ਸਤਿਆਵਾਨੀ ਮੁਥੁ

ਸਤਿਆਵਾਨੀ ਮੁਥੁ
ਜਨਮ	15 ਫ਼ਰਵਰੀ 1923
ਮੌਤ	11 ਨਵੰਬਰ 1999(1999-11-11) (ਉਮਰ 76)
ਪੇਸ਼ਾ	ਸਿਆਸਤਦਾਨ

ਸਤਿਆਵਾਨੀ ਮੁਥੁ (15 ਫਰਵਰੀ 1923 – 11 ਨਵੰਬਰ 1999) ਚੇਨਈ, ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਨੇਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਦੀ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਮੈਂਬਰ, ਰਾਜ ਸਭਾ ਮੈਂਬਰ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰੀ ਮੰਤਰੀ ਮੰਡਲ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਦਰਾਵਿੜ ਮੁਨੇਤਰ ਕਜ਼ਾਗਮ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੀਤੀ, ਫਿਰ ਖ਼ੁਦ ਆਪਣੀ ਪਾਰਟੀ, ਥਜ਼ਥਾਪੱਟੂਰ ਮੁਨੇਤਰਾ ਕਜ਼ਾਗਮ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅੰਨਾ ਦ੍ਰਾਵਿੜ ਮੁਨੇਤਰਾ ਕਜ਼ਾਗਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ। 

ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਮੈਂਬਰ

ਉਹ 1949 ਤੋਂ ਇਸਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਦ੍ਰਾਵਿੜ ਮੁਨੇਤਰਾ ਕਜ਼ਾਗਮ (ਡੀ ਐਮ ਕੇ) ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। 1953 ਵਿਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਲਾ ਕਲਵੀ ਥੀਟਮ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਡੀਐਮਕੇ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। 1959-58 ਦੌਰਾਨ, ਉਹ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਪਰਚਾਰ ਸਕੱਤਰ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਅਨਾਈ (ਸ਼ਬਦੀ ਮਤਲਬ ਮਾਂ) ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਦੇ ਸੰਪਾਦਕ ਵਜੋਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ 1957 ਅਤੇ 1977 ਅਤੇ 1984 ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਾਰੀਆਂ ਅਸੈਂਬਲੀ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਪੇਰਾਮਬੂਰ ਅਤੇ ਉਲੰਦੁਰਪੇਟ ਹਲਕਿਆਂ ਤੋਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਲੜੀਆਂ। ਉਹ ਪੈਰਾਮਬੂਰ ਹਲਕੇ ਤੋਂ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਜਿੱਤੀ, 1957 ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਆਜ਼ਾਦ ਉਮੀਦਵਾਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, 1967, ਅਤੇ 1971 ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਦ੍ਰਾਵਿੜ ਮੁਨੇਤਰਾ ਕਜ਼ਾਗਮ ਉਮੀਦਵਾਰ ਵਜੋਂ।  ਉਹ 1962 ਦੀ ਚੋਣ ਪੇਰਾਮਬੂਰ ਤੋਂ ਅਤੇ 1977 ਦੀ ਚੋਣ ਉਲੂੰਦੁਰਪੇਟ ਹਲਕੇ ਤੋਂ ਹਾਰ ਗਈ ਸੀ।

ਚੋਣ ਇਤਿਹਾਸ

ਚੋਣ	ਹਲਕਾ	ਜੇਤੂ	ਪੇਰਾਮਬੂਰ	ਪਾਰਟੀ	ਦੂਜਾ ਸਥਾਨ	ਪੇਰਾਮਬੂਰ	ਪਾਰਟੀ	ਸਟੇਟਸ
1957	ਪੇਰਾਮਬੂਰ	1) ਪਾਕੀਰੀਸਵਾਮੀ ਪਿੱਲੇ 3) Sathyavani Muthu	34,579 27,638	IND ਆਜ਼ਾਦ	2) ਟੀ ਐੱਸ ਗੋਵਿੰਦਾਸਵਾਮੀ 4) ਟੀ. ਰਾਜਗੋਪਾਲ (ਐਸ.ਸੀ)	31,806 23,682	ਭਾਰਤੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਂਗਰਸ ਭਾਰਤੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਂਗਰਸ	ਜਿੱਤ
1962	ਪੇਰਾਮਬੂਰ	ਡਾ. ਸੁਲੋਚਨਾ	40,451	ਭਾਰਤੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਂਗਰਸ	ਸਤਿਆਵਾਨੀ ਮੁਥੁ	32,309	ਦ੍ਰਾਵਿੜ ਮੁਨੇਤਰ ਕੜਗਮ	ਹਾਰ
1967	ਪੇਰਾਮਬੂਰ	ਸਤਿਆਵਾਨੀ ਮੁਥੁ	40,364	ਦ੍ਰਾਵਿੜ ਮੁਨੇਤਰ ਕੜਗਮ	ਡਾ. ਸੁਲੋਚਨਾ	33,677	ਭਾਰਤੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਂਗਰਸ	ਜਿੱਤ
1971	ਪੇਰਾਮਬੂਰ	ਸਤਿਆਵਾਨੀ ਮੁਥੁ	49,070	ਦ੍ਰਾਵਿੜ ਮੁਨੇਤਰ ਕੜਗਮ	ਡਾ. ਸੁਲੋਚਨਾ	37,047	ਐਨਸੀਓ	ਜਿੱਤ
1977	ਉਲੰਦੁਰਪੇਟ	ਵੀ. ਥੁਲਾਕਨਮ	26,788	ਦ੍ਰਾਵਿੜ ਮੁਨੇਤਰ ਕੜਗਮ	ਸਤਿਆਵਾਨੀ ਮੁਥੁ	19,211	ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਅੰਨਾ ਦ੍ਰਾਵਿੜ ਮੁਨੇਤਰ ਕੜਗਮ	ਹਾਰ
1984	ਪੇਰਾਮਬੂਰ	ਪਾਰਿਥੀ ਇਲਾਮਵਾਜ਼ਉਥੀ	53,325	ਦ੍ਰਾਵਿੜ ਮੁਨੇਤਰ ਕੜਗਮ	ਸਤਿਆਵਾਨੀ ਮੁਥੁ	46,121	ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਅੰਨਾ ਦ੍ਰਾਵਿੜ ਮੁਨੇਤਰ ਕੜਗਮ	ਹਾਰ

ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਮੰਤਰੀ

ਉਸਨੇ 1967 ਤੋਂ 1969 ਤਕ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਵਿੱਚ ਸੀ. ਐਨ. ਅਨਾਦੁਰਾਈ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ ਹਰੀਜਨ ਵੈਲਫੇਅਰ ਅਤੇ ਸੂਚਨਾ ਲਈ ਇੱਕ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ। ਉਸਨੇ ਦੁਬਾਰਾ 1974 ਤੱਕ ਐਮ. ਕਰੁਣਾਨਿਧੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਹਰਿਜਨ ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ।  ਉਸਨੇ ਦੁਬਾਰਾ 1974 ਤੱਕ ਐਮ. ਕਰੁਣਾਨਿਧੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਹਰਿਜਨ ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ।

ਥਜ਼ਥਾਪਾਤੋਰ ਮੁਨੇਤਰਾ ਕਜ਼ਾਗਮ

ਉਸਨੇ 1974 ਵਿੱਚ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਪਦਵੀ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਦ੍ਰਵਿੜ ਮੁਨਤਰਾ ਕਜ਼ਾਗਮ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸੀ. ਐਨ. ਅਨਾਦੁਰਾਈ ਦੀ ਮੌਤ ਅਤੇ ਐੱਮ. ਕਰੁਣਾਨਿਧੀ ਦੀ ਨਵੇਂ ਨੇਤਾ ਵਜੋਂ ਚੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹਰੀਜਨਾਂ ਨਾਲ ਵਧੀਆ ਸਲੂਕ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। 

ਹਰੀਜਨਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਲਈ ਲੜਨ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਪਾਰਟੀ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਡਾ. ਅੰਬੇਦਕਰ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਸੱਚੀ ਸੁਹਿਰਦਤਾ ਨਾਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ... ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਪਾਰਟੀ ਬਣਾਵਾਂਗੇ, ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾਂਗੇ, ਅਤੇ ਅਨੁਸੂਚਿਤ ਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਲੜਾਂਗੇ। ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਦਾ ਲਈ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਅਤੇ ਅਪਮਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦੇਵਾਂਗੇ।

ਉਸ ਨੇ ਥਜ਼ਥਾਪਾਤੋਰ ਮੁੰਨੇਟਰਾ ਕਜ਼ਾਗਮ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। 1977 ਦੀ ਚੋਣ ਜਿੱਤਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਅੰਨਾ ਦ੍ਰਾਵਿੜ ਮੁਨਤੇਰਾ ਕਜ਼ਾਗਮ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਯੂਨੀਅਨ ਮੰਤਰੀ

ਉਹ 3 ਅਪਰੈਲ 1978 ਤੋਂ 2 ਅਪ੍ਰੈਲ 1984 ਤਕ ਦੇ ਅੰਨਾ ਦ੍ਰਾਵਿੜ ਮੁਨੇਤਰਾ ਕਜ਼ਾਗਮ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਵਜੋਂ ਰਾਜ ਸਭਾ ਮੈਂਬਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ। ਉਸ ਨੇ 1979 ਵਿੱਚ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰੀ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਹ ਅਤੇ ਬਾਲਾ ਪਜ਼ਾਨੂਰ ਪਹਿਲੇ ਦੋ ਗ਼ੈਰ-ਕਾਂਗਰਸੀ ਦਰਾਵੜੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਦੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਬਣੇ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੇਂਦਰੀ ਮੰਤਰਾਲੇ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ।