ਨੇਹਾ ਸਿੰਘ
.jpg)
ਨੇਹਾ ਸਿੰਘ (ਜਨਮ 1982) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਥੀਏਟਰ-ਨਿਰਮਾਤਾ,[1] ਲੇਖਕ[2] ਅਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਹੈ ਜੋ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਥਾਂ 'ਤੇ ਮੁੜ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ।[3][4]
ਨੇਹਾ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਉਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਲੂਟਰ? 2014 ਵਿੱਚ ਅੰਦੋਲਨ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਤਿੰਨ ਮੁੰਬਈ ਅਧਾਰਤ ਨਾਰੀਵਾਦੀਆਂ, ਸ਼ਿਲਪਾ ਫਡਕੇ, ਸਮੀਰਾ ਖਾਨ ਅਤੇ ਸ਼ਿਲਪਾ ਰਾਨਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਉਸੇ ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹੀ। ਨੇਹਾ, ਹੋਰ ਭਾਗੀਦਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਲੋਇਟਰਿੰਗ 'ਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੂਪਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਅਤੇ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤੇ ਹਨ।[5] ਇਸ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਅਥਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਮਰਦਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਜਿਨਸੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਅਤੇ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।[3][6][7]
ਨੇਹਾ ਬਲੌਗ www.whyloiter.blogspot.com ਦੀ ਸੰਪਾਦਕ-ਇਨ-ਚੀਫ਼ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਲੁਟੇਰਿੰਗ ਗਰੁੱਪ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੀਆਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜਨਤਕ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਬਾਰੇ ਭੇਜੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਅਤੇ ਇਕੱਤਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।[5] ਉਸ ਨੂੰ ਬੀਬੀਸੀ ਦੀ 2016 ਵਿੱਚ ਸੰਸਾਰ ਉੱਤੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ 100 ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਸਾਲਾਨਾ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ[8]
ਸਾਹਿਤਕ ਰਚਨਾਵਾਂ[ਸੋਧੋ]
ਨੇਹਾ ਸਿੰਘ ਨੇ 2011 ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਲਿਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ, ਦ ਬੁੱਧਵਾਰ ਬਾਜ਼ਾਰ, 2014 ਵਿੱਚ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਉਸਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਬਾਲਗਾਂ ਲਈ ਸੱਤ ਹੋਰ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਬੇਲਾ ਨੇ ਕਰਾਡੀ ਟੇਲਜ਼ ਲਈ ਆਪਣੀ ਰੇਲਗੱਡੀ (2017), ਰੂਪਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਲਈ ਮੂੰਗਫਲੀ (2017), ਪੇਂਗੁਇਨ ਰੈਂਡਮ ਹਾਊਸ ਇੰਡੀਆ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ (2018)[2], ਇਸਦਾ ਖੇਡਣ ਦਾ ਸਮਾਂ (2018), ਕੁਝ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ (2019) ਅਤੇ ਪ੍ਰਥਮ ਬੁੱਕਸ ਲਈ ਮੈਟਰੋ (2020) ' ਤੇ, ਅਤੇ ਕੀ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਸਮਾਨ ਹੈ? (2019) ਸੀਗਲ ਬੁੱਕਸ, ਇੰਡੀਆ ਲਈ। ਨੇਹਾ ਨੇ ਦ ਹਿੰਦੂ ਯੰਗ ਵਰਲਡ ਐਂਥੋਲੋਜੀ (2019) ਅਤੇ ਥੈਂਕ ਗੌਡ ਇਟਸ ਕੈਟਰਡੇ, ਵੈਸਟਲੈਂਡ ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ (2020) ਵਿੱਚ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ ਹੈ।[9][10] ਉਹ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਬਾਲਗਾਂ ਲਈ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਕਵਿਤਾਵਾਂ, ਗਲਪ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਗਲਪ ਵੀ ਲਿਖਦੀ ਹੈ ਜੋ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਰਸਾਲਿਆਂ 'ਸਾਈਕਲ', 'ਪਲੂਟੋ' ਅਤੇ 'ਚਮਕ' ਵਿੱਚ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਪੋਸਟਰਾਂ, ਬੁੱਕਮਾਰਕਸ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾ ਕਾਰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਨੇਹਾ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਭਾਰਤੀ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੁਰਸਕਾਰਾਂ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜਾਰੂਲ ਬੁੱਕ ਅਵਾਰਡਸ, ਨੀਵ ਲਿਟਰੇਰੀ ਅਵਾਰਡਸ, ਕਾਮਿਕ ਕੋਨ ਇੰਡੀਆ ਅਵਾਰਡਸ, ਪੀਕਾਬੁੱਕ ਅਵਾਰਡਸ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਕਿਤਾਬ ਆਈ ਨੀਡ ਟੂ ਪੀ ਨੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਸਾਊਥ ਏਸ਼ੀਆ ਬੁੱਕ ਅਵਾਰਡਜ਼ 2019 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਭਰ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਾਹਿਤਕ ਮੇਲਿਆਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਾਲਾ ਘੋੜਾ ਆਰਟਸ ਫੈਸਟੀਵਲ (ਮੁੰਬਈ), ਦ ਹਿੰਦੂ ਲਿਟ ਫਾਰ ਲਾਈਫ ( ਚੇਨਈ ), ਕੋਲਕਾਤਾ ਲਿਟਰੇਰੀ ਫੈਸਟੀਵਲ, ਜੈਪੁਰ ਲਿਟਰੇਚਰ ਫੈਸਟੀਵਲ, ਕਿਤਾਬੋ ਬਾਲ ਸਾਹਿਤ ਉਤਸਵ ( ਜੋਧਪੁਰ ), ਬੁਕਾਰੂ ਚਿਲਡਰਨ ਫੈਸਟੀਵਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਸਾਹਿਤ ਉਤਸਵ ( ਜੈਪੁਰ ਅਤੇ ਸ੍ਰੀਨਗਰ ), ਪੀਕਾਬੁੱਕ ਬਾਲ ਸਾਹਿਤਕ ਉਤਸਵ (ਮੁੰਬਈ) ਅਤੇ ਨੀਵ ਸਾਹਿਤਕ ਉਤਸਵ ( ਬੰਗਲੌਰ )।
ਥੀਏਟਰ[ਸੋਧੋ]
ਨੇਹਾ ਇੱਕ ਥੀਏਟਰ ਪ੍ਰੈਕਟੀਸ਼ਨਰ ਵੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਲਿਖਦੀ ਹੈ, ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਡਿਊਸ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਥੀਏਟਰ ਕੰਪਨੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ 'ਰਾਹੀ ਥੀਏਟਰ' ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਦੋ ਨਾਟਕਾਂ, ਦੋਹਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਝਲਕਾਰੀ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ, ਲਿਖਿਆ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਭਾਰਤ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਅਤੇ 75 ਵਾਰ ਮੰਚਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ।[1] ਉਸਨੇ ਮਾਨਵ ਕੌਲ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਲਈ ਆਈਲੈਂਡ, ਰਸਿਕਾ ਆਗਾਸ਼ੇ ਅਤੇ ਜ਼ੀਸ਼ਾਨ ਅਯੂਬ ਲਈ ਗਿੱਟੂ ਬਿੱਟੂ, ਦ ਏਸ਼ੀਆ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਲਈ ਇੱਕ ਔਰਤ ਵਾਂਗ ਤੁਰਨਾ ਅਤੇ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆਈ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਪੀਟਰ ਵਿਲੀਅਮਜ਼ ਲਈ ਮਸਤੀਪੁਰ ਦਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਾਗਲਪਨ ਅਤੇ ਬਾਲੀਨੀ ਸ਼ੈਡੋ ਕਠਪੁਤਲੀ ਲਈ ਨਾਟਕ ਲਿਖੇ ਹਨ।
ਫਿਲਮਾਂ[ਸੋਧੋ]
ਨੇਹਾ ਨੇ ਚਾਰ ਲਘੂ ਫਿਲਮਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ। ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਆਕਾਸ਼ ਨੇ 10ਵੇਂ MAMI ਫਿਲਮ ਫੈਸਟੀਵਲ ਵਿੱਚ 'ਮੁੰਬਈ ਡਾਇਮੇਂਸ਼ਨਜ਼' ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਉਸਦੀ ਦੂਜੀ ਫਿਲਮ, ਪੇਪਰਪਲੇਨ, ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫਿਲਮ ਫੈਸਟੀਵਲ ਆਫ ਇੰਡੀਆ (ਗੋਆ, 2011) ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਤੀਜੀ ਫਿਲਮ, ਮਾਈ ਪੇਰੈਂਟਸ ਡੌਟ ਫਿੱਟ, ਅਨਤ ਫਿਲਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਚੌਥੀ ਫਿਲਮ, ਚਿਤਰਾਂਗਦਾ 2020 ਥੀਏਟਰ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਨਿਰਮਾਤਾ ਅਤੁਲ ਕੁਮਾਰ ਦੁਆਰਾ ਆਯੋਜਿਤ ਥੀਏਟਰ ਫਿਲਮ ਥੀਏਟਰ ਫੈਸਟੀਵਲ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ।
ਉਸਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ[when?] ਵਿੱਚ ਦੋ ਫੀਚਰ ਫਿਲਮਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਜੋ ਹੁਮਾਰਾ ਮੂਵੀਜ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀ-ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਇੱਕ ਸਕ੍ਰੀਨਪਲੇ ਲੇਖਕ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਕਲਚਰ ਮਸ਼ੀਨ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਗੈਰ-ਗਲਪ ਪੋਡਕਾਸਟ ਸ਼ੋਅ ਅਕੇਲੀ ਆਵਾਰਾ ਆਜ਼ਾਦ ਨੂੰ ਸਪੋਟੀਫਾਈ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਰਟਲਿਸਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਹ ਮੁਕੇਸ਼ ਛਾਬੜਾ ਦੇ ਨਾਲ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਵੈੱਬ ਸ਼ੋਅ ਲਈ ਦੋ ਸੰਕਲਪਾਂ 'ਤੇ ਲੇਖਕ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਵਜੋਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।
ਬਿਬਲੀਓਗ੍ਰਾਫੀ[ਸੋਧੋ]
- ਬੁੱਧਵਾਰ ਬਾਜ਼ਾਰ, 2014
- ਬੇਲਾ ਆਪਣੀ ਟ੍ਰੇਨ, 2017 ਤੋਂ ਖੁੰਝ ਗਈ
- ਮੂੰਗਫਲੀ, 2017
- ਮੈਨੂੰ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, 2018[2]
- ਇਸਦਾ ਖੇਡਣ ਦਾ ਸਮਾਂ, 2018
- ਕੁਝ ਗੁੱਡਾਬਾਦ ਹੈ, 2019
- ਮੈਟਰੋ 'ਤੇ, 2020
- ਕੀ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇੱਕੋ ਜਿਹਾ ਹੈ?, 2019
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ 1.0 1.1 "The Warrior of Jhansi". The Indian Express (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 19 January 2018.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Krithika, R. (29 May 2018). "An interview with author Neha Singh on her book I Need to Pee". The Hindu (in Indian English).
- ↑ 3.0 3.1 Arya, Divya (5 December 2016). "100 Women 2016: Indian women 'loiter' in public places at night". BBC News (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). Retrieved 2016-12-08.
- ↑ Khan, Sameera (23 May 2017). "Occupy public spaces". The Hindu (in Indian English).
- ↑ 5.0 5.1 "The team of Why Loiter is bucking gender norms one antakshri session at a time". Hindustan Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 22 August 2022.
- ↑ "Women in India and Pakistan Unite for the Right to Loiter". Women and Girls (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on 2022-11-30. Retrieved 2023-02-08.
- ↑ Rattanpal, Divyani (8 April 2015). "When Men 'Loitered' in Skirts on Mumbai Streets #FreeYourMind:". TheQuint (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ).
- ↑ "BBC 100 Women 2016: Who is on the list?". BBC News (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). 21 November 2016. Retrieved 2016-12-08.
- ↑ "Neha Singh – Neev Literature Festival". www.neevliteraturefestival.org.
- ↑ "Books by Neha Singh (Author of Moongphali)". www.goodreads.com.