18] ਅਗਸਤ 1994 ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ “ਭੜਕਾਊ ਬਿਆਨ ਦੇਣ ਦੇ ਦੋਸ਼” ਵਿੱਚ ਲਿਆਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਲਾਮੀ ਕੱਟੜਪੰਥੀਆਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਕੁਝ ਸੌ ਹਜ਼ਾਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ "ਇਸਲਾਮ ਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਲਈ ਸਾਮਰਾਜੀ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤੇ ਇੱਕ ਧਰਮ-ਤਿਆਗੀ" ਕਿਹਾ; "ਅੱਤਵਾਦੀ ਧੜੇ ਦੇ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਨੇ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਉਦੋਂ ਤਕ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿੱਚ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਸੱਪ ਢਿੱਲੇ ਪੈ ਜਾਣਗੇ।" ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਲੁਕਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, 1994 ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਵੀਡਨ ਚਲੀ ਗਈ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਸ ਦਾ ਡਾਕਟਰੀ ਅਭਿਆਸ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਕਾਰਕੁਨ ਬਣ ਗਈ।[19][20]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. ↑ "My Youth, Autobiography - Volume II". Taslima Nasrin. Archived from the original on 15 May 2008. Retrieved 12 April 2014. 
  2. ↑ Bagchi, Suvojit (21 March 2015). "'Don't call me Muslim, I am an atheist'". The Hindu. Retrieved 11 January 2018. 
  3. ↑ "Why are Hindus trying to prove that they can become ISIS-like extremists: Taslima Nasreen". 14 December 2017. 
  4. ↑ "Taslima Nasrin's Life in Exile". 25 October 2016. 
  5. ↑ "I am a Bengali writer, I need to live in Bengal" Open the Magazine, 2011-June-1
  6. ↑ "Taslima Nasreen's long-term visa extended by just 2 months". The Times of India. 
  7. ↑ "Exiled Bangladeshi author Taslima Nasrin opens up on her Delhi connect". Hindustan Times. 29 October 2016. 
  8. ↑ "Indian liberals want to support everything Muslim, but that's not the way to equal rights". May 2019. 
  9. ↑ "Deepika Padukone's hearty laughter at her wedding has shattered an age-old culture:Taslima Nasreen". 22 November 2018. 
  10. ↑ "HUMAN RIGHTS: Taslima Nasreen Vows to Continue Her Campaign - Inter Press Service". ipsnews.net. Retrieved 11 January 2018. 
  11. ↑ তসলিমা নাসরিনের লজ্জা-র পরের অংশ আসছে. Indian Express Bangla (in ਬੰਗਾਲੀ). Retrieved 2021-04-09. 
  12. ↑ Devarajan, Arthi (Spring 1998). "Taslima Nasrin". Postcolonial Studies. Emory University. Retrieved 27 December 2015. 
  13. ↑ "Nasrin, Taslima – Postcolonial Studies". 
  14. ↑ Nasreen, Taslima (12 November 1999). "For freedom of expression". UNESCO. Retrieved 28 May 2009. 
  15. ↑ O'Connor, Ashling (30 November 2007). "Feminist author rewrites novel after death threats from Muslim extremists". The Times. London. Retrieved 28 May 2009. 
  16. ↑ Targett, Simon (24 February 1995). "She who makes holy men fume". Times Higher Education. Retrieved 1 June 2009. 
  17. ↑ "Bangladesh: A group called the Sahaba Soldiers; the goals and activities of the group; treatment of those who hold progressive religious and social views by the Sahaba Soldier members (1990–2003)". United Nations High Commission for Refugees. 29 July 2003. Archived from the original on 14 ਅਕਤੂਬਰ 2012. Retrieved 1 June 2009.  Check date values in: |archive-date= (help)
  18. ↑ "Nasrin Sahak, Taslima: Bangladeshi author". Encyclopædia Britannica. http://www.britannica.com/EBchecked/topic/404019/Taslima-Nasrin. Retrieved on 28 ਮਈ 2009. 
  19. ↑ Walsh, James (15 August 1994). "Death To the Author". Time. Archived from the original on 18 ਅਕਤੂਬਰ 2008. Retrieved 1 June 2009.  Check date values in: |archive-date= (help)
  20. ↑ "Bangladeshi author and doctor Taslima Nasreen threatened by Islamic fundamentalists". Fileroom. Retrieved 28 May 2009. 
"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਤਸਲੀਮਾ_ਨਸਰੀਨ&oldid=578347" ਤੋਂ ਲਿਆ