ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਐਲਿਸ ਕੂਪਰ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਐਲਿਸ ਕੂਪਰ (ਜਨਮ ਨਾਮ ਅਤੇ ਮਿਤੀ: ਵਿਨਸੈਂਟ ਡੈਮਨ ਫਰਨੀਅਰ; 4 ਫਰਵਰੀ, 1948)[1] ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਗਾਇਕ, ਗੀਤਕਾਰ, ਅਤੇ ਅਦਾਕਾਰ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਕੈਰੀਅਰ 50 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਲੰਬਾ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਵੱਖਰੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਟੇਜ ਸ਼ੋਅ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਗਿਲੋਟੀਨਜ਼, ਇਲੈਕਟ੍ਰਿਕ ਕੁਰਸੀਆਂ, ਜਾਅਲੀ ਖੂਨ, ਸਰੀਪਨ, ਬੇਬੀ ਗੁੱਡੀਆਂ ਅਤੇ ਦੋਹਰੀ ਤਲਵਾਰਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਕੂਪਰ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਾਥੀ ਇਕੋ ਜਿਹੇ ਨੂੰ "ਸ਼ੌਕ ਰਾਕ" ਦਾ ਗੌਡਫਾਦਰ ਮੰਨਦੇ ਹਨ। ਉਸਨੇ ਡਰਾਉਣੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ, ਵੌਡੇਵਿਲੇ ਅਤੇ ਗੈਰਾਜ ਰੌਕ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਮਕਬਰੇ ਅਤੇ ਥੀਏਟਰਿਕ ਬ੍ਰਾਂਡ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ।[2]

ਫੀਨਿਕਸ, ਐਰੀਜ਼ੋਨਾ ਵਿੱਚ 1964 ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ, "ਐਲੀਸ ਕੂਪਰ" ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੈਂਡ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵੋਕਲਸ ਅਤੇ ਹਾਰਮੋਨਿਕਾ ਉੱਤੇ ਫਰਨੇਅਰ, ਲੀਡ ਗਿਟਾਰ ਉੱਤੇ ਗਲੇਨ ਬੂਕਸਟਨ, ਰਿਦਮ ਗਿਟਾਰ ਉੱਤੇ ਮਾਈਕਲ ਬਰੂਸ, ਬਾਸ ਗਿਟਾਰ ਉੱਤੇ ਡੈਨੀਸ ਡੁਨੇਵੇ ਅਤੇ ਡਰੱਮ ਉੱਤੇ ਨੀਲ ਸਮਿੱਥ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਅਸਲ ਐਲਿਸ ਕੂਪਰ ਬੈਂਡ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਐਲਬਮ 1969 ਵਿੱਚ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ 1971 ਦੇ ਹਿੱਟ ਗਾਣੇ "ਆਈ ਐਮ ਏਟੀਨ" ਨਾਲ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਬੈਂਡ ਆਪਣੀ ਛੇਵੀਂ ਸਟੂਡੀਓ ਐਲਬਮ ਬਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਬੇਬੀਜ਼ ਨਾਲ 1973 ਵਿੱਚ ਵਪਾਰਕ ਸਿਖਰਾਂ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ।[3] ਬੈਂਡ 1975 ਵਿੱਚ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਅਤੇ ਫੁਰਨੇਅਰ ਨੇ ਬੈਂਡ ਦਾ ਨਾਮ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਵਜੋਂ ਅਪਣਾਇਆ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਇਕੱਲੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ 1975 ਦੇ ਸੰਕਲਪ ਐਲਬਮ "ਵੈਲਕਮ ਟੂ ਮਾਈ ਨਾਈਟਮੇਅਰ" ਨਾਲ ਕੀਤੀ

ਆਪਣੀਆਂ ਦੈਟਰੋਇਟ ਰੌਕ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਸਤਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਕੂਪਰ ਨੇ ਕਈ ਸੰਗੀਤਕ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਆਰਟ ਰਾਕ, ਹਾਰਡ ਰਾਕ, ਹੈਵੀ ਮੈਟਲ, ਨਵੀਂ ਲਹਿਰ,[4] ਗਲੈਮ ਮੈਟਲ,[5][6] ਅਤੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਰੌਕ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਉਸਨੂੰ ਭਾਰੀ ਧਾਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਅਤੇ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਰੂਪ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਕਲਾਕਾਰ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ "ਪਹਿਲਾਂ ਹੌਰਰ ਚਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਰੌਕ ਅਤੇ ਰੋਲ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਸਦੀ ਸਟੇਕ੍ਰਾਫਟ ਅਤੇ ਸ਼ੋਅਮੈਂਸ਼ਿਪ ਨੇ ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਹੈ"।[7] ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਜ਼ਾਕੀਆ ਅਤੇ ਹਾਸੇ-ਮਜ਼ਾਕ ਵਾਲੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਲਈ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰੋਲਿੰਗ ਸਟੋਨ ਐਲਬਮ ਗਾਈਡ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਆਰਾ ਹੈਵੀ ਮੈਟਲ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕਿਹਾ।[8] ਸੰਗੀਤ ਤੋਂ ਦੂਰ, ਕੂਪਰ ਇੱਕ ਫਿਲਮੀ ਅਦਾਕਾਰ, ਇੱਕ ਗੋਲਫਿੰਗ ਸੇਲਿਬ੍ਰਿਟੀ, ਇੱਕ ਰੈਸਟੋਰੇਟਰ ਹੈ ਅਤੇ, 2004 ਤੋਂ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਰੇਡੀਓ ਡੀਜੇ ਆਪਣੇ ਕਲਾਸਿਕ ਰਾਕ ਸ਼ੋਅ ਨਾਈਟਸ ਵਿਦ ਐਲੀਸ ਕੂਪਰ ਦੇ ਨਾਲ

ਨਿੱਜੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ

[ਸੋਧੋ]

1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਵਿਆਪਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਈ ਸੀ ਕਿ ਲੀਵ ਇਟ ਟੂ ਬੀਵਰ ਸਟਾਰ ਕੇਨ ਓਸਮੰਡ “ਰਾਕ ਸਟਾਰ ਐਲੀਸ ਕੂਪਰ” ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਕੂਪਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਅਫਵਾਹ ਉਸ ਸਮੇਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਕਾਲਜ ਅਖਬਾਰ ਦੇ ਸੰਪਾਦਕ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਬੱਚਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਕੂਪਰ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, "ਮੈਂ ਘਬਰਾਹਟ, ਘ੍ਰਿਣਾਯੋਗ ਸੀ, ਇੱਕ ਅਸਲ ਐਡੀ ਹਸਕੇਲ", ਜਿਸਦਾ ਕਲਪਨਾਤਮਕ ਪਾਤਰ ਓਸਮੰਡ ਨੇ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸੰਪਾਦਕ ਨੇ ਇਹ ਖ਼ਬਰ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਕੂਪਰ ਅਸਲ ਹਸਕੈਲ ਸੀ. ਕੂਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨਿਊ ਟਾਈਮਜ਼ ਨੂੰ ਦੱਸੇਗਾ, “ਇਹ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਅਫਵਾਹ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਟੀ-ਸ਼ਰਟ ਮਿਲੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ, 'ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਐਡੀ ਹਾਂਕਲ ਨਹੀਂ ਹਾਂ।' ਪਰ ਲੋਕ ਅਜੇ ਵੀ ਇਸ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ।"[9]

20 ਜੂਨ, 2005 ਨੂੰ, ਆਪਣੇ ਜੂਨ-ਜੁਲਾਈ 2005 ਦੇ ਦੌਰੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਕੂਪਰ ਨੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਏ ਬੀ ਸੀ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਦੇ ਐੱਨਫ ਰੱਸੀ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਸਤੀਆਂ ਐਂਡਰਿਊ ਡੈਂਟਨ ਦੇ ਇੰਟਰਵਿਊਰ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਲਈ। ਕੂਪਰ ਨੇ ਗੱਲਬਾਤ ਦੌਰਾਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਮੁੱਦਿਆਂ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਵਟਾਂਦਰੇ ਕੀਤੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਗੰਭੀਰ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਦੀ ਦਹਿਸ਼ਤ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਇਲਾਜ, ਇੱਕ ਈਸਾਈ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸਮਾਜਕ ਅਤੇ ਕੰਮਕਾਜੀ ਸੰਬੰਧ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[10] ਇੰਟਰਵਿਊ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਕੂਪਰ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ "ਮੈਂ ਮਿਕ ਜੱਗਰ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਹ 18 ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਦੌਰੇ 'ਤੇ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਛੇ ਸਾਲ ਵੱਡਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਸੰਨਿਆਸ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਛੇ ਹੋਰ ਸਾਲ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਲੰਬੀ ਉਮਰ ਦੀ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਨਹੀਂ ਦੇਵਾਂਗਾ।"

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. "Alice Cooper Biography". NME. Archived from the original on December 5, 2008. Retrieved January 18, 2009.
  2. Erlewine, Stephen Thomas. "All Music: Alice Cooper". Allmusic. Archived from the original on November 10, 2010. Retrieved December 23, 2010.
  3. Konow, David (2002). Bang Your Head: The Rise and Fall of Heavy Metal. p. 41. ISBN 0-609-80732-3.
  4. Brackett, Nathan; Hoard, Christian (2004). The New Rolling Stone Album Guide (4th ed.). Fireside. p. 12. ISBN 0-394-72107-1.
  5. Popoff, Martin (2014). The Big Book of Hair Metal: The Illustrated Oral History of Heavy Metal's Debauched Decade. Voyageur Press. pp. 11, 171. ISBN 978-0-76034-546-7.
  6. McPadden, Mike (September 23, 2015). "The Hair Metal 100: Ranking the '80s Greatest Glam Bands, Part 3". VH1 Viacom. Retrieved October 9, 2016.
  7. Guy Blackman (July 2, 2007). "Gig reviews: Alice Cooper". Sydney Morning Herald. Retrieved August 15, 2008.
  8. The New Rolling Stone Album Guide. Fireside. ISBN 0-7432-0169-8.
  9. Ken Osmond Wiki; Alex Ben Block (January 6, 1975). "Cooper's comedy mocks system". The Miami News.
  10. ""Enough Rope" with Alice Cooper". ABC. Australia. June 20, 2005. Archived from the original on January 18, 2012. Retrieved August 13, 2011.