ਹਾਡੀ ਰਾਣੀ
ਹਾਡੀ ਰਾਣੀ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਚਰਿੱਤਰ ਹੈ ਜੋ ਹਾਡਾ ਰਾਜਪੂਤ ਦੀ ਪੁੱਤਰੀ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਵਿਆਹ ਸਲੁਮਬਾਰ, ਮੇਵਾੜ ਦੇ ਮੁੱਖੀਆ ਚੁੰਦਾਵਤ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।[1][2]
ਜਦੋਂ ਮੇਵਾੜ ਦੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਾਜ ਸਿੰਘ। (1653-1680) ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ, ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਏ ਵਿਆਹ ਕਾਰਨ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਤੋਂ ਝਿਜਕ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਹਾਡੀ ਰਾਣੀ ਸਹਿਲ ਕੰਵਰ[3][4] ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੀ ਇੱਕ ਰਾਣੀ ਸੀ।[5] ਉਹ ਹਾਡਾ ਚੌਹਾਨ ਰਾਜਪੂਤ ਸੰਗਰਾਮ ਸਿੰਘ ਦੀ ਧੀ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਵਿਆਹ ਮੇਵਾੜ ਦੇ ਸਲੁੰਬਰ ਦੇ ਇੱਕ ਚੁੰਡਾਵਤ ਮੁਖੀ ਰਾਵਤ ਰਤਨ ਸਿੰਘ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।[2]
ਦੰਤਕਥਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਦੋਂ ਮੇਵਾੜ ਦੇ ਰਾਜ ਸਿੰਘ ਪਹਿਲੇ (1653–1680) ਨੇ ਰਤਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਅਜਮੇਰ ਸੁਬਾ ਦੇ ਮੁਗਲ ਗਵਰਨਰ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ, ਤਾਂ ਕਮਾਂਡਰ, ਜਿਸਦਾ ਵਿਆਹ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ, ਹਾਡੀ ਰਾਣੀ ਤੋਂ ਜੰਗ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਜਾਣ ਲਈ ਕੁਝ ਯਾਦਗਾਰੀ ਚਿੰਨ੍ਹ ਮੰਗੇ। ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਕਿ ਉਹ ਮੇਵਾੜ ਲਈ ਉਸਦੀ ਡਿਊਟੀ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪਲੇਟ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਨੌਕਰ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਕੱਪੜੇ ਨਾਲ ਢੱਕਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਭੇਟ ਕੀਤਾ। ਤਬਾਹ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮਾਣ ਨਾਲ, ਕਮਾਂਡਰ ਨੇ ਯਾਦਗਾਰੀ ਚਿੰਨ੍ਹ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਗਲੇ ਵਿੱਚ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਗਾਵਤ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਬੈਠ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੀ ਜੀਉਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।
ਵਿਰਾਸਤ
[ਸੋਧੋ]- 1968 ਵਿੱਚ, ਅਲਾਨਾਹਲੀ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੇ ਹਾਡੀ ਰਾਣੀ ਨਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ.[3]
- ਅੱਜ ਵੀ, ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਉਸਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲੋਕ ਗਾਇਕ ਉਸਦੀ ਬਹਾਦਰੀ, ਬਹਾਦਰੀ, ਹਿੰਮਤ ਬਾਰੇ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਹਾਣੀਆਂ, ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਵੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਕਹਾਣੀ ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਪਾਠਕ੍ਰਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਹਾਡੀ ਰਾਣੀ ਕੀ ਬਾਓਰੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਰਾਜਸਥਾਨ ਰਾਜ ਦੇ ਟੋਂਕ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਟੋਡਰਾਈਸਿੰਘ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਪੌੜੀ ਹੈ। ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ।[6] ਰਾਜਸਥਾਨ ਪੁਲਿਸ ਨੇ 'ਹਾਡੀ ਰਾਣੀ ਮਹਿਲਾ ਬਟਾਲੀਅਨ' ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਮਹਿਲਾ ਬਟਾਲੀਅਨ ਬਣਾਈ ਹੈ[7] ਇੱਕ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਨੇ ਉਸ 'ਤੇ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਪਰ ਪਦਮਾਵਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਭਾਰਤ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।
ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ
[ਸੋਧੋ]- ਬੱਪਾ ਰਾਵਲ
- ਰਾਣਾ ਸੰਗਾ
- ਮਹਾਂਰਾਣਾ ਪ੍ਰਤਾਪ
- ਮੋਤੀ ਮਗਰੀ
- ਉਦੈਪੁਰ
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ P. L. Bhola. 51 Great Men & Women of India. Pinnacle Technology. pp. 85–. ISBN 978-1-61820-404-2. Retrieved 8 July 2012.
- ↑ Saccidānandan (2001). Indian Poetry: Modernism and After: a Seminar. Sahitya Akademi. pp. 118–. ISBN 978-81-260-1092-9. Retrieved 8 July 2012.
- ↑ Mohan Lal (1 January 2006). The Encyclopaedia of Indian Literature (Volume Five (Sasay To Zorgot). Sahitya Akademi. pp. 4080–. ISBN 978-81-260-1221-3. Retrieved 8 July 2012.