ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਨੀਤੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਨੀਤੀ ਘਰੇਲੂ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਦਰਾਮਦ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸੈੱਟ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਸਰਕਾਰਾਂ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਪਾਲਸੀਆਂ ਨੂੰ ਘਰੇਲੂ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੇ ਮਾਰਕੀਟਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖਾਸ ਨਤੀਜੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਣ ਲਈ ਨਤੀਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਗਾਰੰਟੀਸ਼ੁਦਾ ਸਪਲਾਈ ਪੱਧਰ, ਕੀਮਤ ਸਥਿਰਤਾ, ਉਤਪਾਦ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ, ਉਤਪਾਦ ਚੋਣ, ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਜਾਂ ਰੁਜ਼ਗਾਰ।

ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਨੀਤੀ ਦੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ[ਸੋਧੋ]

ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਅਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਨੀਤੀ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀਆਂ ਉਦਾਹਰਨਾਂ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆਈ ਬਿਉਰੋ ਆਫ਼ ਐਗਰੀਕਲਚਰ ਐਂਡ ਰਿਸੋਰਸ ਇਕਨਾਮਿਕਸ ਲੇਖ "ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਅਤੇ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਦੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਅਰਥਚਾਰੇ" ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਦਯੋਗਿਕ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਉਦਯੋਗ ਦੇ ਮੁੱਖ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਅਤੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ:

  • ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਦੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਅਤੇ ਖਪਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਸੁਆਦ।
  • ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਪਾਰ ਮਾਹੌਲ (ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ, ਵਪਾਰ ਲਈ ਰੁਕਾਵਟਾਂ, ਕੁਆਰੰਟੀਨ ਅਤੇ ਤਕਨੀਕੀ ਰੁਕਾਵਟਾਂ, ਗਲੋਬਲ ਮੁਕਾਬਲੇਬਾਜ਼ੀ ਅਤੇ ਮਾਰਕੀਟ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਦੀ ਸਾਂਭ-ਸੰਭਾਲ, ਅਤੇ ਬਾਇਸ ਸਕਿਊਰਿਟੀ ਮੁੱਦਿਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਜੋ ਆਯਾਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਬਰਾਮਦ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਸਥਿਤੀ)
  • ਜੀਵ ਸੁਰੱਖਿਆ (ਕੀੜੇ ਅਤੇ ਰੋਗ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬੋਵਾਈਨ ਸਪੋਂਗiform ਐਂਸੇਫਾਲੋਪੈਥੀ (ਬੀਐਸਈ), ਏਵੀਅਨ ਇਨਫਲੂਐਂਜ਼ਾ, ਪੈਰ ਅਤੇ ਮੂੰਹ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ, ਸਿਟਰਸ ਵਾਧੇ ਅਤੇ ਗੰਨਾ ਸਮੂਟ ਆਦਿ)
  • ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚਾ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ, ਬੰਦਰਗਾਹ, ਦੂਰਸੰਚਾਰ, ਊਰਜਾ ਅਤੇ ਸਿੰਚਾਈ ਸਹੂਲਤਾਂ)
  • ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦੇ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਲੇਬਰ ਸਪਲਾਈ (ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਯੋਜਨਾਬੰਦੀ, ਵਧੀਆਂ ਮਾਰਕੀਟ ਬਾਰੇ ਜਾਗਰੂਕਤਾ, ਆਧੁਨਿਕ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੰਪਿਊਟਰ ਅਤੇ ਗਲੋਬਲ ਪੋਜ਼ੀਕੇਜਿੰਗ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਅਤੇ ਬਿਹਤਰ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਪ੍ਰਬੰਧਨ, ਆਧੁਨਿਕ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਮਾਹਿਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਧਦੀ ਹੁਨਰਮੰਦ ਬਣਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਲਈ, ਕਿਰਤ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਜ਼ਬੂਤ ਮੌਸਮੀ ਸਿਖਰਾਂ, ਆਧੁਨਿਕ ਸੰਚਾਰ ਸਾਧਨ, ਮਾਰਕੀਟ ਦੇ ਮੌਕਿਆਂ ਦੀ ਜਾਂਚ, ਗਾਹਕਾਂ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ, ਵਿੱਤੀ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਸਮੇਤ ਵਪਾਰਕ ਯੋਜਨਾਬੰਦੀ, ਨਵੀਨਤਮ ਖੇਤੀ ਤਕਨੀਕਾਂ, ਜੋਖਮ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦੇ ਹੁਨਰ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਉਦਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ)
  • ਤਾਲਮੇਲ (ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਖੋਜ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਇੱਕ ਵਧੇਰੇ ਸੁਧਾਰੀ ਕੌਮੀ ਰਣਨੀਤਕ ਏਜੰਡਾ; ਖੋਜ ਪ੍ਰਦਾਤਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਦੇ ਨਿਵੇਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਸਰਗਰਮ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ; ਉਦਯੋਗਾਂ, ਖੋਜ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਅਤੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਕਾਰਜਾਂ ਦਾ ਵੱਡਾ ਤਾਲਮੇਲ; ਅਤੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਮਨੁੱਖੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿੱਚ ਨਿਵੇਸ਼ ਭਵਿਖ ਵਿੱਚ ਖੋਜੀ ਅਮਲੇ ਦਾ ਇੱਕ ਕੁਸ਼ਲ ਪੂਲ.)
  • ਤਕਨਾਲੋਜੀ (ਖੋਜ, ਗੋਦ ਲੈਣ, ਉਤਪਾਦਕਤਾ, ਜਨੈਟਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੋਧਿਆ (ਜੀ ਐੱਮ) ਫਸਲਾਂ, ਨਿਵੇਸ਼) 
  • ਪਾਣੀ (ਪਹੁੰਚ ਅਧਿਕਾਰ, ਪਾਣੀ ਦਾ ਵਪਾਰ, ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਲਈ ਪਾਣੀ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਉਣਾ, ਖਪਤਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਪਾਣੀ ਦੀ ਪੁਨਰ-ਨਿਰਧਾਰਨ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਜੋਖਮ ਸੌਂਪਣਾ, ਪਾਣੀ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਅਤੇ ਵੰਡ ਲਈ ਲੇਖਾ ਜੋਖਾ)
  • ਸਰੋਤ ਪਹੁੰਚ ਮੁੱਦੇ (ਮੂਲ ਬਨਸਪਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ, ਜੈਵਿਕ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਵਾਧਾ, ਉਤਪਾਦਕ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਸੰਸਾਧਨਾਂ ਦੀ ਸਥਿਰਤਾ, ਜ਼ਮੀਨੀ ਮਾਲਕ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ)[1]

ਗਰੀਬੀ ਘਟਾਉਣਾ[ਸੋਧੋ]

ਪੇਂਡੂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ 75% ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਉਪਲਬਧੀ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ ਵਿਕਾਸਸ਼ੀਲ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਨੀਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪਹਿਲੂ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ, ਓਵਰਸੀਜ਼ ਡਿਵੈਲਪਮੈਂਟ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਦੁਆਰਾ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੈਚੁਰਲ ਰਿਸੋਰਸ ਪਰਸਪੇਸਰੀ ਪੇਪਰ ਨੇ ਪਾਇਆ ਕਿ ਪੇਂਡੂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚਾ, ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਗਰੀਬਾਂ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਿਆ ਜਾ ਸਕੇ।[2]

ਬਾਇਓ ਸੁਰੱਖਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਸਨਅਤੀ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਬਾਇਓ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਵੇਖਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ:

  • H5N1 ਤੋਂ ਪੋਲਟਰੀ ਅਤੇ ਇਨਸਾਨਾਂ ਲਈ ਖਤਰਾ; ਸੰਭਵ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀਆਂ ਵੈਕਸੀਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। 
  •  ਬੋਵਾਈਨ ਸਪੋਂਜੀਫੋਰਮ ਐਂਸੇਫੈਲੋਪੈਥੀ (ਬੀ ਐਸ ਸੀ) ਤੋਂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਅਤੇ ਇਨਸਾਨਾਂ ਲਈ ਖ਼ਤਰਾ; ਸੰਭਵ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖਰਚਿਆਂ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੀ ਅਸ਼ਲੀਲ ਖੁਰਾਕ ਕਰਕੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਖੁਆਉਣਾ। 
  •  ਉਦਯੋਗ ਨੂੰ ਪੈਸਾ ਅਤੇ ਮੂੰਹ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਅਤੇ ਸਟਰਸ ਫਾਊਂਡੇਂਸ ਵਰਗੇ ਰੋਗਾਂ ਤੋਂ ਮੁਨਾਫੇ ਲਈ ਜੋਖਮ ਜੋ ਵੈਸ਼ਵਿਕੀਕਰਨ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਭੋਜਨ ਸੁਰੱਖਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਖੁਰਾਕ ਅਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਸੰਗਠਨ (ਐਫ਼.ਏ.ਓ.) ਨੇ ਖੁਰਾਕ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਦੋਂ "ਸਾਰੇ ਲੋਕ, ਹਰ ਸਮੇਂ, ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਅਤੇ ਪੋਸ਼ਕ ਭੋਜਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣੀ ਖੁਰਾਕ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਰਗਰਮ ਅਤੇ ਤੰਦਰੁਸਤ ਜੀਵਨ ਲਈ ਭੋਜਨ ਤਰਜੀਹਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ"। ਭੋਜਨ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਲਈ ਜਿਹਨਾਂ ਚਾਰ ਯੋਗਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਭੌਤਿਕ ਉਪਲਬਧਤਾ, ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਭੌਤਿਕ ਪਹੁੰਚ, ਸਹੀ ਉਪਯੋਗਤਾ, ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਤਿੰਨ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਸਥਿਰਤਾ।[3]

ਧਰਤੀ 'ਤੇ 6.7 ਅਰਬ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲਗਭਗ 2 ਅਰਬ ਭੋਜਨ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ।[4]

ਜਿਵੇਂ ਕਿ 2050 ਤਕ ਵਿਸ਼ਵ ਦੀ ਆਬਾਦੀ 9 ਅਰਬ ਤਕ ਵੱਧਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਖਾਣਾ ਉੱਚ ਊਰਜਾ ਉਤਪਾਦਾਂ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸਮੁੱਚੀ ਖਪਤ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਫੂਡ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵੱਧ ਦਬਾਅ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।[5]

ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਨਾਲ ਖੁਰਾਕ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਵਾਧੂ ਧਮਕੀਆਂ, ਫਸਲ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨਾ, ਕੀੜਿਆਂ ਅਤੇ ਰੋਗਾਂ ਦਾ ਵਿਤਰਣ, ਮੌਸਮ ਦੇ ਪੈਟਰਨ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰ ਭਰ ਦੇ ਵਧ ਰਹੇ ਮੌਸਮ।

ਜ਼ਮੀਨੀ ਵੰਡ[ਸੋਧੋ]

  • ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਜ਼ਮੀਨ ਹੱਦਬੰਦੀ ਕਾਨੂੰਨ ਤੋਂ ਉੱਪਰ 18.75 ਏਕੜ ਤੋਂ ਉੱਪਰ) ਵਾਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਮਾਲਕੀ ਵਾਲੀਆਂ ਜੋਤਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 1,27, 416 ਹੈ ਅਤੇ ਇਨਾਂ ਕੋਲ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਕੁੱਲ ਵਾਹੀ ਹੇਠਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ 37% ਹਿੱਸਾ ਹੈ। 39 ਲੱਖ ਏਕੜ ਦੇ ਕਰੀਬ (38,95,957.5 ਏਕੜ) ਜ਼ਮੀਨ ਇਨਾਂ ਢੇਰੀਆਂ ਕੋਲ ਹੈ। ਜ਼ਮੀਨੀ ਹੱਦਬੰਦੀ ਤੋਂ ਉਪਰਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਜੇਕਰ ਜਬਤ ਕਰ ਲਈ ਜਾਵੇ ਤਾਂ 16 ਲੱਖ 66 ਹਜਾਰ ਏਕੜ (16,66,176.5 ਏਕੜ) ਜ਼ਮੀਨ ਗਰੀਬ ਕਿਸਾਨਾਂ, ਬੇਜ਼ਮੀਨੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਣ ਲਈ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ। [6]
  • ਬਠਿੰਡਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਵਿੱਚ ਪੌਣੇ ਸੱਤ ਹਜ਼ਾਰ ਦੇ ਕਰੀਬ (6680) ਜੋਤਾਂ ਹਨ ਜਿੰਨਾਂ ਕੋਲ 25 ਏਕੜ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਰਕਬਾ ਹੈ। ਇਨਾਂ ਜੋਤਾਂ ਕੋਲ 25 ਏਕੜ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ ਰਕਬਾ ਢਾਈ ਲੱਖ ਏਕੜ ਦੇ ਕਰੀਬ (248,050 ਏਕੜ) ਬਣਦਾ ਹੈ। ਮਤਲਵ ਬਠਿੰਡਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਵਿੱਚ ਸੌ ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਮਗਰ ਸਾਢੇ ਚੌਂਤੀ ਫੀਸਦੀ (34.6%) ਤੋ ਵੱਧ ਜ਼ਮੀਨ 2.5 ਏਕੜ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਮਾਲਕੀ ਵਾਲਿਆਂ ਕੋਲ ਹੈ।
  • ਮੁਕਤਸਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਵਿੱਚ 25 ਏਕੜ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਉੱਪਰਲਾ ਮਾਲਕੀ ਵਾਲਿਆਂ ਕੋਲ ਪ੍ਰਤੀ ਸੌ ਏਕੜ ਵਿੱਚੋਂ ਪੌਣੇ 55 ਕਿਲੇ (54.7%) 25 ਏਕੜ ਤੋਂ ਉੱਪਰਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਹੈ।
  • ਪੰਜਾਬ ਅੰਦਰ ਬੇਜ਼ਮੀਨੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 700000 ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।[7][8]
  • 2.50 ਏਕੜ ਮਾਲਕੀ ਵਾਲੇ ਗਰੀਬ ਕਿਸਾਨ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਸਵਾ ਲੱਖ ਤੋਂ ਕੁੱਝ ਘੱਟ(1,22,760 ਜੋਤਾਂ) ਬਣਦੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ 17 ਏਕੜ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਬਣਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਜ਼ਮੀਨੀ ਹੱਦਬੰਦੀ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਵਾ ਕੇ ਗਰੀਬ ਤੇ ਦਰਮਿਆਨੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਨਾਂ ਗਰੀਬ ਤੇ ਬੇਜ਼ਮੀਨੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਕੋਲ ਜਿੰਨਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 8 ਲੱਖ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਕਰੀਬ ਹੈ ( 8,22,760 ਜੋਤਾਂ) ਤਾਂ ਹਰ ਪਰਿਵਾਰ ਕੋਲ ਪੌਣੇ ਤਿੰਨ ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਆ ਜਾਵੇ।

ਬੇ-ਆਬਾਦ ਰਕਬਾ[ਸੋਧੋ]

ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਕਾਫੀ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਬੇ-ਆਬਾਦ ਜ਼ਮੀਨ ਪਈ ਹੈ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿਸਮ ਵੰਡਾਂ ਦੇ ਕੁੱਲ ਜੋੜ ਨਾਲ ਇਹ ਰਕਬਾ 1 ਲੱਖ 40 ਹਜ਼ਾਰ ਏਕੜ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਵੇਰਵਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੈ

# ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਕਿਸਮ ਕਰਬਾ (ਏਕੜ)
1 ਬੰਜਰ ਅਤੇ ਨਾ ਕਾਸ਼ਤ ਯੋਗ 75,000 ਏਕੜ
2 ਵਾਹੀਯੋਗ ਪਰ ਬਰਬਾਦ ਹੋਈ ਪਈ 32,500 ਏਕੜ
3 ਸਥਾਈ ਚਰਾਂਦਾਂ 10,000 ਏਕੜ
4 ਫੁਟਕਲ ਦਰੱਖਤ ਤੇ ਉਪਵਣ 10,500 ਏਕੜ
5 ਚਾਲ ਬਾਂਝ ਭੋਇੰ 12,500 ਏਕੜ
ਕੁੱਲ 1,40,000 ਏਕੜ
  • ਸ਼ਿਵਾਲਿਕ ਪਹਾੜੀਆਂ ਵਾਲਾ ਨੀਮ ਜੰਗਲੀ ਅਤੇ ਪਹਾੜੀ ਇਲਾਕੇ ਦਾ ਰਕਬਾ ਇਸਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਹੈ। ਸੰਗਰੂਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਵਿੱਚ 30 ਹਜ਼ਾਰ ਏਕੜ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਤੇ ਪਟਿਆਲਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ 'ਚ 33 ਹਜ਼ਾਰ 5 ਸੌ ਏਕੜ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜ਼ਮੀਨ ਬੇ-ਆਬਾਦ ਪਈ ਹੈ।[9]
  • 2004-05 ਵਿੱਚ ਵਿਹਲੀ ਪਈ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ ਰਕਬਾ 1 ਲੱਖ 75 ਹਜ਼ਾਰ ਏਕੜ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਕੁੱਲ ਬੀਜਿਆ ਗਿਆ ਰਕਬਾ 1 ਕਰੋੜ 5 ਲੱਖ ਏਕੜ ਦੱਸਿਆ ਹੈ। ਪਟਿਆਲਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਦੇ ਸਿੰਚਾਈ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਕੁਲ 187.70 ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚੋਂ 159 ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੇ ਕਰੀਬ ਰਕਬਾ ਨਜਾਇਜ਼ ਕਬਜ਼ਿਆਂ ਹੇਠ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
  • ਕੰਢੀ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਕਿਸਾਨਾਂ, ਬਾਰਡਰ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਕਿਸਾਨਾਂ, ਅਬਾਦਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨੀ ਮਾਲਕੀ ਦੇ ਹੱਕ ਦੇਣ ਦਾ ਕਾਰਜ਼ ਲਟਕਦਾ ਖੜਾ ਹੈ।

ਹਵਾਲੇ [ਸੋਧੋ]

  1. Australian Bureau of Agricultural and Resource Economics Archived 2007-09-30 at the Wayback Machine. article "Agricultural Economies of Australia and New Zealand"
  2. "Making agriculture work for the poor" (PDF). Overseas Development।nstitute. 2007. Archived from the original (PDF) on 2 ਦਸੰਬਰ 2007. Retrieved 11 November 2016. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  3. FAO (2008) An introduction to the basic concepts of food security. Food and Agriculture Organization of the United Nations, Rome,।taly.
  4. von Braun J (2009) Threats to security related to food, agriculture, and natural resources - What to do?।nternational Food Policy Research।nstitute (IFPRI). Paper presented at 'strategic discussion circle' EADS, Berlin, Germany.
  5. Beddington J, Asaduzzaman M, Fernandez A, Clark M, Guillou M, Jahn M, Erda L, Mamo T, Van Bo N, Nobre CA, Scholes R, Sharma R, Wakhungu J (2011) Achieving food security in the face of climate change: Summary for policy makers from the Commission on Sustainable Agriculture and Climate Change. Archived 2012-10-04 at the Wayback Machine. CGIAR Research Program on Climate Change, Agriculture and Food Security (CCAFS), Copenhage, Denmark.
  6. ਖੇਤੀਬਾੜੀ- ਸੈਨਸਜ਼ 2000-01 ਸਫਾ 51)
  7. ਸਟੈਟਿਸਟੀਕਲ ਅਬਸਟਰੈਕਟ ਆਫ਼ ਪੰਜਾਬ 2004, ਟੇਬਲ ਨੰਬਰ 3.11 ਸਫ਼ਾ 70-71
  8. ਸੋਮਾ ਖੇਤੀਬਾੜੀ- ਸੈਨਸਜ਼ 2000-01 ਸਫਾ 70-71
  9. ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਪੰਜਾਬ ਫਾਰਮਜ਼ ਕਮਿਸ਼ਨ ਵੱਲੋਂ ਮਈ 2006 ਸਫਾ 5