ਸ਼ਾਂਤਾ ਗਾਂਧੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਸ਼ਾਂਤਾ ਗਾਂਧੀ
ਜਨਮ(1917-12-20)20 ਦਸੰਬਰ 1917
ਨਾਸਿਕ
ਮੌਤ6 ਮਈ 2002(2002-05-06) (ਉਮਰ 84)
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਭਾਰਤੀ
ਪੇਸ਼ਾਡਾਂਸਰ, ਥੀਏਟਰ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ, ਨਾਟਕਕਾਰ
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ
ਵਿਕਟਰ ਕੀਰਨਨ 1938
(ਵਿ. 1946, ਤਲਾਕ)
ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਦੀਨਾ ਪਾਠਕ (ਭੈਣ)

ਸ਼ਾਂਤਾ ਕਾਲੀਦਾਸ ਗਾਂਧੀ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Shanta Kalidas Gandhi; 20 ਦਸੰਬਰ 1917 – 6 ਮਈ 2002) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਥੀਏਟਰ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ, ਡਾਂਸਰ ਅਤੇ ਨਾਟਕਕਾਰ ਸੀ ਜੋ ਭਾਰਤੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿੰਗ ਇਪਟਾ ਨਾਲ ਨੇੜਿਓਂ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ 1930 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰਹੀ। ਉਸਨੇ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਰਕਾਰੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਅਤੇ ਸਿਨੇਕਿਓਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ (1984) ਅਤੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਡਰਾਮਾ (1982-84) ਦੀ ਚੇਅਰਪਰਸਨ ਬਣੀ।

ਉਹ ਅਦਾਕਾਰਾ ਦੀਨਾ ਪਾਠਕ (ਪਹਿਲਾਂ ਗਾਂਧੀ) ਅਤੇ ਤਰਲਾ ਗਾਂਧੀ ਦੀ ਭੈਣ ਸੀ, ਜੋ ਇੱਕ ਸਟੇਜ ਕਲਾਕਾਰ ਵੀ ਸੀ।

ਸਾਹਿਤਕ ਕੈਰੀਅਰ[ਸੋਧੋ]

ਨਾਟਕਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਸਨੇ ਗੁਜਰਾਤੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਉਗਤਾ ਛੋੜ (1951) ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਅਵਿਨਾਸ਼ (1952) ਲਿਖਿਆ। ਉਸ ਦੀ ਗੁਜਰਾਤਣ ਨੇ ਪਗਲੇ ਪਗਲੇ (1948) ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਸਕੈਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[1]

ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਉਸਦਾ ਵਿਆਹ 1938 ਵਿੱਚ ਬੰਬਈ (ਹੁਣ ਮੁੰਬਈ) ਵਿੱਚ ਮਾਰਕਸਵਾਦੀ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਵਿਕਟਰ ਕੀਰਨਨ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਕੀਰਨਨ ਦੇ ਭਾਰਤ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜੋੜੇ ਨੇ 1946 ਵਿੱਚ ਤਲਾਕ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ।[2]

ਕੰਮ[ਸੋਧੋ]

  • ਏਕਲਵਯ । ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਭਾਰਤੀ ਸਹਿਕਾਰੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਸੋਸਾਇਟੀ, 1964।

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]

  • ਗੁਜਰਾਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Chaudhari, Raghuveer; Dalal, Anila, eds. (2005). "લેખિકા-પરિચય" [Introduction of Women Writers]. વીસમી સદીનું ગુજરાતી નારીલેખન [20 Century Women's Writings in Gujarati] (in ਗੁਜਰਾਤੀ) (1st ed.). New Delhi: Sahitya Akademi. p. 353. ISBN 8126020350. OCLC 70200087.
  2. "Victor Kiernan: Marxist historian, writer and linguist ." The Independent. 20 February 2009.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]