ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਰਜਿੰਦਰ ਮਨਚੰਦਾ ਬਾਣੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਰਜਿੰਦਰ ਮਨਚੰਦਾ ਬਾਣੀ (1932-1981) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਕਵੀ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ 1932 ਵਿੱਚ ਮੁਲਤਾਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ 1947 ਵਿੱਚ ਦਿੱਲੀ ਆ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ 1981 ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਹ ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰ ਆਫ਼ ਆਰਟਸ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਕੂਲ-ਅਧਿਆਪਕ ਸੀ। ਹਰਫ ਏ ਮੋਤਬਰ (1972), ਹਿਸਾਬ ਏ ਰੰਗ (1976) ਅਤੇ ਸ਼ਫਾਕ ਏ ਸ਼ੱਜਰ ਉਸਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੇ ਤਿੰਨ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਹਨ। ਉਹ ਨਵਕਲਾਸਕੀਵਾਦ ਗ਼ਜ਼ਲ ਦਾ ਕਵੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਰੂਪਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਮੌਲਿਕ ਸੀ; ਉਹ ਹਿੰਦੀ ਡਿਕਸ਼ਨ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਵਰਤੋਂਕਾਰ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਚੰਗੀ ਸਿਹਤ ਨਹੀਂ ਬਣਾਈ ਰੱਖੀ ਪਰ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਦਿਮਾਗ ਦਾ ਮਾਲਕ ਸੀ; ਉਹ 49 ਸਾਲ ਤੱਕ ਜੀਉਂਦਾ ਰਿਹਾ।[1][2][3]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. K.C.Kanda (1995). Urdu Ghazals: An Anthology. Sterling Publishers. pp. 341–343. ISBN 9788120718265.
  2. Amreesh Datta (1987). Encyclopaedia of Indian Literature A-D. Sahitya Akademi. p. 375. ISBN 9788126018031.
  3. K. M. George (1992). Modern Indian literature: An Anthology. Sahitya Akademi. p. 440. ISBN 9788172013240.