ਗੇਅ ਬੰਬੇ
 | |
| ਸੰਖੇਪ | ਜੀ.ਬੀ. |
|---|---|
| ਨਿਰਮਾਣ | ਸਤੰਬਰ 1998 |
| ਕਿਸਮ | ਕੁਲੈਕਟਿਵ |
| ਕਾਨੂੰਨੀ ਸਥਿਤੀ | ਸਰਗਰਮ |
| ਮੁੱਖ ਦਫ਼ਤਰ | ਮੁੰਬਈ, ਭਾਰਤ |
ਮੈਂਬਰhip | 6,000+ (As of July 2009)[1] |
ਸੰਸਥਾਪਕ | ਉਮੰਗ ਸੇਠ |
| ਵੈੱਬਸਾਈਟ | gaybombay |
ਗੇਅ ਬੰਬੇ (ਜੀ.ਬੀ. ਦਾ ਸੰਖੇਪ) ਮੁੰਬਈ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਸਮਾਜਿਕ ਸੰਸਥਾ ਹੈ, ਜੋ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ.ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ।[2] ਇਸਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1998 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਸੰਸਥਾ ਵਰਕਸ਼ਾਪਾਂ, ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦੀ ਸਕ੍ਰੀਨਿੰਗ ਅਤੇ ਪਾਰਟੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਸਮਲਿੰਗੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ।[3][4][5][6] ਸੰਗਠਨ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਭਾਈਚਾਰੇ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ।[7][8]
ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]
ਗੇਅ ਬੰਬੇ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1998 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਮੁੰਬਈ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਚੱਲ ਰਹੇ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਹਾਇਤਾ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ 2000 ਤੋਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਲੱਬਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।[9][7][10]
ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ[ਸੋਧੋ]
ਗੇਅ ਬੰਬੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਸਮਾਗਮਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਡਾਂਸ ਪਾਰਟੀਆਂ, ਪਿਕਨਿਕ, ਫ਼ਿਲਮ ਫੈਸਟੀਵਲ, ਫ਼ਿਲਮ ਸਕ੍ਰੀਨਿੰਗ, ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ, ਟ੍ਰੈਕਿੰਗ, ਕੁਕਿੰਗ, ਸਪੀਡ-ਡੇਟਿੰਗ ਬ੍ਰੰਚ, ਕਾਉਂਸਲਿੰਗ ਸੈਸ਼ਨ, ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ, ਇਕੱਠਾਂ ਅਤੇ ਐਚ.ਆਈ.ਵੀ./ਏਡਜ਼ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਰਗੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ 'ਤੇ ਚਰਚਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।[5][11][10]
ਜੁਲਾਈ 2009 ਵਿੱਚ ਗੇਅ ਬੰਬੇ ਨੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਮਲਿੰਗੀ ਨੂੰ ਅਪਰਾਧੀਕਰਨ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਨ ਦੇ ਦਿੱਲੀ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ।[12] 2008 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਅੰਦੋਲਨ ਦੇ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਦੇਣ ਲਈ ਗੇਅ ਬੰਬਈ ਦੁਆਰਾ ਕੁਈਰ ਮੀਡੀਆ ਕੁਲੈਕਟਿਵ ਅਵਾਰਡ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ।[13]
ਇਹ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਹਰ ਸਾਲ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਸ਼ੋਅ, ਗੇਅ ਬੰਬੇ ਟੇਲੈਂਟ ਸ਼ੋਅ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।[11][14]
ਮਈ 2017 ਵਿੱਚ ਗੇਅ ਬੰਬੇ ਨੇ ਡੋਮਿਨਿਕ ਡਿਸੂਜ਼ਾ, ਜੋ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਏਡਜ਼ ਕਾਰਕੁਨ ਸਨ, ਨੂੰ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਫ਼ਿਲਮ ਦਿਖਾ ਕੇ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।[15]
ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ[ਸੋਧੋ]
ਪਰਮੀਸ਼ ਸ਼ਾਹਾਨੀ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਗੇਅ ਬੰਬੇ: ਗਲੋਬਲਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ, ਲਵ ਐਂਡ (ਬੀ)ਲੋਂਗਿੰਗ ਇਨ ਕੰਟੈਂਪਰੇਰੀ ਇੰਡੀਆ (2008),[16] ਉਹਨਾਂ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਥਿਤੀਆਂ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹੈ, ਜੋ ਗੇਅ ਬੰਬੇ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਨੂੰ ਕਥਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਿੰਟ (ਅਖ਼ਬਾਰ) ਦੁਆਰਾ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[17][18]
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ[ਸੋਧੋ]
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ Sheth, Niraj; Bellman, Eric (July 3, 2009). "Indian Court Strikes Down Homosexuality Ban". The Wall Street Journal.
- ↑ Singh, Varun (November 2, 2009). "'My son is gay and I'm proud to be his mom'". Mid-Day.[permanent dead link]
- ↑ Ahmed, Zubair (19 June 2003). "Gay Bombay comes out". BBC News.
- ↑ Nambiar, Sridevi (October 5, 2016). "A Colourful LGBTQ Guide To Mumbai". Theculturetrip.com.
- ↑ 5.0 5.1 Fernandez, Bina (February 27, 2000). Humjinsi: A Resource Book on Lesbian, Gay, and Bisexual Rights in India. India Centre for Human Rights and Law, 2002. p. 191. OCLC 60786252.
- ↑ "The Inside Story: Speed Dating With Gay Bombay". Yahoo! News. December 8, 2015.
- ↑ 7.0 7.1 Singh, Varun (June 14, 2016). "Mumbai LGBT parties to go on as tribute to Orlando victims". Mid-Day.
- ↑ "New Statesman". Vol. 138, no. 4943–4955. New Statesman, Limited, 2009. 2009. p. 18.
- ↑ Ratnam, Dhamini (June 17, 2016). "The party must go on". Livemint.
- ↑ 10.0 10.1 Ladha, Shubham (November 7, 2018). "THE HOTSPOTS OF INDIA'S QUEER NIGHTLIFE". Verve (Indian magazine).
- ↑ 11.0 11.1 Joseph, Krupa (October 5, 2017). "So You Think You Have Talent? Check Out The 2017 Gay Bombay Talent Show!". Gaysi Family. Archived from the original on ਸਤੰਬਰ 26, 2021. Retrieved ਜੂਨ 3, 2022.
{{cite news}}: Unknown parameter|dead-url=ignored (|url-status=suggested) (help) - ↑ "A night of jalebis and rainbow hats". The Times of India. July 4, 2009.
- ↑ "The year we really came out". Livemint. December 29, 2008.
- ↑ "The Gay Bombay Talent Show". Yahoo! News. November 9, 2015.
- ↑ Joshi, Premaja (May 15, 2017). "Gay Bombay pays tribute to India's first AIDS activist on his 25th death anniversary". Hindustan Times.
- ↑ Shahani, Parmesh (2008). Gay Bombay: Globalization, Love and (Be)longing in Contemporary India. SAGE Publications. ISBN 9788132100140.
- ↑ Kulshrestha, Taneesha (April 29, 2008). "Book Review: Gay Bombay". Livemint.
- ↑ Masani, Zareer (January 25, 2016). "GAY BOMBAY: HOW HAS INDIA'S SEXUAL LANDSCAPE CHANGED?". The Independent.
19. ਗਾਂਗੁਲੀ, ਦਿਬਯੇਂਦੁ: (18 ਦਸੰਬਰ 2015) ਐਚਆਰ ਮੁਖੀਆਂ ਲਈ, ਐਲਜੀਬੀਟੀ ਨਵੀਂ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਫਰੰਟੀਅਰ ਹੈ, ਦ ਇਕਨਾਮਿਕ ਟਾਈਮਜ਼ [1] Archived 2019-02-20 at the Wayback Machine.
ਹੋਰ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ[ਸੋਧੋ]
- Chris Berry; Lynn Spigel; Fran Martin; Audrey Yue (2003). Mobile Cultures: New Media in Queer Asia Console-Ing Passions: Television and Cultural Power Console-ing Passions. Duke University Press. pp. 187, 190, 195. ISBN 9780822330875.
- Ellen Lewin; William L. Leap (2009). Out in Public: Reinventing Lesbian / Gay Anthropology in a Globalizing World. John Wiley & Sons. ISBN 9781444310672.
- Joseph, Sherry (2005). Social Work Practice and Men Who Have Sex With Men. SAGE Publications. p. 86. ISBN 9780761933519.
- Ranade, Ketki (2018). Growing Up Gay in Urban India: A Critical Psychosocial Perspective. Springer Science+Business Media. p. 149. ISBN 9789811083662.
- Ashok Row Kavi (1992). "Bombay Dost". 1 (10).
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - David Abram (2007). Rough Guide to South India. Rough Guides. pp. 88.