ਦ' ਰੋਲਿੰਗ ਸਟੋਨਸ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਦ' ਰੋਲਿੰਗ ਸਟੋਨਜ਼ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: The Rolling Stones) ਇਕ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਰਾਕ ਬੈਂਡ ਹੈ, ਜੋ ਲੰਡਨ ਵਿਚ 1962 ਵਿਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਹਿਲੀ ਸਥਿਰ ਲਾਈਨ-ਅਪ ਵਿਚ ਬੈਂਡਲੇਡਰ ਬ੍ਰਾਇਨ ਜੋਨਸ (ਗਿਟਾਰ, ਹਾਰਮੋਨਿਕਾ, ਕੀਬੋਰਡ), ਮਿਕ ਜੱਗਰ (ਲੀਡ ਵੋਕਲਸ, ਹਾਰਮੋਨਿਕਾ), ਕੀਥ ਰਿਚਰਡਸ (ਗਿਟਾਰ, ਵੋਕਲਸ), ਬਿਲ ਵਿਮੈਨ (ਬਾਸ ਗਿਟਾਰ), ਚਾਰਲੀ ਵਾਟਸ (ਡਰੱਮ) ਅਤੇ ਇਆਨ ਸਟੀਵਰਟ (ਪਿਆਨੋ) ਸਟੀਵਰਟ ਨੂੰ 1963 ਵਿਚ ਅਧਿਕਾਰਤ ਲਾਈਨ-ਅਪ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ 1985 ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤਕ ਇਕ ਸਮਝੌਤਾ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਵਜੋਂ ਬੈਂਡ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਬੈਂਡ ਦੇ ਮੁਢਲੇ ਗੀਤਕਾਰਾਂ, ਜੱਗਰ ਅਤੇ ਰਿਚਰਡਜ਼, ਨੇ ਐਂਡਰਿਊ ਲੂਗ ਓਲਡਹੈਮ ਦੇ ਸਮੂਹ ਦੇ ਮੈਨੇਜਰ ਬਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਸੰਭਾਲ ਲਈ। ਜੋਨਜ਼ ਨੇ 1969 ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਇਕ ਮਹੀਨਾ ਪਹਿਲਾਂ ਬੈਂਡ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਥਾਂ ਮਿਕ ਟੇਲਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲੈ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਟੇਲਰ ਨੇ 1974 ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ 1975 ਵਿੱਚ ਰੌਨੀ ਵੁੱਡ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਲੈ ਲਈ ਗਈ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਰਿਹਾ ਹੈ। 1993 ਵਿੱਚ ਵਿਮੈਨ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਡੈਰੀਲ ਜੋਨਸ ਨੇ ਟੂਰਿੰਗ ਬਾਸਿਸਟ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਸਟੋਨਜ਼ ਦਾ 1963 ਤੋਂ ਅਧਿਕਾਰਤ ਕੀ-ਬੋਰਡਿਸਟ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰੰਤੂ ਇਸ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿਚ ਕਈ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਲਗਾਏ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਜੈਕ ਨਿਟਸ਼ੇ (1965–1971), ਨਿੱਕੀ ਹੌਪਕਿਨਜ਼ (1967–1982), ਬਿਲੀ ਪ੍ਰੇਸਟਨ (1971–1981), ਇਆਨ ਮੈਕਲੈਗਨ (1978–1981), ਅਤੇ ਚੱਕ ਲੀਵਲ (1982 – ਮੌਜੂਦਾ) ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।

ਰੋਲਿੰਗ ਸਟੋਨਜ਼ ਬੈਂਡ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਇਨਵੇਸਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਸੀ, ਜੋ 1964 ਵਿਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿਚ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਜਵਾਨ ਅਤੇ ਵਿਦਰੋਹੀ ਕਾਊਂਟਰ ਕਲਚਰ ਨਾਲ ਪਛਾਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਬਲੂਜ਼ ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਚੱਟਾਨ ਅਤੇ ਰੋਲ ਨਾਲ ਜੜਿਆ, ਬੈਂਡ ਨੇ ਕਵਰ ਖੇਡਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਪਰ ਆਪਣੀ ਸਮਗਰੀ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਸਫਲਤਾ ਮਿਲੀ; "ਸੈਟਿਸਫੈਕਸ਼ਨ (ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ)" ਅਤੇ "ਪੇਂਟ ਇਟ ਬਲੈਕ" ਵਰਗੇ ਗਾਣੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਹਿੱਟ ਬਣ ਗਏ। 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਸਾਈਕੈਡੇਲੀਕ ਚੱਟਾਨ ਨਾਲ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰਨ ਦੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਸਮੂਹ ਬੇਗ਼ਾਰਾਂ ਦੇ ਦਾਅਵਤ (1968), ਲੈਟ ਇਟ ਬਲੀਡ (1969), ਸਟਿੱਕੀ ਫਿੰਗਰਜ਼ (1971), ਅਤੇ "ਐਕਸਾਈਲ ਆਨ ਮੇਨ ਸਟ੍ਰੀਟ" (1972) ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਤੇ ਪਰਤ ਆਇਆ। ਇਹ ਇਸ ਮਿਆਦ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਟੇਜ 'ਤੇ "ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਰਾਕ ਅਤੇ ਰੋਲ ਬੈਂਡ" ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[1][2]

ਬੈਂਡ ਨੇ 1970 ਅਤੇ 1980 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਵਪਾਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਫਲ ਐਲਬਮਾਂ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀਆਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਸਮ ਗਰ੍ਲ੍ਸ (1978) ਅਤੇ ਟੈਟੂ ਯੂ (1981) ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਡਿਸਕੋਗ੍ਰਾਫੀ ਵਿਚ ਦੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਵਿਕਰੇਤਾ ਹਨ। 1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੌਰਾਨ, ਬੈਂਡ ਇਨਫਾਈਟਿੰਗ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਨੂੰ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਿਰਫ ਦੋ ਹੋਰ ਵਧੀਆ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਐਲਬਮਾਂ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਲਈ ਦੌਰਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਬਦਲ ਗਈ, ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਟੀਲ ਵਹੀਲਸ (1989) ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ, ਇਕ ਵੱਡੇ ਸਟੇਡੀਅਮ ਅਤੇ ਅਖਾੜੇ ਦੇ ਦੌਰੇ, ਸਟੀਲ ਵਹੀਲਸ/ਅਰਬਨ ਜੰਗਲ ਟੂਰ ਦੁਆਰਾ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। 1990 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ, ਨਵੀਂ ਸਮੱਗਰੀ ਘੱਟ ਘੱਟ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਰੋਲਿੰਗ ਸਟੋਨਜ਼ ਲਾਈਵ ਸਰਕਟ 'ਤੇ ਇਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਖਿੱਚ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। 2007 ਤਕ, ਬੈਂਡ ਕੋਲ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੰਜ ਚੋਟੀ ਦੇ -ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕੰਸਰਟ ਟੂਰ ਸਨ: ਵੂਡੂ ਲੌਂਜ ਟੂਰ (1994–1995), ਬ੍ਰਿਜਜ਼ ਟੂ ਬੇਬੀਲੌਨ ਟੂਰ (1997–1998), ਲਿਕਸ ਟੂਰ (2002–2003) ਅਤੇ ਏ ਬਿਜਰ ਬੈਂਗ (2005–2007) ਸੰਗੀਤ ਵਿਗਿਆਨੀ ਰਾਬਰਟ ਪਾਮਰ ਰੋਲਿੰਗ ਸਟੋਨਜ਼ ਦੇ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ "ਰਵਾਇਤੀ ਸਚਾਈ, ਲਦ-ਅਤੇ-ਬਲੂਜ਼ ਅਤੇ ਰੂਹ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ" ਜੜ੍ਹਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਮੰਨਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ "ਹੋਰ ਅਲੌਕਿਕ ਪੌਪ ਫੈਸ਼ਨ ਆਏ ਅਤੇ ਚਲੇ ਗਏ"।[3]

ਰੋਲਿੰਗ ਸਟੋਨਜ਼ ਨੂੰ 1989 ਵਿਚ ਰਾਕ ਐਂਡ ਰੋਲ ਹਾਲ ਆਫ਼ ਫੇਮ ਅਤੇ 2004 ਵਿਚ ਯੂਕੇ ਮਿਊਜ਼ਿਕ ਹਾਲ ਆਫ ਫੇਮ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਰੋਲਿੰਗ ਸਟੋਨ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ "100 ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੇ ਆਲ ਟਾਈਮ" ਸੂਚੀ ਵਿਚ ਚੌਥੇ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਨੁਮਾਨਤ ਰਿਕਾਰਡ ਵਿਕਰੀ 200 ਮਿਲੀਅਨ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 30 ਸਟੂਡੀਓ ਐਲਬਮਾਂ, 23 ਲਾਈਵ ਐਲਬਮ ਅਤੇ ਕਈ ਸੰਗ੍ਰਿਹ ਜਾਰੀ ਕੀਤੇ ਹਨ। "ਲੇਟ ਇਟ ਬਲੀਡ" (1969) ਨੇ ਯੂਕੇ ਵਿੱਚ ਲਗਾਤਾਰ ਪੰਜ ਨੰਬਰ 1 ਸਟੂਡੀਓ ਅਤੇ ਲਾਈਵ ਐਲਬਮਾਂ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨਦੇਹੀ ਕੀਤੀ। ਸਟਿੱਕੀ ਫਿੰਗਰਜ਼ (1971) ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚ ਲਗਾਤਾਰ ਅੱਠ ਨੰਬਰ 1 ਸਟੂਡੀਓ ਐਲਬਮ ਸੀ। 2008 ਵਿੱਚ, ਬੈਂਡ ਬਿਲਬੋਰਡ ਹਾਟ 100 ਆਲ-ਟਾਈਮ ਟੌਪ ਆਰਟਿਸਟ ਚਾਰਟ ਤੇ 10 ਵੇਂ ਨੰਬਰ 'ਤੇ ਹੈ। 2012 ਵਿਚ, ਬੈਂਡ ਨੇ ਆਪਣੀ 50 ਵੀਂ ਵਰ੍ਹੇਗੰਢ ਮਨਾਈ। ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਿਕਰੀ ਅਤੇ ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਲਈ ਐਲਬਮਾਂ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਤਾਜ਼ਾ ਐਲਬਮ ਬਲਿ & ਐਂਡ ਲੋਨਸੋਮ ਦਸੰਬਰ 2016 ਵਿੱਚ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਯੂਕੇ ਵਿੱਚ ਨੰਬਰ 1 ਅਤੇ ਯੂਐਸ ਵਿੱਚ ਚੌਥੇ ਨੰਬਰ ਤੇ ਪਹੁੰਚੀ ਅਤੇ ਸਰਬੋਤਮ ਪਾਰੰਪਰਕ ਬਲੂਜ਼ ਐਲਬਮ ਲਈ ਇੱਕ ਗ੍ਰੈਮੀ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤੀ। ਇਹ ਸਮੂਹ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਵੀ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਨੋ ਫਿਲਟਰ ਟੂਰ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਗਸਤ, 2019 ਵਿੱਚ ਸਮਾਪਤ ਹੋਵੇਗਾ।

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. "Rolling Stones: are they really the world's greatest rock 'n' roll band?". The Telegraph. Archived from the original on 11 July 2015. Retrieved 2 July 2015.
  2. "The Stones may be old, but they can still rock". Msnbc. Retrieved 2 July 2015.
  3. Palmer, Robert (27 December 1981). "The Year of the Rolling Stones". New York Times. Archived from the original on 1 July 2015.