ਅਪਰਨਾ ਕੁਮਾਰ
ਅਪਰਨਾ ਕੁਮਾਰ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਪਰਬਤਾਰੋਹੀ ਹੈ। ਪਰਬਤਾਰੋਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਹ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਕੇਡਰ ਦੀ 2002 ਬੈਚ ਦੀ ਆਈਪੀਐਸ ਅਧਿਕਾਰੀ ਸੀ ਅਤੇ ਪੀਏਸੀ ਦੀ 9ਵੀਂ ਬਟਾਲੀਅਨ (ਪ੍ਰੋਵਿੰਸ਼ੀਅਲ ਆਰਮਡ ਕਾਂਸਟੇਬਲਰੀ ਜੋ ਆਈਟੀਬੀਪੀ ਦੇ ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚੀਨੀ ਸਰਹੱਦ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਦੀ ਸੀ) ਦੀ ਕਮਾਂਡ ਕਰਦੀ ਸੀ।[1][2] ਉਸਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੁਆਰਾ ਲੈਂਡ ਐਡਵੈਂਚਰ ਲਈ 2018 ਵਿੱਚ ਤੇਨਜ਼ਿੰਗ ਨੌਰਗੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਐਡਵੈਂਚਰ ਅਵਾਰਡ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[3][4]
ਕਰੀਅਰ ਅਤੇ ਸਿਖਲਾਈ
[ਸੋਧੋ]ਆਪਣੇ ਪੁਲਿਸ ਕਰੀਅਰ ਵਿੱਚ, ਅਪਰਨਾ ਕੁਮਾਰ ਕਮਾਂਡੈਂਟ 9ਵੀਂ ਬੀ.ਐਨ. ਪੀਏਸੀ ਮੁਰਾਦਾਬਾਦ 9ਵੇਂ ਬੀ.ਐਨ. ਪੀਏਸੀ ਨੇ ਉੱਤਰਾਂਚਲ ਦੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਅਸਕੋਟ, ਬਦਰੀਨਾਥ ਅਤੇ ਉੱਤਰਕਾਸ਼ੀ ਵਿਖੇ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਭਾਰਤ-ਤਿੱਬਤੀ ਸਰਹੱਦ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। 1992 ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਅਹੁਦਿਆਂ ਦਾ ਚਾਰਜ ਇੰਡੋ-ਤਿੱਬਤੀਅਨ ਬਾਰਡਰ ਪੁਲਿਸ (ਆਈ.ਟੀ.ਬੀ.ਪੀ.) ਨੂੰ ਸੌਂਪਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[5]
2002 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਮਸੂਰੀ ਵਿੱਚ ਲਾਲ ਬਹਾਦੁਰ ਸ਼ਾਸ਼ਤਰੀ ਅਕੈਡਮੀ ਆਫ ਐਡਮਿਨਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਕੋਰਸ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ।
ਉਸਨੇ ਅਕਤੂਬਰ 2013 ਵਿੱਚ ਅਟਲ ਬਿਹਾਰੀ ਵਾਜਪਾਈ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ ਮਾਊਂਟੇਨੀਅਰਿੰਗ ਐਂਡ ਅਲਾਈਡ ਸਪੋਰਟਸ (ਏਬੀਵੀਆਈਐਮਐਸ) ਮਨਾਲੀ, ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਦਾ ਬੇਸਿਕ ਮਾਉਂਟੇਨੀਅਰਿੰਗ ਕੋਰਸ ਕਰਨ ਲਈ ਅਪਲਾਈ ਕੀਤਾ।
ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਲੋਬੂਚੇ ਪੂਰਬੀ ਚੋਟੀ (6,119) ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ m/20,075 ਫੁੱਟ) ਅਤੇ ਅਪ੍ਰੈਲ 2013 ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ -35 ਡਿਗਰੀ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ ਅਤੇ ਸੀਮਤ ਆਕਸੀਜਨ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਣਾ ਪਿਆ। ਜੂਨ 2013 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਸਟੋਕ ਕਾਂਗੜੀ (ਲਗਭਗ 20,182) ਦੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਪੈਰ) ਲੱਦਾਖ ਵਿੱਚ, ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਆਈਪੀਐਸ/ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਸਰਵਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]
ਉਸਨੇ ਜੁਲਾਈ 2014 ਵਿੱਚ ABVIMAS, ਮਨਾਲੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਅਗਾਊਂ ਪਰਬਤਾਰੋਹੀ ਕੋਰਸ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ[6] ਅਤੇ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਕਰਨ ਲਈ ਯੋਗ ਬਣ ਗਈ।
ਉਸ ਨੂੰ 2 ਜਨਵਰੀ 2016 ਨੂੰ ਐਸਐਸਪੀ ਤੋਂ ਡੀਆਈਜੀ ਵਜੋਂ ਤਰੱਕੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ[7] ਉਸ ਨੂੰ ਜਨਵਰੀ 2017 ਵਿੱਚ ਡੀਆਈਜੀ ਵਜੋਂ ਤਰੱਕੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਲਖਨਊ ਵਿੱਚ ਡੀਆਈਜੀ ਤਕਨੀਕੀ ਸੇਵਾਵਾਂ ਵਜੋਂ ਤਾਇਨਾਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਕਤੂਬਰ 2017 ਤੋਂ, ਉਹ ਇੰਡੋ-ਤਿੱਬਤੀਅਨ ਬਾਰਡਰ ਪੁਲਿਸ (ITBP) ਵਿੱਚ ਡੈਪੂਟੇਸ਼ਨ 'ਤੇ ਹੈ। ਉਹ ਇਸ ਵੇਲੇ ਹੈ[when?] ਗੜ੍ਹਵਾਲ ਹਿਮਾਲਿਆ ਦੇ ਨਾਲ ਚੀਨ ਦੀ ਸਰਹੱਦ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਡੀਆਈਜੀ ਦੇਹਰਾਦੂਨ ਸੈਕਟਰ ਵਜੋਂ ਚਾਰਜ ਸੰਭਾਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਪਰਬਤਾਰੋਹੀ ਜਿੱਤਾਂ
[ਸੋਧੋ]ਅਪਰਨਾ ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਸੱਤ ਮਹਾਂਦੀਪਾਂ ਦੀਆਂ ਸੱਤ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀਆਂ ਚੋਟੀਆਂ, ਸੱਤ ਸਿਖਰਾਂ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉੱਤਰੀ ਧਰੁਵ ਤੱਕ ਆਪਣੀ ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਐਕਸਪਲੋਰਰ ਗ੍ਰੈਂਡ ਸਲੈਮ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰੇਗੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੱਤ ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨ ਅਤੇ ਦੋ ਧਰੁਵ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਅਫਰੀਕਾ - ਕਿਲੀਮੰਜਾਰੋ
[ਸੋਧੋ]30 ਅਗਸਤ 2014 ਨੂੰ, ਉਹ ਕਿਲੀਮੰਜਾਰੋ (5,895) ਪਹਾੜ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਰਹੀ। m/19,340 ਫੁੱਟ) ਤਨਜ਼ਾਨੀਆ ਵਿੱਚ, ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਚੋਟੀ ਹੈ। ਇਹ 15 ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਦਸ ਮੈਂਬਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਚੜ੍ਹਦੇ ਸਮੇਂ ਵਾਦੀ ਦੇ ਦਿਲਕਸ਼ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਅਤੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਮਨਮੋਹਕ ਫਲੈਟ ਗਲੇਸ਼ੀਅਰ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਯਾਦ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਯੂਪੀ ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਝੰਡਾ ਲਹਿਰਾਇਆ ਅਤੇ ਉਚਾਈ ਨੂੰ ਮਾਪਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਆਈਪੀਐਸ/ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਸਰਵਿਸ ਅਫਸਰ ਬਣ ਗਈ[8]
ਪੁੰਕਕ ਜਯਾ
[ਸੋਧੋ]ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਅਗਲੀ ਮੁਹਿੰਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਆਪਣੇ ਚੱਟਾਨ ਚੜ੍ਹਨ ਦੇ ਹੁਨਰਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਟਿਊਨ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕੀਤਾ। 7 ਨਵੰਬਰ 2014 ਨੂੰ, ਉਸਨੇ ਪੁੰਕਕ ਜਯਾ (4,884) ਨੂੰ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਸਕੇਲ ਕੀਤਾ m/16,024 ਫੁੱਟ) ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਪਾਪੂਆਨ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਅਤੇ ਓਸ਼ੇਨੀਆ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਚੋਟੀ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ] ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਚੜ੍ਹਾਈ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਪੱਧਰੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਤਕਨੀਕੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਹੁਨਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ] ਬੇਸ ਕੈਂਪ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਦਾ ਰਸਤਾ ਬਾਲੀ ਟਾਪੂ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਤੱਕ ਛੇ ਘੰਟੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਬਾਇਲੀ ਖੇਤਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪਰਮਿਟ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਫਿਰ ਤੋਂ ਇਹ ਉਪਲਬਧੀ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਆਈ.ਪੀ.ਐਸ./ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਸਰਵਿਸ ਅਫਸਰ (ਮਰਦ ਜਾਂ ਔਰਤ) ਬਣ ਗਈ ਹੈ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]
ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ - ਐਕੋਨਕਾਗੁਆ
[ਸੋਧੋ]ਪੰਦਰਵਾੜੇ ਦੇ ਆਰਾਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ , ਉਸਨੇ ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਅਗਲੀ ਮੁਹਿੰਮ ਲਈ ਆਪਣੀ ਤਿਆਰੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਅਰਜਨਟੀਨਾ ਵਿੱਚ ਮਾਊਂਟ ਐਕੋਨਕਾਗੁਆ ਏਸ਼ੀਆ ਮਹਾਂਦੀਪ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਚੋਟੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਮਨਾਲੀ ਵਿੱਚ ਬਰਫ ਦੀ ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਬਣਾਉਣ ਲਈ 15 ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਉਚਾਈ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਿਖਲਾਈ ਕੀਤੀ।
ਨੌਂ ਮੈਂਬਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਟੀਮ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਸਿਖਰ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਹੇਠਾਂ ਵਾਪਸ ਭੇਜਣਾ ਪਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉੱਚੀ-ਉੱਚਾਈ ਵਾਲੇ ਪਲਮਨਰੀ ਐਡੀਮਾ ਕਾਰਨ ਉਸਦੀ ਹਾਲਤ ਵਿਗੜਣ ਲੱਗੀ। 14 ਜਨਵਰੀ 2015 ਨੂੰ, ਉਸਨੇ ਮਾਊਂਟ ਐਕੋਨਕਾਗੁਆ (6,962) ਨੂੰ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਚੜ੍ਹਾਇਆ। m/22,840 ਪੈਰ). 20 ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਇਸ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਲੰਮੀ ਯਾਤਰਾ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 23,000 ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਦੀ ਉਚਾਈ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। ਪੈਰ -35 ਡਿਗਰੀ ਅਤੇ ਘੱਟ ਆਕਸੀਜਨ ਪੱਧਰ. ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਆਈਪੀਐਸ/ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਸਰਵਿਸ ਅਫਸਰ ਬਣ ਗਈ ਹੈ।
ਯੂਰਪ - ਐਲਬਰਸ
[ਸੋਧੋ]ਕੁਮਾਰ 25 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਮਾਊਂਟ ਐਲਬਰਸ (5642 ਮੀਟਰ, ਲਗਭਗ 18,510) ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਨ ਲਈ ਦਸ ਹੋਰ ਚੜ੍ਹਾਈ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੇਂਟ ਪੀਟਰਸਬਰਗ, ਰੂਸ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਪੈਰ). ਚੜ੍ਹਾਈ 26 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ 4 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਸਮੇਂ ਅਨੁਸਾਰ ਦੁਪਹਿਰ 12.30 ਵਜੇ, ਟੀਮ ਆਖਰਕਾਰ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਇਤਿਹਾਸ ਰਚਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇਹ ਪੈਰ ਹਾਸਿਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਸਰਵਿਸ ਅਫਸਰ (ਆਈਏਐਸ, ਆਈਪੀਐਸ, ਆਈਐਫਐਸ), ਮਰਦ ਜਾਂ ਔਰਤ ਬਣ ਗਈ ਹੈ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]ਉਹ 5 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਸੰਚਾਰ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]ਐਲਬਰਸ ਦੀ ਉਸ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕੀਤਾ ਹੋਰ ਤਿੰਨ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦਾ ਸਿਖਰ ਕਰਨ ਲਈ: ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅੰਟਾਰਕਟਿਕਾ (ਮਾਊਂਟ ਵਿਨਸਨ ਮੈਸਿਫ), ਏਸ਼ੀਆ (ਮਾਊਂਟ ਐਵਰੈਸਟ) ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ (ਮਾਊਂਟ ਡੇਨਾਲੀ)।
ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਣ ਸੀ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਆਪਣੀ ਹਰ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ ਤਿਰੰਗਾ ਅਤੇ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਝੰਡਾ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਅੰਟਾਰਕਟਿਕਾ - ਮਾਊਂਟ ਵਿਨਸਨ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਧਰੁਵ
[ਸੋਧੋ]ਉਸਨੇ ਅੰਟਾਰਕਟਿਕਾ ਮੁਹਿੰਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ 5 ਜਨਵਰੀ 2016 ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਸੈਂਟੀਆਗੋ ਰਾਹੀਂ ਚਿਲੀ ਦੇ ਪੁੰਟਾ ਏਰੇਨਸ ਤੱਕ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਦਸ ਮੈਂਬਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਟੀਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਹੋਰ ਮੈਂਬਰ ਅਮਰੀਕਾ, ਕੈਨੇਡਾ, ਦੱਖਣੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ, ਯੂਕੇ ਅਤੇ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਤੋਂ ਸਨ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ] ਅੰਟਾਰਕਟਿਕਾ ਵਿੱਚ ਮਾਉਂਟ ਵਿਨਸਨ ਮੈਸਿਫ ਵਿਖੇ, ਬਰਫ ਦੀ ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ 30 ਖਿੱਚਣਾ ਬਰਫ਼ ਉੱਤੇ ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਸਲੇਜ ਨੂੰ ਦੱਖਣੀ ਧਰੁਵ ਦੇ ਠੰਢੇ ਵਾਤਾਵਰਨ ਵਿੱਚ ਟੈਸਟ ਕਰਨ ਲਈ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]ਤਾਪਮਾਨ -40 ਡਿਗਰੀ ਤੱਕ ਹੇਠਾਂ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਹਵਾ ਲਗਭਗ 100-120 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟਾ ਸੀ।
ਉਹ ਚਿਲੀ ਦੇ ਪੁਏਂਟਾ ਏਰੇਨਸ ਤੋਂ ਅੰਟਾਰਕਟਿਕਾ ਦੇ ਯੂਨੀਅਨ ਗਲੇਸ਼ੀਅਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਟੀਮ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਐਡਵਾਂਸ ਬੇਸ ਕੈਂਪ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਾਈ ਦੀ ਖਿੜਕੀ ਮਿਲ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ 23 ਜਨਵਰੀ ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਸੀ ਪਰ ਅਜਿਹਾ 5 ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਹੋ ਸਕਿਆ। 17 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਸਮੇਂ ਅਨੁਸਾਰ ਰਾਤ 11 ਵਜੇ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਸਮੇਂ ਅਨੁਸਾਰ ਦੁਪਹਿਰ 2 ਵਜੇ ਉਸਨੇ ਮਾਊਂਟ ਵਿਨਸਨ ਮੈਸਿਫ਼ (ਲਗਭਗ 17,000) ਨੂੰ ਸਰ ਕੀਤਾ। ਪੈਰ). 100 ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਬਰਫੀਲੀਆਂ ਹਵਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਬਚਣਾ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟਾ ਅਤੇ -40 ਡਿਗਰੀ ਤਾਪਮਾਨ ਨੇ ਉਸ 'ਤੇ ਟੋਲ ਲਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ 5 ਤੋਂ ਵੱਧ ਹਾਰ ਗਈ ਭਾਰ ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਹੈ ਅਤੇ ਹਲਕੇ ਫ੍ਰੌਸਟਬਾਈਟ ਸੀ।
ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]ਕੁਮਾਰ ਬੇਂਗਲੁਰੂ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਦੋ ਬੱਚੇ ਹਨ। ਉਸ ਦਾ ਪੱਕਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਰੱਬ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਅਸੀਸਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਹ ਆਈਏਐਸ ਅਤੇ ਆਈਪੀਐਸ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸੀਨੀਅਰ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰ ਸਮੇਂ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸਮਰਥਨ ਦਿੱਤਾ।
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ "IPS officer Aparna Kumar to receive Tenzing Norgay National Adventure Award 2018". DNA India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2019-08-28. Retrieved 2020-09-29.
- ↑ "Uttar Pradesh Police | OfficerProfile". uppolice.gov.in. Retrieved 2020-09-29.
- ↑ "President of India Award". YouTube. Archived from the original on 2021-01-27.
- ↑ "IPS officer Aparna Kumar to be conferred Tenzing Norgay National Adventure Award 2018". Jagranjosh.com. 2019-08-28. Retrieved 2020-09-29.
- ↑ Sep 14, Pathikrit Chakraborty / TNN / Updated. "Indo-Tibetan Border Police mountaineers first to scale 21,000-ft Mt Balbala after 75 years | Lucknow News - Times of India". The Times of India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ).
{{cite news}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link) - ↑ Jha, Prashant (29 August 2019). "IPS officer Aparna gets Tenzing Norgay award, says travelling to the North Pole her next big challenge". The Times of India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2020-09-29.
- ↑ "Aparna Kumar becomes first woman IPS, ITBP officer to trek South Pole". The Hindu (in Indian English). 23 January 2019.
- ↑ "IPS Officer Aparna Kumar becomes the first Indian woman to scale Mt Manaslu". Business Standard India. 28 September 2017.