ਆਬ-ਏ ਬਕ਼ਾ

ਆਬ-ਏ ਬਕ਼ਾ ਇੱਕ ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਫ਼ੁਹਾਰਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਦਾ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਪੀਣ ਜਾਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਨਹਾਉਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਜਵਾਨ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਝਰਨੇ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿੱਚ ਚਲੀਆਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਹੇਰੋਡੋਟਸ (5 ਵੀਂ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ.), ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਰੋਮਾਂਸ (ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਈ.) ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰੈਸਟਰ ਜੌਨ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ (11 ਵੀਂ / 12 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ) ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਦੀ ਈ). ਖੋਜ ਦੇ ਯੁੱਗ (16 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਰੰਭ) ਦੌਰਾਨ ਕੈਰੇਬੀਅਨ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਿਮਿਨੀ ਦੀ ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਮੁੜ ਬਹਾਲੀ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ। ਇਹਨਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਥਾਵਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ, ਖੋਜੀ ਅਤੇ ਸਾਹਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਜਾਦੂ ਦੇ ਪਾਣੀਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਬੁਢਾਪੇ ਦੇ ਇਲਾਜ ਦੇ ਜਾਂ ਜੁਆਨੀ ਦੇ ਫੁਹਾਰੇ ਦੀ ਭਾਲ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਪਾਣੀ ਕੋਈ ਨਦੀ, ਕੋਈ ਝਰਨਾ, ਜਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਪਾਣੀ ਦਾ ਸਰੋਤ ਹੁੰਦਾ ਜੋ ਦੰਦ ਕਥਾਵਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਪੀਣ ਜਾਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਨਹਾਉਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਜਵਾਨ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਜਾਂ ਬੁਢਾਪੇ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਉਲਟਾ ਦਿੰਦਾ ਜਾਂ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਸੀ।