ਕਾਮਰੂਪੀ ਲੋਕ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਕਾਮਰੂਪੀ
ਅਹਿਮ ਅਬਾਦੀ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰ
ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ
ਅਸਾਮੀ ਦੀ ਉਪਭਾਸ਼ਾ ਕਾਮਰੂਪੀ
ਧਰਮ
ਹਿੰਦੂ, ਇਸਲਾਮ, ਇਸਾਈ

ਕਾਮਰੂਪੀ ਲੋਕ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਾਈ ਸਮੂਹ ਹੈ ਜੋ ਅਸਾਮੀ ਦੀਆਂ ਕਾਮਰੂਪੀ ਉਪਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਬੋਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਸਾਮ, ਭਾਰਤ ਦੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਕਾਮਰੂਪ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]

ਤਿਉਹਾਰ[ਸੋਧੋ]

ਬੀਹੂ, ਦੁਰਗਾ ਪੂਜਾ, ਕਾਲੀ ਪੂਜਾ, ਦੀਵਾਲੀ, ਹੋਲੀ, ਜਨਮ ਅਸ਼ਟਮੀ, ਸ਼ਿਵਰਾਤਰੀ ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਤਿਉਹਾਰ ਹਨ। ਮੁਸਲਮਾਨ ਈਦ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਪੂਰਬੀ ਅਸਾਮ ਤੋਂ ਬਸੰਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਬੀਹੂ ਦਾ ਨਾਚ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਆਮ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਹ ਹੁਣ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ; ਉੱਤਰੀ ਕਾਮਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਥਾਂ "ਭਥੇਲੀ", ਦੱਖਣੀ ਕਾਮਰੂਪ ਵਿੱਚ "ਸੋਰੀ" ਜਾਂ "ਸੁਆਨਰੀ" ਜਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਢੰਗ ਸਨ।[1] ਕੁਝ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ "ਭੱਠਲੀ-ਘਰ" ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਵਾਲੇ ਦੂਜੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਹਨਾਂ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਨਕਲੀ ਲੜਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਾਮਰੂਪ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ, ਜਿੱਥੇ ਤਿਉਹਾਰ ਨੂੰ ਸੋਰੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਵਿੱਚ ਉੱਚੇ ਬਾਂਸ ਨਹੀਂ ਲਗਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਬਾਂਸ ਦੀਆਂ ਪੋਸਟਾਂ, ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਟਫਟ ਦੇ ਨਾਲ. ਉੱਤਰੀ ਕਾਮਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਬਾਂਸ ਅੱਗੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾ ਨਾਲ ਛੂਹਦੇ ਵੀ ਹਨ, ਪਰ ਇਹ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਾਂਸ ਦੀ ਪੂਜਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ।[2] ਪੱਛਮੀ ਆਸਾਮ ਵਿੱਚ, ਪੱਛਮੀ ਗੋਲਪਾੜਾ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਪੂਰਬੀ ਆਸਾਮ ਦੇ ਬੀਹੂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਤਿੰਨ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਨੋਨੀਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਮ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਸ਼ਬਦ "ਡੋਮਾਹੀ", ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, "ਬੈਹਾਗਰ ਡੋਮਾਹੀ", "ਮਘਰ ਡੋਮਾਹੀ" ਅਤੇ "ਕਟੀਰ ਡੋਮਾਹੀ" ਹੈ।[3][4]

ਧਰਮ[ਸੋਧੋ]

ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਖੇਤਰ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਧਰਮ ਹੈ। ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਅੱਗੇ ਵੈਸ਼ਨਵਵਾਦ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਵਾਦ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਹਿੰਦੂ ਜੀਵਨ ਢੰਗ ਨੂੰ ਪਹਿਰਾਵੇ, ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਖੇਤਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪਛਾਣ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪਹਿਲੂ ਹੈ।

ਹਿੰਦੂ ਰਾਜਾਂ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਛਾਣ ਵਜੋਂ ਜੀਵਨ ਦੇ ਢੰਗ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰ 'ਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ। ਦੂਜੀ ਹਜ਼ਾਰ ਸਾਲ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ, ਇਸਲਾਮ ਤੁਰਕੀ ਅਤੇ ਅਫਗਾਨ ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ।

ਸੰਗੀਤ[ਸੋਧੋ]

ਕਾਮਰੂਪ ਖੇਤਰ ਦੇ ਲੋਕ ਗੀਤ ਕਾਮਰੂਪੀ ਲੋਕਗੀਤ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਾਮਰੂਪੀ ਨਾਚ, ਨਾਚ ਦੀ ਤਕਨੀਕ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਪ ਹੈ ਜੋ ਭਾਓਨਾ ਤੋਂ ਵਿਕਸਤ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਕਿਸਮ ਦਾ ਨਾਚ ਹੈ।[5]

ਭੋਜਨ[ਸੋਧੋ]

ਕਾਮਰੂਪੀ ਭੋਜਨ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਅਤੇ ਬਿਹਾਰ ਦੇ ਨੇੜਲੇ ਪੂਰਬੀ ਰਾਜਾਂ ਨਾਲ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਸਮਾਨ ਹੈ। ਸਰ੍ਹੋਂ ਦੇ ਬੀਜ ਅਤੇ ਨਾਰੀਅਲ ਨੂੰ ਖਾਣਾ ਪਕਾਉਣ ਵਿੱਚ ਉਦਾਰਤਾ ਨਾਲ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਦਰਕ, ਲਸਣ, ਮਿਰਚ ਅਤੇ ਪਿਆਜ਼ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਭਾਂਡੇ ਘੰਟੀ ਧਾਤ ਦੇ ਬਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਹਾਲਾਂਕਿ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸਟੇਨਲੈੱਸ ਸਟੀਲ ਕਾਫ਼ੀ ਆਮ ਹੈ।[6]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Goswami Upendranath (1970), A Study on Kāmrūpī: A Dialect of Assamese, p. 13
  2. Goswami Praphulladatta (1966), The Springtime Bihu of Assam: A Socio-cultural Study, p. 25
  3. Bīrendranātha Datta, Nabīnacandra Śarmā, Prabin Chandra Das (1994), A Handbook of Folklore Material of North-East India, p. 158
  4. Śarmā Nabīnacandra (1988), Essays on the Folklore of North-eastern India, p. 64
  5. Banerji, Projesh (1959),The folk-dance of India, Page 72
  6. Das Jyoti (2008), Ambrosia, from the Assamese Kitchen

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]