ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਕੀਥ ਮਿਲਰ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ
Keith Miller
Miller reading Wisden Cricketers' Almanack in 1951
ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ
ਪੂਰਾ ਨਾਮ
Keith Ross Miller
ਜਨਮ(1919-11-28)28 ਨਵੰਬਰ 1919
Sunshine, Victoria, Australia
ਮੌਤ11 ਅਕਤੂਬਰ 2004(2004-10-11) (ਉਮਰ 84)
Mornington, Victoria, Australia
ਛੋਟਾ ਨਾਮNugget
ਬੱਲੇਬਾਜ਼ੀ ਅੰਦਾਜ਼Right-handed
ਗੇਂਦਬਾਜ਼ੀ ਅੰਦਾਜ਼Right-arm fast
ਭੂਮਿਕਾAll-rounder
ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ
ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਟੀਮ
ਪਹਿਲਾ ਟੈਸਟ (ਟੋਪੀ 168)29 March 1946 ਬਨਾਮ New Zealand
ਆਖ਼ਰੀ ਟੈਸਟ11 October 1956 ਬਨਾਮ Pakistan
ਘਰੇਲੂ ਕ੍ਰਿਕਟ ਟੀਮ ਜਾਣਕਾਰੀ
ਸਾਲਟੀਮ
1937/38–1946/47Victoria
1947/48–1955/56New South Wales
1959MCC
1959Nottinghamshire
ਖੇਡ-ਜੀਵਨ ਅੰਕੜੇ
ਪ੍ਰਤਿਯੋਗਤਾ Test First-class
ਮੈਚ 55 226
ਦੌੜਾਂ 2,958 14,183
ਬੱਲੇਬਾਜ਼ੀ ਔਸਤ 36.97 48.90
100/50 7/13 41/63
ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਸਕੋਰ 147 281*
ਗੇਂਦਾਂ ਪਾਈਆਂ 10,461 28,377
ਵਿਕਟਾਂ 170 497
ਗੇਂਦਬਾਜ਼ੀ ਔਸਤ 22.97 22.30
ਇੱਕ ਪਾਰੀ ਵਿੱਚ 5 ਵਿਕਟਾਂ 7 16
ਇੱਕ ਮੈਚ ਵਿੱਚ 10 ਵਿਕਟਾਂ 1 1
ਸ੍ਰੇਸ਼ਠ ਗੇਂਦਬਾਜ਼ੀ 7/60 7/12
ਕੈਚਾਂ/ਸਟੰਪ 38/– 136/–
ਸਰੋਤ: CricketArchive, 19 December 2007

ਕੀਥ ਰਾਸ ਮਿਲਰ, AM MBE (28 ਨਵੰਬਰ 1919 - 11 ਅਕਤੂਬਰ 2004) ਇੱਕ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਟੈਸਟ ਕ੍ਰਿਕਟਰ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਰਾਇਲ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਏਅਰ ਫੋਰਸ ਪਾਇਲਟ ਸੀ। ਮਿਲਰ ਨੂੰ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਤੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਆਲਰਾਉਂਡਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[1] ਉਸ ਦੀ ਕਾਬਲੀਅਤ, ਗੈਰਕਾਨੂੰਨੀ ਵਿਵਹਾਰ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਦਿੱਖ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਭੀੜ ਦਾ ਮਨਪਸੰਦ ਬਣਾਇਆ।[2] ਇੰਗਲਿਸ਼ ਪੱਤਰਕਾਰ ਇਆਨ ਵੌਲਡ੍ਰਿਜ ਨੇ ਮਿਲਰ ਨੂੰ ਕ੍ਰਿਕਟ ਦਾ “ਸੁਨਹਿਰਾ ਮੁੰਡਾ” ਕਿਹਾ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸਦਾ ਨਾਮ “ ਨਗਗੇਟ ” ਹੋ ਗਿਆ।[3] ਉਹ "ਇੱਕ ਕ੍ਰਿਕਟਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਮੰਨਿਆ ਕਿ ਕ੍ਰਿਕਟ ਨਾਲੋਂ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸੀ "।[4]

ਮਿਲਰ ਕ੍ਰਿਕਟ ਤੋਂ ਦੂਰ, ਇੱਕ ਸਫਲ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਨਿਯਮ ਫੁੱਟਬਾਲਰ ਵੀ ਸੀ। ਉਹ ਸੇਂਟ ਕਿਲਡਾ ਲਈ ਖੇਡਿਆ ਅਤੇ ਵਿਕਟੋਰੀਅਨ ਸਟੇਟ ਟੀਮ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸੇਂਟ ਕਿਲਡਾ ਲਈ 50 ਮੈਚ ਖੇਡੇ, ਜਿਸ ਲਈ ਉਸਨੇ 1941 ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਉੱਤਰੀ ਮੈਲਬਰਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਮੈਚ ਵਿੱਚ ਅੱਠ ਗੋਲ ਕੀਤੇ ਸਨ।[5]

ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲ

[ਸੋਧੋ]

ਕੀਥ ਮਿਲਰ 28 ਨਵੰਬਰ 1919 ਨੂੰ ਪੱਛਮੀ ਮੈਲਬੌਰਨ ਉਪਨਗਰ ਸਨਸ਼ਾਈਨ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ,[6] ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ, ਮਿਲਰ ਲੇਸਲੀ ਅਤੇ ਐਡੀਥ ਮਿਲਰ ਦੇ ਚਾਰ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਸੀ।[7][8] ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਪਾਇਨੀਅਰ ਹਵਾਬਾਜ਼ੀ ਭਰਾ ਕੀਥ ਅਤੇ ਰਾਸ ਸਮਿਥ,[9] ਨਾਮ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਮਿਲਰ ਦੇ ਜਨਮ ਦੇ ਸਮੇਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਤੋਂ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਆਪਣੀ ਇਤਿਹਾਸਕ ਉਡਾਣ ਵਿੱਚੋਂ ਅੱਧੇ ਰਸਤੇ ਸਨ।[10][11] ਤਿੰਨੋਂ ਮਿਲਰ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਨਿਯਮ ਫੁੱਟਬਾਲ ਅਤੇ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰਿਕਟ ਖੇਡਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਸਫਲ ਸਥਾਨਕ ਕ੍ਰਿਕਟਰ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਅਤੇ ਕਲਾਸੀਕਲ ਤਕਨੀਕ ਨਾਲ ਖੇਡਣਾ ਸਿਖਾਇਆ, ਬਿਲ ਪੋਂਸਫੋਰਡ ਦੇ ਢਾਂਚੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਠੋਸ ਬਚਾਅ ਅਤੇ ਇਕਾਗਰਤਾ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ,[12] ਸੱਤ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਮਿਲਰ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਮੈਲਬਰਨ ਦੇ ਦੱਖਣ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ, ਐਲਸਟਰਨਵਿਕ ਚਲਾ ਗਿਆ।[13] ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ, ਮਿਲਰ ਆਪਣੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੀ ਤਕਨੀਕ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ, ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਚੰਗੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ।[14][15]

12 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਅੰਡਰ -15 ਵਿਕਟੋਰੀਅਨ ਸਕੂਲਬੁਈ ਕ੍ਰਿਕਟ ਟੀਮ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[16] ਉਸ ਕੋਲ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਉਸਦੇ ਪੈਰ ਅਤੇ ਕੰਮ ਸ਼ੈਲੀ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਸੀ।[17][18] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮਿਲਰ ਨੇ ਤਰਕ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਛੋਟਾ ਹੋਣਾ ਵਿਖਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜੌਕੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੈਰੀਅਰ ਕ੍ਰਿਕਟਰ ਜਾਂ ਫੁੱਟਬਾਲਰ ਨਾਲੋਂ ਇੱਕ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਸੰਭਾਵਨਾ ਸੀ।[19][20][21]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. Brett, Oliver (11 October 2004). "Australia's greatest all-rounder". BBC. Retrieved 2 February 2009.
  2. Baum, Greg (11 October 2004). "Death of a hero". The Age. Retrieved 2 February 2009.
  3. "Keith Ross Miller, MBE (1919–2004)". Australian War Memorial. Archived from the original on 19 ਸਤੰਬਰ 2008. Retrieved 5 February 2009. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  4. "Players and Officials – Keith Miller". ESPNcricinfo. Retrieved 5 February 2009.
  5. The Argus 25.08.1941 p8
  6. Frith, David (12 October 2004). "Keith Miller". The Independent (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 8 October 2019.
  7. Perry, p. 11.
  8. Whitington, p. 42.
  9. Mallett, p. 61.
  10. Pollard, Jack (1988). Australian Cricket:The Game and the Players. Sydney: Angus & Robertson. pp. 755–759. ISBN 0-207-15269-1.
  11. Perry, p. 10.
  12. Perry, p. 12.
  13. Whitington, p. 43.
  14. Perry, p. 13.
  15. Whitington, p. 45.
  16. Coleman, pp. 473–478.
  17. Perry, p. 15.
  18. Perry, p. 16.
  19. Perry, p. 17.
  20. Mallett, p. 64.
  21. Whitington, p. 47.