ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਸ਼ੁਖਲਤਾ ਰਾਓ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਸ਼ੁਖਲਤਾ ਰਾਓ (1886–1969) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਸਮਾਜ ਸੇਵਿਕਾ, ਕਲਾਕਾਰ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਲੇਖਕ ਸੀ। ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ ਦੇ ਬੰਗਾਲ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ ਕਲਕੱਤਾ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਈ, ਉਹ ਉਪੇਂਦਰਕਿਸ਼ੋਰ ਰੇ ਚੌਧਰੀ ਦੀ ਧੀ ਅਤੇ ਸੁਕੁਮਾਰ ਰੇ ਦੀ ਭੈਣ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬੇਥੂਨ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਬੈਚਲਰ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।

ਸ਼ੁਖਲਤਾ ਰਾਓ
ਜਨਮ(1886-10-23)23 ਅਕਤੂਬਰ 1886
ਮੌਤ9 ਜੁਲਾਈ 1969(1969-07-09) (ਉਮਰ 82)
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਭਾਰਤੀ
ਸਿੱਖਿਆਬੇਥੂਨ ਕਾਲਜ
ਵਿਸ਼ਵ-ਭਾਰਤੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ
ਪੇਸ਼ਾਲੇਖਕ, ਚਿੱਤਰਕਾਰ
ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਕੰਮਬੇਹੁਲਾ, ਨਿਜੇ ਪੋਰਾ
ਲਹਿਰਬੰਗਾਲ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਆਰਟ
ਪਿਤਾਉਪੇਂਦਰ ਕਿਸ਼ੋਰ ਰੇ
ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ
ਪੁਰਸਕਾਰਕੈਸਰ-ਏ-ਹਿੰਦ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਨਿਜੇ ਪੋਰਾ ਲਈ 1956 ਵਿਚ

ਉਸਨੇ ਕਟਕ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਜੈਅੰਤਾ ਰਾਓ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ। ਕਟਕ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ੁਖਲਤਾ ਨੇ ਸ਼ਿਸ਼ੂ-ਓ-ਮਾਤਰੀ ਮੰਗਲ ਕੇਂਦਰ ('ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਮਾਵਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਕੇਂਦਰ') ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਉੜੀਸਾ ਨਾਰੀ ਸੇਵਾ ਸੰਘ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਵੀ ਕੀਤੀ।[1]

ਲਿਖਤਾਂ

[ਸੋਧੋ]

ਸ਼ੁਕਲਤਾ ਅਲੋਕ ਅਖਬਾਰ ਦੀ ਸੰਪਾਦਕ ਸੀ।[1] ਉਸ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਪਰੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ:

  • ਗਾਲਪਾ-ਅਰ-ਗਲਪਾ
  • ਗਲਪਰ ਬੋਈ (1912)
  • ਅਰੋ ਗਾਲਪਾ (1916)
  • ਖੋਕਾ ਏਲੋ ਬੇਰੀਏ (1916)
  • ਨਟੂਨ ਪਾਰਾ (1922)
  • ਸ਼ੋਨਰ ਮਯੂਰ
  • ਨਟੂਨ ਛੋਰਾ (1952)
  • ਬਿਦੇਸ਼ੀ ਚੋਰਾ (1962)
  • ਨਾਨਕ ਦੇਸਿਰ ਰੂਪਕਥਾ ॥
  • ਪਾਦਰ ਆਲੋ
  • ਐਸਪਰ ਗੋਲਪੋ
  • ਲਿਵਿੰਗ ਲਾਈਟਾਂ
  • ਨਿਜ ਪੋਰਾ
  • ਬੇਹੁਲਾ

ਅਵਾਰਡ

[ਸੋਧੋ]

ਸ਼ੁਖਲਤਾ ਰਾਓ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਕਿਤਾਬ ਨਿੱਜੇ ਪੋਰਾ ਲਈ 1956 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਕੈਸਰ-ਏ-ਹਿੰਦ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[1]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. 1.0 1.1 1.2 Sarker, Sushanta (2012). "Rao, Shukhalata". In Islam, Sirajul; Jamal, Ahmed A. (eds.). Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh (Second ed.). Asiatic Society of Bangladesh.