ਮੁਆਮਰ ਗੱਦਾਫ਼ੀ
ਮੁਆਮਰ ਮਹੰਮਦ ਅਬੂ ਮਿਨਿਆਰ ਅਲਗੱਦਾਫ਼ੀ معمر محمد أبو منيار القذافي ਜੀਸੀਐਫ਼ਆਰ | |
|---|---|
 ਫਰਵਰੀ 2009 ਵਿੱਚ ਗੱਦਾਫ਼ੀ | |
| ਲੀਬਿਆ ਦਾ ਨੇਤਾ ਅਤੇ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਕ | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 1 ਸਤੰਬਰ 1969 – 23 ਅਗਸਤ 2011[5] | |
| ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | |
| ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ | |
| ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | ਪਦਵੀ ਸਿਰਜਣਾ |
| ਤੋਂ ਬਾਅਦ | ਪਦਵੀ ਸਮਾਪਤੀ |
| ਲਿਬੀਆ ਦੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਕਮਾਨ ਪਰਿਸ਼ਦ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 1 ਸਤੰਬਰ 1969 – 2 ਮਾਰਚ 1977 | |
| ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ | |
| ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Idris (King) |
| ਤੋਂ ਬਾਅਦ | ਆਪ (Secretary General of the General People's Congress of Libya) |
| Secretary General of the General People's Congress | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 2 ਮਾਰਚ 1977 – 2 ਮਾਰਚ 1979 | |
| ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ | Abdul Ati al-Obeidi |
| ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | ਆਪ(Chairman of the Revolutionary Command Council) |
| ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Abdul Ati al-Obeidi |
| Prime Minister of Libya | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 16 ਜਨਵਰੀ 1970 – 16 ਜੁਲਾਈ 1972 | |
| ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Mahmud Sulayman al-Maghribi |
| ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Abdessalam Jalloud |
| Chairperson of the African Union | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 2 ਫਰਵਰੀ 2009 – 31 ਜਨਵਰੀ 2010 | |
| ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Jakaya Kikwete |
| ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Bingu wa Mutharika |
| ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ | |
| ਜਨਮ | c. 1940–43 Qasr Abu Hadi, ਇਤਾਲਵੀ ਲੀਬੀਆ |
| ਮੌਤ | 20 ਅਕਤੂਬਰ 2011 (ਉਮਰ c.69) ਸਿਰਤੇ, ਲੀਬੀਆ |
| ਕਬਰਿਸਤਾਨ | ਦੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਗਿਆ |
| ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ | ਅਰਬ ਸੋਸ਼ਲਿਸਟ ਯੂਨੀਅਨ (1971–1977) Independent (1977–2011) |
| ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ |
|
| ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | Benghazi Military University Academy |
| ਦਸਤਖ਼ਤ |  |
| ਫੌਜੀ ਸੇਵਾ | |
| ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ |  Libyan Arab Jamahiriya
|
| ਬ੍ਰਾਂਚ/ਸੇਵਾ | ਲਿਬੀਆ ਦੀ ਫੌਜ (1951–2011) |
| ਸੇਵਾ ਦੇ ਸਾਲ | 1961–2011 |
| ਰੈਂਕ | ਕਰਨਲ |
| ਕਮਾਂਡ | ਲਿਬੀਆ ਦੀ ਫੌਜ (1951–2011) |
| ਲੜਾਈਆਂ/ਜੰਗਾਂ | |
ਮੁਆਮਰ ਮਹੰਮਦ ਅਬੂ ਮਿਨਿਆਰ ਅਲਗੱਦਾਫ਼ੀ (Arabic: معمر محمد أبو منيار القذافي (ਅੰ. 1942 – 20 ਅਕਤੂਬਰ 2011) ਲੀਬੀਆਈ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਸੀ ਅਤੇ 42 ਸਾਲ ਲਿਬੀਆ ਦਾ ਸ਼ਾਸਕ ਰਿਹਾ।
ਗੱਦਾਫੀ ਦੇ ਦਾਅਵਿਆਂ ਅਨੁਸਾਰ ਉਸ ਦੇ ਦਾਦਾ ਅਬਦੇਸਲਮ ਬੋਮਿਨਿਆਰ ਨੇ ਇਟਲੀ ਦੀ ਲਿਬੀਆ ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਲੜਾਈ ਲੜੀ ਸੀ ਅਤੇ 1911 ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ। ਉਹ ਉਸ ਲੜਾਈ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸ਼ਹੀਦ ਸਨ।
ਗੱਦਾਫੀ ਨੇ 1952 ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਮਿਸਰ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਗਮਲ ਅਬਦੇਲ ਨਾਸਿਰ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਲਈ ਅਤੇ 1956 ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਵਿਰੋਧੀ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਵੀ ਲਿਆ। ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵੀ ਕੀਤੀ। 1960 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਗੱਦਾਫੀ ਨੇ ਲਿਬੀਆ ਦੀ ਫੌਜੀ ਅਕਾਦਮੀ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ, ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਿੱਖਿਆ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਲਿਬੀਆ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਲਿਬੀਆ ਦੀ ਕਮਾਨ ਸਾਂਭੀ।
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ Vela, Justin (16 ਜੁਲਾਈ 2011). "West prepares to hand rebels Gaddafi's billions". The Independent. London. Retrieved 16 ਜੁਲਾਈ 2011.
- ↑ Staff (23 ਅਗਸਤ 2011). blog/libya-aug-23-2011-1819 "Libya Live Blog: Tuesday, 23 ਅਗਸਤ 2011 – 16:19" Archived 2012-02-11 at the Wayback Machine.. Al Jazeera. Retrieved 23 ਅਗਸਤ 2011.
- ↑ "Muammar Gaddafi: How he died". BBC. Retrieved 21 ਅਕਤੂਬਰ 2011.
- ↑ Saleh, Yasmine (23 ਅਕਤੂਬਰ 2011). "UPDATE 4-Libya declares nation liberated after Gaddafi death". Reuters. Archived from the original on 2012-07-28. Retrieved 2014-02-10.
{{cite news}}: Unknown parameter|dead-url=ignored (help) - ↑ For purposes of this article, 23 ਅਗਸਤ 2011 ਨੂੰ ਗੱਦਾਫੀ ਦੇ ਦਫ਼ਤਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੀ ਮਿਤੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
- 15 ਜੁਲਾਈ 2011, ਨੂੰ ਇਸਤਨਾਬੋਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੀਟਿੰਗ ਸਮੇਂ, 30 ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਰਕਾਰਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ,ਨੇ ਗੱਦਾਫੀ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਮਾਨਤਾ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਈ ਅਤੇ ਲੀਬੀਆ ਦੀ ਜਾਇਜ਼ ਸਰਕਾਰ ਵਜੋਂ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅੰਤਰਕਾਲੀ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ (NTC) ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦੇ ਦਿੱਤੀ।[1]
- 23 ਅਗਸਤ 2011 ਨੂੰ ਤ੍ਰਿਪੋਲੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੇ ਅਹਾਤੇ ਤੇ ਵਿਦਰੋਹੀ ਫੌਜ ਨੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਗੱਦਾਫ਼ੀ ਦਾ ਤ੍ਰਿਪੋਲੀ ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਕੰਟਰੋਲ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।[2]
- 25 ਅਗਸਤ 2011 ਨੂੰ ਅਰਬ ਲੀਗ ਨੇ "ਲੀਬੀਆ ਰਾਜ ਦੇ ਜਾਇਜ਼ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧ" ਗੱਦਾਫੀ-ਵਿਰੋਧੀ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅੰਤਰਕਾਲੀ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ ਹੋਣ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
- 20 ਅਕਤੂਬਰ 2011 ਨੂੰ ਗੱਦਾਫੀ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਜੱਦੀ ਸ਼ਹਿਰ ਸਿਰਤੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[3]
- In a ceremony on 23 ਅਕਤੂਬਰ 2011, officials of the interim National Transitional Council declared, "We declare to the whole world that we have liberated our beloved country, with its cities, villages, hill-tops, mountains, deserts and skies."[4]