ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਗੁਜਰਾਤ ਦਾ ਸੰਗੀਤ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਗੁਜਰਾਤ, ਭਾਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਪੱਛਮੀ ਰਾਜ, ਲੋਕ ਅਤੇ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਦੋਵਾਂ ਦੀਆਂ ਸੰਗੀਤ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਲੋਕ ਸੰਗੀਤ

[ਸੋਧੋ]

ਗੁਜਰਾਤੀ ਲੋਕ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਵਿਭਿੰਨ ਕਿਸਮਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਮਾਰੀਲਾ ਢੋਲ ਦੇ ਬਗਰ ਮਾਰੋ ਇੱਛ ਲੈਦੇ ਦੇ, ਇੱਕ ਭਗਤੀ ਗੀਤ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਕਵਿਤਾ/ਗੀਤ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਤੀ, ਕਟਾਰੀ, ਢੋਲ ਆਦਿ ਵਰਗੀਆਂ ਸੰਗੀਤਕ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਬਾਰੋਟ, ਚਰਨ ਅਤੇ ਗੜਵੀ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਨੇ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਂ ਬਿਨਾਂ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਣ ਦੀ ਲੋਕ ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਅਤੇ ਅਮੀਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਦੋਹਾ, ਸੋਰਥਾ, ਛੰਦ ਆਦਿ ਦੇ ਰੂਪ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[1]

ਗਰਬਾ, ਡਾਂਡੀਆ ਰਾਸ, ਪਧਰ, ਡਾਂਗੀ ਅਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਵਰਗੇ ਰਵਾਇਤੀ ਨਾਚ ਰੂਪਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਗੀਤ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਕੁਦਰਤ ਵਿੱਚ ਵਿਲੱਖਣ ਹਨ।[1]

ਡੇਰੋ [2] ਅਤੇ ਲੋਕਵਾਰਤਾ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਇਸ ਰਾਹੀਂ ਧਾਰਮਿਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਮਾਰਸੀਆ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਰੂਪ ਹੈ ਜੋ ਮਾਰਸੀਆ ਤੋਂ ਉਤਪੰਨ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਫੱਤਨਾ ਜਾਂ ਲਗਨਾ-ਗੀਤ ਵਿਆਹਾਂ ਦੌਰਾਨ ਵਜਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਗੀਤ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਹਲਕੇ ਰੂਪ ਹਨ।[1]

ਭਵਾਈ ਅਤੇ ਅਖਿਆਨਾ ਗੁਜਰਾਤ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਲੋਕ ਸੰਗੀਤਕ ਥੀਏਟਰ ਹਨ।

ਘਾਤਕ

[ਸੋਧੋ]

ਕਲਾਸੀਕਲ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹਵੇਲੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਨਾਲ ਫੈਯਾਜ਼ ਖਾਨ ਅਤੇ ਪੰਡਿਤ ਓਮਕਾਰਨਾਥ ਠਾਕੁਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. 1.0 1.1 1.2 Patil, Vatsala (13 February 2015). "Notes make a culture". India Today. Retrieved 12 June 2016.
  2. BhumiStudio Bhaguda (2017-06-28), Kirtidan Gadhvi | Mangaldham Bhaguda 2017 | Chunariya | 21 Mo Patotsav_Om Bhumi Studio HD, retrieved 2019-07-23

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

[ਸੋਧੋ]