ਸਰੂਤੀ ਮੋਹਪਾਤਰਾ
ਸਰੂਤੀ ਮੋਹਪਾਤਰਾ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Sruti Mohapatra; ਜਨਮ ਅੰ. 1963 ) ਇੱਕ ਅਪਾਹਜਤਾ ਨੂੰ ਤਾਕਤਵਰ ਕਰਨ ਦੀ ਮਾਹਰ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਮੁਹਾਰਤ "ਸਮਾਵੇਸ਼ੀ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸੰਮਲਿਤ ਆਫ਼ਤ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਅਤੇ ਯੋਜਨਾਬੰਦੀ" ਵਿੱਚ ਹੈ।
ਕੈਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]
ਸਰੂਤੀ ਮਹਾਪਾਤਰਾ ਦਾ ਜਨਮ ਸੀ ਅੰ. 1963[1] ਉਹ ਭਾਰਤ ਦੇ ਓਡੀਸ਼ਾ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਭੁਵਨੇਸ਼ਵਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।[2] 1987 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਯੂਨੀਅਨ ਪਬਲਿਕ ਸਰਵਿਸ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਪਾਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਿਕ ਸੇਵਾ ਅਧਿਕਾਰੀ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਇੱਕ ਕਾਰ ਹਾਦਸੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਗਈ। ਮੋਹਪਤਰਾ ਇੱਕ ਵ੍ਹੀਲਚੇਅਰ ਉਪਭੋਗਤਾ ਹੈ ਜੋ ਅਪੰਗਤਾ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਲਈ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਬਾਲ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਓਡੀਸ਼ਾ ਰਾਜ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਪਾਹਜ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਹੈ।[3]
2009 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਹੋਰ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਨਾਲ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਪੁਰੀ ਦੇ ਜਗਨਨਾਥ ਮੰਦਰ ਨੂੰ ਵ੍ਹੀਲਚੇਅਰ ਉਪਭੋਗਤਾਵਾਂ ਲਈ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ।[4] ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਕੋਵਿਡ-19 ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਨੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਓਡੀਸ਼ਾ ਵਿੱਚ 43 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਅਪਾਹਜ ਬੱਚੇ ਸਕੂਲ ਛੱਡ ਰਹੇ ਹਨ।[5]
ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਮਾਨਤਾ[ਸੋਧੋ]
ਮੋਹਪਤਰਾ ਨੂੰ 2010 ਵਿੱਚ ਰੀਅਲ ਹੀਰੋਜ਼ ਅਵਾਰਡ ਮਿਲਿਆ। ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਰਾਮ ਨਾਥ ਕੋਵਿੰਦ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਹਿਲਾ ਦਿਵਸ 2022 'ਤੇ 2021 ਨਾਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ।
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ Baral, Maitree (6 November 2017). "'Disability' Rendered Her Unsuitable For IAS: Meet Sruti Mohapatra, Crusader For People With Disabilities". NDTV (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on 12 August 2019. Retrieved 29 March 2022.
- ↑ "Sruti Mohapatra Gives The Disabled Opportunities She Never Had". Outlook India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 5 February 2022. Archived from the original on 9 March 2022. Retrieved 29 March 2022.
- ↑ Kainthola, Deepanshu (8 March 2022). "President Presents Nari Shakti Puraskar for the Years 2020, 2021". Tatsat Chronicle Magazine (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on 9 March 2022. Retrieved 29 March 2022.
- ↑ Mahapatra, Sampad (28 October 2009). "Temple for special people". NDTV. Archived from the original on 15 August 2019. Retrieved 29 March 2022.
- ↑ "43 lakh disabled students across states may drop out, unable to cope with e-education". The Times of India. ANI. 25 July 2020. Archived from the original on 30 December 2020. Retrieved 29 March 2022.