ਮੁਆਮਰ ਗੱਦਾਫ਼ੀ
| ਮੁਆਮਰ ਮਹੰਮਦ ਅਬੂ ਮਿਨਿਆਰ ਅਲਗੱਦਾਫ਼ੀ معمر محمد أبو منيار القذافي ਜੀਸੀਐਫ਼ਆਰ |
|
|---|---|
ਫਰਵਰੀ 2009 ਵਿੱਚ ਗੱਦਾਫ਼ੀ
|
|
| ਲੀਬਿਆ ਦਾ ਨੇਤਾ ਅਤੇ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਕ | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 1 ਸਤੰਬਰ 1969 – 23 ਅਗਸਤ 2011[5] |
|
| ਪਰਧਾਨ | |
| ਪ੍ਰਾਈਮ ਮਿਨਿਸਟਰ | |
| ਸਾਬਕਾ | ਪਦਵੀ ਸਿਰਜਣਾ |
| ਸਫ਼ਲ | ਪਦਵੀ ਸਮਾਪਤੀ |
| ਲਿਬੀਆ ਦੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਕਮਾਨ ਪਰਿਸ਼ਦ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 1 ਸਤੰਬਰ 1969 – 2 ਮਾਰਚ 1977 |
|
| ਪ੍ਰਾਈਮ ਮਿਨਿਸਟਰ | |
| ਸਾਬਕਾ | Idris (King) |
| ਸਫ਼ਲ | ਆਪ (Secretary General of the General People's Congress of Libya) |
| Secretary General of the General People's Congress | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 2 ਮਾਰਚ 1977 – 2 ਮਾਰਚ 1979 |
|
| ਪ੍ਰਾਈਮ ਮਿਨਿਸਟਰ | Abdul Ati al-Obeidi |
| ਸਾਬਕਾ | ਆਪ(Chairman of the Revolutionary Command Council) |
| ਸਫ਼ਲ | Abdul Ati al-Obeidi |
| Prime Minister of Libya | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 16 ਜਨਵਰੀ 1970 – 16 ਜੁਲਾਈ 1972 |
|
| ਸਾਬਕਾ | Mahmud Sulayman al-Maghribi |
| ਸਫ਼ਲ | Abdessalam Jalloud |
| Chairperson of the African Union | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 2 ਫਰਵਰੀ 2009 – 31 ਜਨਵਰੀ 2010 |
|
| ਸਾਬਕਾ | Jakaya Kikwete |
| ਸਫ਼ਲ | Bingu wa Mutharika |
| ਪਰਸਨਲ ਜਾਣਕਾਰੀ | |
| ਜਨਮ | c. 1940–43 Qasr Abu Hadi, ਇਤਾਲਵੀ ਲੀਬੀਆ |
| ਮੌਤ | 20 ਅਕਤੂਬਰ 2011 (ਉਮਰ c.69) ਸਿਰਤੇ, ਲੀਬੀਆ |
| ਕਬਰਸਤਾਨ | ਦੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਗਿਆ |
| ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ |
ਅਰਬ ਸੋਸ਼ਲਿਸਟ ਯੂਨੀਅਨ (1971–1977) Independent (1977–2011) |
| ਸਪਾਉਸ |
|
| ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | Benghazi Military University Academy |
| ਦਸਤਖ਼ਤ |  |
| ਮਿਲਟ੍ਰੀ ਸਰਵਸ | |
| ਵਫ਼ਾ | |
| ਸਰਵਸ/ਸ਼ਾਖ | ਲਿਬੀਆ ਦੀ ਫੌਜ (1951–2011) |
| ਸਰਵਸ ਵਾਲੇ ਸਾਲ | 1961–2011 |
| ਰੈਂਕ | ਕਰਨਲ |
| ਕਮਾਂਡ | ਲਿਬੀਆ ਦੀ ਫੌਜ (1951–2011) |
| ਜੰਗਾਂ/ਯੁੱਧ | |
ਮੁਆਮਰ ਮਹੰਮਦ ਅਬੂ ਮਿਨਿਆਰ ਅਲਗੱਦਾਫ਼ੀ (ਅਰਬੀ: معمر محمد أبو منيار القذافي (ਅੰ. 1942 – 20 ਅਕਤੂਬਰ 2011) ਲੀਬੀਆਈ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਸੀ ਅਤੇ 42 ਸਾਲ ਲਿਬੀਆ ਦਾ ਸ਼ਾਸਕ ਰਿਹਾ।
ਗੱਦਾਫੀ ਦੇ ਦਾਅਵਿਆਂ ਅਨੁਸਾਰ ਉਸ ਦੇ ਦਾਦਾ ਅਬਦੇਸਲਮ ਬੋਮਿਨਿਆਰ ਨੇ ਇਟਲੀ ਦੀ ਲਿਬੀਆ ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਲੜਾਈ ਲੜੀ ਸੀ ਅਤੇ 1911 ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ। ਉਹ ਉਸ ਲੜਾਈ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸ਼ਹੀਦ ਸਨ।
ਗੱਦਾਫੀ ਨੇ 1952 ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਮਿਸਰ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਗਮਲ ਅਬਦੇਲ ਨਾਸਿਰ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਲਈ ਅਤੇ 1956 ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਵਿਰੋਧੀ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਵੀ ਲਿਆ। ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪੜਾਈ ਵੀ ਕੀਤੀ। 1960 ਦੇ ਸ਼ੁਰੁਆਤੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਗੱਦਾਫੀ ਨੇ ਲਿਬੀਆ ਦੀ ਫੌਜੀ ਅਕਾਦਮੀ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ, ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਿੱਖਿਆ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਲਿਬੀਆ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਲਿਬੀਆ ਦੀ ਕਮਾਨ ਸਾਂਭੀ।
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ Vela, Justin (16 ਜੁਲਾਈ 2011). "West prepares to hand rebels Gaddafi's billions". The Independent. London. Retrieved 16 ਜੁਲਾਈ 2011. Check date values in:
|access-date=, |date=(help) - ↑ Staff (23 ਅਗਸਤ 2011). blog/libya-aug-23-2011-1819 "Libya Live Blog: Tuesday, 23 ਅਗਸਤ 2011 – 16:19". Al Jazeera. Retrieved 23 ਅਗਸਤ 2011.
- ↑ "Muammar Gaddafi: How he died". BBC. Retrieved 21 ਅਕਤੂਬਰ 2011. Check date values in:
|access-date=(help) - ↑ Saleh, Yasmine (23 ਅਕਤੂਬਰ 2011). "UPDATE 4-Libya declares nation liberated after Gaddafi death". Reuters. Check date values in:
|date=(help) - ↑ For purposes of this article, 23 ਅਗਸਤ 2011 ਨੂੰ ਗੱਦਾਫੀ ਦੇ ਦਫ਼ਤਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੀ ਮਿਤੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
- 15 ਜੁਲਾਈ 2011, ਨੂੰ ਇਸਤਨਾਬੋਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੀਟਿੰਗ ਸਮੇਂ, 30 ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਰਕਾਰਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ,ਨੇ ਗੱਦਾਫੀ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਮਾਨਤਾ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਈ ਅਤੇ ਲੀਬੀਆ ਦੀ ਜਾਇਜ਼ ਸਰਕਾਰ ਵਜੋਂ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅੰਤਰਕਾਲੀ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ (NTC) ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦੇ ਦਿੱਤੀ।[1]
- 23 ਅਗਸਤ 2011 ਨੂੰ ਤ੍ਰਿਪੋਲੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੇ ਅਹਾਤੇ ਤੇ ਵਿਦਰੋਹੀ ਫੌਜ ਨੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਗੱਦਾਫ਼ੀ ਦਾ ਤ੍ਰਿਪੋਲੀ ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਕੰਟਰੋਲ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।[2]
- 25 ਅਗਸਤ 2011 ਨੂੰ ਅਰਬ ਲੀਗ ਨੇ "ਲੀਬੀਆ ਰਾਜ ਦੇ ਜਾਇਜ਼ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧ" ਗੱਦਾਫੀ-ਵਿਰੋਧੀ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅੰਤਰਕਾਲੀ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ ਹੋਣ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
- 20 ਅਕਤੂਬਰ 2011 ਨੂੰ ਗੱਦਾਫੀ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਜੱਦੀ ਸ਼ਹਿਰ ਸਿਰਤੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[3]
- In a ceremony on 23 ਅਕਤੂਬਰ 2011, officials of the interim National Transitional Council declared, "We declare to the whole world that we have liberated our beloved country, with its cities, villages, hill-tops, mountains, deserts and skies."[4]
