ਵਰਜੀਨੀਆ ਫੀਰੀ
ਵਰਜੀਨੀਆ ਫੀਰੀ | |
|---|---|
| ਜਨਮ | ਬੁਲਾਵਾਯੋ |
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਜ਼ਿੰਬਾਬੀਅਨ |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਲੇਖਕ |
| ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਕੰਮ | ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ: ਡੈਸਟਿਨੀ (ਕਾਰਲਸ ਸਰਵਿਸਿਸ, 2006), ਹਾਈਵੇਅ ਕੁਇਨ (ਕਾਰਲਸ ਸਰਵਿਸਿਸ, 2010), ਡੈਸਪਰੇਟ (ਐਕਸਵਾਇਰ ਐਫ ਕਾਰਲਸ, 2002 & 2013) |
ਵਰਜੀਨੀਆ ਫਿਰੀ ਇੱਕ ਜ਼ਿੰਬਾਬੀਅਨ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਲੇਖਕ ਹੈ।
ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]
ਵਰਜੀਨੀਆ ਦਾ ਜਨਮ 1954 ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਦੇ ਦੂਜੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰ 'ਬੁਲਾਵਾਯੋ' ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਜ਼ਿਮਬਾਬਵੇ ਦੇ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਪੀਪਲਜ਼ ਯੂਨੀਅਨ ਵਿੱਚ ਜੁੜੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਹੋਈ ਅਤੇ 17 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਜ਼ਿਮਬਾਬਵੇ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 2000 ਵਿੱਚ, ਹੋਰ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸੰਗ੍ਰਿਹ ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਬਾਰੇ ਉਸ ਦੇ ਤਜਰਬੇ ਸਾਂਝੇ ਕੀਤੇ।[1] 1972 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਜ਼ਾਮਬਿਆ ਦੇ ਰਸਤੇ ਤੇ ਗੁਆਂਢੀ ਬੋਤਸਵਾਨਾ ਲਈ ਦੇਸ਼ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
ਵਰਜੀਨੀਆ ਨੇ ਵਰਨਰ ਫਿਬੇਕ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਕਰਵਾਇਆ। ਇਸ ਜੋੜੇ ਦੇ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਹੀ ਧੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦੀ ਮੌਤ 2001 ਵਿੱਚ ਹੋ ਗਈ। ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਹੋਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਵਰਜੀਨੀਆ ਪੇਸ਼ਾਵਰ ਅਕਾਉਂਟੈਂਟ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇੱਕ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਆਰਚਿਡ ਮਾਹਿਰ ਵੀ ਹਨ।
ਕੈਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]
ਫਿਰੀ ਨੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਦੀਆਂ ਦੋ ਸਥਾਨਕ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ, ਚੀਸ਼ੋਨਾ ਅਤੇ ਆਈਸਨਡੇਬੇਲ ਵਿੱਚ ਗਲਪ ਅਤੇ ਗ਼ੈਰ-ਕਲਪਨਾ ਦੀਆਂ ਦੋਵੇਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਮਹਿਲਾ ਲੇਖਕਾਂ (1990) ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਅਕਾਦਮਿਕ ਅਤੇ ਨਾਨ-ਗਲਪ ਲੇਖਕ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ (1996) ਦੀ ਬਾਨੀ ਹੈ। ਉਹ 1998 ਤੋਂ 2004 ਤੱਕ ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਬੁੱਕ ਫੇਅਰ ਦੀ ਇੱਕ ਬੋਰਡ ਮੈਂਬਰ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਅਹੁਦਾ ਛੱਡਿਆ। ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ, ਉਸ ਨੇ ਲੇਖਕ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਲੇਖਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਅਤੇ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਸਰਗਰਮ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਹੈ।
ਕਾਰਜ[ਸੋਧੋ]
ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਵਿੱਚ, ਫੀਰੀ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਦੀ ਅਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੋਖਮ ਵਾਲੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦੀ ਸੀ।[2][3] ਉਸ ਦੇ ਕੁਝ ਸਭ ਤੋਂ ਵਿਵਾਦਪੂਰਨ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੈਕਸ ਵਰਕਰਾਂ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਇਹ ਵਪਾਰ ਜਿੰਬਾਬਵੇ ਵਿੱਚ ਗੈਰਕਾਨੂੰਨੀ ਹੈ। ਇਹ ਲਿਖਤਾਂ ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਦੀਆਂ ਮਹਿਲਾ ਲੇਖਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ੋਨਾ, ਮਾਸਿੰਬਾ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਆਈਸਨਡੇਬੇਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਸਕਰਣ ਦੁਆਰਾ ਦੋ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ।[4]
ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਡੈਸਟਨੀ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ:
ਹਾਈਵੇਅ ਕਵੀਨ (ਕੋਰਲਸ ਸਰਵਿਸਿਜ਼, 2010) ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਕਿਤਾਬ ਜੋ ਔਰਤ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਤੋਂ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰੀ, ਗਰੀਬੀ, ਅਪਰਾਧ, ਸਿਹਤ, ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੀਆਂ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਆਲਮੀ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਨੂੰ ਛੂਹਦੀ ਹੈ।
ਡੈਸਪਰੇਟ (2002) (ਜ਼ੇਵੀਅਰ ਐਫ ਕਰੀਲਸ, 2002 ਅਤੇ 2013), ਉਨ੍ਹਾਂ ਹਾਲਾਤਾਂ ਬਾਰੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਜੋ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਵਪਾਰਕ ਸੈਕਸ ਵਰਕਰਾਂ ਵੱਲ ਲਿਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਿਤ ਤਜ਼ੁਰਬੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਿਆਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਕਿਤਾਬ ਰ੍ਹੋਡਸਨ ਬੁਸ਼ ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਗੁਰੀਲਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਸਲ ਜੀਵਨ ਦੇ ਤਜ਼ੁਰਬੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਸੈਕਸ ਵਰਕਰਾਂ ਨਾਲ ਪਨਾਹ ਮੰਗੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਸਦੀ ਜਾਨ ਨੂੰ ਜੋਖਮ ਵਿੱਚ ਸੀ.
ਫੀਰੀ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿੱਚ ਅਕਾਦਮਿਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਖੋਜ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਡਾਕਟਰੇਟ ਲਈ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।[5] 2006 ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰੋ: ਰੂਬੀ ਮੈਗੋਸਵੋਂਗਵੇ ਦੀ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਕਲਾਸ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੀਖਿਆਵਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਲ ਵਰਜੀਨੀਆ ਫੀਰੀ ਨੂੰ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਹਤਾਸ਼ਾ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ।
ਸਾਲ 2012 ਵਿੱਚ ਕੇਪ ਟਾਉਨ ਬੁੱਕ ਫੇਅਰ ਫੀਰੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਡੈਸਟਿਨੀ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ਼ ਕੇਪ ਟਾਊਨ ਅਤੇ ਸਟੈਲੇਨਬੋਸ਼ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ, ਜੋ ਐਲਜੀਬੀਟੀਕਿ ਦੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮੇਗ ਸੈਮੂਅਲਸਨ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਦੇ ਅਕਾਦਮਿਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਕਿਜਿਤੋ ਮੁਚੇਮਵਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਫੈਥ ਮਕਵੇਸ਼ਾ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਸਨ, ਜਿਹੜੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਅਧਾਰਤ ਸਨ। ਡੈਸਟੀਨੀ (2006) ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੁਝ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ LGBTIQ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕੀਤਾ ਹੈ.
2014 ਵਿੱਚ, ਜਰਮਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਪੀਟਰ ਹੈਮਰ ਵੀਰਲੈਗ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਬਲੈਕ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਔਰਤ ਨੋਬਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜੇਤੂ, ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵੰਗਾਰੀ ਮਥਾਈ ਉੱਤੇ ਵਿਜ਼ਨੇਅਰ ਅਫਰੀਕਾ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ।<ref>Verlag, Peter Hammer (28 April 2014). Visionaire Afrikas. Germany: Peter Verlag. p. 368. ISBN 9783779504870. Retrieved 22 March 2018.</ref ਉਸ ਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਦਾ ਜਰਮਨ ਵਿਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਫੀਰੀ ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਲੈਕਚਰਾਰ ਡਾ. ਜ਼ੇਵੀਅਰ ਕੈਰੇਲਸ ਦੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਵੈ-ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋ ਗਈ, ਜਿਸ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸੈਕਸ ਕੰਮ ਦੇ ਵਰਜਿਤ ਵਿਸ਼ੇ ਕਾਰਨ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਹਤਾਸ਼ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਕੀਤੀ।
ਪਰਿਵਾਰ[ਸੋਧੋ]
ਵਰਜੀਨੀਆ ਦਾ ਵਿਆਹ ਵਰਨਰ ਨਾਲ ਹੋਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਧੀ ਹੋਈ ਜਿਸ ਦੀ ਮੌਤ 2001 ਵਿੱਚ ਹੋ ਗਈ। [ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ Zimbabwe Women Writers (2000). Women of resilience - the voices of women ex-combatants. South Africa: Southern African Research. ISBN 978-0797420021.
{{cite book}}:|access-date=requires|url=(help)|access-date=requires|url=(help) - ↑ "Taboos are my niche : Virginia Phiri". The Herald. 11 November 2014.
- ↑ Masimba. Harare, Zimbabwe: Women Writers of Zimbabwe. 2003. ISBN 1 77922 024 3.
- ↑ Zimbabwe Women Writers (1996). Vus'inkophe- isiphala sezindatshana zeZimbabwe Women Writers. Harare, Zimbabwe: Zimbabwe Women Writers. ISBN 9780797416093.
- ↑ "Phiri : Self-publishing success story". The Herald. 20 December 2017.