ਅੰਤਰਾਗਨੀ (ਬੈਂਡ)
ਅੰਤਾਰਾਗਨੀ | |
|---|---|
| ਮੂਲ | ਬੰਗਲੌਰ, ਕਰਨਾਟਕ, ਭਾਰਤ |
| ਵੰਨਗੀ(ਆਂ) | ਇੰਡੀਅਨ ਫ਼ਿਊਜ਼ਨ |
| ਸਾਲ ਸਰਗਰਮ | 1998–2004 |
| ਮੈਂਬਰ | ਰਘੂਪਥੀ ਦਿਕਸ਼ਿਤ (ਅਵਾਜ਼/ਗਿਟਾਰ) ਮਨੋਜ ਜੌਰਜ (ਵਾਇਲਨ) ਐਲਵਿਨ ਫ਼ਰਨਾਂਡਿਸ (ਲੀਡ ਗਿਟਾਰ) ਜੋਸੀ ਜੌਨ (ਬੇਸ) ਗੋਪੀਨਾਥ (ਪਰਕਿਊਸ਼ਨ) |
| ਪੁਰਾਣੇ ਮੈਂਬਰ | ਐਚ.ਐਨ. ਭਾਸਕਰ (ਵਾਇਲਨ) ਰਵੀਚੰਦਰ ਰਾਓ (ਫਲੂਟ/ਕੰਜੀਰਾ) |
ਅੰਤਰਾਗਨੀ ਬੰਗਲੌਰ ਦਾ ਇੱਕ ਫਿਊਜ਼ਨ ਬੈਂਡ ਸੀ ਜੋ 2004 ਵਿੱਚ ਭੰਗ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਅੰਤਰਾਗਨੀ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰੀ, ਲੋਕ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਰੌਕ, ਫੰਕ, ਪੌਪ ਅਤੇ ਕੰਟਰੀ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਸੁਮੇਲ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।
ਅੰਤਰਾਗਨੀ ਦੇ ਭੰਗ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬੈਂਡ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੈਂਬਰ, ਰਘੂਪਤੀ ਦਿਕਸ਼ਿਤ ਨੇ ਦ ਰਘੂ ਦਿਕਸ਼ਿਤ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਦਾ ਗਠਨ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਆਉਣ, ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਡਾਇਨੈਮਿਕ ਆਵਾਜ਼ ਅਤੇ ਐਕਸਪ੍ਰੈਸ਼ਨ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਓਪਨ ਹਾਊਸ ਵਜੋਂ ਸੰਦਰਭਿਤ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਉਂਤਪਤੀ
[ਸੋਧੋ]ਅੰਤਰਾਗਨੀ ਨਾਮ ਦੋ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਮੇਲ ਹੈ — ਅੰਤਰ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ 'ਅੰਦਰ' ਅਤੇ ਅਗਨੀ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਅੱਗ। ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਇਹ 'ਅੰਦਰ ਦੀ ਅਗਨੀ' ਜਾਂ 'ਅੰਤਰਗਨੀ' ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸਦਾ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਅਰਥ ਹੈ 'ਅੰਦਰ ਦੀ ਅੱਗ'। ਬੈਂਡ ਦਾ ਨਾਮ ਸੰਗੀਤ ਲਈ ਇਸਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਜਨੂੰਨ ਅਤੇ ਜੋਸ਼ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਇਤਿਹਾਸ
[ਸੋਧੋ]ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲ
[ਸੋਧੋ]ਅੰਤਰਾਗਨੀ, ਜੋ ਕਿ ਬੰਗਲੌਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੰਗੀਤ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣ ਗਈ, ਨੂੰ 1990 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਗਿਟਾਰਿਸਟ/ਗੀਤਕਾਰ/ਗਾਇਕ ਰਘੂਪਤੀ ਦਿਕਸ਼ਿਤ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਪ੍ਰਯੋਗਵਾਦੀ ਲਗਾਤਾਰ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਧੁਨੀ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ, ਰਘੂ ਨੇ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਵਾਇਲਨ ਵਾਦਕ ਐਚ.ਐਨ. ਭਾਸਕਰ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਮਿਲ ਕੇ ਅੰਤਰਾਗਨੀ ਬਣਾਈ। ਨਵੀਂ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਲੈਸ, ਰਘੂ ਅਤੇ ਭਾਸਕਰ ਬੈਂਗਲੌਰ ਚਲੇ ਗਏ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੇਵਜ਼ ਬਣਾਉਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਉਹ ਰਵੀਚੰਦਰ ਰਾਓ ਨੂੰ ਮਿਲੇ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਫਲੂਟਵਾਦਕ ਅਤੇ ਪਰਕਸ਼ਨਿਸਟ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸੰਗੀਤ ਵਿਕਸਿਤ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ। ਭਾਰਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰੀ, ਲੋਕ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਧੁਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਮਿਸ਼ਰਣ ਤਿਆਰ ਕਰਕੇ, ਅੰਤਰਾਗਨੀ ਨੇ ਬੰਗਲੌਰ ਵਿੱਚ ਧੁੰਮਾਂ ਪਾ ਦਿੱਤੀਆਂ।
ਅੱਗੇ
[ਸੋਧੋ]ਬੰਗਲੌਰ ਵਿੱਚ, ਰਘੂ ਨੇ ਪੱਛਮੀ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਇੱਕ ਵਾਇਲਨ ਵਾਦਕ ਮਨੋਜ ਜੌਰਜ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ। ਰਘੂ, ਮਨੋਜ ਜੌਰਜ ਅਤੇ ਭਾਸਕਰ ਨੇ ਇਕੱਠੇ ਮਿਲ ਕੇ ਭਾਰਤੀ ਲੋਕ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਕੁਝ ਅਨੰਦਮਈ ਤਾਜ਼ਗੀ ਭਰਪੂਰ ਸੰਗੀਤ ਨੂੰ ਮੰਥਨ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਦੋ ਵਾਇਲਨ ਵਾਦਕਾਂ ਨੇ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਚੱਜੀਆਂ ਸੰਗੀਤਕ ਜੁਗਲਬੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਜੋੜਿਆ, ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਬੈਂਡ ਵਿੱਚ ਰਵਾਇਤੀ ਲੀਡ ਗਿਟਾਰਿਸਟ ਦੀ ਬਜਾਏ ਦੋ ਮੁੱਖ ਵਾਇਲਨਵਾਦਕ ਸਨ। ਬੈਂਡ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਲਗਾਤਾਰ ਵਧਦੀ ਗਈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਨੇ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿੱਚ ਢੇਰ ਸਾਰੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਜਿੱਤੇ। ਬੰਗਲੌਰ ਵਿੱਚ ਸਰਵੋਤਮ ਬੈਂਡ ਦਾ ਤਾਜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਰੇਡੀਓ ਸਿਟੀ ਮੁਕਾਬਲਾ [1] ਜਿੱਤਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਵੱਡੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਦੋਂ ਆਈ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ 30,000 ਦੀ ਭੀੜ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਬਰਾਇਨ ਐਡਮਜ਼ ਲਈ ਓਪਨਿੰਗ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, [2]।
ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰਵੀ ਅਤੇ ਭਾਸਕਰ ਦੀਆਂ ਤਰਜੀਹਾਂ ਰਘੂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਏ।
ਅੰਤ
[ਸੋਧੋ]ਰਘੂ ਅਤੇ ਮਨੋਜ ਜੌਰਜ ਮਹਿਮਾਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ 2004 ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋ ਗਏ।