ਸ਼ਮੀਮਾ ਸ਼ੇਖ
ਸ਼ਮੀਮਾ ਸ਼ੇਖ (14 ਸਤੰਬਰ 1960-8 ਜਨਵਰੀ 1998) ਦੱਖਣੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮੁਸਲਿਮ ਮਹਿਲਾ ਅਧਿਕਾਰ ਕਾਰਕੁਨ, ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਇਸਲਾਮੀ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਅਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਸੀ।
ਜੀਵਨੀ
[ਸੋਧੋ]ਉਸ ਦਾ ਜਨਮ ਲੂਈ ਟਰੀਚਾਰਟ (ਅੱਜ ਦੱਖਣੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੇ ਲਿੰਪੋਪੋ ਪ੍ਰਾਂਤ) ਵਿੱਚ ਮਕਰ ਰੇਖਾ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਸਲਾਹੂਦੀਨ ਅਤੇ ਮਰੀਅਮ ਸ਼ੇਖ ਦੇ ਛੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੂਜੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਲੂਈ ਟਰੀਚਾਰਟ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਪਰਿਵਾਰ 100 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਪੀਟਰਸਬਰਗ ਨਹੀਂ ਗਿਆ।
1978 ਵਿੱਚ ਸਕੂਲ ਦੀ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ੇਖ ਨੇ ਡਰਬਨ-ਵੈਸਟਵਿਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਮੂਲ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ ਦੇ ਨਸਲਵਾਦ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਅਧੀਨ ਰਾਖਵੀਂ ਸੀ। 1984 ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਅਰਬੀ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਬੈਚਲਰ ਆਫ਼ ਆਰਟਸ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚਾਰਜ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਾਲ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਅਗਲੇ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਅਜ਼ਾਨੀਅਨ ਪੀਪਲਜ਼ ਆਰਗੇਨਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ (ਏ. ਜੇ. ਏ. ਪੀ. ਓ.) ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ।
1985 ਵਿੱਚ ਸ਼ੇਖ ਨੂੰ ਇਸਲਾਮਿਕ ਸੁਸਾਇਟੀ ਆਫ਼ ਯੂਡੀ-ਡਬਲਯੂ ਦੀ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਕਮੇਟੀ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। 4 ਸਤੰਬਰ 1985 ਨੂੰ, ਉਸ ਨੂੰ ਡਰਬਨ ਵਿੱਚ ਚਿੱਟੇ ਮਾਲਕੀ ਵਾਲੇ ਕਾਰੋਬਾਰਾਂ ਦੇ ਖਪਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਬਾਈਕਾਟ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਪਰਚੇ ਵੰਡਣ ਲਈ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਬਾਈਕਾਟ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਆਫ਼ ਸਾਊਥ ਅਫ਼ਰੀਕਨ ਟਰੇਡ ਯੂਨੀਅਨਾਂ (ਫੋਸਾਤੁ) ਦੁਆਰਾ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਟਰੇਡ ਯੂਨੀਅਨ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਮੁਸਲਿਮ ਸਟੂਡੈਂਟਸ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਆਫ਼ ਸਾਊਥ ਅਫ਼ਰੀਕਾ (ਐਮਐਸਏ) ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪਰਚੇ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਸ਼ੇਖ ਨੇ ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਘੰਟੇ ਡਰਬਨ ਦੇ ਸੀ. ਆਰ. ਸਵਰਟ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ (ਹੁਣ ਡਰਬਨ ਸੈਂਟਰਲ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ) ਵਿੱਚ ਐਮਐਸਏ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨਈਮ ਜੀਨਾ ਨਾਲ ਬਿਤਾਏ।[1] ... ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ 2 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਵਿਆਹ ਕਰਨਗੇ।
1985 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਡਿਗਰੀ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ੇਖ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਸ਼ਹਿਰ ਪੀਟਰਸਬਰਗ (ਹੁਣ ਪੋਲੋਕਵਾਨੇ) ਵਿੱਚ ਟੈਕਸੀਲਾ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਅਤੇ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪਡ਼੍ਹਾਇਆ। ਉਸ ਨੇ 20 ਦਸੰਬਰ 1987 ਨੂੰ ਜੀਨਾ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਜੋਹਾਨਸਬਰਗ ਚਲੀ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਸਤੰਬਰ 1988 ਵਿੱਚ ਮਿਨਹਾਜ ਅਤੇ 1990 ਵਿੱਚ ਸ਼ੀਰਾ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ।
ਕੰਮ
[ਸੋਧੋ]1989 ਵਿੱਚ ਸ਼ੇਖ ਇੱਕ ਮੁਸਲਿਮ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਅਖ਼ਬਾਰ, ਅਲ-ਕਲਾਮ ਨਾਲ ਜੁਡ਼ ਗਈ, ਜਿਸ ਦਾ ਸੰਪਾਦਨ ਉਸ ਦੇ ਪਤੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਦੱਖਣੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੇ ਮੁਸਲਿਮ ਯੂਥ ਮੂਵਮੈਂਟ (ਐੱਮ. ਵਾਈ. ਐੱਮ) ਵਿੱਚ ਵੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ।
ਐਮ. ਵਾਈ. ਐਮ. ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ, ਸ਼ੇਖ 1989 ਅਤੇ 1990 ਵਿੱਚ ਡਰਬਨ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਸਦਨੀ ਸੰਸਦ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ "ਭਾਰਤੀ" ਅਤੇ "ਰੰਗੀਨ" ਨਸਲ ਸਮੂਹਾਂ ਲਈ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮਾਸ ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਮੂਵਮੈਂਟ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਨਾਲ ਜਨਤਕ ਰੈਲੀਆਂ ਅਤੇ ਏਕਤਾ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।
1993 ਵਿੱਚ, ਸ਼ੇਖ ਨੂੰ ਮੁਸਲਿਮ ਯੁਵਾ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਟ੍ਰਾਂਸਵਾਲ ਖੇਤਰੀ ਚੇਅਰਪਰਸਨ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਇਸ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਰਜਕਾਰਨੀ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਸੀ, ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਵਾਲੀ ਸਿਰਫ ਦੂਜੀ ਔਰਤ ਸੀ।
ਇਹ ਉਹ ਸਾਲ ਵੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸ਼ੇਖ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰ "ਮਸਜਿਦ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ" ਮੁਹਿੰਮ ਨਾਲ ਸੁਰਖੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦਾ। ਉਸ ਰਮਜ਼ਾਨ ਵਿੱਚ, ਸ਼ੇਖ ਅਤੇ ਐਮਵਾਈਐਮ ਨਾਲ ਜੁਡ਼ੀਆਂ ਕਈ ਹੋਰ ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਜੋਹਾਨਸਬਰਗ ਵਿੱਚ ਫੀਟਸ ਦੀ 23 ਵੀਂ ਸਟ੍ਰੀਟ ਮਸਜਿਦ ਵਿੱਚ ਤਰਾਵੀਹ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਲਾਮਬੰਦ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਉਸ ਅਤੇ ਮਸਜਿਦ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਕੁਝ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦਰਮਿਆਨ ਝਡ਼ਪਾਂ ਹੋਈਆਂ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ।
ਉਸ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਮੁਸਲਿਮ ਯੂਥ ਮੂਵਮੈਂਟ ਜੈਂਡਰ ਡੈਸਕ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕੋਆਰਡੀਨੇਟਰ ਬਣ ਗਈ, ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਐੱਮਵਾਈਐੱਮ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਰਜਕਾਰਨੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੇ 1996 ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇਣ ਤੱਕ ਇਸ ਅਹੁਦੇ ਉੱਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਸ਼ੇਖ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ, ਐੱਮ. ਵਾਈ. ਐੱਮ ਜੈਂਡਰ ਡੈਸਕ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਮੁਸਲਿਮ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮੁਸਲਿਮ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਲਿੰਗ ਦੇ ਸਵਾਲ 'ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਪੱਸ਼ਟ ਮੁਸਲਮਾਨ ਸੰਗਠਨ ਬਣ ਗਿਆ।
ਜੈਂਡਰ ਡੈਸਕ ਕੋਆਰਡੀਨੇਟਰ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਸ਼ੇਖ ਨੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਰਕਸ਼ਾਪਾਂ, ਸੈਮੀਨਾਰਾਂ ਅਤੇ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਐੱਮ. ਵਾਈ. ਐੱਮ ਦੀ "ਨਿਆਂਪੂਰਨ ਮੁਸਲਿਮ ਪਰਸਨਲ ਲਾਅ ਲਈ ਮੁਹਿੰਮ", "ਮਸਜਿਦਾਂ ਤੱਕ ਬਰਾਬਰ ਪਹੁੰਚ" ਮੁਹਿੰਮ ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ।
ਸ਼ੇਖ ਮੁਸਲਿਮ ਫੋਰਮ ਆਨ ਇਲੈਕਸ਼ਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ-ਮੁਸਲਿਮ ਸੰਗਠਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਗੱਠਜੋਡ਼ ਜੋ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਅਪ੍ਰੈਲ 1994 ਵਿੱਚ ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ ਦੀਆਂ ਪਹਿਲੀਆਂ ਜਮਹੂਰੀ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਵੋਟ ਪਾਉਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਵੋਟ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਮੁਕਤੀ ਅੰਦੋਲਨ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸਨ-ਖਾਸ ਕਰਕੇ, ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਨੈਸ਼ਨਲ ਕਾਂਗਰਸ (ਏ. ਐਨ. ਸੀ.) ਅਤੇ ਪੈਨ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਕਾਂਗਰਸ (ਪੀ. ਏ. ਸੀ. ਸੀ.
1994 ਵਿੱਚ, ਸ਼ੇਖ ਨੇ ਮੁਸਲਿਮ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਬ੍ਰੌਡਕਾਸਟਿੰਗ ਟਰੱਸਟ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਚੇਅਰਪਰਸਨ ਬਣ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨੇ ਜੋਹਾਨਸਬਰਗ ਲਈ ਇੱਕ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਰੇਡੀਓ ਲਾਇਸੈਂਸ ਲਈ ਅਰਜ਼ੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਐੱਮ. ਸੀ. ਬੀ. ਟੀ. ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਰਹੀ।
ਉਹ 1994 ਤੋਂ, ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ ਦੇ ਮੁਸਲਿਮ ਪਰਸਨਲ ਲਾਅ ਬੋਰਡ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਅਤੇ ਸਥਾਪਨਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ ਅਤੇ ਬੋਰਡ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਸ ਨੂੰ ਦੱਖਣੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਸੰਯੁਕਤ ਉਲਮਾ ਕੌਂਸਲ ਦੁਆਰਾ ਇਕਪਾਸਡ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਇਹ ਉਹ ਸਾਲ ਵੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਛਾਤੀ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਸੀ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਉਸ ਨੂੰ ਲੰਪੈਕਟੋਮੀ ਅਤੇ ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਥੈਰੇਪੀ ਕਰਵਾਉਣੀ ਪਈ। ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਪਾਇਆ ਕਿ ਕੈਂਸਰ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਪੂਰੇ ਪਿੰਜਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਦਾ ਉੱਚ ਖੁਰਾਕ ਵਾਲੀ ਕੀਮੋਥੈਰੇਪੀ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ ਕੈਂਸਰ ਦੁਬਾਰਾ ਹੋਣ 'ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਕੀਮੋਥੈਰੇਪੀ ਨਾ ਲੈਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਬਿਮਾਰ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਨਮਾਨ ਨਾਲ ਮਰਨਾ ਅਤੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਉਹ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਹੈ।
ਉਸੇ ਸਾਲ, ਕੈਂਸਰ ਨਾਲ ਜੂਝਦੇ ਹੋਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਅਲ-ਕਲਾਮ ਦੀ ਪ੍ਰਬੰਧ ਸੰਪਾਦਕ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਸੰਪਾਦਨ ਅਧੀਨ, ਅਲ-ਕਲਾਮ ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਪ੍ਰਗਤੀਅਲ-ਕਲਾਮ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਬਣ ਗਿਆ।
ਅਪ੍ਰੈਲ 1997 ਵਿੱਚ, ਸ਼ੇਖ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੱਜ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਤੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਜ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਖਰਡ਼ੇ ਉੱਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਨਤੀਜਾ ਹੈ "ਖੋਜ ਦੀ ਯਾਤਰਾ: ਇੱਕ ਦੱਖਣੀ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਹੱਜ", ਜੋ 2000 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਸੀ।[1] ਅਗਸਤ 1997 ਵਿੱਚ, ਮੁਸਲਿਮ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਰੇਡੀਓ ਸਟੇਸ਼ਨ, ਦ ਵਾਇਸ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ-ਜਿਸ ਦੇ ਮੁਖੀ ਸ਼ੇਖ ਸਨ।
22 ਦਸੰਬਰ 1997 ਨੂੰ, ਸ਼ੇਖ ਨੇ ਆਪਣੀ ਅੰਤਿਮ ਜਨਤਕ ਰੁਝੇਵੇਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ ਦੇ ਕਵਾਜ਼ੂਲੂ-ਨਤਾਲ ਦੱਖਣੀ ਤੱਟ 'ਤੇ' ਅਸ ਸਲਾਮ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨਲ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ 'ਵਿਖੇ ਮੁਸਲਿਮ ਯੂਥ ਮੂਵਮੈਂਟ ਦੇ 21 ਵੇਂ ਇਸਲਾਮਿਕ ਤਰਬੀਯਾਹ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੇਪਰ,' ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਇਸਲਾਮ-ਦੱਖਣੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਲਿੰਗ ਸੰਘਰਸ਼: ਵਿਚਾਰਧਾਰਕ ਸੰਘਰਸ਼ ' ਦਿੱਤਾ।[2] 17 ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, 8 ਜਨਵਰੀ 1998/9 ਰਮਜ਼ਾਨ 1418 ਨੂੰ ਸ਼ੇਖ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਮੌਤ
[ਸੋਧੋ]1996 ਵਿੱਚ, ਸ਼ੇਖ ਨੂੰ ਕੈਂਸਰ ਦਾ ਮੁਡ਼ ਤੋਂ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਅਤੇ 8 ਜਨਵਰੀ 1998 ਨੂੰ ਮੇਫੇਅਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਲਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਚਾਰ ਅੰਤਿਮ ਰਸਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਉਸ ਦੀ ਕਰੀਬੀ ਮਹਿਲਾ ਦੋਸਤ ਫਰਹਾਨਾ ਇਸਮਾਈਲ ਨੇ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਮਰਦ ਸ਼ੇਖ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਅਨੁਸਾਰ ਸਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਜੋਹਾਨਸਬਰਗ ਮਸਜਿਦ ਅਤੇ ਕੇਪ ਟਾਊਨ ਦੀ ਕਲੇਅਰਮੌਂਟ ਮੇਨ ਰੋਡ ਮਸਜਿਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਦੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਦਫ਼ਨਾਉਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ। ਪੀਟਰਸਬਰਗ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਦੇ ਦਫ਼ਨਾਉਣ ਸਮੇਂ ਦਰਜਨਾਂ ਔਰਤਾਂ ਮੌਜੂਦ ਸਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿੱਛੇ ਪਤੀ ਅਤੇ 2 ਬੱਚੇ ਛੱਡ ਗਏ ਹਨ।[2][3]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Jeenah, Na'eem; Shaikh, Shamima. "Journey of Discovery". Archived from the original on 3 April 2005.
- ↑ Death of a Muslim Joan of Arc Archived 8 August 2007 at the Wayback Machine.
- ↑ The national liberation struggle and Islamic feminisms in South Africa Archived 26 May 2011 at the Wayback Machine.