ਪੰਚਤੰਤਰ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਸੂਚੀ
ਪੰਚਤੰਤਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਹੈ, ਜੋ ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 300 ਈਸਵੀ ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਰਚਿਆ ਗਿਆ ਸੀ (ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਸਦੀ ਦਿਓ ਜਾਂ ਲਓ),[1] ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਭਾਗ ਕਹਾਣੀਆਂ ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਮੂਲ ਪਾਠ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਕੰਮ ਨੂੰ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੋਧਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ "50 ਤੋਂ ਵੱਧ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ 200 ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੰਸਕਰਣ" ਮੌਜੂਦ ਹਨ।[2] ਇਹਨਾਂ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਦੀ ਅਸਲ ਸਮੱਗਰੀ ਕਈ ਵਾਰ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਕੁਝ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਹੇਠਾਂ ਤੁਲਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।
ਕੁੰਜੀ
[ਸੋਧੋ]- AT — ਆਰਨੇ-ਥੌਮਸਨ ਟੇਲ ਟਾਈਪ ਇੰਡੈਕਸ ਨੰਬਰ।
- ਕਿਨਾਰਾ - ਫਰੈਂਕਲਿਨ ਏਜਰਟਨ ਦਾ 1924 ਦਾ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਪਾਠ ਮੂਲ ਪੰਚਤੰਤਰ ਦਾ ਪੁਨਰ ਨਿਰਮਾਣ। ਭਾਵੇਂ ਵਿਦਵਾਨ ਉਸ ਦੇ ਪਾਠ ਦੇ ਵੇਰਵਿਆਂ 'ਤੇ ਬਹਿਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਇਸ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।[3] ਇਹ ਖੁਦ ਐਡਜਰਟਨ (1924) ਅਤੇ ਪੈਟਰਿਕ ਓਲੀਵੇਲ (1997 ਅਤੇ 2006) ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦਾਂ ਦਾ ਆਧਾਰ ਹੈ। 2 ਹੋਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਦੀ ਸਮੱਗਰੀ, "ਦੱਖਣੀ" ਪੰਚਤੰਤਰ ਅਤੇ ਤਾਂਤ੍ਰਾਖਯਿਕਾ ਐਡਜਰਟਨ ਦੇ ਪੁਨਰ ਨਿਰਮਾਣ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹਨ।
- ਦੁਰਗ - ਦੁਰਗਾਸਿਮ੍ਹਾ ਦਾ ਕੰਨੜ ਅਨੁਵਾਦ ਸੀ. 1031 CE ਭਾਰਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਮੌਜੂਦਾ ਅਨੁਵਾਦਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।
- ਸੋਮ — ਸੋਮਦੇਵ ਦਾ 1070 ਦਾ ਕਥਾਸਰਿਤਸਾਗਰ ("ਕਹਾਣੀ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਵਾਂ ਦਾ ਸਾਗਰ") ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਕਥਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੰਚਤੰਤਰ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਸਕਰਣ ਕਿਤਾਬ 10 ਦੇ ਲਗਭਗ ਅੱਧੇ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਨੰਬਰ NM Penzer ਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਸਮੁੱਚੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਥਾਸਰਿਤਸਾਗਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪੰਚਤੰਤਰ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਪੰਚਤੰਤਰ ਦੀਆਂ ਹਰੇਕ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਸੋਮਦੇਵ (ਜਾਂ ਉਸਦਾ ਸਰੋਤ) ਕਈ ਗੈਰ-ਸੰਬੰਧਿਤ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜੋੜਦਾ ਹੈ, "ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ' ਨੂਡਲ ' ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ।"[4]
- ਪੂਰਨ — 1199 ਈਸਵੀ ਦਾ ਪੂਰਨਭਦਰ ਦਾ ਰੀਸੈਸ਼ਨ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ 1925 ਦੇ ਆਰਥਰ ਡਬਲਯੂ. ਰਾਈਡਰ ਦੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦ ਅਤੇ 1993 ਦੇ ਚੰਦਰ ਰਾਜਨ ਦੇ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਆਧਾਰ ਹੈ।
- ਨਾਰਾ - ਨਾਰਾਇਣ ਦੁਆਰਾ ਹਿਤੋਪਦੇਸ਼ਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੰਸਕਰਣ ਹੈ, ਅਤੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤੀ ਗਈ ਦੂਜੀ ਰਚਨਾ ਸੀ (1787 ਵਿੱਚ ਚਾਰਲਸ ਵਿਲਕਿੰਸ ਦੁਆਰਾ)। ਹਿਤੋਪਦੇਸ਼ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਮੌਜੂਦਾ ਮੂਲ ਦੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਮਾਮੂਲੀ ਹਨ[5] ਨਾਰਾਇਣ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਰੋਤ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਪੰਚਤੰਤਰ ਦੇ ਹੋਰ ਸੰਸ਼ੋਧਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਵਿਸਤਾਰ ਨਾਲ ਵੰਡਿਆ, ਜੋੜਿਆ ਅਤੇ ਮੁੜ ਕ੍ਰਮਬੱਧ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਜੇ ਕਾਲਮਾਂ ਦੇ ਸੈੱਲਾਂ ਦਾ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ-ਨਾਲ-ਇੱਕ ਸਬੰਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਹਿਤੋਪਦੇਸ਼ ਲਈ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਨੋਟਸ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Olivelle 1997, p xii.
- ↑ Olivelle 1997, p ix.
- ↑ "Most scholars would concede at least the following: (1) the reconstructed text contains every story that was found in the original, and the original contained no stories other than those included in the reconstructed text ... (3) The narrative sequence of the original was the same as it is in the reconstructed version." (Olivelle 1997, pp xliv-xlv) Beyond these 2 points, the list is not concerned.
- ↑ Penzer 1926, p 213.
- ↑ "[C]ontrary as is the case with the Pañcatantra, we can hardly speak of different versions of the Hitopadeśa and ... the additions or omissions of certain stanzas as well as some of the textual differences between the various editions of the Hitopadeśa are of little importance." (Sternbach 1960, p 1)
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- Chandrashekhara, Aithal (2009), Karnataka Pañcatantram, Pampa Mahakavi Road, Chamarajpet, Bengaluru: Kannada Sahitya Parishat (New Kannada translation of Durgasimha's Halegannada Panchatantra)
- Olivelle, Patrick (translator) (1997), The Pañcatantra: The Book of India's Folk Wisdom, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-955575-8
{{citation}}:|first=has generic name (help)
- Penzer, N. M. (1926), The Ocean of Story, being C.H. Tawney's Translation of Somadeva's Katha Sarit Sagara, vol. V, London: Chas. J. Sawyer
- Sternbach, Ludwik (1960), The Hitopadeśa and Its Sources, American Oriental Series, vol. 44, New Haven, CT: American Oriental Society