ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਵੀ. ਸ਼ਾਂਤਾ ਕੁਮਾਰੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਵੈਂਕਟਰਮਈਆ ਸ਼ਾਂਤਾ ਕੁਮਾਰੀ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Venkatramaiah Shantha Kumari; ਜਨਮ 5 ਫਰਵਰੀ 1952) ਜਿਸਨੂੰ " ਸ਼ਾਂਤਕਾ " ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹਿੰਦੂ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਮਹਿਲਾ ਸੰਗਠਨ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੇਵਿਕਾ ਸਮਿਤੀ ਦੀ ਮੌਜੂਦਾ ਮੁਖੀ (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ: ਪ੍ਰਮੁਖ ਸੰਚਾਲਿਕਾ) ਹੈ। ਉਸਨੇ 2013 ਵਿੱਚ ਚੀਫ਼ ਵਜੋਂ ਚਾਰਜ ਸੰਭਾਲਿਆ ਸੀ।[1][2]

ਅਰੰਭ ਦਾ ਜੀਵਨ

[ਸੋਧੋ]

ਬੈਂਗਲੁਰੂ, ਕਰਨਾਟਕ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ, ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਹੋਈ ਜੋ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਦੇਣ ਅਤੇ ਸਮਰਪਣ ਦਾ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਭਾਰਤ ਛੱਡੋ ਅੰਦੋਲਨ (1942) ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮ ਸਨ, ਉਸਦੀ ਗ੍ਰਹਿਣੀ ਮਾਂ ਨੇ ਮਹਾਤਮਾ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਸੱਦੇ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਗਹਿਣੇ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਸਨ। 1968 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਉਹ 16 ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ, ਸ਼ਾਂਤਾ ਕੁਮਾਰੀ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੇਵਿਕਾ ਸਮਿਤੀ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਈ। 1969 ਤੱਕ, ਉਸਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਾਰੇ ਲੋੜੀਂਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੇਵਿਕਾ ਸਮਿਤੀ ਸਿਖਲਾਈ ਕਾਰਜਕ੍ਰਮ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਵਿਲਸਨ ਗਾਰਡਨ, ਬੈਂਗਲੁਰੂ ਵਿਖੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਸ਼ਾਖਾ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਚੀਫ ਇੰਸਟ੍ਰਕਟਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ-ਅੰਦਰ ਉਸ ਦੀ ਲਗਨ ਅਤੇ ਯੋਗਤਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਗਰ ਕਾਰਜਵਾਹਕ (ਟਾਊਨ ਚੀਫ/ਇੰਚਾਰਜ) ਦੇ ਦਫ਼ਤਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਇਆ।

ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਵਿਚਾਰ

[ਸੋਧੋ]

ਸ਼ਾਂਤਾ ਕੁਮਾਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੇਵਿਕਾ ਸਮਿਤੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਮਹਿਲਾ ਸੰਗਠਨਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਮੰਨਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਹ ਜੋ ਪੱਛਮੀ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਪਹੁੰਚ ਅਪਣਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਮਿਤੀ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਸਰੀਰਕ, ਮਾਨਸਿਕ ਅਤੇ ਬੌਧਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਣ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਰਾਸ਼ਟਰ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ, ਚੰਗੇ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕਰ ਸਕਣ।

ਉਸਦੇ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਲ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਸੰਮਤੀ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਦਿੱਖ ਅਤੇ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਆਈ ਹੈ।[3][4][5]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. Shenoy, Jaideep (17 October 2013). "Rashtra Sevika Samiti to open hostel for women in Dehradun". The Times of India. Retrieved 11 January 2020.
  2. "Vandaneeya Shanthakka will be the new Pramukh Sanchalika of Rashtra Sevika Samiti". Samvada. 20 August 2012. Archived from the original on 2018-04-24. Retrieved 2018-04-24.
  3. "Rashtra Sevika Samiti". Hindu Books Universe. Archived from the original on 7 February 2012. Retrieved 6 April 2012.
  4. Menon, Kalyani Devaki (2005). "We will become Jijabai: Historical Tales of Hindu Nationalist Women in India". The Journal of Asian Studies. 64: 103–126. doi:10.1017/s0021911805000070. JSTOR 25075678.
  5. Basu, Amrita (2012) [first published in 1998]. "Hindu Women's Activism in India and the Questions it Raises". In Jeffery, Patricia; Basu, Amrita (eds.). Appropriating Gender: Women's Activism and Politicized Religion in South Asia. Routledge. pp. 167–184. ISBN 978-1136051586.