ਕੋਡਾਗਿਨਾ ਗੋਵਰਮਾ
ਗੋਰੰਮਾ (1912–1939), ਕੋਡਾਗੀਨਾ ਗੋਰੰਮਾ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਲੇਖਕ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਕੰਨੜ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕੋਡਾਗੂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਨਾਰੀਵਾਦੀ[1] ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਸਮਰਥਕ ਸੀ।[2]
ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]ਗੋਰੰਮਾ ਦਾ ਜਨਮ 1912 ਵਿੱਚ ਮਦੀਕੇਰੀ ਵਿੱਚ ਐਨ.ਐਸ. ਰਮੱਈਆ ਅਤੇ ਨਨਜਾਮਾ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ[3] ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਵਿਆਹ ਕੋਡਾਗੂ ਵਿੱਚ ਸੋਮਵਰਪੇਟ ਤਾਲੁਕ ਦੇ ਬੀਟੀ ਗੋਪਾਲ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਂਤ, ਕੂਰਗ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।[4] ਉਸਨੇ ਮਹਾਤਮਾ ਗਾਂਧੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਘਰ, ਕੂਰ੍ਗ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੌਰਾਨ ਬੁਲਾਇਆ,[1] ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਸੋਨੇ ਦੇ ਗਹਿਣੇ ਹਰੀਜਨ (ਦਲਿਤ) ਭਲਾਈ ਫੰਡ ਵਿੱਚ ਦਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤੇ।[5]
ਉਹ 13 ਅਪ੍ਰੈਲ 1939 ਨੂੰ, 27 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਵ੍ਹੀਲਪੂਲ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਗਈ[6]
ਕੰਮ
[ਸੋਧੋ]ਗੋਰੰਮਾ ਨੇ ਕੰਨੜ ਵਿਚ 'ਕੋਦਾਗਿਨਾ ਗੋਵਰੰਮਾ' ਨਾਂ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ। [2] ਉਸਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ "ਅਪਰਾਧੀ ਯਾਰੂ" (ਅਪਰਾਧੀ ਕੌਣ ਹੈ), "ਵਾਣੀਆ ਸਮਾਸੇ", "ਆਹੂਤੀ" ਅਤੇ "ਮਨੁਵੀਨਾ ਰਾਣੀ", ਆਧੁਨਿਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਸਨ। ਉਸਦੀ ਕਹਾਣੀ "ਮਨੁਵੀਨਾ ਰਾਣੀ" ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕੀਤਾ। ਉਸਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਜਿਲਦ, ਗੋਰਮਾ ਕਾਥੇਗਾਲੂ, ਮਦੀਕੇਰੀ ਤੋਂ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।[4][6] ਗੋਰੰਮਾ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਖੰਡ ਮਰੇਯਾਲਗਦਾ ਕਥੇਗਾਲੂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕੰਨੜ ਲੇਖਕ ਵੈਦੇਹੀ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[4] ਗੋਰਮਾ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਦੀਪਾ ਭਾਸਥੀ ਦੁਆਰਾ 2023 ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਯੋਡਾ ਪ੍ਰੈਸ ਦੁਆਰਾ "ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਖੇਡ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ[7]" ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।
ਕੰਨੜ ਆਲੋਚਕ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਐਮਐਸ ਆਸ਼ਾ ਦੇਵੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ, "ਉਹ ਗਾਂਧੀ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸੀ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਪਿਆਰ, ਕੁਰਬਾਨੀ ਅਤੇ ਅਹਿੰਸਾ ਰਾਹੀਂ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਸੰਭਵ ਹੈ। ਉਹ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਯੋਗਾਤਮਕ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਰੰਗਾਵਲੀ ਨਾਮਕ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ ਦੇ ਲਘੂ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦਾ ਸੰਪਾਦਨ ਕੀਤਾ। [। . . ] ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਲਈ, ਡੀ.ਆਰ. ਬੇਂਦਰੇ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਦੱਸਿਆ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖਾਟੂ-ਮਦੂਰਾ ਕਿਹਾ, ਜਿਸਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ 'ਬਿਟਰਸਵੀਟ' ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਹ ਸਾਡੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਲੇਖਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਪਰ ਫਿਰ, ਉਸਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਉਹ ਸਿਹਰਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸਦੀ ਉਹ ਹੱਕਦਾਰ ਸੀ।"[1]
ਪ੍ਰਭਾਵ
[ਸੋਧੋ]ਦਹਾਕਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੇ ਕੰਨੜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲੇਖਕ, ਤ੍ਰਿਵੇਣੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ] ਲੇਖਕ ਸ਼ਾਂਤੀ ਕੇ ਅਪੰਨਾ ਨੇ ਗੋਰੰਮਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ।[8] ਕਵੀ ਡੀ.ਆਰ. ਬੇਂਦਰੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ "ਟੰਗੀ ਗੌਰਮਾ" ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ, ਜੋ 1958 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ[9]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ 1.0 1.1 1.2
- ↑ 2.0 2.1 Vēṇugōpāla Soraba, Je Hēmalata (1 September 1995). Women writers in South Indian languages. B.R. Pub. Corp. p. 9. ISBN 9788170188360. Retrieved 2014-08-06.
- ↑ Kallammanavar, Srikanth (5 January 2014). "The roots of Kannada in Kodagu". Deccan Herald. deccanherald.com. Retrieved 2015-04-14.
- ↑ 4.0 4.1 4.2
- ↑ Kamath, Dr. S. U. (1993). Karnataka State gazetteer, Kodagu District. Bangalore: Director of Print, Stationery and Publications at the Government Press. p. 660. Retrieved 2014-08-06.
- ↑ 6.0 6.1
- ↑ Bhasthi, Deepa (January 2023). Fate's Game and Other Stories. India: Yoda Press. p. 200. ISBN 978-9382579823.
- ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid
<ref>tag; no text was provided for refs namedDHNS 2017 - ↑