ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਦਯਾਨੀਤਾ ਸਿੰਘ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਦਯਾਨੀਤਾ ਸਿੰਘ
ਦਯਾਨੀਤਾ ਸਿੰਘ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮਿਉਜ਼ੀਅਮ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ, 2014
ਜਨਮ1961 (ਉਮਰ 62–63)[1]
ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਭਾਰਤੀ
ਪੇਸ਼ਾਸਮਕਾਲੀ ਕਲਾਕਾਰ, ਫ਼ੋਟੋਗ੍ਰਾਫ਼ਰ
ਢੰਗਡਾਕੂਮੈਂਟਰੀ, ਪੋਰਟਰੇਟ
ਵੈੱਬਸਾਈਟdayanitasingh.com

ਦਯਾਨੀਤਾ ਸਿੰਘ ਇੱਕ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫਰ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਫਾਰਮੈਟ ਕਿਤਾਬ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸੈਂਟਰ ਆਫ਼ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫੀ,  ਅਹਿਮਦਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ ਡਿਜ਼ਾਈਨਿੰਗ ਅਤੇ ਡਾਕੂਮੈਂਟਰੀ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫੀ ਵਿੱਚ ਵਿਜ਼ੂਅਲ ਸੰਚਾਰ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ।[2]

ਉਸ ਦੀਆਂ ਹਾਲ ਹੀ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ, ਉਸ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫਿਕ ਅਵੇਵਰੇ ਤੋਂ ਖਿੱਚੀਆਂ ਗਈਆਂ, ਮੋਬਾਈਲ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਨੂੰ ਬੇਅੰਤ ਸੰਪਾਦਿਤ, ਕ੍ਰਮਬੱਧ, ਪੁਰਾਲੇਖ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਤ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਪੁਰਾਲੇਖ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਕਰਦਿਆਂ, ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜੇ ਕੰਮ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਾਵਿਕ ਅਤੇ ਬਿਰਤਾਂਤਕ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।

ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕਰਨਾ ਵੀ ਸਿੰਘ ਦੇ ਅਭਿਆਸ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਕਈ "ਕਿਤਾਬਾਂ-ਵਸਤੂਆਂ" ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ - ਉਹ ਰਚਨਾਵਾਂ ਜੋ ਇਕੋ ਸਮੇਂ ਕਿਤਾਬਾਂ, ਕਲਾ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ, ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਅਤੇ ਕੈਟਾਲਾਗਾਂ - ਅਕਸਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਸਟੀਲ ਦੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਭਵਨ ਨੂੰ ਹੇਵਰਡ ਗੈਲਰੀ, ਲੰਡਨ (2013), ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਫੁਰ ਮੋਡੇਰਨ ਕੁੰਸਤ (2014), ਆਰਟ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਸ਼ਿਕਾਗੋ, ਸ਼ਿਕਾਗੋ (2014) ਅਤੇ ਕਿਰਨ ਨਾਦਰ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਆਫ਼ ਆਰਟ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ (2016) ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਸਿੰਘ ਨੂੰ 2008 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਿੰਸ ਕਲਾਜ਼ ਅਵਾਰਡ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[3]

ਮੁੱਢਲੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਪਿਛੋਕੜ

[ਸੋਧੋ]

1961 ਵਿੱਚ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਜਨਮੀ, ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਹਿਮਦਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਵਿੱਚ ਵਿਜ਼ੂਅਲ ਕਮਿਊਨੀਕੇਸ਼ਨ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸੈਂਟਰ ਆਫ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫੀ ਕੀਤੀ।[1]

ਕੈਰੀਅਰ

[ਸੋਧੋ]

ਸਿੰਘ ਦੀ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫੀ ਅਤੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਝਲਕ ਉਸ ਸਮੇਂ ਤਬਲਾ ਦੇ ਖਿਡਾਰੀ ਜ਼ਾਕਿਰ ਹੁਸੈਨ ਨਾਲ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਭਿਆਸ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਦੀ ਫੋਟੋ ਖਿਚਵਾਉਣ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ। ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਹਮਲਾਵਰ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੰਸਰਟ ਵਿੱਚ ਗੋਲੀ ਮਾਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਛੇ ਸਰਦ ਮੌਸਮਾਂ ਲਈ, ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਈ ਹੁਸੈਨ ਟੂਰਾਂ ਦਾ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਅੰਤ 1986 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ ਜ਼ਾਕਿਰ ਹੁਸੈਨ ਵਿੱਚ ਚਿੱਤਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਜ਼ਾਕਿਰ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ “ਸੱਚਾ ਗੁਰੂ” ਦੱਸਦਿਆਂ ਸਿੰਘ ਮੰਨਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹੁਸੈਨ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਭ ਹੁਨਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕਰਨਾ ਸਿਖਾਇਆ।[4]

ਸਿੰਘ ਦੇ ਇੱਕ ਫੋਟੋ ਜਰਨਲਿਸਟ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਦੀ ਦੂਜੀ ਕਿਤਾਬ "ਮਾਈ ਸੇਲਫ ਮੋਨਾ ਅਹਿਮਦ" 2001 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਈ ਸੀ। ਫੋਟੋਬੁੱਕ, ਜੀਵਨੀ, ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਅਤੇ ਕਲਪਨਾ ਦਾ ਮਿਸ਼ਰਣ, ਇਹ 'ਵਿਜ਼ੂਅਲ ਨਾਵਲ' ਉਸ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਹੋਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਭਰਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਰੁਟੀਨ, ਪਰ ਸਮੱਸਿਆ ਵਾਲੀ ਫੋਟੋ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਜੈਕਟ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਦੀ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਦੀ ਪੱਛਮ ਦੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਤੋਂ ਬੇਚੈਨੀ ਸਰਲ, ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਲੈਂਜ਼ਾਂ ਰਾਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ।[5][6]

ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ

[ਸੋਧੋ]

ਕਿਤਾਬ ਆਬਜੈਟ

[ਸੋਧੋ]
  • Box 507, Spontaneous, New Delhi.
  • Box of Shedding, Spontaneous, New Delhi.
  • BV Box, Spontaneous, New Delhi.
  • Pothi Box, Spontaneous, New Delhi.
  • Kochi Box, Spontaneous, New Delhi.
  • Museum of Chance Book Object.
  • File Room Book Object

ਦਯਾਨੀਤਾ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ

[ਸੋਧੋ]
  • Zakir Hussain, Himalaya, 1986.
  • Myself Mona Ahmed, Scalo, 2001. ISBN 978-3908247463
  • Privacy, Steidl, 2004. ISBN 978-3-88243-962-5
  • Chairs, Isabella Stewart Gardner Museum and Steidl, 2005.
  • Go Away Closer, Steidl, 2006. ISBN 978-3-86521-386-0
  • Sent a Letter, Steidl, 2008. ISBN 978-3-86521-454-6
  • Blue Book, Steidl, 2009. ISBN 978-3-86521-839-1
  • Dream Villa, Steidl, 2010. ISBN 978-3-86521-985-5
  • House of Love, Radius & Peabody Museum 2011. ISBN 978-1-934435-27-4
  • File Room, Steidl, 2013. ISBN 978-3-86930-542-4
  • Museum of Chance, Steidl, 2015. ISBN 978-3-86930-693-3
  • Museum Bhavan, Steidl, 2017. ISBN 978-3-95829-161-4
  • Zakir Hussain Maquette, Steidl, 2019. ISBN 978-3-95829-623-7
  • Bawa Chairs, Steidl, 2021. ISBN 978-3-95829-673-2

ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ

[ਸੋਧੋ]

ਸੋਲੋ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ

[ਸੋਧੋ]
Book Museum in the National Museum, New Delhi
  • 1997 Images from the 90s, Scalo Galerie, Zurich[7]
  • 1998 Family Portraits, Nature Morte, New Delhi
  • 1999 Family Portraits, Studio Guenzani, Milan
  • 1999 Mona Darling, Venezia Immagine, Venice
  • 2000 Dayanita Singh, Tempo Festival, Stockholm
  • 2000 Dayanita Singh, Gallery Rodolphe Janssen, Brussels
  • 2000 I am as I am, Ikon Gallery, Birmingham
  • 2000 Demello Vado, Saligao Institute, Goa
  • 2001 Empty Spaces, Frith Street Gallery, London
  • 2002 Bombay to Goa, Art House India, Goa
  • 2002 Bombay to Goa, Kalaghoda Festival, Bombay
  • 2002 Parsees at Home, Gallery Chemould, Bombay
  • 2002 I am as I am, Myself Mona Ahmed, Scalo Galerie, Zurich
  • 2003 Dayanita Singh: Image/Text (Photographs 1989–2002), Department of Art and Aesthetics. Jawaharlal Nehru University, New Delhi
  • 2003 Myself Mona Ahmed, Museum of Asian Art, Berlin
  • 2003 Dayanita Singh: Privacy, Nationalgalerie im Hamburger Bahnhof, Berlin[8]
  • 2004 Privacy, Rencontres-Arles, Arles[7]
  • 2005 Chairs, Studio Guenzani, Milan
  • 2005 Chairs, Frith Street Gallery, London
  • 2005 Chairs, Isabella Stewart Gardner museum, Boston[9]
  • 2006 Go Away Closer, Nature Morte, New Delhi[10]
  • 2006 Beds and Chairs, Valentina Bonomo gallery, Rome[7]
  • 2007 Beds and Chairs, Gallery Chemould, Mumbai
  • 2007 Go Away Closer, Gallerie Steinruecke Mirchandani, Mumbai[10]
  • 2007 Go Away Closer, Kriti gallery, Varanasi[10]
  • 2008 Ladies of Calcutta, Bose Pacia Gallery, Calcutta[7]
  • 2008 Sent a Letter, National Gallery of Modern Art, Mumbai
  • 2008 Sent a Letter, Alliance Francaise, New Delhi
  • 2008 Dream Villa, Frith Street Gallery, London[11]
  • 2008 Let You Go, Nature Morte, Berlin[7]
  • 2008 Les Rencontres d'Arles festival, France
  • 2009 Blue Book, Galerie Mirchandani Steinruecke, Bombay
  • 2009 Blue Book, Nature Morte, New Delhi
  • 2010 Dayanita Singh (Photographs 1989 – 2010), Huis Marseille, Amsterdam, Netherlands[12]
  • 2010 Dream Villa, Nature Morte, New Delhi[7]
  • 2010 Dayanita Singh, Mapfre Foundation, Madrid
  • 2011 Dayanita Singh, Museum of Art, Bogota
  • 2011 House of Love, Peabody Museum, Harvard University, Cambridge
  • 2011 Adventures of a Photographer, Shiseido Gallery, Tokyo[13]
  • 2012 House of Love, Nature Morte, New Delhi[14]
  • 2012 Monuments of Knowledge, Photographs by Dayanita Singh, King's College London[15]
  • 2012 Dayanita Singh / The Adventures of a Photographer, Bildmuseet, Umea University, Sweden
  • 2012 Dayanita Singh: File Room, Frith Street Gallery, London[16]
  • 2013 Go Away Closer, Hayward Gallery, London[17]
  • 2014 Building the Book Museum: photography, language, form National Museum, New Delhi
  • 2014 Go Away Closer, MMK Museum für Moderne Kunst Frankfurt am Main, Frankfurt[18]
  • 2014 Dayanita Singh a solo exhibition at the Art Institute, Chicago[19]
  • 2014 Museum of Chance: A Book Story, Goethe-Institut, Mumbai[20]
  • 2015 Dayanita Singh: Book works, Goethe-Institut / Max Mueller Bhavan, New Delhi[21]
  • 2015–2016 Conversation Chambers Museum Bhavan, a solo exhibition at Kiran Nadar Museum of Art, New Delhi[22]
  • 2016 Museum of Chance Book Object, a solo exhibition at the Hawa Mahal, Jaipur[23]ਫਰਮਾ:Third-party inline
  • 2016 Museum of Chance Book Object, a solo project at the Dhaka Art Summit, Bangladesh[23]
  • 2017 Dayanita Singh: Museum Bhavan, a solo exhibition at the Tokyo Photographic Art Museum, Tokyo[24]
  • 2018 Dayanita Singh: Pop-Up Bookshop/My Offset World, Callicoon Fine Arts, New York, NY[25]
  • 2019 Dayanita Singh and Box 507 Pop Up, Frith Street Gallery, London[26]

ਸਮੂਹਿਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ

[ਸੋਧੋ]
Kitchen Museum in the National Museum, New Delhi

ਸਨਮਾਨ ਅਤੇ ਇਨਾਮ

[ਸੋਧੋ]
  • 2008 Robert Gardner Fellowship, Harvard University[35]
  • 2008 Prince Claus Award, Government of The Netherlands[36]
  • 2014 Chevalier dans l’Ordre des Arts et des Lettres[37]
  • 2017 Paris Photo-Aperture Foundation PhotoBook Awards, PhotoBook of the Year: Museum Bhavan[38]
  • 2018 International Center of Photography Infinity Award, Artist’s Book: Museum Bhavan[39]

ਸੰਗ੍ਰਹਿ

[ਸੋਧੋ]

Singh's work is held in the following public collections:

  • Allen Memorial Art Museum, Oberlin, Ohio[40]
  • Art Gallery of New South Wales, Sydney[41]
  • The Art Institute of Chicago, Chicago[42]
  • Asian Art Museum, San Francisco[43]
  • Centre Pompidou, Paris[44]
  • National Centre for Visual Arts, CNAP, France
  • Fondazione MAST, Bologna[45][46][47]
  • Fotomuseum Winterthur, Winterthur[48]
  • Fundacion Mapfre, Madrid[49]
  • Herbert F Johnson Museum of Art, Cornell University[50]
  • Huis Marseille, Museum for Photography, Amsterdam[51]
  • Kunsthaus Zurich, Switzerland
  • Louisiana Museum of Modern Art, Humlebaek[30]
  • Isabella Stewart Gardener Museum, Boston[52]
  • Ishara Art Foundation, Dubai[53]
  • Mead Art Gallery, University of Warwick[54][55]
  • Arthur M. Sackler Museum, Harvard University, Cambridge, Massachusetts[56]
  • Metropolitan Museum of Art, New York[57][58]
  • Moderna Museet, Stockholm[59]
  • Museum für Moderne Kunst, Frankfurt[60]
  • Museum of Fine Arts, Houston, Texas[61]
  • Museum of Modern Art, New York[30][62]
  • The National Gallery of Australia, Canberra
  • The National Gallery of Canada, Ottawa[63]
  • The National Gallery of Modern Art, New Delhi[64]
  • The Nelson-Atkins Museum of Art, Kansas City, Missouri[65]
  • The New Art Gallery Walsall, Walsall[66][67]
  • The University of Chicago Booth School of Business, Chicago
  • Tokyo Photographic Art Museum[68]
  • Southampton City Art Gallery, Southampton
  • Tate Modern, London[30][44]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. ↑ 1.0 1.1 Malone, Theresa (10 ਅਕਤੂਬਰ 2013). "Dayanita Singh's best photograph – a sulking schoolgirl". The Guardian. Retrieved 25 ਨਵੰਬਰ 2014.
  2. ↑ "About Dayanita Singh". Archived from the original on 10 ਮਾਰਚ 2017. Retrieved 4 ਜੂਨ 2017. {{cite news}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  3. ↑ "Dayanita Singh". Prince Claus Fund. Archived from the original on 24 ਸਤੰਬਰ 2015. Retrieved 25 ਨਵੰਬਰ 2014.
  4. ↑ "Infinite Possibilities". Financial Times.
  5. ↑ "Myself Mona Ahmed". Archived from the original on 24 ਅਕਤੂਬਰ 2014. Retrieved 29 ਅਕਤੂਬਰ 2014.
  6. ↑ "It's Her Story". The Hindu. Archived from the original on 29 ਅਕਤੂਬਰ 2014. Retrieved 31 ਮਾਰਚ 2021. {{cite news}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 7.5 7.6 7.7 7.8 ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named nmorte
  8. ↑ Gayatri Sinha (30 ਨਵੰਬਰ 2003). "Documentation of life". The Hindu. Chennai, India. Archived from the original on 12 ਦਸੰਬਰ 2003. Retrieved 7 ਅਕਤੂਬਰ 2013. {{cite news}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 Holland Cotter (30 ਮਾਰਚ 2005). "Objects of Repose and Remembrance". The New York Times. Retrieved 7 ਅਕਤੂਬਰ 2013.
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 Aveek Sen (11 ਜਨਵਰੀ 2007). "A Distance of One's Own – Dayanita Singh's Go Away Closer". The Telegraph. Calcutta, India. Retrieved 7 ਅਕਤੂਬਰ 2013.
  11. ↑ "Dayanita Singh: Dream Villa". Frith Street Gallery. 2008. Archived from the original on 8 ਦਸੰਬਰ 2015. Retrieved 7 ਅਕਤੂਬਰ 2013.
  12. ↑ "Dayanita Singh – Exhibitions". Museum Huis Voor Fotografie. Retrieved 7 ਅਕਤੂਬਰ 2013.
  13. ↑ "The Always Exceptional Condition of Images". Art-iT. 1 ਫ਼ਰਵਰੀ 2012. Retrieved 7 ਅਕਤੂਬਰ 2013.
  14. ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named mint
  15. ↑ ""I Don't Want to Be Bound by Anything": Dayanita Singh Brings Her Cerebral Art to London's Frith Street Gallery". Artinfo. 6 ਜੁਲਾਈ 2012. Archived from the original on 13 ਅਗਸਤ 2014. Retrieved 7 ਅਕਤੂਬਰ 2013. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  16. ↑ "Bio: Dayanita Singh". Frith Street Gallery. Archived from the original on 8 ਦਸੰਬਰ 2015. Retrieved 7 ਅਕਤੂਬਰ 2013.
  17. ↑ 17.0 17.1 ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named infinite
  18. ↑ "Dayanita Singh e-flux". Retrieved 19 ਨਵੰਬਰ 2014.
  19. ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named aic-2014
  20. ↑ "Mumbai – Event Calendar". Retrieved 19 ਨਵੰਬਰ 2014.
  21. ↑ "New Delhi – Event Calendar". Retrieved 10 ਮਈ 2015.
  22. ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named knm
  23. ↑ 23.0 23.1 "About – Dayanita Singh". Retrieved 5 ਅਗਸਤ 2016.
  24. ↑ "Dayanita Singh, Museum Bhavan". TOP Museum. 9 ਮਾਰਚ 2019.
  25. ↑ "Dayanita Singh, Pop-up book shop". callicoonfinearts.com. Retrieved 23 ਮਾਰਚ 2019.
  26. ↑ Gallery, Frith Street. "Dayanita Singh - Exhibitions". Frith Street Gallery (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 19 ਮਾਰਚ 2021.[permanent dead link]
  27. ↑ "Postcards from the Edge". Time. 11 ਅਕਤੂਬਰ 2010. Retrieved 7 ਅਕਤੂਬਰ 2013.
  28. ↑ "20th Biennale of Sydney". www.mca.com.au. Retrieved 10 ਮਾਰਚ 2019.
  29. ↑ Gallery, Frith Street. "Dayanita Singh at the 2016 Dhaka Art Summit". Frith Street Gallery (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.[permanent dead link]
  30. ↑ 30.0 30.1 30.2 30.3 Tripathi, Shailaja (3 ਅਗਸਤ 2017). "Change is a constant". The Hindu (in Indian English). ISSN 0971-751X. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  31. ↑ "ArtAsiaPacific: Fearless Contemporary South Asian Art". artasiapacific.com. Archived from the original on 26 ਫ਼ਰਵਰੀ 2021. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  32. ↑ Gallery, Frith Street. "Dayanita Singh at the 57th Carnegie International". Frith Street Gallery (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.[permanent dead link]
  33. ↑ "Surrounds: 11 Installations | MoMA". The Museum of Modern Art (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  34. ↑ "Off the Wall · SFMOMA". SFMOMA (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  35. ↑ "Dayanita Singh | Peabody Museum". www.peabody.harvard.edu. Archived from the original on 21 ਮਾਰਚ 2021. Retrieved 19 ਮਾਰਚ 2021. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  36. ↑ Network, NetIndian News. "Photographer Dayanita Singh receives Prince Claus Award from The Netherlands". NetIndian (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on 8 ਮਾਰਚ 2022. Retrieved 19 ਮਾਰਚ 2021.
  37. ↑ "The Hindu Lit For Life Writing for the Arts". The Hindu (in Indian English). 14 ਅਕਤੂਬਰ 2015. ISSN 0971-751X. Retrieved 19 ਮਾਰਚ 2021.
  38. ↑ "The 2017 Paris Photo–Aperture Foundation PhotoBook Awards Shortlist". Aperture (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 19 ਮਾਰਚ 2021.
  39. ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named :3
  40. ↑ "Dayanita Singh". allenartcollection.oberlin.edu (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.[permanent dead link]
  41. ↑ "Suitcase Museum, 2017-2018 by Dayanita Singh". www.artgallery.nsw.gov.au. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  42. ↑ "Dayanita Singh". The Art Institute of Chicago (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  43. ↑ "Asian Art Museum Asks Life's Biggest Questions in Divine Bodies". About (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  44. ↑ 44.0 44.1 "Dayanita Singh: Collection Display at MMK Frankfurt". Centre Pompidou.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link)[permanent dead link]
  45. ↑ "Dayanita Singh, Museum of Machines". mast.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link)
  46. ↑ "The drama of Dayanita Singh's art". Financial Times. 18 ਨਵੰਬਰ 2016.{{cite news}}: CS1 maint: url-status (link)
  47. ↑ "Dayanita Singh's Museum Of Machines at Mast, Bologna | 1854 Photography". www.1854.photography (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  48. ↑ "Collection Fotomuseum Winterthur". Fotomuseum Winterthur (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  49. ↑ "Dayanita Singh". Fundación MAPFRE (in ਸਪੇਨੀ (ਯੂਰਪੀ)). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  50. ↑ "All for One and One for All: Portfolios from the Permanent Collection | Herbert F. Johnson Museum of Art". museum.cornell.edu. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  51. ↑ "Dayanita Singh". Huis Marseille (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  52. ↑ Artdaily. "Isabella Stewart Gardner Museum Presents Chairs". artdaily.cc (in English). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
  53. ↑ "Ishara Art Foundation body building". World Art Foundations.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link)
  54. ↑ "University of Warwick Art Collection - Blue Book No.5 by Dayanita Singh". warwick.ac.uk. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  55. ↑ Society, Contemporary Art. "Dayanita Singh". Contemporary Art Society (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  56. ↑ Harvard. "Dayanita Singh". harvardartmuseums.org (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link)
  57. ↑ "Dayanita Singh. Museum of Chance. 2013 | MoMA". The Museum of Modern Art (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  58. ↑ Lakhotia, Sakshi. "MOMA, New York: Dayanita Singh's Museum of Chance finds a new home". Architectural Digest India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  59. ↑ "Further aqusitions within A Larger World". Moderna Museet i Stockholm (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 21 ਦਸੰਬਰ 2018. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  60. ↑ "Dayanita Singh at MMK Museum für Moderne Kunst Frankfurt - Artmap.com". artmap.com. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  61. ↑ "Dayanita Singh". Museum of Fine Arts Houston.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link)
  62. ↑ "Museum of Chance: Inside the world of Dayanita Singh". Hindustan Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 1 ਜੁਲਾਈ 2017. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  63. ↑ "File Museum". www.gallery.ca (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on 19 ਜਨਵਰੀ 2018. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  64. ↑ "National Gallery of Modern Art, New Delhi". ngmaindia.gov.in. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  65. ↑ "Works – Dayanita Singh – Artists/Makers – The Nelson-Atkins Museum of Art". art.nelson-atkins.org. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  66. ↑ "20:20: Twenty Years of Collecting Contemporary Art | The New Art Gallery Walsall". thenewartgallerywalsall.org.uk. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  67. ↑ "Culture Bab". Brumpic (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). Archived from the original on 8 ਮਾਰਚ 2022. Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
  68. ↑ "東京都写真美術館". 東京都写真美術館 (in ਜਪਾਨੀ). Retrieved 22 ਮਾਰਚ 2021.
"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਦਯਾਨੀਤਾ_ਸਿੰਘ&oldid=726222" ਤੋਂ ਲਿਆ