ਜੋਗਿੰਦਰ ਪਾਲ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ
Charan Gill (ਗੱਲ-ਬਾਤ | ਯੋਗਦਾਨ) "جوگندر پال" ਸਫ਼ੇ ਨੂੰ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਕੇ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ |
Charan Gill (ਗੱਲ-ਬਾਤ | ਯੋਗਦਾਨ) ਛੋ →ਲਿਖਤਾਂ |
||
ਲਾਈਨ 11: | ਲਾਈਨ 11: | ||
== ਲਿਖਤਾਂ == |
== ਲਿਖਤਾਂ == |
||
*''ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਾਲ'' (1961)'' |
|||
ਜੋਗਿੰਦਰ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ''ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਾਲ'' ([[1961]])'', ਮੈਂ ਕਿਉਂ'' ? ( [[1962]] ), ''ਡਿਗ ਬਾਬਜ਼ ਦਾ ਮਕਬਰਾ'' ( [[1994]] ), ''ਬਰਡਜ਼'' ( [[2000]] ) (ਸਾਰੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ), ''ਰਹਿਮਾਨ ਬਾਬੂ ਨਹੀਂ'' (ਮਿਥਿਹਾਸ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਿਹ ਧੂੜ ਭਾਂਤ ਸੀ), ''ਆਵਾਜਾਈ'' ( [[1975]] ), ''ਬਿਆਨ'' ( [[1975]] ) (ਦੋ ਛੋਟੇ ਨਾਵਲ), ''ਸਰਚ ਇਡੀਓਮ'' ( [[1978]] ), ''ਯੋਜਨਾ'' ( [[1981]] ), ''ਨੈਡੀਡ'' ( [[1983]] ), ''ਡ੍ਰੀਮ ਰੋ'' ( [[੧੯੯੧|1991]] ) (ਨਾਵਲ) ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ. <ref name="toi">http://timesofindia.indiatimes.com/city/delhi/Renowned-Urdu-author-Joginder-Paul-passes-away/articleshow/51959599.cms</ref> <ref name="loc">[https://www.loc.gov/acq/ovop/delhi/salrp/paul.html Joginder Paul - Urdu Writer: The South Asian Literary Recordings Project (Library of Congress New Delhi Office)]</ref> |
|||
*''ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਸਕੀਮ?'' (1962), |
|||
*''ਖੋਦੋ ਬਾਬਾ ਕਾ ਮਕਬਰਾ'' (1994) |
|||
*''ਪਰਿੰਦੇ'' (2000) (ਸਾਰੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ) |
|||
*''ਰਹਿਮਾਨ ਬਾਬੂ ਨਹੀਂ'' (ਅਫ਼ਸਾਨਿਆਂ ਦਾ ਮਜਮੂਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁਛ ਦੋਸਤਰੀ ਸਨ) |
|||
*''ਆਮਦ ਓ ਰਫ਼ਤ'' (1975) |
|||
*''ਬਿਆਨਾਤ'' (1975) (ਦੋ ਛੋਟੇ ਨਾਵਲ) |
|||
*''ਬੇ ਮੁਹਾਵਰਾ'' (1978) |
|||
*''ਬੇ ਇਰਾਦਾ'' (1981), ''ਨਾ ਦੀਦ'' (1983), ''ਖ਼ਾਬਮ ਰੋ'' (1991) (ਨਾਵਲ) <ref name="toi">http://timesofindia.indiatimes.com/city/delhi/Renowned-Urdu-author-Joginder-Paul-passes-away/articleshow/51959599.cms</ref> <ref name="loc">[https://www.loc.gov/acq/ovop/delhi/salrp/paul.html Joginder Paul - Urdu Writer: The South Asian Literary Recordings Project (Library of Congress New Delhi Office)]</ref> |
|||
== ਕਾਂਗਰਸ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ == |
== ਕਾਂਗਰਸ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ == |
13:47, 19 ਅਪਰੈਲ 2021 ਮੁਤਾਬਕ ਸਭ ਤੋਂ ਨਵਾਂ ਦੁਹਰਾਅ
ਜੋਗਿੰਦਰ ਪਾਲ ( ਭਾਰਤ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਉਰਦੂ ਲੇਖਕ ਸੀ।
ਜਨਮ[ਸੋਧੋ]
ਜੋਗਿੰਦਰ ਪਾਲ ਦਾ ਜਨਮ 5 ਸਤੰਬਰ, 1925 ਨੂੰ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਿਆਲਕੋਟ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ । ਉਹ ਭਾਰਤ ਦੀ ਵੰਡ ਵੇਲੇ ਭਾਰਤ ਆਇਆ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੀ ਮੁਢਲੀ ਅਤੇ ਸੈਕੰਡਰੀ ਵਿਦਿਆ ਉਰਦੂ ਜ਼ਰੀਏ ਪੂਰੀ ਹੋਈ ਅਤੇ ਇਹ ਉਸਦੀ ਸਾਹਿਤਕ ਪ੍ਰਗਟਾਓ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬਣ ਗਈ। [1]
ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਰੁਜ਼ਗਾਰ[ਸੋਧੋ]
ਜੋਗਿੰਦਰ ਨੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿਚ ਐਮਏ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਵਿਚ ਰੁੱਝ ਗਿਆ। ਉਹ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੋਸਟ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਕਾਲਜ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋਇਆ। [1] [2]
ਉਰਦੂ ਸਾਹਿਤ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ[ਸੋਧੋ]
ਜੋਗਿੰਦਰ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਸੀ ਕਿ ਉਰਦੂ ਕਿਸੇ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਇਕ ਸਭਿਅਤਾ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਲਈ ਸਭਿਅਤਾ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਨਾ ਸਾਹਿਤ ਨਾਲ ਜੁੜਨਾ ਸੀ। ਉਹ ਅਗਾਂਹਵਧੂ ਲਹਿਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸਾਹਿਤਕ ਹਲਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਚਰਚਾ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। [1] [2]
ਲਿਖਤਾਂ[ਸੋਧੋ]
- ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਾਲ (1961)
- ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਸਕੀਮ? (1962),
- ਖੋਦੋ ਬਾਬਾ ਕਾ ਮਕਬਰਾ (1994)
- ਪਰਿੰਦੇ (2000) (ਸਾਰੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ)
- ਰਹਿਮਾਨ ਬਾਬੂ ਨਹੀਂ (ਅਫ਼ਸਾਨਿਆਂ ਦਾ ਮਜਮੂਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁਛ ਦੋਸਤਰੀ ਸਨ)
- ਆਮਦ ਓ ਰਫ਼ਤ (1975)
- ਬਿਆਨਾਤ (1975) (ਦੋ ਛੋਟੇ ਨਾਵਲ)
- ਬੇ ਮੁਹਾਵਰਾ (1978)
- ਬੇ ਇਰਾਦਾ (1981), ਨਾ ਦੀਦ (1983), ਖ਼ਾਬਮ ਰੋ (1991) (ਨਾਵਲ) [1] [2]
ਕਾਂਗਰਸ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ[ਸੋਧੋ]
ਸਾ New ਥ ਏਸ਼ੀਅਨ ਲਿਟਰੇਚਰ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਆਫ਼ ਕਾਂਗਰਸ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਆਫਿਸ ਪ੍ਰੋਟੈਕਸ਼ਨ ਪਲਾਨ (ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਅਨ ਲਿਟਰੇਰੀ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗਜ਼ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ), ਜੋਗਿੰਦਰ ਅਤੇ 22 ਕੰਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ. [1] [2]
ਸਨਮਾਨ[ਸੋਧੋ]
ਅਨੁਵਾਦ[ਸੋਧੋ]
ਜੋਗਿੰਦਰ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਨਾਵਲਾਂ ਦਾ ਹਿੰਦੀ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਕਈ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਪਾਲ, ਧੀ ਸੁੱਚਰਤਾ ਅਤੇ ਭਤੀਜੀ ਊਸ਼ਾ ਨਾਗਪਾਲ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਈ ਲੇਖਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। [1]
ਮੌਤ[ਸੋਧੋ]
ਜੋਗਿੰਦਰ ਪਾਲ ਦਾ 22 ਅਪ੍ਰੈਲ, 2016 ਨੂੰ ਦਿਹਾਂਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। [1]