ਹੁਮੈਰਾ ਜ਼ਹੀਰ
ਹੁਮੈਰਾ ਜ਼ਹੀਰ | |
|---|---|
| ਜਨਮ | 8 ਸਤੰਬਰ 1960 |
| ਸਿੱਖਿਆ | ਲਾਹੌਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਅਦਾਕਾਰਾ |
| ਸਰਗਰਮੀ ਦੇ ਸਾਲ | 1980–ਮੌਜੂਦ |
| ਬੱਚੇ | 2 |
ਹੁਮੈਰਾ ਜ਼ਹੀਰ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Humaira Zaheer) ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਹੈ।[1] ਉਹ ਡਰਾਮੇ ਭਰੋਸਾ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ, ਹਿਦਤ, ਲੋਗ ਕਿਆ ਕਹੇਂਗੇ, ਸ਼ਹਿਰ-ਏ-ਮਲਾਲ ਅਤੇ ਸੇਹਰਾ ਮੈਂ ਸਫਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[2]
ਅਰੰਭ ਦਾ ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]ਹੁਮੈਰਾ ਦਾ ਜਨਮ 8 ਸਤੰਬਰ 1960 ਨੂੰ ਲਾਹੌਰ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।[3] ਉਸਨੇ ਲਾਹੌਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ।[4]
ਕੈਰੀਅਰ
[ਸੋਧੋ]ਉਸਨੇ ਪੀਟੀਵੀ 'ਤੇ 1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਹ ਉਦਾਸ ਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।[5][6] ਉਹ ਪੀਟੀਵੀ ਚੈਨਲ ' ਤੇ ਕਈ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਲੜੀਵਾਰਾਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।[7][8] ਉਹ ਕੈਮਿਸਟਰੀ, ਪਾਰਸਾ, ਸਾਂਝ, ਮੁਹੱਬਤ ਰੂਤ ਜਾਏ ਤੋ ਅਤੇ ਮਾਤਾ-ਏ-ਜਾਨ ਹੈ ਤੂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ। ਉਹ ਜ਼ਰਨੀਸ਼ ਖਾਨ, ਇਮਾਦ ਇਰਫਾਨੀ, ਆਇਮਾਨ ਖਾਨ ਅਤੇ ਅਨੁਸ਼ੇ ਅਸ਼ਰਫ ਅਤੇ ਊਸ਼ਨਾ ਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਦਾਨਿਆਲ ਰਹੇਲ ਦੇ ਨਾਲ ਅਬ ਕਰ ਮੇਰੀ ਰਫੁਗਾਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਡਰਾਮਾ ਸਹਿਰਾ ਮੈਂ ਸਫਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ। ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਉਹ ਹਿਦਤ, ਭਰੋਸਾ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ, ਸ਼ਹਿਰ-ਏ-ਮਲਾਲ, ਮੌਸਮ ਅਤੇ ਲੋਗ ਕੀ ਕਹਾਂਗੇ ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰ ਆਈ।[9][10]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ "ARY Digital launches new collection of dramas this summer". HIP. 24 June 2020. Archived from the original on 29 ਜੂਨ 2020. Retrieved 29 ਮਾਰਚ 2024.
- ↑ "Ab Kar Meri Rafugari Exclusive Ary Digital Drama". ARY Digital. 9 June 2020.
- ↑ "Humaira Zaheer Biography, Dramas". Pakistan.pk. 6 June 2020.
- ↑ "Humaira Zaheer". Moviesplatter. 7 June 2020.[permanent dead link][permanent dead link]
- ↑ "Actress Humaira Zaheer". 8 June 2020.
- ↑ Accessions List, South Asia, Volume 14. Library of Congress. Library of Congress Office, New Delhi. p. 15.
- ↑ "ARY Digital New Dramas: Timings & Schedule". Brandsynario. 12 June 2020.
- ↑ "'Ab Kar Meri Rafugari' is an eastern version of 'Pride & Prejudice'". HIP. 26 June 2020. Archived from the original on 25 ਸਤੰਬਰ 2021. Retrieved 29 ਮਾਰਚ 2024.
- ↑ The Concept, Volume 21. Islamabad, Pakistan : Raja Afsar Khan. p. 22.
- ↑ Pakistan Television Drama and Social Change: A Research Paradigm. Karachi : Department of Mass Communication, University of Karachi. p. 202.