ਐਂਜਿਲਾ ਮੇਰਕਲ
ਐਂਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਮੇਰਕਲ | |
|---|---|
 | |
| ਜਰਮਨੀ ਦੀ ਚਾਂਸਲਰ | |
ਮੌਜੂਦਾ | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 22 ਨਵੰਬਰ 2005 | |
| ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | ਹੋਸਤ ਕੋਹਲਰ ਕ੍ਰਿਸਚਨ ਵੁਲਫ਼ ਜੋਅਚਿਮ ਗੌਕ |
| ਉਪ | ਫ੍ਰਾਂਜ਼ ਮੁਨਤੇਫੇਰਿੰਗ ਫ੍ਰੈੰਕ-ਵਾਲਟਰ ਸਟਿਨਮੇਇਏਰ ਗੁਇਦੋ ਵੇਸਤੇਰਵੇਲੇ ਫਿਲਿਪ ਰੋਸਲੇਰ ਸਿਗਮਰ ਗਾਬ੍ਰਿਏਲ |
| ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | ਗਰਹਾਰਡ ਸਚਰੋਦਰ |
| ਵਾਤਾਵਰਣ ਮੰਤਰੀ | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 17 ਨਵੰਬਰ 1994 – 26 ਅਕਤੂਬਰ 1998 | |
| ਚਾਂਸਲਰ | ਹੇਲਮਤ ਕੋਹਲ |
| ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | ਕਲਾਉਸ ਟੋਫਰ |
| ਤੋਂ ਬਾਅਦ | ਜੁਰਗੇਂ ਤ੍ਰਿਤਿਨ |
| Minister of Women and Youth | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 18 ਜਨਵਰੀ 1991 – 17 ਨਵੰਬਰ 1994 | |
| ਚਾਂਸਲਰ | ਹੇਲਮਤ ਕੋਹਲ |
| ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | ਉਰਸੁਲਾ ਲੇਹਰ |
| ਤੋਂ ਬਾਅਦ | ਕਲੌਦਿਆ ਨੋਲਤ |
| Member of the Bundestag for Stralsund-Nordvorpommern-Rügen | |
ਮੌਜੂਦਾ | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 2 ਦਸੰਬਰ 1990 | |
| ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Constituency Created |
| ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ | |
| ਜਨਮ | ਐਂਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਦੋਰੋਥਆ ਕੈਸਨੇਰ ਜੁਲਾਈ 17, 1954 ਹਮਬਰਗ, ਪੱਛਮੀ ਜਰਮਨੀ |
| ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ | ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਅਵੇਕਨਿੰਗ (1989-1990) ਕ੍ਰਿਸਚਨ ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਯੂਨੀਅਨ (1990-present) |
| ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ | ਉਲਰਿਚ ਮੇਰਕਲ
(ਵਿ. 1977; ਤ. 1982) |
| ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | ਲਿਪਜ਼ਿਨਗ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ |
| ਦਸਤਖ਼ਤ |  |
ਏੰਜੇਲਾ ਦੋਰੋਥਆ ਮੇਰਕਲ (ਜਰਮਨ: [ aŋˈɡeːla doʁoˈteːa ˈmɛʁkl̩ ] ਜਨਮ 17 ਜੁਲਾਈ 1954) ਜਰਮਨੀ ਦੀ ਇੱਕ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਅਤੇ ਭੂਤਪੂਰਵਕ ਖੋਜ ਵਿਗਿਆਨੀ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਕਿ 2005 ਤੋਂ ਜਰਮਨੀ ਦੀ ਚਾਸਲਰ ਹੈ। ਓਹ 2000 ਤੋਂ ਕ੍ਰਿਸਚਨ ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਯੂਨੀਅਨ (ਜਰਮਨੀ) ਦੀ ਆਗੂ ਹੈ।[1] ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਓਹ ਜਰਮਨੀ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ ਹੈ। ਮਾਰਕੇਲ ਨੂੰ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ ਡੈਕਟੋ ਲੀਡਰ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਔਰਤ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।[2][3]
ਮੇਰਕਲ ਦਾ ਜਨਮ ਉਸ ਸਮੇਂ-ਪੱਛਮੀ ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਹੈਮਬਰਗ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਇੱਕ ਸ਼ਿਸ਼ੂ ਸੀ ਤਾਂ ਪੂਰਬੀ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ, ਲੂਥਰਨ ਪਾਦਰੀਆਂ, ਨੇ ਪੇਲਬਰਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੇਸਟ੍ਰੇਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ 1986 ਵਿੱਚ ਕੁਆਂਟਮ ਕੈਮਿਸਟਰੀ ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰੇਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 1989 ਤੱਕ ਇੱਕ ਖੋਜ ਵਿਗਿਆਨੀ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਮੇਰਕਲ ਨੇ 1989 ਦੇ ਇਨਕਲਾਬਾਂ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ, ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਲੋਥਰ ਡੀ ਮਾਈਜ਼ੀਅਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੁਣੀ ਪੂਰਬੀ ਜਰਮਨ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਡਿਪਟੀ ਬੁਲਾਰੇ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। 1990 ਵਿੱਚ ਜਰਮਨ ਪੁਨਰਗਠਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਾਰਕਲ ਨੂੰ ਮੈਕਲੇਨਬਰਗ-ਵਰਪੋਮਰਨ ਰਾਜ ਲਈ ਬੁੰਡੇਸਟੈਗ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ। ਚਾਂਸਲਰ ਹੇਲਮਟ ਕੋਹਲ ਦੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਮੇਰਕਲ ਨੂੰ 1991 ਵਿੱਚ ਔਰਤ ਅਤੇ ਯੁਵਾ ਰਾਜ ਮੰਤਰੀ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 1994 ਵਿੱਚ ਵਾਤਾਵਰਨ, ਕੁਦਰਤ ਸੰਭਾਲ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮੰਤਰੀ ਬਣੀ। ਸੀਡੀਯੂ 1998 ਦੇ ਸੰਘੀ ਚੋਣ ਹਾਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਾਰਕਲ ਸੀਡੀਯੂ ਦੇ ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਚੁਣੇ ਗਏ। ਦੋ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਮਹਿਲਾ ਨੇਤਾ ਬਣਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇੱਕ ਦਾਨ ਘੁਟਾਲੇ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਜਿਸ ਨੇ ਵੁਲਫਗਾਂਗ ਸਕੂਬਲ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਦਿੱਤਾ।
ਉਹ ਸਾਲ 2002 ਤੋਂ 2005 ਤੱਕ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਦੀ ਨੇਤਾ ਰਹੀ। 2005 ਦੀਆਂ ਫੈਡਰਲ ਚੋਣਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਾਰਕਲ ਨੂੰ ਗਾਰਡ ਸ਼੍ਰੇਡਰ ਨੂੰ ਜਰਮਨੀ ਦਾ ਚਾਂਸਲਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਸੋਸ਼ਲ ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਪਾਰਟੀ (ਐਸਪੀਡੀ) ਦੀ ਮਰਕੇਲ ਚਾਂਸਲਰ ਚੁਣੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਰਮਨ ਪੁਨਰ ਗਠਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਹਿਲੀ ਚਾਂਸਲਰ, ਜਿਸ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਪੂਰਬੀ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। 2009 ਦੀਆਂ ਫੈਡਰਲ ਚੋਣਾਂ ਵੇਲੇ ਸੀਡੀਯੂ ਨੇ ਵੋਟਾਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਮਾਰਕਲ ਫ੍ਰੀ ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਪਾਰਟੀ (ਐੱਫਡੀਪੀ) ਦੇ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।[4] 2013 ਦੀਆਂ ਫੈਡਰਲ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ, ਮਾਰਕਲ ਦੇ ਸੀਡੀਯੂ ਨੇ 41.5% ਵੋਟਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਐਸਪੀਡੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਦੂਜਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਬਣਾਇਆ, ਜਦੋਂ ਐਫਡੀਪੀ ਨੇ ਬੁੰਡੇਸਟੈਗ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ।[5]2017 ਦੀਆਂ ਸੰਘੀ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ, ਮਾਰਕਲ ਨੇ ਸੀਡੀਯੂ ਦੀ ਚੌਥੀ ਵਾਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਪਾਰਟੀ ਬਣਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ 14 ਮਾਰਚ 2018 ਨੂੰ ਚਾਂਸਲਰ ਵਜੋਂ ਸੰਯੁਕਤ-ਰਿਕਾਰਡ ਚੌਥੀ ਵਾਰ ਦੀ ਸਹੁੰ ਚੁਕਾਈ।[6]
ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਨੀਤੀ ਵਿੱਚ, ਮਰਕਲ ਨੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਨਾਟੋ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵਿਚ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਆਰਥਿਕ ਸੰਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਹਿਯੋਗ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। 2007 ਵਿੱਚ, ਮੇਰਕਲ ਨੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਕੌਂਸਲ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ ਅਤੇ ਲਿਸਬਨ ਸੰਧੀ ਅਤੇ ਬਰਲਿਨ ਐਲਾਨਨਾਮੇ ਦੀ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ। ਮਾਰਕਲ ਨੇ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਵਿੱਤੀ ਸੰਕਟ ਅਤੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਕਰਜ਼ੇ ਦੇ ਸੰਕਟ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ। ਉਸ ਨੇ ਵੱਡੀ ਮੰਦੀ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਖਰਚਿਆਂ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਨਿਵੇਸ਼ 'ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਤ ਕਰਦਿਆਂ, 2008 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਉਤੇਜਕ ਪੈਕੇਜ ਦੀ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ। ਘਰੇਲੂ ਨੀਤੀ ਵਿੱਚ, ਮਾਰਕਲ ਦੇ "ਐਨਰਜੀਵਿਂਡੇ" ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੇ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਊਰਜਾ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ, ਗ੍ਰੀਨਹਾਉਸ ਗੈਸਾਂ ਦੇ ਨਿਕਾਸ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਅਤੇ ਨਵਿਆਉਣਯੋਗਊਰਜਾ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਊਰਜਾ ਵਿਕਾਸ 'ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਤ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਬੁੰਡੇਸ਼ੇਵਰ ਦੇ ਸੁਧਾਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਭਰਤੀਕਰਨ, ਸਿਹਤ ਸੰਭਾਲ ਸੁਧਾਰਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸਾਲ 2010 ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਸੰਕਟ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਚਾਂਸਲਰਸ਼ਿਪ ਦੌਰਾਨ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ COVID-19 ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਮੁੱਖ ਮੁੱਦਾ ਰਹੀ।[7] ਉਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ 2011 ਤੋਂ 2012 ਤੱਕ ਅਤੇ ਫਿਰ 2014 ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਸੀਨੀਅਰ ਜੀ 7 ਨੇਤਾ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ ਹੈ। 2014 ਵਿੱਚ ਉਹ ਯੂਰਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਉਣ ਵਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਮੁਖੀ ਬਣ ਗਈ। ਅਕਤੂਬਰ 2018 ਵਿੱਚ, ਮੇਰਕਲ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਪਾਰਟੀ ਸੰਮੇਲਨ ਵਿੱਚ ਸੀਡੀਯੂ ਦੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਵਜੋਂ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਖੜੀ ਹੋਏਗੀ, ਅਤੇ 2021 ਵਿੱਚ ਚਾਂਸਲਰ ਵਜੋਂ ਪੰਜਵੀਂ ਵਾਰ ਨਹੀਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰੇਗੀ।[8]
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ Government continues as acting government Archived 2017-11-15 at the Wayback Machine., bundeskanzlerin.de, 24 October 2017
- ↑ AFP. "Merkel: From austerity queen to 'leader of free world'". www.timesofisrael.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 30 December 2018.
- ↑ "The World's Most Powerful Women 2018". Forbes (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on 18 September 2019. Retrieved 30 December 2018.
- ↑ "Germany's Merkel begins new term". BBC. 28 October 2009. Archived from the original on 31 October 2009. Retrieved 1 November 2009.
- ↑ "German Chancellor Angela Merkel makes a hat-trick win in 2013 Elections". Archived from the original on 26 September 2013. Retrieved 23 September 2013.
- ↑ Oltermann, Philip; Connolly, Kate (14 March 2018). "Angela Merkel faces multiple challenges in her fourth term". The Guardian.
- ↑ "Angela Merkel faces outright rebellion within her own party over refugee crisis". The Telegraph. Retrieved 24 January 2016.
- ↑ "Angela Merkel to step down in 2021". BBC News (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). 29 October 2018. Retrieved 29 October 2018.